Onderwerp: Stagspanning

De afgelopen weken is me het volgende door mn hoofd aan t spoken:

We doen er nogal spastisch over, we "weten" hoe het moet, of hebben geen idee. We hebben een meter, of we schatten het in.

Stagspanning.

Maar wie heeft hier mee geexperimenteerd?

Ik las ergens een artikel dat juist een relatief LAGE spanning op het topwant de performance verbeterde.

Misschien dat er mensen zijn met een tuiger/ontwerp achtergrond die hier meer licht op kunnen laten schijnen?

Welk artikel/ Wat was de redenatie daar dan achter? Wat is een relatief lage spanning?

Ik vind 17% van de breeksterkte relatief laag, maar is in de praktijk toch al best een bult Newtons. Vooralsnog hou ik de adviezen van Seldén maar aan en heb ik geen behoefte aan andere experimenten.

Ik vraag me ook af hoe je met dat soort experimenten betrouwbare info wilt krijgen.
Zoiets geldt dan sowieso maar voor een bepaalde tuigage op een bepaald schip en dan nog onder dezelfde windomstandigheden.
Lijkt me niet echt zinvol om mee te gaan experimenteren temeer omdat fouten je je mast kunnen kosten.
Ad

drive.google.com/file/d/0BzJaq...MjA/view?usp=sharing

Toegegeven, als ik naar de meetgegevens kijk, zie ik t verband ook niet zo vreselijk.

Anderszijds lijkt er wel wat mee te zijn. Maar wat wordt niet helemaal duidelijk.

Dat lijkt me nou typisch iets voor metingen in een windtunnel waar je precies de diverse parameters kunt instellen.
Want op een boot zijn er zoveel factoren die ook een rol spelen dat ik me niet echt kan voorstellen dat daar iets uit komt wat voor elke zeilboot toepasbaar is.
Ik heb het verhaal (nog) niet gelezen maar het valt me wel meteen op dat er zo te zien met de theorie wordt begonnen en je dus het gevaar loopt dat de resultaten van de proeven op zee nogal makkelijk naar de theorie toe worden gerekend.
Daarom moet je altijd beginnen met de proeven zelf m.b.v. een degelijke proefopzet en pas daarna gaan kijken in hoeverre de uitkomsten met de theorie kloppen.
Zou niet de eerste keer zijn dat dan de theorie niet geheel blijkt te kloppen.

Ad

Precies.

Uit de meetgegevens lijkt er wel een verband te zijn.

Maar wat precies wordt mij niet helemaal duidelijk.

Ik denk dat er invloeden als een golfslag uit de een of andere hoek (of iets anders uit de duizend parameters die bootsnelheid bepalen), de metingen beinvloedden.

Wat wedstrijdzeilers wel vaak doen (en dat is toch wel een redelijke referentiegroep geloof ik) is afhankelijk van de windsterkte de spanning op de wanten aanpassen.

Op de hawkeye (swan 45) hadden we een tabel die aangaf hoeveel slagen plus of min we moesten geven bij welke windsnelheid. In principe, hoe minder wind, des te minder spanning, meer wind, meer spanning.

Groeten,
Johnnie

Heb het hele verhaal gelezen, met flinke verbazing over de knullige aanpak.

- 13 graden verschil in AWAmeting tussen SB en BB: schandelijk veel, en nergens voor nodig
- geen enkele relatie gelegd met de polair, om bijvoorbeeld echte performance te vergelijken. Nu zitten er allerlei effecten van windvariaties en golven in de snelheid en helling. Waardeloos.
- geen enkele rekening gehouden met de overige effecten van losse topwanten, zoals een daardoor veranderende voorstagspanning en doorhang (diepte voorzeil)en een andere mastbuiging. Er staat niet eens in wat de zalingconfiguratie van de boot is....
- enzovoorts.

Er is natuurlijk wel een invloed van de mast (rechtop of naar lij hangend) op de breedte van de spleet tussen Genua (grote Genua!) en grootzeil. Als de masttop naar lij hangt zal die spleet breder worden. Dan kan er meer lucht door, en kan de lucht wat sneller stromen langs de zeilen (met name lij van grootzeil). Daar staat tegenover dat de druk aan de loefzijde makkelijker zal afnemen. Staat ook tegenover dat het achterlijk van het grootzeil eerder zal openen met een top naar lij, en dat de bolling van het grootzeil minder wordt door een mast die naar lij wegbuigt.
(allemaal niet genoemd in het artikel).

Het was vast een leuk reisje, naar Auckland in onze winter, maar enige wetenschappelijke waarde zit er niet in, sterker, allerlei allang bekende trimeffecten worden eenvoudig niet eens genoemd.

Ik houd de stagen gewoon lekker strak!

Ben ik t helemaal met je eens.

Dit was dan ook een stage voor een universiteit. Voor een HTS ben je gewoon een half jaar bezig. Dat geeft toch wat meer mogelijkheden. Een afstudeeropdracht geeft meer diepgang.

Maar goed. Dat gezegd hebbende, rammelt t aan alle kanten.

Blijft de vraag: Wat is lekker strak?

Joop66 schreef :
Dat is niet zo moeilijk:

Ja Sunday,
deze was al ff niet langs geweest..

Maar idd behoorlijk strak.
na 20 jaar vernieuwen...

Zo'n stagspanningsmeter, heeft die ook een maximale leeftijd? Kan me voorstellen dat de veerkracht er op den duur wel een beetje uitgaat.

Och , dat valt best mee hoor......
Ad

Sunday schreef :
Ik zat al op die foto te wachten

Sunday schreef :


Bedankt voor de hint mbt leukere zeilfoto 's.

Potver, heb ik een 2-master. Dat is veel stag spanning meten.

Yellow Boat schreef : Nope. Niet ingaande op de inhoud van het onderzoek, maar:
Een academisch onderzoek begint juist met een literatuurstudie / theoretisch gedeelte waaruit je een aantal hypotheses formuleert. Vervolgens stel je je onderzoek /proef/ waarneming etc op om te kijken of je hypothese stand houdt of niet. Aan de hand daarvan kun je conclusies verbinden aangaande je hypothese.
Mochten die conclusies een ander beeld geven, kun je daar weer onderzoek naar verrichten.