Onderwerp: Manouvreren in de haven

Als ik iets hier geleerd heb dan is het wel het volgende
“ wat er ook gebeurd, wij kijken alsof het de bedoeling is”

Het is wel zo dat mijn man meestal stuurt, en ik de lijnen doe. Terwijl ik net zo makkelijk stuur als hij niet mee gaat.

Gewoon kijken alsof het de bedoeling was, en hard lachen om de reacties van andere.

Amelie schreef :
Klopt!

flauwekul
gewoon bordje; M/V/X toilet

Thea schreef :
Ja precies. Mijn man vindt het prima dat ik de schipper ben.

Thea schreef :
Ja de meesten, gelukkig!

als ik voor een vrouw een deur open houd
is dat ook seksistisch?

ofwel, het hoeft niet altijd vanuit negatief gezien te worden, toch?

sy helios schreef :
Het is vast moeilijk voor te stellen als je zelf nooit zoiets hebt meegemaakt. Dat je met meer dan 20 jaar zeilervaring wordt behandeld als beginner, nadat je juist rustig een mooie manouvre hebt uitgevoerd. Dat je dan "een tip" krijgt van het kaliber: ik zal je uitleggen hoe je je veters moet strikken.

Ik kan er wel om lachen hoor, daar niet van. In ons gezin is de uitspraak "Mag ik u een tip geven?" een running gag geworden.

sy helios schreef :
Nog beter :

Als die mannen inderdaad ‘netjes’ vragen of ze ‘een tip mogen geven’, zou ik daar gewoon netjes antwoord op geven: nee!

Op de binnenvaart is het heel gebruikelijk, vrouw stuurt, man doet de lijnen enz.

Nu nog leren spellen Barbara en je bent helemaal ok.

Amelie schreef : Ja, logisch, die kan ook niet zo goed varen .

Accelerate schreef :
Zo gaat dat bij ons ook aan boord. Wat helpt is dat mijn vrouw een aardig lijntje kan werpen, waarna helpers vaak omdraaien en weg struinen. Soms eerst na een compliment aan mijn vrouw. Ik krijg deze daarentegen nooit (en ik heb haar het werpen geleerd...)

Als je je lijnen afgeeft ben je de regie kwijt (en meestal ook de sturende werking van je roer )

Yazz schreef :
Mmm ja. Maar er is weinig op tegen om de lijn dubbel aan te geven zodat de helper hem om een bolder kan leggen, terwijl je zelf het eind blijft vasthouden en zo de controle houdt.
Ook als ik zelf help vanaf de steiger wil ik geen kluwen touw toegeworpen krijgen, maar een dubbele lijn. Dan blijft de verantwoordelijkheid op het schip.

Overigens herken ik wel de klacht van TS. Mijn vriendin (de co-schipper) kreeg ooit vanaf de steiger te horen dat de co-schipper toestemming had gegeven om een lijn los te gooien (waardoor de boot in de problemen kwam).Dat kwam echter was de mannelijke opstapper met op dat moment iets te veel eigen initiatief. Hij werd kennelijk automatisch als de co-schipper gezien, waar mijn vriendin zich knap aan ergerde.

sy helios schreef :
Als je voor een man hetzelfde zou doen dan is het geen positieve discriminatie richting vrouwen.

La Mavare schreef :
Mag ik je een tip geven?

sy helios schreef :
In princip wel. Maar op een prettig niveau is daar ook helemaal niks mis mee.

We zijn andere sexen. En daar rusten maatschappelijk enkele andere omgangsvormen op. In Nederland valt dat overigens nog niet mee: de deur openhouden voor en dame. Als we bij een restaurant komen, is t meestal een race naar de klink.

Ik had eens een Russische vriendinnetje. Zij verdiende toen in Moskou hetzelfde bedrag in Dollars als ik in Guldens. Dus niks onderdanigs aan. Als we gingen uit eten, en met zo'n budget, wanneer doe je dat niet?, hield zij een meter voor de deur in. Stapte als koningin naar binnen. Wachtte tot ik haar jas aan nam. Wachtte weer bij de stoel zodat ik die kon aanchuiven, etc. Ja dat is fundamenteel seksistisch. Maar het geeft wel jeu een de omgang.

Terug in Nederland stap ik in Schiphol in de trein met een flinke rugzak. De trein is vol. Er ligt een aardappalzak (V) in gimpen, jeans en t-shirt met 2 tassen verspreid over 4 stoelen. Ik sta daar stil en vraag beleefd of er misschien plek is voor mij. De slaaiepoten gingen 2mm opzij. Daarmee moest ik t doen.

Hoe moet je je hierin galant opstellen?

Dus dit lompe gedrag noemen we "eigenwaarde" maar als een dame iets gewoon goed gedaan heeft, gaan we nog zeiken.

Emancipatie heeft in NL op punten bepaald een verkeerde afslag genomen.

Joop66 schreef : Gewoon: "Ik zal die zware tas voor u in het bagagerek leggen".

Deze kleine man heeft dit ook voortdurend, ben jij ook klein, of heb jij ook lange blonde lokken en blauwe ogen, dat dat het is?

Schreef net over de welkomstkannonade aan Duitse scheldwoorden die ik hier op Wangerooge gisteren als welkom van mijn buurman mocht ontvangen: dan voel ik me weer minder vrouwelijk.

Accelerate schreef :
ja herkenbaar, ik zeg altijd dat ik te weinig ervaring heb voor hulp; doe het liever alleen.
(tenzij er alleen van die ogen zijn om aan te leggen, dan is het wel fijn als iemand je ff vast houdt)

Ik moet zeggen dat ik toch het altijd prettig vind als er iemand een touwtje aanpakt.
Het blijft altijd een beetje ellende in je uppie aanleggen, zeker als het steiger behoorlijk lager is en de box niet al te ruim.
Meestal spring ik over de reling heen op het steiger als de boot nagenoeg stil ligt maar soms is er dan toch net wat stroming of wind die dan wat roet in het eten gooit om voor of achter nog weer vast te leggen.
Dit heeft dan tot gevolg dat het weer een hoop getrek en geduw word om eea weer netjes recht te krijgen.
Meestal lukt het wel vrij eenvoudig maar soms ook niet.
Nog vervelender vindt ik de boxen met alleen twee palen, dat is mij nog nooit netjes in één keer gelukt.

Hoe doen jullie dat en zijn er universele trucen die voor alle boten opgaan?

Dus; Iemand tips?

Had mij vorig jaar in Lemmer nog verbaasd. Kreeg een plek aan de kopse kant, bleken daar alleen ringen te zitten en geen bolders. Heb hem maar eerst aan de lantaarnpaal vastgemaakt en ben toen van boord gestapt.

Zou graag een box willen met twee palen, maar de realiteit is 1 paal en een korte vingersteiger. Het is zoals het is.




Grt. Mark





Verstuurd vanaf mijn iPad zonder tapatalk.

Met twee palen bedoel ik dan een paal links en rechts aan de achterzijde van de boot, aan de voorkant niets behalve de wal.
Maar nog tips?

Thijsnoort schreef :
Niets behalve de wal? Meen je dat? Dan zul je op de wal eerst iets moeten fabriceren om de voorlijnen aan vast te maken.