Onderwerp: Zo waait een fok kapot

Het kan zijn dat een eigenaar niet blij is als er bij een goedbedoelde hulpverlening onverhoopt toch schade ontstaat, maar dat betekent nog niet dat je daarmee ook aansprakelijk bent voor die schade. Als er bij nietsdoen grote schade ontstaat en je doet dan een weloverwogen en zorgvuldige poging om die schade te voorkomen, zul je denk ik niet snel aansprakelijk zijn. Je zou je dus niet moeten laten tegenhouden door onterechte angst voor aansprakelijkheid. Wel kan het handig zijn als je niet de enige bent, d.w.z. er nog een of meer anderen bij aanwezig zijn die kunnen getuigen dat je geen domme dingen deed.

Balance schreef :
Of proberen om een haven cq ligplaats te kiezen die enigzins beschut is. Daar ligt ook wel een taak voor jachthavens. Ik heb in Muiderzand bijvoorbeeld nooit begrepen waarom er op de strekdam aan de westkant niet gewoon een flinke bomenrij aangeplant is cq wordt. Dat geeft zoveel meer beschutting in zo'n haven. Nu heeft een westenwind daar vrij spel.

Tegenwoordig lig ik in een beschutte haven en dat geeft een hoop meer rust als het buiten te keer gaat. Want inderdaad, even anderhalf uur heen (en daarna weer terug) rijden doe je niet zomaar eventjes tussendoor.

Roel.

@Balance,Je hebt helemaal gelijk, dat is de oplossing.

Over zo'n rocon gesproken (zo heet zo'n condoom om je voorzeil)...

Mijn vader heeft zijn dehler nu zo'n 15 jaar. tijdens het zeilseizoen (en dat is bij hem van mrt/april tot oktober) zit zijn rolgenua er altijd op, en als hij langer dan 2-3 dagen van de boot is doet hij er een rocon omheen. En nog nooit heeft dat problemen gegeven!

Op het moment dat je de rijglijntjes netjes aantrekt zit zo'n hoes prima. Dan gebeurt er echt niet veel mee. Het is pas op het moment dat je de rocon los om je voorzeil doet dat het problemen gaat geven.

Groeten,
Johnnie

Jaren geleden eens eenzelfde situatie gezien... Vliegende storm, grote boot, fok als een vlieger in de lucht. Ik ben aan boord gesprongen en heb de fok gezekerd. Achteraf gezien misschien niet zo slim, maar ik kan het niet aanzien dat er zo met dergelijk materiaal wordt omgesprongen.

Hopelijk is de eigenaar me stiekem nog eens dankbaar geweest....

Waarom is dat niet slim? Er wordt tegenwoordig alleen maar aan aansprakelijkheid gedacht, en niet meer aan verantwoordelijkheid.

Als je ziet dat iets (potentieel) misgaat, en je bent bij machte om dat te voorkomen, dan doe je dat toch?

Ook wat betreft die landvast van die Bavaria, die wellicht te weinig zou zijn om de fok te laten zakken. Je kan me niet vertellen dat er in die jachthaven niet ergens een reserve landvast te vinden is, hoe oud, vies en smerig ook. Of desnoods de fokkeschoten van die boot.

Ik doelde eigenlijk meer op mijn eigen veiligheid. Die fok had me makkelijk overboord kunnen slaan met alle mogelijke gevolgen vandien, aansprakelijkheid dacht ik eigenlijk niet zozeer aan...

Hoewel ik me ook niet helemaal kan vinden in de verwijtende toonzetting...
Beauty schreef : Een grote (hoe groot? Dat weten we niet) rolgenua uitrollen vind ik erg onverstandig bij 50+ knopen dwarswind. Dat heeft niets met de landvasten te maken of met de forse helling die de boot dan zou gaan maken.

Bij hulpverlening dien je allereerst aan je eigen veiligheid te denken, en die is in dit extreme geval wel in het geding, zou ik zeggen.

Maak de problemen niet groter dan ze al zijn. Een genua die halverwege blijft steken (verstrikt in de restanten van de hoes), brekende landvasten, schade aan een buurboot waar het zeil en misschien ook de mast dan overheen hangt, een behulpzame zeiler die overboord wordt geslagen door wind, helling en/of zeil... echt, ik denk dat het een goede keuze is geweest om daar niet aan te beginnen tot het IETS rustiger werd, maar toen was het dus al te laat voor het zeil. Niets aan te doen, vrees ik.

Het scenario dat de voorstag breekt vind ik echt minder waarschijnlijk dan dat er problemen ontstaan bij het uitrollen en bergen van zo'n grote lap in een storm(pje).

Iedereen bedankt voor de reacties.

Ook ik zal niet altijd inspringen als er iets fout dreigt te gaan. Een kwestie van afwegen van risico's. Zitten we dus op 1 lijn.

Ook ik snap soms niet hoe mensen met hun boot omgaan. We zijn echter niet allemaal gelijk maar ook hier sta ik aan dezelfde kant als velen die een reactie gaven.

Mijn reactie kwam ook niet voort uit het feit iemand besloot niets te doen. Dat is een eigen afweging waarvan ik nog maar zelf in die situatie moet zien of ik een andere beslissing genomen zou hebben.

Maar het feit dat daaruit direct geconcludeerd kon worden dat het een slechte eigenaar was qua verzorging van de boot en hij "schijt" heeft aan alles en nog wat (ik overdrijf maar dat is soms prettig voor de discussie), gaat me veel te ver.

Dan naar wel of niet helpen. Ik was er niet dus ik moet algemeen blijven. Vaak zijn de omstandigheden werkelijk minder erg dan door omstanders achteraf wordt aangegeven. Geen steady 50 knopen wind maar 35 met vlagen. Oplossingen vinden is ook een vak. Ook ik sla mijzelf soms voor mijn kop hoe simpel zaken hadden kunnen gaan. Ik kan er echter niet in mee gaan dat deze situatie geen oplossing had gehad. Niet om de fok te redden maar om mogelijk erger te voorkomen.

Ik heb in 1 week op terschelling 3 boten binnen zien komen met een gebroken voorstag. Dat zegt mij dat er meer rondvaren waarbij de zaak niet optimaal onderhouden wordt en dus minder zwaar belast kunnen worden dan normaal. Voor mij, door mijn perspectief, is het dus wel degelijk een reeel gevaar.

Stel ik sloop die hele fok / rocon zo erg dat er niet eens meer handtasjes van gemaakt kunnen worden. Laat de eigenaar mij daar dan maar voor aansprakelijk stellen. Die gedachte komt niet eens bij me op want dat verliest hij/zij met glans. (kan dat? )

Ergo, ik heb niet zozeer veel moeite met het wel of niet helpen, mijn grootste ergernis kwam voort uit het waarde oordeel naar de eigenaar. Dat kwam mij oneerlijk over.

Gr Michel

Beauty schreef : Daar kan ik me wel bij aansluiten.

Over de gebroken voorstag; je zegt niet voor niets "binnenkomen met" - hoe vaak gebeurt dat in de haven?

Het waaide steeds boven de 45 knopen, in vlagen 50 tot 58 knopen. Ik stond te koken toen ik de hoes los zag wapperen. Heb het gas vanonder mijn eten uitgedraaid en ben naar dat bootje gelopen. Eerst de hoes gered. Toen de havenmeester gebeld, was al naar huis en ze zouden proberen de eigenaar te bellen. Ondertussen was het bovenste stukje fok al afgerold. Het schip lag dwars op de wind. Grote kans dat de fok niet helemaal afrold, immers het bovenste stuk van de fok is helemaal verwrongen van het onderste stuk op de roller. De kans dat je een halfuitgerolde zak krijgt is groot. Het bootje lag maar met twee landvastjes, niet al te zware, vast in de richting van de wind. Dit in combinatie met die klappen wind, 45 graden helling en zonder toestemming van de eigenaar deed mij besluiten geen ongevraagde akties ondernemen. Naast het bootje waren 8 lege plekken zonder vingersteiger. Als het bootje aan de haal ging zou hij heel hard gaan. De boot lag in een 20 meter box. De palen onmogelijk ver weg om zonder bijboot een lijntje bij het achterschip erbij te zetten. Het bootje was niet op slot. In de boot lag alleen maar folders en een bloemstuk. Nergens extra lijnen. We hebben toen zoveel mogelijk vallen en schoten doorgetrokken om erbij te zetten als landvast. Ben daarna een uur bezig geweest om de spival om de klapperende fok te rollen. Maar naar 40 rondjes was de val te kort om nog vast te houden. De klapperende fok duwde de rondgedraaide val steeds verder naar boven. Zo zat alleen de bovenste 10cm van de fok vast door de opgedraaide spival. De eigenaar was niet bereikbaar. Ben totaal 2 uur bezig geweest, heb tig telefoontjes eraan gewaagd en mijn eten was verpietert.

Resultaat van de avond: Hoes gered, havenmeester en eigenaar ingelicht en boot beter vastgebonden, wellicht gered van een ongecontroleerde tocht door de haven. Heb nu nog een zere arm en hand van die klapperende fok, vel van mijn vingers.
Op een hele grote vlaag zag ik zelfs rook van het water af komen. Tja, jammer van de fok maar ik durfe niet meer, sorry Bav 36! Later nam de wind af tot 30, 35 knopen en kwam de eigenaar met wat mannen. Die hebben de boot met de kop in de wind gelegd en de fok eraf gehaald.

Tja, beter was om gelijk de fok eraf te trekken. Maar ik zie zoveel boten liggen dat ik denk: "zal ik daar ook de fok maar even aftrekken?" Maar als het eenmaal boven los begint te raken is het in 5 minuten gebeurd. Na een kwartier is de fok helamaal aan gruzelementen.

Zullen we eens een Forumwedstijdje fokje wisselen met 58 knopen organiseren? Kijken wie dat lukt?

Ik doe mee. Doe ik wel een helm op en handschoenen aan.

Beter een goede buur dan een verre vriend...

Ik zou graag bij jou aan het steiger liggen Zonsnel

Hier een foto van de met vallen en schoten vastgebonden boot. Landvasten breken door de warmte, ontwikkeld door de wrijving van de landvast door de klappen die de boot krijgt van de wind. Zo hadden we meer zekerheid.
In vlagen was zelfs het lopen op steiger nog gevaarlijk. Zeker tussen al die lege Hiswa tenten.
Had ook direct de fok strakker opgerold en de schoot strak op de lier belegd anders was zeker de fok deels of helemaal uitgerold.

De eigenaar is verantwoordelijk, punt. Alle andere opmerkingen, over harde wind enzo, zijn zo typisch NL tegenwoordig... jammer...naar een ander wijzen...zoveel gemakkelijker...

Wel heel goed dat ermensen zijn die proberen in te grijpen, maar pas goed op eigen veiligheid en ook uw eigen zaken. De aansprakelijken/eigenaar/schipper reageren waarschijnlijk niet en verzekeringsmaatschappijen maken er een sport van schade niet uit te betalen.

De goeden uiteraard niet te na gesproken!

Het zal een algemeen teken zijn van waar we met de maatschappij op dit moment staan, hoewel moet zeggen dat op het water de verharding van hoe we met elkaar omgaan mee lijkt te vallen.

Hoe dan ook, beter iemand anders zijn fok, door eigen onachtzaamheid, stuk dan een ander met lichamelijke en andere schade.

groet,
H.

Vandaag stond er een mevrouw op de pier. In een scootmobile. Lekke band. Mijn vriendin had haar gezien en al een praatje met haar gemaakt, ze stond er al 2 uur te wachten op hulp. Even later ging het regenen. Even samen gaan kijken. Ze stond er nog te wachten op hulp, nu al 3 uur. De door haar gebelde hulp was er nóg niét! De mevrouw maar even meegenomen naar het havengebouw en haar daar laten wachten op hulp.
Ach, er zijn tientallen mensen langs haar gelopen. Een mevrouw van rond de zestig, slecht ter been met een lekke band uren wachtend op hulp en in de regen. Niemand hielp haar.
Weer eens wat anders dan een fokje in 58 knopen!

Het is eerder al aangehaald, zo ziet de maatschappij er tegenwoordig idd uit.

Wat mij overigens het meeste opvalt bij dit soort gesprekken (ook op andere fora)is dat iedereen vind dat de maatschappij maar knudde is...

Maar goed, als je helpen kunt, is dat mooi. Als dat te veel risico met zich mee brengt, is dat jammer.
Ik zelf laat ook nooit na om te helpen, als het kan.
Ik durf er zelfs nog wel een persoonlijk risicootje voor te nemen, ben de benauwdste niet.
Zo lang er maar geen risico bestaat, dat de situatie verergert, of schade danwel letsel aan anderen kan toebrengen.

Wie goed doet, die goed ontmoet, zei men vroeger.
Ik blijf hopen.

Gr. Ed

Zonsnel schreef : Na de Hiswa. Als de beurs is afgelopen zijn de standhouders moe en willen snel naar huis of naar de receptie voor de afsluiting van de beurs. Die boot is dan maar een "product" en als er iets gebeurt is er toch de verzekering ! Gelukkig zijn er dan mensen die actie nemen en er voor zorgen dat er schade aan andere boten (van mensen die wel om hun bootje geven) wordt vermeden. De verzekeringsmij van de standhouder zou Zonsnel een korting moeten geven op zijn volgende jaarpremie. De standhouder zou ook een bedankje kunnen "geven" natuurlijk.