Van het eigenlijke 'vermaak' proces heb ik geen foto's genomen, maar bij Eric (mijn Franse vriend) stond het zweet zichtbaar op zijn voorhoofd toen ik toch de schaar door het stiksel heen ritste.
Op deze drie plekken heb ik de naden opengehaald. De diagonale ben ik ongeveer 30-40 cm van de schoothoek ring gestart ivm de hoekversterking die erop zit. De naden zijn dus los gehaald, en op het oog heb ik een schatting van de blijvende rek gemaakt. De hoeveelheid rek is gecompenseerd door de naden weer vast te plakken met wat extra overlap. Ongeveer 2cm in de diagonale naad, ongeveer 5cm extra in de voet van het zeil (vertikale naad) en 4 tot 5 cm uit de horizontale naad, waarbij de achterlijk lengte gelijk gebleven is.
Dit is een schetsje waar ik het materiaal weggehaald heb:
Na het plakken het zeil met 4 mensen opgetild en de zwaartekracht zijn werk laten doen om zo het verschil in te kunnen schatten. Nog wat kleine aanpassingen gemaakt, en toen doorgenaaid. Daarna op de boot passen om te zien of de vorm er weer redelijk inzat. Het was zeker een heel stuk verbeterd, maar zeker nog niet naar mijn zin.
Daarna dus weer terug naar de zeiltafel en nog twee naden losgehaald om er nog meer uit te halen.
Helaas geen tijd om het resultaat te bekijken op de boot, dus ik ben direct verder gegaan met het opnaaien van versterkingen. De hoekversterking van de schoothoek was niet groter dan ongeveer 4-5% van de achterlijk lengte. Normaal gesproken ga je toch minimaal voor 10% van de lijk lengte, maar voor zeilen van relatief licht doek of losgeweven materiaal ga je nog groter dan dat. Dit zeil was gemaakt van hydranet, een weefsel dat bestaat voor (ik meen) 40% dyneema en 60% polyester. En de zeilmaker heeft, in mijn ogen, te licht doek gebruikt voor het doel, en daarbij veel te kleine hoekversterkingen opgebracht.
De versterkingen die ik heb gemaakt zijn in de vorm van 10cm brede stroken die langs elke diagonale naad gelegd zijn en een flinke overlap met de oorspronkelijke hoekversterking. zie foto:
Hier een voor en na foto:
Het verschil in vorm is zeer duidelijk te zien en de performance gain tijdens het aan de windzeilen was gigantisch. Ik ben zelf niet helemaal tevreden over het resultaat, er zat nog meer in, maar gezien het feit dat we slechts een dag de tijd hadden om het te doen is het toch niet slecht.
En hier nog een, helaas niet helemaal vanuit een gelijke hoek, maar je ziet rechts de oude situatie, en links de 'nieuwe'. Je ziet rechts net en donkere streep aan de onderkant, dat is de UV strook die je op het linker plaatje veel beter ziet. Dat is hoeveel 's' er in het onderlijk zat en hoe ontzettend diep de voet van het zeil was.
Deze verbetering was dit voorjaar gedaan (eind maart dacht ik) en Eric heeft er inmiddels weer zo'n 7000 mijl mee gevaren. Hij schreef me een paar weken terug dat de vorm er nog steeds behoorlijk goed in zat, dus de exra versterkingen hebben wel degelijk het gewenste effect.
Er zit nog steeds een duidelijke "s" in het achterlijk, maar dat komt voornamelijk vanwege de absurd zware UV strook die erop zit, iets waar ik helaas weinig aan kan veranderen.