Onderwerp: Wanneer slaat een Lemsteraak om?

Noballast schreef :
Niet lang meer, Noballast

(beetje off topic)
Naar aanleiding van die site van Seahorse Naval Architects vraag ik me af waarom staat er als ontwerper 'Hoek Design' als Seahorse het complete constructieve ontwerp doet. Maw tekent Hoek dan alleen wat mooie vormen en maakt Seahorse er een schip van?

www.seahorsedesigngroup.com/nl...ten/06015/index.html

Dat gebeurt inderdaad steeds vaker bij de grotoe bureaus.
Hoek doet tegenwoordig vaan 'de looks'.
Er zijn enkele 'plastic' schepen van Dijkstra en Partners waar de werf de structurele berekeningen en tekeningen voor gedaan heeft.
Ed Dubois doet ook voornamelijk nog maar layouts en 'appearance'.
Er is bijna geen enkele jachtontwerper meer die alle diciplines doet, werven doen meer en meer van de uitwerking.
Neem bijvoorbeeld de serieschepen van Farr die bij de Franse merken gebouwd zijn. Structurele uitwerking en productie planning word door de werf gedaan.

steef ton schreef : Maar dan de grote vraag. Wat is het punt om een lege boot zo'n lange afstand te laten varen om vervolgens in dezelfde haven terug te komen?
'Schepen' die je nu aanhaalt hebben een functie, om spullen van de ene plek naar de andere te brengen. De zeil records over de Atlantische Oceaan worden nog steeds geevenaard door de koelschepen die heen en weer varen tussen de twee continenten.
Waarom een functioneel schip zou proberen om Gabart te verbeteren weet ik nie, maar de gemiddelde snelheid van 27.2 knopen die Gabart heeft behaalt (Pet je af!) worden ook door de bananen en aarbeien boten behaald.

bertilbeumer schreef :
Bij ongeveer 80-85 graden gaat staat punt G in lijn met punt A, dan is het pas op het randje.
Complicerende fctor is dat zowel G als A tijdens een kentering verschuiven. Je kan dus in 1 keer een versnelde kentering krijgen omdat G en A voorbij elkaar schuiven tijdens de hellinghoek..
Erik kan je er alles over vertellen.

Brinta schreef :
Toch let elke charterschipper ALTIJD goed op of het zwaard niet aan de grond loopt. In zeker 50% van de rakken op het ijsselmeer loopt het n.l. wel aan de grond. Inderdaad loopt het dan weer omhoog, correct.
Behalve bij veel wind en overstag moet je goed opletten. Niet dat dan een forse klipper nu omslaat, maar kost wel een zwaard en het dek is dan zover onder water dat het binnen loopt. In die zin ben ik ervaringsdeskundige.
Skutsjes horen om te slaan voor het publiek, toch?

Wat voor diepgang haalt het zwaard van een "gemiddelde" charter dan? Ik dacht dat je op de meeste rakken toch wel 2.5 m of meer water hebt. Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Ik zou gokken een diepgang van een meter of 2, maar blijkbaar steken ze dieper?

Tijdens lemmer ahoy 2014 was ik voordekker op de 16 meter lemsteraak bu-99. Het woei stevig. Wij varen in dat soort omstandigheden de zwaardkop eigenlijk altijd volledig onder water. De grens is voor ons de hoogte van de (verhoogde) zetboorden in combinatie met de capaciteit van de twee in de kuip geïnstalleerde pompen....
Achter ons speelde zich het volgende schouwspel af.
Vanaf 7:15 zie je de lemsteraak Visotter bijna omslaan. Aan alle deskundigen hier om te bepalen bij hoeveel graden dat precies was. Zo schuin is voor ons wel wat te schuin, al heb ik ook regelmatig momenten dat ik met meer gewicht op mijn benen op het boeisel sta dan dat ik op het dek lig...

Toegegeven, dat ziet er wel aardig uit als "bijna om" ...
Brrrr.

Typisch, lijkt net of de voorzeilen niet of nauwelijks gelost worden.

Gezien dat het roer niks meer doet? Zit of boven water of is meer een hoogteroer dat de kont uit water ketst.

redshift schreef :
Dat zwaard waarmee ik bezig ben op mijn avatarfoto is ruim 5 meter lang. Voor een schepie van 25 meter.
De grootste zwaarden die ik heb gemaakt waren 6,10 meter lang.
Als die recht naar beneden staan heb je dus een heeeeel flinke diepgang.
Groet,
Wim.

redshift schreef :
Zoals berghout al schrijft zijn de meeste zwaarden tussen de 5-6 meter lang en dus ook diep.
Ooit eens op de Johanna Engelina 1 rak gedaan van Amsterdam naar Enkhuizen, daarna was een 20mm dikke stalen lip waar met een zware harp de zwaardval aan vast zat bijna geheel weg gesleten door het zand.

Die stalen zwaarden wogen 1000-1200 Kg. Op de loggersteen NO van medemblik ben ik daar met ruim 8 knopen een keer overheen gejast. Dat stalen zwaard kwam tot boven de reling uit het water geketst.
Je weet niet wat je mee maakt. Dit was vóór het GPS tijdperk met papieren kaart, lekker 5-6Bf vol tuig halve wind van Kornwerd naar Mblik. dat zelfde zwaard ook wel eens de zwaardval lip afgebroken op de sluisdrempel. Zie hem dan maar weer eens omhoog te krijgen.....

Het zelfde schip verloor eens een zwaard tussen Inschot en Schieringhals, nooit meer terug gevonden. Ondanks dat er een beloning op stond.

Kortom je zit met een groot schip bijna altijd met je zwaard aan de grond.

Vaak zit de schipper of maat aan loei lij met zijn voet op de zwaardval, om te voelen of het over de grond gaat. Tijdens wedstrijden is dat een vaste functie.

Opvallend veel draadjes over : stormen overleven, omkieperende bootjes

Als dat de intentie is voor 2018 wordt het vast een boeiend zeil seizoen

WADnWIND schreef :
Je zal aan lij bedoelen?

HIER meer info over de rolverdeling bij wedstrijden met Skutsjes

Rikken schreef :
Ik schat dat de boot uiteindelijk een helling heeft die ergens tussen rond de 60 graden ligt.
Wat ik wel opvallend vind, is dat boot kennelijk een tijdje zo blijft liggen, gezien het aantal foto's dat van die situatie is gemaakt.

Ik weet’ iets van de ze situatie:
Voorzeilen gingen niet los omdat de kluivernist de schoot even in de selftailing had gezet toen er een vlaag van ongeveer 43 knts in viel.
De fok zat ook in de selftailing en die lieren staan op het boeisel en zaten totaal onder water op dat moment . de fokkenist dreigde de kuip uit te spoelen op dat moment en was dus meer bezig zich vast te houden.
De persoon die op het zwaard zat overwoog op dat moment om de pallen van de lieren van de vallen van de voorzeilen bij de mast er af te trekken, maar de boot bleef idd liggen en je voelde dat ze weer overeind zou komen. ( bovendien was daar komen een uitdaging)
Ik denk dat dit wel ongeveer de limiet was, al gaan er verhalen over de groote beer van de familie Rootselaar die bij de 24 uurs op de Noordzee de wimpel in het wat er zou hebben gehad. Ik denk dat het goed was dat dit een jachtaak was en geen visserman. In een visserman was zoveel water gekomen dat zinken een goede kans had gemaakt. Er stond in dit jacht ongeveer 3000 liter water wat door het deurtje naar binnen was gekomen .
Een skutjes gaat -doordat het meer een doos is met harde kimmen- (een lemsteraak is ronden daarmee meer vormstabiel ) eerder om.
De lemsteraak en bemanning van het schip in het filmpje is overigens Nederlands kampioen geweest en heeft veel prijzen gewonnen, maar staat bekend om haar tuitelige karakter en deed die karakteristiek hier weer eer aan.

Ik ben ooit omgeslagen met een schouwtje van 7 meter. Begon vol te lopen en was niet meer te houden.

Jeroen-pion schreef :
meer om te zorgen dat we volgende winter nog actief op het forum zijn

"Een skutjes gaat -doordat het meer een doos is met harde kimmen- (een lemsteraak is ronden daarmee meer vormstabiel ) eerder om."


Een schip met rondere kimmen meer vorm stabiel??

In de eerdere tekeningen ligt het drukkingspunt A dichter op de hartlijn van het schip, waarmee de arm tussen A-G ook kleiner is.
Bij rechtere kimmen blijft punt A verder naar buiten liggen, waardoor de arm groter is.
het kantel moment dat A voorbij G gaat is dan ook wel meer plotseling.
Met ronder kimmen gaat dat geleidelijker.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

WADnWIND schreef :
Ja, maar alleen in Friesland

Berghout-2 schreef :
ik denk dat wij het eens zijn

Wanneer slaat een Lemsteraak om?
Het liefst een goeie honderd meter voor hij over me heen komt denderen.

Albert 45 schreef :
ff offtopic;

Ik heb zo'n kreng wel eens in de zij gehad op een klipper. Die mannen hadden een wedstrijdwaas in de ogen (misschien van de vorige avond).
Voltuig met halfwinder met 5-6Bf denderde dat ding dwars van de roef naar binnen. Deuk in het gangboord en zelfs de roef, potdeksel plat gevouwen enz.
Wij allemaal plat op het achterdek, in afwachting wat er nog meer naar beneden kwam. Hij miste met zijn kluiverboom nét de bakstak van de schoenermast. Anders had de achtermast er ook af geweest.

Zucht.... Witte aken en rode broeken....

Gewoon uitproberen.

Zou ik dan wel in het klein doen. Neem bv een lelievlet (lilosse spulkekes er uit).
Met harde wind lekker gaan zeilen. Of, minder leuk, met een val omtrekken.
Je zal zien: zodra hij echt water begint te scheppen gaat het heel hard...dan ligt ie zo om.
Het water helpt dan ook nog een handje mee.

Zal bij andere vormstabiele schepen niet heel anders zijn.
Als er gangboorden zijn zal het net wat langer goed gaan.