ManneeB schreef :
Economisch milieudelict, oftewel je ontneemt een professional het werk die het de milieutechnische voorzieningen heeft of kan nemen om het werk uit te voeren zonder dat dit gebeurd.
Ik denk dat de professional die forumlid Anjo als havenmeester dan in had moeten huren een onbetaalbare offerte had gemaakt als hij het water onder de steigers op had moeten vangen en af had moeten voeren en verwerken. Als zelfs afspoelen met oppervlaktewater volgens de wet onder milieudelicten valt waartegen opgetreden moet worden wordt het werk voor een inspectieambtenaar die
niet aan een stoornis in een zeker spectrum lijdt wel lastig als die zelf de onredelijkheid van de letter van de wet ziet maar niet naar de geest van de wet mag handelen.
We worstelen in ons welvarende Nederland wel vaker met zaken die in de ogen van veel Nederlanders niet meer
proportioneel zijn maar via politieke besluitvorming toch in wetgeving terecht zijn gekomen. Wij verwachten dan van de ambtenaar dat die alsnog die proportionaliteit meeneemt in zijn/haar beslissingen (een oogje dichtknijpt) maar dat is de omgekeerde wereld: de regels die namens ons (kiezers) worden uitgevaardigd dienen zo proportioneel te zijn dat ook een autistische of machtswellustige ambtenaar het gewenste - proportionele - beleid niet kan doorkruisen. Een uitvoeringsambtenaar die zelf proportionaliteit toepast waar deze niet in de regels verankerd ligt is meegenomen maar verzaakt strikt genomen zijn plicht.
Het probleem ontstaat in mijn ogen dus al een fase eerder, in de besluitvorming door de overheid (namens ons).
Daarom heeft het ook geen zin om bij de
uitvoerende overheidsorganen aan te kloppen: daar werken in dit soort functies nogal eens medeburgers die vanwege persoonlijkheid, baanzekerheid of eerder genoemde stoornissen in een bepaald spectrum geen oog hebben voor het proportionaliteitsbeginsel. En degenen die het probleem heel goed zien hebben doorgaans niet de mogelijkheid om op eigen houtje de doorgeschoten regels in de uitvoering naast zich neer te leggen.
Het probleem van disproportionele wetgeving is ook niet zo eenvoudig op te lossen: de relatie tussen stemgedrag en doorgeschoten wetgeving staat de gemiddelde kiezer niet altijd even helder voor ogen in het stemhokje. Bovendien, als je maar lang genoeg in je eigen straatje door redeneert of politieke daadkracht wilt tonen verzand je vanzelf in conclusies en daaruit voortvloeiende wetgeving die op gespannen voet staan met vereisten van proportionaliteit. Uitvoeringsorganisaties zoals de Belastingdienst (o.a. Toeslagenaffaire) of RWS (o.a.
landelijke verzegeling afsluiters/loosverbod fecaliën voor watersporters) kunnen hier weinig tegen doen, als ze dat al zouden willen. Met de mededeling dat er ‘geen prioriteit’ aan de handhaving zal worden gegeven proberen sommige burgemeesters, korpscheffen, etc. wel signalen af te geven, maar daar houdt het wel zo’n beetje op.
In landen met minder welvaart kunnen ze zich dit soort doorgeschoten regelgeving niet veroorloven, maar of we met hen nou zouden willen ruilen…