Knopen hebben een meestal sterk verlagend effect op breeksterkte; ik reken voor het gemak altijd maar met wel 50%.
Per vezel type is daar wel veel verschil voor zover ik weet. Buigen, knikken in individuele filamenten hebben per samenstelling van het filament verschillend effect.
Dyneema (UHDPE) is hier wel speciaal: buigen en knikken schaadt het filament weinig. De gladheid van het filament èn de filamenten onderling zijn een voordeel èn een nadeel: een knoop glijdt als het ware makkelijk weg: dat is een nadeel of vraagt een speciale knoop of vraagt een additionele fixatie (lijm, benaaing of de "locking" bij de locking Brummel.
Door de gladheid van de filamenten onderling zal ook een UHDPE lijn over een schijf (blok of masttop) uiteindelijk op de lange duur zich goed gedragen: de filamenten glijden onderling, de uit filamenten samengestelde garens en daaruit strengen zullen onderling door hun gladheid zicht minder aantrekken van herhaald onder spanning komen over die schijf.
Hier een plaatje van een UHDPE filament in extreme vergroting:
Aramide filament is veel "breekbaarder" bij knik of buiging en heeft daarbij veel minder onderlinge gladheid. De nadelen van knoopbaarheid van UHDPE gelden hier dan minder, maar maar aramide lijn zal door z'n eigenschappen uiteindelijk eerder verslechtering laten zien bij herhaaldelijk gebruik onder grote spanning over de schijf.
Plaatje aramide filament na buiging/knikken:
Dit noem ik bangmakerij. Juist bij kleine bootjes is alles in kracht zwaar over bemeten. Een dyneema of vectran val van 8m is zwaar overbemeten, die mag wel 80% van zijn breeksterkte verliezen.
De breeksterktes van lijnen zijn zo zoveel sterker (men kiest meestal voor 8 of 10mm, omdat het nog comfortabel in de hand ligt), dat de breeksterkte vaak geen vraag meer is op bootjes tot een meter of 10.