Onderwerp: Dikkere verstaging dan tuigplan voorschrijft?

Het houdt me al een tijdje bezig en zag het in een ander topic ook weer voorbij komen.

Het lijkt verleidelijk om (als je toch aan de gang bent) je staand want te vervangen voor 1 mm dikkere exemplaren. De redenatie is simpel: dikker is steviger, dus minder risico.

Maarrrrrr, om de stagen op de juiste spanning te krijgen (x%van de treksterkte) zet je bij dikkere stagen ook grotere krachten op je schip en wantputtingen. Die belasting is permanent.

Nou vraag ik me dus af: wat is dan wijsheid? De ontwerper bedenkt het toch niet zo dat de sterkte op het randje zit? Daar zit toch een weldoordachte marge op en past toch bij het hele schip? Of is zo'n mm'tje extra ook extra zekerheid en valt dat binnen de marges van het ontwerp?

Niet doen: want zwaarder, duurder (en een klein beetje meer windvang). Er zitten al flinke veiligheidsfactoren in je originele verstaging bovendien. Inderdaad is de rek ook minder, dus je tuig wordt absorbeerd een fractie minder klappen wat impulsbelasting op je romp geeft. Dat kun je inderdaad oplossen met een hogere voorspanning, maar dat belast je romp dan weer meer.

Ben je bang dat het kapot gaat omdat het te licht gedimensioneerd is, of meer bang vanwege vermoeiing, ouderdom etc?

Het zou binnen de marge van het ontwerp moeten vallen mits het ontwerp goed en zorgvuldig gedaan is.

Maar de "juiste" sapnning word niet meer. Je hebt en bepaalde spanning nodig om het tuig er goed op te laten staan, de spanning word niet meer als je sterkere verstaging neemt.
Je gaat dan niet meer opspannen tot 20% van de breeksterkte, maar slechts tot 10 of 15% (terug schalen dus) van de breeksterkte.

Erikdejong schreef :
Je bedoelt die RM30 methode die met fudge factoren tot een factor 3 werkt? Of zijn er meer precieze methoden die bv ook de dynamische belasting meenemen?

Het is inderdaad de RM30 methode, die niet heel nauwkeurig is. Maar wat ik bedoel is dat een goed ontworpen boot puttingen en mastbeslag heeft dat aanzienlijk sterker is als de verstaging. Je wilt je verstaging namelijk als zwakste punt houden.
Als je mast toch overboord gaat door overbelasting, dan heb je het liefst dat je puttingen in dek blijven zitten, dat zou een mastverlies extra kostbaar maken. Nooit of te nimmer verstaging kiezen dat sterker is als de puttingen, of de bevestiging daarvan.

Een maatje dikkere verstaging valt meestal binnen de marge van veiligheidsfactoren waardoor de verstaging nog steeds de zwakste schakel blijft. Precies zoals je het hebben wilt. Is die marge er niet, dan zou ik er niet aanbeginnen.

Ah op die manier, de verstaging als een soort zekering om erger te voorkomen

Nachtvlinder schreef : Nee, dat is niet de reden van het topic. Ik vertrouw volledig op mijn huidige configuratie. Het is iets wat ik me al een tijdje afvraag omdat het me opvalt dat er op sommige scheepjes hele dikke en andere weer juist dunne verstaging te zien is. Bij mijn vorige boot heb ik de voorstag vervangen voor een dikkere en vroeg me later af hoe slim dat eigenlijk was. Ook in de toekomst ben ik weer een keer aan de beurt en alhier zijn er meer. Vandaar het topic.

De info van Erik is in dat opzicht heel verhelderend: de verstaging als je zwakste schakel