Onderwerp: Verstaging verstellen vs. winter

Ik hoor wel eens van mensen de aanrader om 's-winters de verstaging wat slapper te stellen. Dit, om je boot te 'sparen'.
Ik heb dat zelf nooit gedaan, omdat een 'bewegende' mast m.i. meer schade zou kunnen veroorzaken. Iemand ideeën hierover. (1)

Wel heb ik gemerkt dat mijn verstaging slapper is komen te staan, nadat mijn boot was ingevroren en weer ontdooid. (2) :idea:

Je kan de verstagingen gewoon op dezelfde spanning houden. Dat losser draaien is in mijn ogen ook maar een fabel. Wat je wel meemaakt (maar dat doe je zomers ook) is dat door de temperatuur het metaal meer of minder uitzet. En aangezien een aluminium mast en RVS wanten een andere uitzettingscoëfficient hebben kan er iets verschil in spanning ontstaan. Volgens overlevering is dit ook een reden waarom men tegenwoordig geen zwarte masten meer plaatst, deze zouden harder uitzetten bij warmte dan een lichtgekleurde mast...........

ik zet altijd na het varen (en dus ook in de winter) de hekstag helemaal los (en dus ook de voorstag), om de rek weer uit de draad te laten en om de boot in de lengte niet onnodig te belasten.

Het enige bezwaar dat ik ken is dat de stag dan in de binnenkant van het fokroller profiel slijtage zou kunnen aanrichten.
De wanten laat ik altijd hetzelfde staan.

Uitzetten door temperatuurverschillen is 'szomers natuurlijk ook aan de orde: van een paar graden boven nul soms, tot 30 graden op warme dagen.
Dat is een groter verschil dan tussen verschillende winterdagen.

groet
t

Ik doe precies hetzelfde: Na het zeilen de strakke spanning van de bakstagen af om via het voorstag de rolfok te ontlasten. Maar om nou 's-winters ook je wanten slap te stellen, nee daar geloof ik niet in.
Blijft de vraag waarom mijn wanten na de vorst zo slap zijn komen te staan. Was vorig jaar niet zo.

Dat hangt helemaal van de stevigheid van je boot af en de spanning die je op de verstaging hebt staan. Een plastic boot kan wat dat betreft minder hebben dan een stalen schip en bij een raceboot wordt meer spanning opde stagen gezet dan bij een toerjacht.

Een polyester schip heeft de neiging te gaan kruipen onder permanente belasting, met strak gespannen verstaging kun je de boot langzaam in een banaan trekken waarbij het schip op den duur min of meer in dat model blijft staan ook al is de spanning er weer af. Bij een racejacht met een relatief lichte bouw en hoge spanningen kan dat effect vrij sterk zijn waardoor zo'n jacht na een paar jaar al uitgezeild kan zijn.

Een stalen schip heeft die eigenschap niet zo sterk, voor je het staal van de romp door zijn vloeigrens hebt getrokken moet er wel heel wat gebeuren. Daarom kun je hogere spanningen aanbrengen en deze ook handhaven. Rammelende verstaging is nooit goed. Staat het schip op de wal kun je de mast het beste naar beneden halen, doordat het schip in de bok niet meegeeft kunnen bij storm de krachten op de verstaging erg hoog oplopen. Die krachten moeten ook via de stempels worden doorgegeven waardoor die plaats van de romp ook zwaar belast wordt.

Frans Maas vertelde mij een keer dat hij in de Standfasts een stalen balk lamineerde ter versteviging. In een van zijn AC's (waarop ik ook heb gezeild) lamineerde hij extra stalen spanten ter versteviging. Ook Jan Dekker deed iets om dat euvel bij sommige Defenders te verhelpen. Wat hij precies deed ben ik helaas vergeten.