Wadloper schreef :
holtere schreef :
Op voorhand, ik ben maar een matig lasser zonder talent maar ik vind tig lassen wel makkelijker dan lassen met een electrode. Ondanks dat ik dat redelijk veel gedaan heb lukt het me niet om met garantie een mooie en goede las te leggen zonder knollen en onregelmatigheden. Tiggen gaat me echt veel beter af.
Ik heb zelf alleen ervaring met electrodelassen. Ik heb het slechts vage idee dat je gelijk hebt als je zegt dat TIG-lassen makkelijker is dan electrodelassen. Het lijkt erop dat je meer controle hebt over het proces, het is rustiger en meer beheerst. Er zijn wel meer paramneters in te stellen en allerlei details met wolfraamelectrodes, cups en de hoeveel beschermgas. Maar als je eenmaal een goed werkbare configuratie hebt, dan lijkt me het lassen zelf inderdaad niet direct lastiger dan electrodelassen.
Wat wel altijd een rol speelt: hoe onderhoudt je de opgedane vaardigheid en ervaring. Als ik een tijdje niet heb gelast, moet ik er altijd weer eekn beetje 'in' komen. Ik de meest eerst weer een paar oefenlasjes om het gevoel weer te pakken te rijgen, voor ik het eigenlijke werkstukje onder handen neem.
Qua cursussen: ik heb er wel eens naar gekeken, maar ik vind ze te duur, eerlijk gezegd. Lassen leren is vooral veel oefenen. Als je jezelf een beetje laat helpen door allerlei YouTube-filmpjes dan dring je ook vrij snel door in de details die er toe doen. Ik heb zelf op die manier het nodige opgestoken van Harry de Veerman.
Leren lassen bestaat uit een aantal basis zaken
1.) onderliggende theorie kennen, weten waar je mee bezig bent en waarom sommige processen zo zijn (dit is fijn met leren om van je fouten te leren
2.) veel afkijken en vragen stellen
3.) veel doen en per keer bovengenoemde 2 punten vergelijken met je resultaat
Voor mijzelf voldoe ik zowieso aan bovenstaande, zodoende heb ik alle normale lasprocessen wel geleerd, van electrode tot MIG/MAG en TIG. en nog leer ik door af te kijken.
Het leerproces is een duur proces, is een lange termijn investering.
Ooit begonnen met electrode lassen, rutiel, RVS, gietijzer, basisch.......hele pakken doorgejaagd...
MIG en Tig.....liters gas, ontelbare dure wolfram stiften, km draad op haspel (4km draad op 5kg haspel...) verschillende soorten draadhaspels (Aluminium, hardsoldeer, RVS en verkoperd staal)
4km gevuld draad voor MAG....dit is meer daar waaar gas een probleem is, bv buiten in de wind. Het is eigenlijk continue electrode lassen.
Het is ook veel experimenteren met de theorie als achtergrond, bv hoeken van wolfram electrodes met TIG, soorten wolfram, puls of geen puls etc etc..
Kortom,....koste me een hoop tijd materiaal en geld maar......altijd weer happy als ik dat bereikte wat ik bereiken wilde, nette stevige lasnaden.