Afgelopen zaterdag middag stond de koude Noordenwind straf door. 18kn in de vlagen.
We, mijn vrouw in ik wilden voor anker de zonsondergang zien. Dat was met de bewolking een beetje een deceptie, dus daar wil ik niet over hebben. De ideale plek daarvoor was net Zuid van Tiengemeten.
Het viel me op dat de boot nogal onrustig aan het gieren was, en ook niet helemaal lekker lag tov de golfjes die net wat Oostgaand om Tiengemeten heen kwamen.
Ooit lag ik een keer in een bui geankerd, beschut voor golven, maar dat helpt maar deels als het verder 35knopen waait. (Ook) toen lag de boot beangstigend te gieren. Maar het was efkes te heftig voor experimenten. Later kwam ik op het idee dat een spruit misschien had geholpen. En dan is 5 Bft een fijn windje om te oefenen.
Uitvoering:
Oude fokkeschoot vast op de achterkikker,
Om de boot heen geleid, en door de ankerrol etc weer naar binnen.
Achter de kikker met een paalsteek/schootsteek knoop aan de ankerlijn vast gemaakt,
Ankerlijn uitgevierd, en kijken.
De bovenste halve maan is het gieren achter anker.
De onderste met de spruit.
2 dingen vallen op:
1: duidelijk is de zien dat de uitslag veel kleiner is.
2: dat is hier niet te zien, maar eea rukt en snukt veel minder, de boot wordt wel wat schuingeblazen door de wind, maar veel minder dan op een enkele lijn.
Het werkt dus.