Mijn verslag van de 200myls...
Voor de visueel ingestelden, eerst maar de link naar de foto's:
flic.kr/s/aHsmHxyDHR
Zo, de grenzen zijn verlegd.
Vorig jaar was de intentie er, maar de start niet gehaald. Dus dit jaar 2 doelen gesteld: starten en finishen.
Om 15:30 op maandag vanaf de boot de laatste conference call van t werk nog even afgetikt, zeiltjes omhoog en vanuit Regatta op weg naar Enkhuizen met het plan daar te pitten en dinsdag naar Batavia te zeilen. Maar ja, het was zulk mooi zeilweer, misschien was nu het betere moment om voor het eerst met de Jumpin' Jack (en solo) een sluis te nemen? En dan gelijk ook eens te kijken hoe het is om in de schemering te varen (doe donker kan het zijn om 20:30)? En dan de natte winderige dinsdag te laten.
Hoe verder onderweg naar Enkhuizen, hoe beter het plan leek.
Bij de sluis kon ik gelijk naar binnen varen, en (met heel weinig wind) de boot schappelijk vast krijgen. Koekie zo'n sluis (de revanche moest nog komen)!
Door naar Lelystad. Langs de markerwadden, die steeds minder zichtbaar werden. Mmm, het wordt toch wel echt donker, had ik moeten weten natuurlijk want ik had 'zon onder' keurig opgezocht: nautical in de term 'nautical end 20:28' had een duidelijk signaal moeten zijn.
Des te betere oefening, en zeker niet minder leuk!
Of... wat doet dat gele vierkant aan tonnen voor de sport ingang bij de batavia? Mijn voorganger ging daar toch net doorheen? Een kitesurf gebied. Ok, daar kan ik dus doorheen. Wat voor lichtjes hebben ze... geen. F%^&*^k, lekker is dat, wie legt dat nu voor de ingang? (En waarom had ik dat voor vertrek niet gewoon op de kaart bekeken (en geconcludeerd dat ik gewoon de 'hoofdingang' had kunnen nemen)}. Waar de stuurautomaat nog vele malen uitgefoeterd zou worden, is hier het aanbidden van mn prachtige glimmende B&G plotter begonnen. Keurig tussen de boeien door sturen op de plotter en met de dikke maglite de boei er uit pikken toch? Neeee, niet vooruit schijnen, zo'n witte fok reflecteert alles weer terug, weg nachtzicht, rustig de plotter vertrouwen!
Koekie natuurlijk. Zeiltjes naar beneden (da's toch lastiger in t donker) en op de motor naar binnen. Eh, waar? Links van de ene rode licht dus, maar hoeveel en hoe breed is het daar? Toen het duidelijk was, zat er er al praktisch tussen in (buiging naar de plotter alhier).
Op naar de haven, dankzij de AIS de boot niet dwars voor een uitermate slecht verlichte binnenvaarder geprakt, en daar met een zaklamp een plekje gevonden en de boot aangemeerd: zo: sluis ' check' , donker 'check' , en doel 1 gehaald.
Hoewel, doel 1 gehaald, het doel was te starten, en die wind op woensdag ziet er toch wel een tikkie te veel uit. Niet in de basis, maar de vlagen... Dinsdag besteed aan het volgen van t weer (helpt voor geen meter, maar toch doen) en puzzelen van opties. Conclusie: 8 uur starten.
Op woensdag op tijd op: takke weer 'check' , overleg net andere rookies: eh gaan we het doen. Overleg met veteranen: 1, 2 of geen rif? En... gaan met die banaan.
Zoals ruimschoots in de prachtige fotos van de start te zien is was de rode Jumpin' Jack van de partij. Gelukkig waren de foto's overigens ook van d'r goede kant, want aan de andere kant hingen over de startlijn de stootwillen nog uit. Verbeterpuntje.
Snel was duidelijk dat de Jumpin' Jack, met dubbel rif gestart, oude zeiltjes en een rookie achte rhet roer snel naar achter dobberde in het veld. Maar het doel was finishen, niet winnen, dus fantastisch op weg!
(Kijk eens naar de ' 3 rode boten' start fotos: Jumpin' Jack start voorop en ligt in de volgende foto achteraan. De hoeveelheid rif in de boten is overigens omgekeerd evenredig met het aantal jaren deelname lijkt het).
Hoezo veel wind? niet vooruit te fikken: er uit dat rif. Eh, toch wel wind: weer rif er in. Er uit, er in. En... mmm, nu toch 24 knopen, echt wel 2 rif er in. En dan lekker van de sport H naar de sport J voor t lapje. Pal voor t lapje, dus de fok heeft er weer eens geen zin in. Afkruisen? Nah, effe rust, inrollen dat fokje, 20 knoopjes achterop met 2 rif, ach knoop of 6 is mooi.
Dat had ik even af moeten kloppen, want de wind valt een tikkie ruimer in en de TWS teller loopt gestaag op: 24,28,30,32,35. Zal een vlaagje zijn, toch? nee hoor, het halve rak 30+! Op een ' rustig moment', de 33 kts tws op de teller maar even op de foto gezet. 8.1 kts boatspeed in een dikke kuil is eigenlijk verbazingwekkend relaxed: prima onder controle die handel (in tegenstelling tot sommige deelnemers die flink uitwaaierden met hun tamelijk volle tuigen).
Op naar het kruisrak terug, 24 knoopsies, en hele dikke korte markermeer golven: ik vaar mijn eigen volvo ocean bak: het water rolt van voor door naar achter. Kijk op facebook de video van het rode bootje voor een impressie; terwijl ik aan het overleven was, zat een ander relaxed (met gevaar voor eigen leven en telefoon) mij al stuiterend op de video te zetten: diep respect.
Zo, we zijn d'r bijna, nog even door de sluis (was koekie, toch) en dan de compagnieshaven in. Leuk om het Markermeer eens te zien, maar zit nu wel op het niveau tandvlees werk, die prachtige helmstok stuurautomaat was zinloos vandaag, dus alles lekker op t handje ge-sportschoold.
Sluis in, he waarom schiet het voor me niet op, nu waai ik weg, na ja, dan maar aan de lage kant. Schutten, andere bootjes er uit, of toch niet, er duikt er een dwars in de sluis (hogerwal, achterlandvast vast laten zitten). Van weeromstuit let ik niet goed genoeg op de wind bij het afvaren en wordt als ik weg vaar de neus weer genadeloos naar de sluismuur gedrukt. Niet voor 1 gat te vangen besluit ik maar mee te bewegen en trek de Jumpin' Jack (de sluis was nu helemaal leeg), achteruit en draai de kont tegen de wind dwars in de sluis en vaar vervolgens achteruit de sluis uit. Schadevrij, onder controle, met alleen de sluiswachter als toeschouwer, maar toch enigszins humbled.
Door naar de haven en langszij twee andere, nu bekende, rookies om 's avonds met 8 man gezellig te eten in de mastenbar: je vaart alleen maar bent zeker niet alleen!
Score dag 1: gesloopt (ik dus, de boot nog toppie), 35 kts op de kont en 24-28 aan de wind op 2rif en puntje fok: ik heb meer controle dan ik dacht! Maar wel gesloopt.
Donderdag even over 7 langs de KG. S#$%%^t, heb hem gemist, ik ben d'r al langs, terug. Lekkere start, beter opletten Bas. Op naar Lemmer, mooi zeilen en mooi moment om de telelens eens te voorschijn te toveren voor wat snaps. Dan de EZ-A, andere koek. Drama, weinig wind, aan de wind, draaien (altijd net verkeerd) en dikke oude golfslag: wat een klotsbak daar. Door naar de sport-B (ging al iets beter) en ruimer terug naar de KR-A (stukken beter). Even dubben: haven zoeken in t licht of door in het donker, maar eea ging net lekker en donker had ik geoefend, dus door naar de sport A (nu werd het leuk, ik haal zowaar Jade in (kortstondig geluk overigens)). Vol tuig, 18 kts tws en van de 'vogel' die langs blaast krijg ik een duimpje omhoog naar de knik in mn schoot: alle spieren protesteren, maar het einde van deze dag gaat stukken beter. Tijd om wat te eten, eens kijken of ik wat water op kan zetten voor de rammelzak. Mmm, koud water de ketel in is al een uitdaging, heet water de ketel uit zie ik niet zo zitten: banaantje dan maar.
Nu wordt het spannend: hou ik wind naar Enkhuizen vanaf de dijk, of eindig ik stil liggend in de klotsbak. Ik probeer voor het echt donker is de gennaker nog te hijsen maar die zit op zoveel verschillende manieren in de knoop dat het signaal duidelijk is: in het donker geen gennaker opzetten. De wind dipt even, maar pikt weer op: effe over 2200 ben ik weer bij de KG.
Twijfel moment: zal ik nu ankeren of niet. Ik vertrouw de hard wind voorspeld voor vrijdag ochtend (en de richting) niet en besluit het uit te stellen tot een later moment. Op aanwijzing van de nachtportier parkeer ik de Jumpin' Jack pal voor het havenkantoor, gooi heet water in de rammelzak eten (fantastische uitvinding op de hongerige late avond) en zet de wekker om 7 uur om even te checken of ik dan weg wil of pas 1300 na de piek.
Om 7 uur gaan de oogjes weer open, constateer ' 6+ gehuil' om mn stagen en doe mn ogen weer dicht. Hoewel... bonk bonk. Nieuwe buurman. Ik dr uit, pak eea aan, hoor iets over ' reddingsboot' en duik mn bed weer in.
Om 10:30 klop in aan in de Mastenbar: is er ook ontbijt? ' We kunnen wel een uitsmijter doen, dat wilde die meneer daar ook' . Ik schuif aan bij de andere rookie deelnemer (Levante, m'n nieuwe buurman en naar blijkt haven genoot) en begrijp dat alle ankeraars en boten aan de kopsteiger (waar hij lag) door de KNRM opgevist waren. Top ontbijt en conversatie: ik kom weer een beetje bij.
Niet ankeren was dus de juiste keus (hoewel: ze hadden daar wel 6 uur gelegen). Dat doe ik die avond wel bij het stoomgemaal bij Medemblik, daar zou ik ook met deze windrichting rustig moeten kunnen liggen (toch?).
Effe tanken (ik lig dr nu toch voor) en op naar Medemblik, via Urk. Hoezo harde wind? 12 knoopjes. Maar ja, het rif zit er al in en ' er in, er uit, er in' is gezien de protesterende spiertjes even geen blij vooruitzicht: laten zitten dus; het wordt toch laat. Ik kom ondertussen weer op mooie nieuwe plekken van het ijsselmeer. Terug bij Urk na het rondje ketelbrug begint het te schemeren en begin ik met wat onderhand routine wordt: opruimen, banaantje, zaklampen klaar leggen, toplicht aan, op de waterkaart de route bekijken om de blinde tonnen te spotten en te kijken of de plotter niet wat mist.
Ondertussen de kunst van het vastleggen van de boeien tijden vervolmaakt: simpel een foto van de plotter met de ETA op het waypoint een minuut of 5 voor de ronding maken en bij de ronding alleen constateren dat het goed was: weer meer rust in de tent. En meer tijd om in t donker die boei te vinden en met een scheepslengte te passeren (weer een buiging naar de plotter).
En weer een prachtige avond\nacht stuk. De wind trekt steeds meer aan tot ik bij Medemblik bij de sport-c kom. Bekend water. Dacht ik. Maar nu wel 17kts lager wal. Zeiltjes naar beneden en op zoek: stadshaven, Regatta, en eh... da's allemaal onverlicht bij t stoomgemaal. Geen nieuws natuurlijk, maar ik had (optimist) op significant minder wind gegokt. Laat maar, dat dorst ik niet aan, we gaan voor plan B, ik surf hem wel even bij Regatta naar binnen, zo in zijn eigen box. Ankeren is een probleem voor morgen.
Zaterdag weer voor dag en dauw: de sport-c is een stukkie weg. Waar ik de donderdag nog rustig aan deed naar de KG (zeiltjes op: het is een zeilboot immers), gaat hier de motor er gewoon op: naar de sport-c en rap wat.
Aan de wind, maar net bezeild naar Hindeloopen. De trend van de dag: alles liep. Voor Hindeloopen maken ze zich klaar voor een lokale wedstrijd: ik kon net voor de start er langs naar de H2W1 en terug net (ruim genoeg) voor de leader weer naar de LC6; en door... Soepel door de sluis. Heerlijk naar de EA2 (tjoh, het kan hier ook rustig zijn) en opkruisen naar de finish: sport I. Dikke windshifts (50 graden), maar: daar weet ik nu mn voordeel mee te doen. Ok, werd er aan de wind weer dik uitgezeild (note to self: nieuwe zeiltjes kopen), maar nu had ik er aan de winds lol in.
Om 17:22 bij de sport I, moe maar zeeer voldaan. Lekker op de zeiltjes in het licht naar de Batavia haven voor een gezellige avond. Een avond waar ik me realiseer dat eigenlijk iedereen, op zijn of haar manier, in de 200myls met zijn eigen uitdaging bezig is (route keuze, haven keuze, timings, 's nachts/overdag, zeilkeuze, etc). Of je nu veteraan, zeilcrack of rookie bent en je boot nu 4, 5, 6 of 7 knopen gaat.
En ja, de oplettende lezer heeft wat gemist: het ankeren. In het kader van de 'morele support' had ik met 'Only fools rush in' (die met dikke motorpech en alles onder de diesel had moeten afhaken: balen, balen, balen) als hulplijn een tactische keuze gemaakt: als je toch achteraan ligt dan maken 6 plaatsen penalty niet zo veel meer uit maar is het wel het verschil met zondag weer windkracht 6 maar dan in de bakstag naar Regatta terug of toch nog aan de wind naar de finish te moeten stuiteren.
In het kader van ' je moet wat overhouden om terug te komen', is het doel voor volgend jaar gezet: starten, finishen en... ankeren. Ik zie er nu al naar uit om dat dan wel juist in het schema & het weer te puzzelen.
En die sluis? Op de terugweg weer 20 kts dwars er op. Rustig achter de meute aan de sluis in ('Vaar je solo? Ruig hoor'). Toch nog even een 'rondje van de zaak' voor de sluis omdat de meesten daar lekker aan het verwaaien waren. Om hem dan keurig met wat tempo aan de hoge kant vast te leggen. Oefening baart duidelijk kunst.
Het was grenzeloos fantastisch.
Oh, en vergeet niet te kijken of je 1 van de 17 boten bent die ik voor de telelens heb weten te pakken:
flic.kr/s/aHsmHxyDHR
Mijn dank voor de organisatie, 'Only fools rush in' voor de moral support, de andere rookies en de veteranen die dit solo event een social event maken en natuurlijk voor de uitdaging!
Bas
Jumpin' Jack
- ik heb geeneens een zeilpak aan, gewoon een fleece.
