Ik kan niet wachten om weer te gaan varen. De eerste tocht is naar een stevige kraan die de boot kan hijsen. Bij onze vereniging zijn de plannen voor een mooie kraan dit najaar helaas niet doorgegaan. Zodra er een paar redelijke dagen zijn, vaar ik naar Elburg om de boot op een bok te zetten. Er zijn drie klusjes die alleen op de wal gedaan kunnen worden: een nieuwe gever voor de dieptemeter en een nieuw taatslager voor het roerblad of het kan zijn dat de hak van het roerblad speling heeft We varen ook met een Koopmans, staal in dit geval. Voorheen hebben we ook aluminium schepen gehad. Prachtig materiaal, staal is vergelijkbaar, het corrodeert lelijker, maar het is makelijker te repareren. Vorig jaar is de romp onder de waterlijn gestraald en is er een nieuw systeem opgebouwd. Voor komende tien jaar garandeert International de kwaliteit van het systeem. Ook als de boot gedurende de winter in het water ligt. Na het stralen hadden we een puntgave romp, nagenoeg geen corrosie na een zeven jarige tocht over de oceaan! Het gevaar zit in de binnenkant van de romp, maar ook die is afdoende behandeld. Het gevaar s'winters zit in de toiletten en de afsluiters. Als je daar onvoldoende aandacht aan schenkt, dan kun je een serieus probleem krijgen. De meeste schepen zinken dankzij een kapot toilet. Met een polyester boot kun je een paar jaar verwaarlozing permiteren. Staal en aluminium hebben veel meer aandacht nodig. Geef je die aandacht, dan heb je vaak een hele beste boot!
Groeten SPICA
Groeten SPICA
