Onderwerp: Wad-monitoring

Leden van de Wadvaarders hebben hier op de afgelopen jaarvergadering al uitleg over gekregen, maar ook het KNWV maakt zich er sterk voor: Staatsbosbeheer wil meer inzicht krijgen in wat er zoal op het wad gebeurt en nodigt watersporters uit melding te maken van hun waarnemingen
Het wachten is op het beschikbaar komen van website waar één en ander kan worden ingevoerd. Op de jaarvergadering van de Wadvaarders schijnt al iets te zijn getoond, maar bij zoeken op de algemene site van Staatsbosbeheer en het zogenaamde monitoringportaal heb ik de genoemde site nog niet kunnen vinden.

--
stegman

lodewijk stegman schreef :
Ik ben wel nieuwsgierig!

Wat valt er precies onder 'waarnemingen'? Als je een zeehond spot bijvoorbeeld? Voor het bijhouden van bewegingen van populaties? Of moet ik meer denken aan bepaalde overtredingen? Ongewone waterstanden?

EDIT, al gevonden

Nuttige actie. Er gebeuren in dat deel van ons land vreemde dingen. Lig je voor anker, stroomt het de ene kant op. Na een paar borrels kan het zomaar zo zijn dat al dat water weer terugkomt, of dat alle beestjes die eerst nog konden lopen rond je bootje ineens aan het zwemmen zijn. Sommige bootjesvaarders schijnen 's morgens op een heel andere plek wakker te worden dan waar ze gingen slapen enzovoort! Kortom: Het is er niet pluis. Verder niks aan de hand. De paar boten die er varen, durven nooit buiten de tonnetjes en varen zoals dat hoort netjes in rijen en ook op vaste tijden heen en weer van stopcontact naar stopcontact. Handig voor de zeehondjes en vogels, die houden alle plek en rust over om lekker te suffen. Alleen ambtenaren schijnen niet tegen zo veel chaos te kunnen en gaan dan proberen reglementen te schrijven voor dingen die niet geregeld hoeven worden. Wel weer gek: De vis is bijna opgevist en de zeehondjes en vogels dreigen hongerbuikjes te krijgen. Maar dat schijnt dan weer niet geregeld te kunnen worden

Staatsbosbeheer op het water aktief?. Dat is toch terrein van RWS?. Wat heeft SBB met zeehondjes en ankeraars van doen, in mijn ogen niets.

Ja hoor! Bijvoorbeeld op de boschplaat!
Heb al even een vraag uitgezet bij SBB en een van de coördinatoren voor meer info op het web.

joostp schreef : Tja, Joost; als je nooit buiten de buiten de tonnetjes vaart dan weet je inderdaad niet wat zich afspeelt op het Wad en dan is het ook niet goed te snappen wat hier speelt.
Uit het gegeven dat het KNWV èn de Wadvaarders het idee kennelijk ondersteunen, zou je kunnen opmaken dat die voordeel voor de watersporter zien in dat monitoren.
In de kringen van wadvaarders wordt namelijk nog al eens geklaagd dat de werkelijke bedreigingen voor het Wad uit een hele andere hoek komen dan die van de wadvaarders en dat Staatsbosbeheer en voorheen LNV dat niet in de gaten hebben. Dit zou een manier kunnen zijn om dat beeld een beetje in evenwicht te brengen.
Qua "wel weer gek": het gegeven dat er sprake is van overbevissing en voedselgebrek voor de vogels is geen enkele reden om deze monitoring dan maar achterwege te laten. Het één doen en het ander niet laten, enzo. Trouwens: dat de mechanische kokkelvisserij (vogelvoedsel) op het Wad inmiddels is verboden, is je kennelijk ook ontgaan..

Begrijp me goed: ik meldde dit initiatief niet omdat het de oplossing voor alle problemen is, maar zo'n kortzichtige reactie als die van jou kan ik niet weersproken laten.

--
stegman

Ja die mechanische kokkelvisserij is al sinds 2005 verboden en dat heeft tot resultaat dat er zoveel kokkels zijn dat de vogels en vissers met het huidige aantal 100 jaar uit de voeten kunnen. Als ze nu ook nog vis gaan kweken voor de zeehonden waar er meer dan ooit (teveel) van zijn, kan die opvang ook gesloten worden. Ondervoeding bij een beperkt aanbod van vis door een teveel aan zeehonden, er zijn mensen die niet zo verzorgt worden.

Sorry. allemaal off T.

Ha Lodewijk! Nee, ik denk niet dat ik erg kortzichtig ben, hooguit schrijf ik e.e.a. erg kort op Varen doe ik eigenlijk altijd buiten de tonnen, droogvallen uiteraard ook. De gruwelijke troggen die de kokkelvissers in de bodem trokken en de dooie puinhoop die er achter bleef vond ik walgelijk. We zijn er nog niet: De bodem is nog steeds kaal zand, wordt dagelijks geharkt door vissers en dan verbazen we ons dat het zeegras niet terugkomt... Er moet dus nog veel gebeuren en ook toezicht is goed. Waar ik wel tegen wil blijven vechten is dat er een cultuur ontstaat op het wad van burgerwachten en lijstjes en rondscheurende proces-verbalers. Ik ben het denk ik verder in alles met je eens. Alleen de manier waarop e.e.a. bereikt moet worden: Ik ga geen lijstjes bij SBB inleveren als ik iemand eens een hond zie uitlaten. Wel is dit forum denk ik een hele goeie plek om de discussie gaande te houden zodat (in ons geval) de zeilers hun eigen verantwoordelijkheid voelen. Ik denk niet dat SBB niet begrijpt dat het voortdurend leegschrapen door de visserij het probleem is. Lijstjes invullen lijkt me dus meer een truc om ons ook het gevoel te geven mee te mogen doen. Ik denk wel dat de economische belangen nog steeds voorrang krijgen en hoop dat ooit het wad weer mag zijn wat het was: Kraamkamer voor alles wat leeft. Dan kan de visserij elders wél op een verantwoorde manier terecht. Wat mij betreft: Alle commerciële visserij weren van het Wad, de toerist toelaten om er van te genieten en te leren.

Soms slaat de mens helemaal door. Zoals het ooit was zal het NOOIT meer worden. Dat de natuur z'n gang kan gaan en nergens meer belemmerd wordt vereist het opkrassen van de mens. De visserij is drastisch ingekrompen, hoeveel " onder andere garnalen" vissers zitten er nog op het wad?. De kokkelvissers zijn uitgedund tot een club van 31 vergunninghouders die percelen toegewezen krijgen waar ze met een net, iets groter van dat waar je kinderen mee ziet lopen om schelpen te vissen, het bovenste laagje van de kokkels af schrapen. Bovenste laagje?. Ja, dieper kunnen ze niet want het is handwerk en doe dat maar eens als er een halve meter kokkels ligt. De oldtimers weten nog lang geleden, dat er alarm was vanwege het kleine aantal zeehonden in het wad. Het bestand moest omhoog. Daar moest de mens voor wijken. Kijk eens naar het effect. De mens vist niet meer in het wad maar er is zelfs niet genoeg vis om al die zeehonden te van voedsel te voorzien. De natuur zijn gang laten gaan?. Als er een zeehond ziek wordt gaat ie naar de opvang en wordt ie terug gezet. Op een overpopulatie, is dat de natuur zijn gang laten gaan?. Het is bedroevend, die "zorg" voor de natuur.

Het initiatief voor de monitoring komt uit deze hoek:
pactvanrede.nl/documents/Inten...act%20van%20Rede.pdf

Juist binnen pact van rede ontdek je dat je met je belangen heel dicht bij elkaar staat, maar ver van EL&I (voormalig LNV), door deze samenwerking EN door gegevens te hebben van monitoring kan je dus meepraten met de verschillende instanties, vandaar het belang van monitoring.

Maar natuurlijk is het belangrijkste op het wad de erecode:

De Erecode voor Wadliefhebbers

Het getij en de natuur maken het varen op de Waddenzee tot een belevenis. Tegelijkertijd is dit grootste natuurgebied van Europa van levensbelang voor allerlei vogels, vissen en zoogdieren. Zij moeten op het Wad naar voedsel kunnen zoeken, kunnen broeden, rusten of hun jongen groot kunnen brengen. Het is belangrijk dat iedereen op het Wad zich bewust is van wat de Wadden zo bijzonder maakt. Door u bij het varen en droogvallen aan de afspraken van de Erecode voor Wadliefhebbers te houden, werkt u actief mee aan het behoud van dit unieke gebied.

Wie zich niet aan de Erecode houdt, riskeert een bekeuring. Neem dus uw verantwoordelijkheid. Genieten mag, maar met respect voor de Waddennatuur!

De Erecode geldt voor iedereen op het Wad, zoals opvarenden van schepen, kanovaarders, Wadlopers, vogelaars en deelnemers aan Waddenzwerftocht.

Vogels
• Ga pas van boord als foeragerende vogels zijn verdwenen.
• Zorg dat u bij opkomend water weer op tijd terug bent, zonder de vogels te verstoren.
• Blijf als groep(je) dicht bij elkaar en waaier niet uit.
• Als de eerste vogels opvliegen, dan komt u te dichtbij.
• Houd extra afstand tot grotere vogels, zoals wulp en lepelaar.
• Houd afstand tot broedende vogels en vogels met jongen.
• Vaar niet te dicht langs hoogwatervluchtplaatsen.
• Ga er niet ankeren.
• Loop rond hoogwater niet naar groepen vogels toe.

Zeehonden
• Blijf uit de buurt van rustende zeehonden.
• Loop er zeker nooit naar toe.
• Zodra één zeehond zijn kop opsteekt, komt u te dicht bij de groep.
• Vaar niet dicht langs steile oevers waar zeehonden rusten.
• Ga hier niet in de buurt ankeren of droogvallen.

Wat vanzelf spreekt
• Houd uw hond aangelijnd.
• Niet aan het schip werken met verf, olie, diesel, oplosmiddelen.
• Geen harde muziek, luide radio of marifoon.
• Niet met onnodig motorgeweld proberen los te komen.
• Vaar zonder hoge hekgolven.
• Gebruik geen onnodige felle verlichting.
• Gooi geen afval overboord.
• Niet vliegeren.

Tot slot
Goed zeemanschap gaat boven alles. Vaar met een actuele hydrografische kaart. Blijf uit gebieden die gesloten zijn op grond van artikel 20 Natuurbeschermingswet en andere regelgeving. De schipper is en blijft verantwoordelijk voor het gedrag van zijn opvarenden. Passeer bij een wandeling op het Wad geen geulen dieper dan kniehoogte, dat is gevaarlijk. Groepen groter dan 7 personen mogen niet verder van hun boot gaan dan 500 meter. Val niet te lang achter elkaar op dezelfde plaats droog: maximaal twee of drie tijen.

Erecode = regels + boetes en daar overheen een soort acceptatie sausje. Bovendien lijkt er sterk op dat de wet van Parkinson hier zijn juistheid bewijst.

3Noreen schreef :
??

It Paradyske schreef :
Wetten en regels zijn het resultaat van een democratisch proces. Maar soms sluipt daar de nodige bureaucratie in.

Door regels te benoemen als erecode zeg je dat je oneerbaar handelt als je daar niet mee eens bent en een andere mening hebt.

3Noreen schreef :
Inderdaad handel je dan oneerbaar.
Maar de bekeuring is niet op basis van de erecode, maar van de huidige wet- en regelgeving.

joostp schreef : Om met het eerste te beginnen: of je kortzichtig bent, weet ik niet. Je schrijft wel kortzichtige dingen.
Ook nu weer. "Alle commerciële visserij weren van het Wad", schrijf je. Maar tegelijktijd vindt je honden uitlaten op het wad geen probleem. Ik denk dat je de zaak toch teveel bekijkt vanuit het gezichtspunt van iemand die de Waddenzee ziet als een soort speeltuin en dan alleen voor de vrijgestelden die daar slechts voor hun lol komen.
Dat de visserij het Wad niet moet vernielen staat buiten kijf. Anderzijds maakt die visserij al eeuwen deel uit van de bedrijvigheid op het wad. Ik durf zelfs te beweren dat die kleine garnalenkotters deel uitmaken van het waddenlandschap. De visserij de toegang tot het wad volledig ontzeggen is te kort door de bocht. Het is een kwestie van schaal en maat.
Ja, en aan de andere kant hebben we dan weer mensen zoals Proost, die beweren dat de kokkels hier en daar een halve meter dik liggen. Wie heeft er nou gelijk? Zo'n monitoringsysteem zou een manier zijn om daar achter te komen.
Het is nog even de vraag hoe je dat doet. Aan de lijn is nog tot daar aan toe. Zeker als het baasje zich verder ook houdt aan de regels zoals Hans Fix die hier presenteerde. Maar ja; dat Wad is nu juist zo'n fijne plek om je hond los te laten lopen; ruimte zat toch? In essentie is de mens een gast in Waddenlandschap. Daar ook nog 's loslopende honden introduceren gaat te ver.
Je begrijpt uit het voorgaande al dat die conclusie mij iets te makkelijk is. Dit soort problemen zijn tamelijk complex en de redenen waarom een gebied al dan niet achteruit gaat zijn dat vaak ook. Tien charterschepen binnen een straal van vijf kilometer die hun bemanning à 50 personen per boot het Wad op jagen zijn ook een probleem. Jachtschippers die het wad beschouwen als hun eigen achtertuin zijn dat soms ook. Dat moet je willen erkennen. Al die belangen (visserij, recreatiesector, wadlopers, jachtschippers) kunnen alleen een plek krijgen als iedereen zich aan een setje in alle redelijkheid opgestelde regels houdt. Daar wordt aan gewerkt en daarin past het niet dat de ene partij met het vingertje wijst naar de andere als zijnde de grote schuldige.
Je weet zelf ook wel dat er een aantal zwakke argumenten in je verhaal zitten.
Bepaalde visserij gedijt nu eenmaal alleen in ondiep water. Daarom zitten de waddenvissers op het wad en niet op de Noordzee. Wat betreft die "truc"; het is algemeen bekend dat de overheid geen mankracht genoeg meer heeft om alle zaken die opmerkenswaardig zijn in het kader van het beheer van de Wadden bij te lopen. Het idee om de burger daarbij een taak te geven en hen zaken te laten signaleren is daarom een logisch idee. Een paar jaar terug adverteerde de politie met de slogan "die pet past ons allemaal". Dan gaat het er niet om met het vingertje te zwaaien of te wijzen, maar doodgewoon dingen signaleren en melden. Het is verder aan de autoriteiten om er iets of niets mee te doen. Niet alle zaken zullen daartoe aanleiding geven. Maar het kan helpen. En voor de betrokken burger is het een kleine moeite.
Dit is een klein land met veel mensen. Net als jij wil ik het in goede staat houden. Daarvoor is inzet nodig. Ook van het individu dat liever met zo weinig mogelijk andere mensen en autoriteiten te maken wil hebben. Ik ben er zelf ook zo een. Die inzet kun je plegen op allerlei manieren. De simpelste manier is je houden aan de Erecode voor Wadliefhebbers. Wie meer wil doen kan het meldsysteem voeden met zijn waarnemeingen.
Als je jezelf slechts als God in Frankrijk wilt gedragen en nergens mee te maken wilt hebben, dan rest er slechts één ding, lijkt me. Emigreren naar het wilde westen.

--
stegman

Het Wad is geen zielig natuurgebied dat we kunnen redden door een paar schippers op de bon te slingeren en elkaar met verrekijkers in de gaten te gaan houden. Het is een unieke kraamkamer voor alles wat leeft, waarin voeding zou moeten zijn voor een belangrijk deel van de keten waar we zelf ook deel van uitmaken.

De bodem van de Waddenzee heeft de potentie die kraamkamer te zijn en die voeding te leveren. Schraap je die bodem voortdurend kaal, dan blijven alleen de sterkste dieren over die vervolgens de hele dag gestrest bezig zijn hun kostje bij elkaar te schrapen. Iedere loslopende hond, tetterende radio of lallende platbodemcrew vormt dan inderdaad een bedreiging voor de arme vogeltjes.

Zouden we in staat zijn om alles tussen de 50 en 100% van die wadbodem volledig en decennia achtereen met rust te laten dan konden de dienders van SBB en de toeristen met verrekijkers en tellijsten lekker blijven genieten van rustige, weldoorvoede vogels in plaats van elkaar in de haren te vliegen.

Zelf hoef ik niet iedere dag krabsalade of garnalen te eten, ik heb overigens een bloedhekel aan honden en al helemaal aan de bazen van de loslopende exemplaren, maar in de zandbak die we van het Wad gemaakt hebben, maken die ook zo veel niet meer uit.

Het zeegras moet terug, en de mosselbanken, de nonnetjes moeten weer samen kunnen klaarkomen zodat vogels, vissen en zeehonden de bek maar open hoeven te doen om te kunnen schaften. Dit weten alle instanties, want er zijn hele volksstammen zeebiologen op het probleem losgelaten. Hun uitstekende rapporten vullen vele laden. Nu nog het lef om na de kokkelvissers ook de andere bodemschrapers aan een ander, zinvol bestaan te helpen. Ik hou van die vissers. Stoere kerels en niks mis mee. Maar wil je dit gebied redden, dan moet er geen bodemgeschraap meer plaatsvinden. Het is dus slechts een economische beslissing. SBB weet dat ook. Ooit wisten de Wadvaarders het ook, maar daar is iets misgegaan binnen die club. Koop ff het boek van Piersma. Als je het uit hebt praten we verder over loslopende honden. Intussen zeil ik, hond- en radiovrij, val droog waar het mag en respecteer alle erecodes. Maar helpen zal het niet. En ik ga dus zeker niet met tellijsten aan de slag.

www.bol.com/nl/s/boeken/zoekre...books_all/index.html

joostp schreef : Jammer dat je het idee van Wad-monitoring in de sfeer van "op de bon slingeren" en "elkaar in de gaten houden" blijft te trekken. Ik dacht een paar valide argumenten te hebben gegeven waarom het wel nut zou kunnen hebben, maar je weigert er op in te gaan.
Dat wadschippers schade die door vissers wordt aangericht kunnen constateren en doorgeven lijkt me zo'n argument, maar ook kunnen watersporters rapporteren over mossel en kokkelbanken en plekken waar nonnetjes niet meer of juist wel kunnen klaarkomen. Verschillen die je van jaar tot jaar of desnoods van seizoen tot seizoen kunt constateren.
Dat een loslopende hond, tetterende radio of lallende platbodembemanning pas een probleem wordt als de vogels al bijna omkomen van de honger is een drogreden van de eerste orde. Het is onzin om dat soort dingen maar te laten waaien, zolang de visserij nog niet uitgebannen is.

Maar goed. Fijn dat je jezelf ondanks alles toch aan de Erecode voor de Wadvaarders wilt houden. Een half ei is beter dan een lege dop.

--
stegman

het is zo simpel allemaal.
waar de mens zich met de natuur gaat bemoeien gaat de natuur naar de kloten.
vgr tonsr.

Dat bedoel ik. Neem de juiste maatregelen, probeer niet de kool (het wad) en de geit (de grootschalige visserij) te sparen. Laat de bodem langjarig met rust en er is dan best ook plek voor een man, een boot, een hond desnoods. Monitoren helpt een hoop mensen aan een baan, maar levert geen inzichten op die er niet al waren.

Er komt schijnbaar weer eens controle op zaken door mensen waar ze geen verstand van hebben en niet weten hoe ze echt onderzoek of waarnemingen moet verrichten. Geen verstand ervan, mond houden. Er zijn al veel te veel mensen die praten als brugman maar als het op bouw aankomt de zaak in elkaar dondert. Jammer genoeg wordt hier wel naar geluisterd en zonder kennis van zaken gehandeld. Wanneer deskundigen ingezet worden moet je zelfs kritisch blijven want is nog altijd zo, wiens brood men eet, diens woord men spreekt!.

Het gaat om de vogels, daar gaat het slecht mee! Vergeet de zeehonden, die worden alleen maar bedreigd door de opvang, en door het doorfokken van zieke zwakke beesten. Het gaat om de vogels.

Vogels foerageren op drooggevallen platen, daar komen geen garnalenvissers, de garnalenvissers doen hun trekken in de diepere geulen, en zijn daarmee dus erg beperkt.

95% van de honden gaat achter vogels aan, als ze los lopen, dat is instinct, dat train je er niet uit. Daarom horen honden niet op het wad, kan je er dan echt niet zonder, lijn ze dan aan.

De garnalenvissers zijn overigens meer gebaat bij productieafspraken, daarmee kan je de sector redden (fatsoenlijke prijs) en de zeebodem. Maar ja dat mag weer niet van onze liberale denkers (politiek -> NMA). Dus om toch nog iets te verdienen, wordt er teveel gevist.

Maar blijf uit de buurt van de grote groepen vogels, want daar gaat het slecht mee. Gun ze hun voedsel en rust, wacht tot het water weg is, en de vogels weer verder zijn getrokken. Geniet lekker vanuit de kuip met een kijker of telescoop.

Waarnemingen van plant- en diersoorten kunnen makkelijk online ingevoerd worden in waarneming.nl met de Android app ObsMapp. Zo zijn ze voor iedereen te raadplegen.

Dit is een grandioos middel om de zaak te belazeren. Waarnemingen kunnen net als vele andere dingen gewoon verzonnen worden en daar moet de overheid mee gaan werken?. Leve de goedgelovigen!!

Proost schreef :
Weet jij waar wad ligt?

Fsd, zoek je wad dan?.