holtere schreef :
Ik heb vorig jaar nog wel een keer met electroden gelast met mijn Lincoln Tig lasapparaat en dat was wel een droom vergeleken bij mijn oude lasapparaat.
Dat je kwaliteit niet merkt maak je mij niet meer wijs of het zou zo moeten zijn dat de techniek er zo op vooruit is gegaan want het was een heel oud dingetje. Wel destijds een duur dingetje.
Ja, als het met dat machien van jou niet lukt, dan zou ik het ook niet meer weten.
Ik heb 'm nog even opgezocht en kwam een nieuwprijs tegen van ruim € 2400,- Die zul je ook niet voor 10 % daarvan van marktplaats hebben geplukt, denk ik.
Waarom dat verhaal, van die kwaliteit die je ècht wel merkt, er precies bij komt, weet ik niet precies. Niemand hoeft hier toch te bewijzen dat ie de beste prijs/kwaliteit-verhouding te pakken heeft? Ik wilde voor weinig geld eens even aan lassen ruiken en dat is aardig gelukt.
De hoeklassen komen er soms ook al redelijk goed uit, maar de goeie zijn nog teveel gelukstreffers. Nog geen constante kwaliteit. Vlamboog en het goede tempo stellen toch wat hogere eisen dan bij een stuiklas, of het leggen van lasrupsen op een vlakke plaat. Slak komt er ook moeilijker af en dan weet je het eigenlijk al.
Het verhaal van Rikken (laat de electrode bij hoeklassen maar gewoon in de hoek rusten op het materiaal) klopt niet, denk ik. Ik heb het idee dat ik dan juist in het smeltbad terecht kom met de mantel van electrode en meer slakinsluitingen krijg. Van de stelling dat de slak altijd bij massaklem weg wil, merk ik ook weinig.
Hoe dan ook: dat boeg/anker-beslag lassen gaat wel lukken, denk ik (stuiklassen) en het andere werk, dat ook het nodige hoeklaswerk vraagt, moet dus nog wat oefening hebben.
Ik denk dat ik snel wat rvs-electroden op de kop ga tikken. Want daar was het toch eigenlijk om begonnen.