OldBawley schreef :
Nu ik lees over modellen op jachten : hier een oud verhaaltje van me.
Tijdens de periode dat ik voor een Zeeuwse marina werkte kreeg ik een telefoontje van een modellenbureau.
Of ik kon zorgen voor een ongeveer10 meter zeiljacht met schipper voor een dag fotograferen met modellen op het Veerse meer. Ze waren bereid 500 gulden te betalen voor het jacht, wilden dan onderhandelen met de schipper voor zijn prijs.
Er zouden twee modellen en een fotograaf komen, moest woensdag ( overmorgen ) zijn wegens het weer en voor catering moest niet gezorgd worden, er zou in Veere aangelegd worden en daar zou dan gelijk ook een hapje gegeten worden.
Ik vertelde dat ik wist van een prachtig klassiek jacht, of dat goed was ? Het was slechts 8 meter maar een oogstreling, binnen alles Laura Ashley, een pareltje.
Nee, de fotograaf wilde een 10 meter nieuw jacht, bovendien wit wegens de kleuren.
Ik zag zo dat geld voor m´n neus voorbij schieten. Een dagje zeilen en daar goed voor betaald worden en bovendien met een paar mooie modellen aan boord. Ik had vroeger een vriendin gehad die model was, nu was ik vrijgezel op het eiland Noord Beveland en daar was een enorm vrouwen tekort. Paniek.
Ik vroeg of ik even kon informeren en terugbellen. Ja, prima.
Ik belde Marc. Marc was een jonge Antwerpenaar, zijn spiksplinternieuwe jacht was een maand voordien geleverd en ik had Marc die beginneling was een paar keer mee naar buiten genomen in zijn nieuw speeltje om hem de grondbeginselen bij te brengen. We waren vrienden geworden.
Of ik zijn jacht woensdag mocht gebruiken ? Marc zei gelijk ja maar wilde toch weten wat en hoe.
Dus ik leg hem uit dat het voor een fotoschoot is met 2 modellen, naar Veere en terug. Een dagje spelevaren.
Geen probleem zegt Marc, maar, ik kom ook. Ik wil mee. Ik wist wel zeker dat het Marc niet om die mooie modellen te doen was, zijn jonge vrouw mocht gezien worden, hij wou gewoon z´n bedrijf aan zijn personeel overlaten en lekker een dagje gaan zeilen.
Goed, geregeld.
Ik bel terug en zeg dat er voor een jacht met schipper is gezorgd,de schipper wil 500 gulden voor z´n werk. Ik had geen idee van prijzen, schudde zomaar wat uit m´n mouw. Ok, woensdag 10 h aan de marina ingang.
Ik heb later in Turkije een paar keer geschipperd op een grote snelle catamaran en daar vroeg ik 100 € /dag. Ik schipperde enkel omdat ik een bekende had met een grote ( trage ) catamaran en hij vaak snoefde over z´n snelheid. Ik ben hem dan inderdaad eens voorbijgeraasd,het leek wel of hij stil stond. Na enkele keren had ik ervaring met cats en klanten en was voor mij de kous af.
Overigens had ik op die cat met wedstrijd tuig enkel Israelische klanten en die gaven meer fooi als wat ik verdiende voor het bureau. Dus eigenlijk goed verdienen.
Terug naar mijn verhaaltje. Woensdag morgen was Marc vroeg van de partij, wij bij hem aan boord en alles klaarmaken. Hij had een paar flessen champagne meegebracht, geen idee waarom.
Om tien uur verscheen de fotograaf, dan een kerel met een groot pakket kleding en later nog een vent. Het werd reeds 11 h, dus ik vraag de fotograaf wanneer de modellen komen waarna hij me verbaasd aankijkt en zegt “ Daar zitten ze “ en wijst op die twee venten.
Marc die in de kajuitingang stond verdween naar binnen waar ik hem hoorde gieren van het lachen.
Mijn mooie modellen waren mannen. Ik dacht dat het kerels waren die al die kleding kwamen brengen.
Het werd toch nog een mooie dag, gezeild werd er niet, en die twee van ruige baarden voorziene venten deden alsof ze zeilden. Andere kleding aan en weer poseren, achter het roer, met een koude pijp, met éen voet op de bakskist nadenkend over de reling staren, enfin je kent het wel uit de Compass catalogus. Puur bogus.
Marc en ik hebben de flessen soldaat gemaakt, jawel, ik weet dat doe je niet, drinken onder het varen. Maar, ik moest getroost worden.
haha, wat een geweldig verhaal. Vergeet je vast nooit meer.