martinw schreef :
Ik ben het wel met Wadloper eens. Ik doe het ook liever zelf. Gaat rustiger dan onder de kraan en daardoor gecontroleerder. Ik neem er wel de tijd voor en doe het niet zo maar even. Laten zakken en elders weer omhoog, kost al met al en alles erop en eraan wel een dag. Ik heb het door omstandigheden éénmalig laten doen en werd er ook niet vrolijk van. Met name de rolfokinstallatie kwam in de knel te zitten.
Toen ik een paar jaar terug nieuwe zeilen liet maken, heb ik de rolfok eraan gegeven. Ik heb nu weer voorzeilen met leuvers.
Er waren meer redenen voor die verandering, maar één daarvan was het gegeven dat strijken van een mast met een rolfok, ook als je het zelf doet, zelden echt goed is voor de profielen van de rokfok en hun koppelingen.
Zolang je spanning op de voorstag hebt, blijft de zaak recht, maar als je de sprenkel of de bokkepoot weg wil halen, moet de spanning van de voorstag af en beginnen de profielen van de rolfok te knikken. Nog los daarvan: de profielen en de trommel vertegenwoordigen een aardig gewicht en laten zich niet makkelijk manipuleren.
Ik doe het niet met de grootschoot, maar met een speciale langere talie die via een lier op de mast wordt bediend.
Bij mij lukt het nog met de grootschoot (die feitelijk maar een tweeloper is) en een schootlier maar heb ondertussen een andere talie met een drieloper, die ik dit najaar hoop te gebruiken.
Toen ik vanwege slechte weersomstandigheden een keer niet via de Duitse Bocht terug kon, ben ik bij Otterndorf naar binnen gegaan en via de kanalen terug naar Delfzijl. Geweldig die zelfredzaamheid.
Het is inderdaad heel prettig als je de mast zelfstandig en zonder al te veel stress kunt strijken. Het vergoot je flexibiliteit en de mogelijkheid om plannen en routes aan te passen aan de omstandigheden aanzienlijk.
Ik heb zelf ook nog wat dingen op de rol staan waarbij maststrijken een rol speelt en die ik in de komende seizoen hoop uit te voeren.