Onderwerp: De kunst van het bijliggen beheersen

srs schreef :
en 10 jaar geleden was je nog veel kleiner ook

groet
t

Dat er een bovengrens aan bijliggen is daar is iedereen het volgens mij wel over eens. Op een zeker moment zal alles er af moeten (ook voor degene die voorkeur geeft aan meer snelheid om actief te kunnen sturen.) Als je weet dat je in dat soort omstandigheden terecht gaat komen, dan is het wel een goede manier om een paar uur rust te pakken of om goed te eten voor het echt los gaat om het daarna hopelijk vol te kunnen houden. En op tijd weer gaan varen, waarschijnlijk niet aantrekkelijk op dat moment.

Zoals de TS aangeeft lijkt het mij zeker zaak om dit eens te oefenen, het liefst bij harde wind.

Meerdere stormtactieken in huis hebben lijkt me sowieso verstandig. Bij zeker een van die technieken zal de schipper niet nodig moeten zijn. Dan ligt bijliggen wel voor de hand.

Off topic:
Toen wij onze boot hadden gekocht en om moesten varen (een dag of 5 doorvaren) was er een maat van de vorige eigenaar mee. Lag de hele tijd een beetje te suffen. Ik snapte dat niet en vroeg hem waarom hij dat zo deed. Hij zei, dan ben ik altijd uitgerust om 24 uur door te gaan. Wel een relaxed tochtje geworden trouwens, zeker voor hem

Bij een langere tocht is slapen ook meestal een van de eerste dingen die ik doe

Paar screenshotjes van Dashew Surviving the Storm:









Dit bevestigd wel de aanname dat boven de 50 knopen een modern ontwerp waarschijnlijk niet genoeg turbulentie creëert om de zee vlak(ker) te trekken. Dit was ook de reden van de Morgan Clouds om een sleepanker vanaf de boeg te voeren om de snelheid er uit te halen en voorbij je eigen "vlak" stukje water te varen.

Ik heb het bijliggen jaren geleden een keertje geprobeert met onze Compromis 888 (vinkiel, vrijhangend spaderoer) en dat lukt mij toen niet, vergelijkbaar met de ervaring van Capolavoro. Dat lag waarschijnlijk aan de verkeerde zeilvoering, maar ook omdat het schip zeer koersonstabiel is (zoals veel schepen met modernere onderwatervormen). Ik had toen 1 rif in het grootzeil en de genua was deels weggerold. Door de verstaging kan de giek niet ver genoeg uitzwaaien, waardoor het grootzeil vrij veel wind blijft vangen en er ook vrij veel voorwaardse snelheid is. Hierdoor loefden we snel op en begon de genua wind te vangen, maar het draaien was dan al te veel ingezet en gingen we door de wind. Vervolgens vangt zowel de dan aan lei staande genua wind en draait het schip en (klap)gijpten we. Na deze ene poging heb ik het onder druk van de protesten uit de kajuit verder opgegeven.

Als ik het nog eens zou proberen dan met het 2e of 3e rif er in en liefst met de stormfok. Maar actief sturen lijkt met veel verstandiger, desnoods met een puntje zeil en de motor bij.

ilCigno schreef :
Ik ben geen ervaringsdeskundige maar misschien je grootzeil midscheeps ipv uitzwaaien? Zo doen wij het altijd(soms met een flinke duw aan het roer om af te remmen)

groetjes

WhiteMagic schreef :
Klopt helemaal!

Groeten,
Johnnie

Capolavoro schreef :
Dat komt gewoon omdat je spirit zo snel is dan...
Maar dat betekent eigenlijk dat je nog teveel snelheid hebt voor de manouvre.

Op mijn Trotter kon ik ook maar een roeruitslag van een graag of 30 maken, maar werkte het wel!

En gijpen gebeurt niet omdat je grootzeil dat voorkomt! Zodra er druk in je grootzeil komt duwt deze de boot als het ware weer terug.


Groeten,
johnnie

@ Johnnie, daar heb ik ook gewerkt in 2005-2006 en eind 2007 het "Engeltje" er gekocht, staat nu in de te koop aangeboden sectie

De beelden een paar reacties terug geven heel goed aan hoe we het ervaren hebben. Ik zou het precies zo afbeelden.

Met de snelheid die we hadden probeerden we een stukje zonder breker te vinden en daar, met een opschietertje over de top te gaan en dan schuin van de golf af en op zoek naar het volgende stukje waar net geen breker was.

roozeboos schreef :

Dit topic gaat over bijdraaien, de zonder motor variant.

Bestaat er een met motor variant?

Groet,

gijs