Onderwerp: Even schrikken: anker gebroken

Dit weekend is mijn ploegschaar anker gebroken bij een val op een betonplaat. Het was al snel duidelijk dat er een oude breuk in het anker zat. Ik vraag me natuurlijk af hoelang ik al aan een gescheurd anker heb gelegen, maar vooral hoe de breuk heeft kunnen ontstaan.
Ik kan twee oorzaken bedenken:

1) de gegalvaniseerde ketting is met het gegalvaniseerde anker verbonden dmv een RVS wartel; deze constructie kan in principe corrosie veroorzaken. Aan het oppervlak van het anker heb ik echter nooit corrosie waargenomen, en de breuk is op enkele centimeters van de verbinding met de wartel.

2) Bij het hijsen van het anker komt er een dwarskracht op de schacht te staan op het moment dat het anker over de ankerrol wordt thuisgetrokken. Omdat het anker nog maar voor een klein deel over de rol is voordat hij "omklapt" van een naar boven gerichte beweging naar een beweging richting de lier, is de kracht op het anker aanzienlijk, zeker als er nog een kluit klei aan de vloeien hangt. In de tijd dat ik de Vlieter in bezit heb, heeft dit honderden malen plaatsgevonden, en de oude breuk zat inderdaad tegenover de kant van de zijde die over de rol glijdt, zoals je zou verwachten als dit de oorzaak is - maar aan de andere kant: ik denk dat deze kracht bij alle ankers optreedt die over een boegrol thuisgehaald worden?

Kunnen jullie eens meedenken:
1) Iemand met een vergelijkbare ervaring?
2) zijn er nog andere scenario's voor de oorzaak denkbaar?
3) Hoe kan ik dit bij een volgend anker voorkomen?

Het betreft een 22 kg anker; de Vlieter is 11 ton.

Alvast dank voor jullie reacties.

Het betreft een gegoten anker welke op de kleinste dwarsdoorsnede gebroken is. Op die dwarsdoorsnede komt ook een zijwaardse belasting te staan als het anker goed ingegraven is.

Het komt regelmatig voor dat een gegoten object last heeft van gietfouten, waardoor de moleculaire structuur van het materiaal niet intact is en het niet de sterkte heeft die het moet hebben, dit is van buitenaf niet te zien. Enkele keren zijwaards belasten tot de vloeigrens kan voor vermoeidheid zorgen waardoor het op die plek uiteindelijk afbreekt. Als je de keuze hebt dan is een gesmeed anker of een anker vervaardigd uit plaatmateriaal een veiligere keuze als een gegoten anker.

Kun je een gietfout zien op het breukvlak? soms zie je een gietgal oid. Heb je het oog nog wat afgebroken is?

Een meer detailfoto van het breukvlak aan beide kanten kan meer licht werpen op de reden waarom de ankerstok gebroken is.
Mijn eerste indruk is dat er toch een gietfout in gezeten moet hebben. In principe mag je nooit daar een breuk krijgen.
Op de foto lijkt er ook een spoor van roest in het midden van de breuklijn te zien te zijn. Maar de foto is niet gedetailleerd genoeg om dat goed te zien.
Eventueel laten bekijken door iemand die verstand heeft van gietijzer.
Ben zeer geinteresseerd over zijn eventueel oordeel.

Dank voor jullie reacties. Ik zal een betere foto maken als ik weer bij de Vlieter ben.

Vlieter1 schreef :
Gezien hoek van de breuk lijkt het mij geen zijwaartse kracht op de schacht maar een neerwaartse kracht die de breuk heeft veroorzaakt.

Doe je het anker altijd borgen door de ankerlier strak aan te trekken zoals lijkt op de foto? De hoek tussen de ketting op de foto naar de de hoek van de breuk op de foto lijkt mij goed bij elkaar te passen (hoek breuk helft van hoek schacht-ketting).

Dan misschien metaalmoeheid van langdurig klappen opvangen en schacht onder spanning laten staan?

Interessant!

Ik kan maandag aan onze metallurg op het werk wel eens vragen wat de oorzaak kan zijn.
Aan een breukvlak kan je veel zien, als je daar wat detailfoto’s van kan posten helpt dat...
Vooralsnog zou ik mijn geld zetten op gietfout. Kan insluiting zijn, of materiaal wat te bros is (oog is er ook afgebroken tijdens een val toch? Kan brosse breuk zijn, in combinatie met eerdere vermoeings scheurtjes)

Verder: volgens mij zijn de orginele CQR ankers in de begintijden zowel in gegoten als gesmede uitvoering geleverd (gegoten was wat goedkoper).
Gesmeed lijkt me beter dan gegoten. Volgens mij worden de gegoten ook niet meer gemaakt (originele dan)

Maar inderdaad, zoals Erik zegt is een schacht uit plaat ook een mooie oplossing. Zoals bijvoorbeeld Rocna doet (maar er zijn meer merken natuurlijk).

Hoe dan ook, de goden zijn je goed gezint! Anker afbreken terwijl je op de wal staat, eigenlijk ben je gewoon een geluksvogel! Als dat gebeurt tijdens ankeren aan lager wal met windje 6/7 dan is het misschien wel einde oefening!

Dus, tel je zegeningen, en snel jezelf op een mooie Rocna, Vulcan, Spade of ander modern goed anker trakteren!

Overigens zit in de 'opgeslagen toestand' het grootste buigende moment op de schacht daar waar de pen zit (zie rode pijl).

sjoerd1981 schreef : Zonde van het geld als je het mij vraagt

Er staat geen spanning op de ketting in geborgen toestand. Natuurlijk staat de lier op de pal, maar ik moet het anker altijd een zetje geven als ik voor anker ga.

Kun je lassen?
Dan kun je uit dikke strip, met aan weerszijden een smalle dikke strip er op, zelf even een nieuwe schacht maken.
Paar uurtjes werk en sterker dan het was.


15x60 of zo. Las je er twee stripjes 10x25 tegenaan. Op het scharnierpunt twee plaatjes 15x60 met een gat er in haaks op je schacht voor het scharnier.

Eventueel even laten galvaniseren. Goed stukje as als verbinding en je hebt een anker voor de rest van je leven.

Erikdejong schreef :
Volgens mij deed ik dat niet
Maarrrr, een goed anker dat niet afbreekt verdient z’n geld wel terug hoor

Maar goed, je kan ook weer voor CQR gaan als je (portemonnee) daar beter bij voelt maar dan niet de gegoten versie...

Of misschien heb jij een betere tip? (Was natuurlijk niet de vraag van TS, maar repareren zal niet gaan, dus een ander anker zal er komen )

edit: sorry Rikken, had je reparatie idee niet gezien... aan gietstaal lassen kan wel, maar zou ik niet aanbevelen voor een anker... best specialistisch, en grote kans dat de schacht nog brosser wordt..

Inderdaad niet aan gietstaal gaan lassen. Gewoon even een nieuwe schacht maken. Is vrij eenvoudig.
Bovendien buigt gewoon staal voordat het breekt. Dat gegoten spul is wel goedkoop bij grote productie aantallen, maar gewone strip is veel betrouwbaarder. Dat buigt eerst, dan zie je wellicht een haarscheurtje en pas dan scheurt het af. Daarmee was je dit nooit gebeurd. Niet voor niets is al het beroepsmatige ankergerei gewoon uit platen staal vervaardigd.

Vlieter1 schreef : Ok, dan lijken mij de krachten op het uiteinde zeer zeker klein genoeg dat metaal niet zou moeten vermoeien. Benieuwd wat de detailfoto’s nog gaan verklappen

Ik zou het niet erg vinden om van dat anker af te zijn...

Ik denk dat je zo’n anker voor een paar tientjes op Marktplaats kunt scoren, velen willen ervan af, terecht of onterecht…

STAYER schreef :
Waarom willen velen er van af?

De oorzaak van de breuk ligt gewoon in het freit dat het anker van een zekere hoogte op een betonplaat is gevallen. Daar kan gietijzer niet tegen, ook al noem je het gietstaal. De beste sterkteproef voor gietijzer was altijd al de valproef. Gietijzeren kanonnen werden ook zo getest.

jerry schreef :
Ik noem het gietstaal, omdat het zeer waarschijnlijk gietstaal is. Gietijzer is wat anders...

En gietijzer, ik mag hopen dat ze daar nooit een anker van hebben gemaakt.... veeeeel te bros...

Zal wel gietstaal zijn...

En dat vallen, ben het met je eens dat gegoten rommel slecht tegen een impact test kan (soort Charpy V test op de betonplaat ) En als het lekker koud is (rond of onder 0) neemt de taaiheid en weerstand tegen brosse breuk nog verder af...

Blijft staan dat er al een oude breuk aanwezig was. Ik kan me niet herinneren dat ik het anker eerder heb laten vallen.

Is het een origineel CQR?
Die kent vele inferieure kopieën...

Vlieter1 schreef : Ja, de foto's van het breukvlak doen mij sterk denken aan mijn gietijzeren schroef waarvan op een gegeven moment een stuk van een blad was afgebroken. Het korrelige deel was bealgd en het andere deel scherp afgebroken en duidelijk een verse breuk. De schroef was al tientallen jaren oud. Toevallig was de laatste beroepsschipper van wie mijn schip was geweest aan boord toen m'n schip op de werf droog kwam en hij vertelde dat hij die schroef destijds er op had laten zetten. Zo te zien heeft er dus altijd al een haarscheur gezeten en op een gegeven moment is dat de oorzaak geweest van het afbreken. Verder was er op de rest van de schroef niets te zien, dat er op duidde, dat de schroef ergens tegenaan was gekomen. Kortom, de oorzaak was een fabrikage-/productiefout. Na tientallen jaren kun je daar een leveancier natuuurlijk niet meer op aanspreken, maar in jouw geval (via de verzekering) waarschijnlijk wel. Ook al hoort een anker niet op een betonnen plaat te vallen, dan neem ik aan dat deze schade verzekerd is, als zijnde onderdeel uitmakend van jouw boot.

Erikdejong schreef :
Toch maakt deze opmerking mij nieuwsgierig Erik!

Ik lees alles wat los en vast zit als het gaat om onze hobby en heb in de afgelopen jaren toch echt vrijwel alleen maar lovende dingen gelezen over de nieuwste generatie ankers en mijn eigen keuze ook daarop gebaseerd (Rocna 33)

Wat is er volgens jou dan mis met dit materiaal dat je uitgaven daaraan als zonde van het geld betiteld?

Erik is grote fan van de veel goedkopere Bruce.
Hij beweert volgens mij niet dat de andere slecht zijn, alleen veel te duur...

De Bruce is nu mijn reserveanker. Onze boot bleef er voor geen meter op liggen, die Bruce. Vulcan voldoet veel beter.

Is een reserve-anker dat niet werkt wel een goede reserve-anker?