Laat ik beginnen met excuses... het vervolg heeft wat langer op zich laten wachten dan gepland...
Hoe dan ook... hierbij dan het vervolg van onze trip van Nieuwpoort naar Ketelmeer, vanaf de sluis bij IJmuiden.
Vervolg dag 3: 25 maart 2010
15.07u
Waar ik in het vorige verslag al mee eindigde... zodra we de sluis bij IJmuiden passeren varen we weer op zoet water. Nu moet ik zeggen dat ik die overgang nu niet echt merk... wat je wel merkt is het verschil tussen de zee en het Noordzeekanaal. Van de weidsheid van de zee naar de nauwheid van een kanaal. En dan is dit ook nog eens een groot kanaal...
In de kleine sluis
Zo ziet een trotse eigenaar er uit die net een paar dagen op zee heeft gevaren met z'n nieuwe boot...
Het Noordzeekanaal op, op naar Amsterdam!
Zeilen zit er voorlopig niet in (hoewel het wel toegestaan is) en de pruttel moet nu aan het werk zonder hulp van de wind. Tot nu toe heeft hij het perfect gedaan en heeft al heel wat uurtjes gedraaid toen we aan het motorzeilen waren, dus dat zal nu ook wel goed gaan.
Met alle drukte hier, is er in ieder geval genoeg te kijken!
Toch wel serieus grote schepen, hier op het Noordzeekanaal.
De Fast Flying Ferrie tussen Amsterdam - IJmuiden vaart af en aan.
Twee sleepboten wachten op hun taak...
...en helpen de 'Kapitan Bochek' de Amerikahaven in
17.16u
We varen over de Coentunnel en hebben uitzicht op het IJ en de Skyline van Amsterdam.
Terugblik vanaf het IJ op het Noordzeekanaal. We worden opgelopen door een platbodem.
Uitzicht op het Centraal station
De IJ-veren, vertrekkend / aankomend bij het CS
Doorkijkje naar de Posthoornkerk.
17.44u
Latitude: 52° 23.00'
Longitude: 4° 53.83'
Zoals al eerder geschreven, loopt de 9pk Yanmar als een zonnetje, maar is het niet echt een stille motor. In de kuip valt het nog mee, maar binnen is het geen pretje. Van het ene op het andere moment echter, overvalt ons ineens een weldadige stilte...
De motor is uitgevallen! Op een van de drukst bevaren vaarwegen van Nederland!
Ton en ik kijken elkaar aan en weten direct wat er aan de hand is... Brandstoftekort! Het zit namelijk zo... mijn boot heeft twee brandstoftanks aan weerszijden van de kuip. In de achterste bakskist zit voor elke tank een kraantje in de leiding. Om te voorkomen dat onder het zeilen de inhoud van de hoge tank de lage tank zou doen overstromen via de ontluchting, hebben we steeds met 1 kraantje open gevaren. Geen idee of het echt nodig is, maar we deden het voor de zekerheid toch maar...
De afgelopen dagen zijn we regelmatig overgeschakeld naar de andere tank, maar juist op het punt waar je in ieder geval GEEN motoruitval wilt hebben zijn we dat vergeten, met als gevolg dat een van de tanks nu leeg is en de motor is gestopt
Oplossing dus in feite simpel... andere kraantje open en er is weer brandstof. Inderdaad, dat klopt... ware het niet dat dit soort oude dieseltjes ontlucht moeten worden zodra ze droog zijn komen te staan, want met lucht in het brandstofsysteem werkt de injectie niet!!
We drijven dus stuurloos op het IJ, met een motor die niet 1-2-3 gestart kan worden zonder eerst te sleutelen, terwijl we in de verte al een best binnenvaartschip aan zien komen...
Nu moet je een beetje geluk hebben in het leven... en ons geluk bestaat op dat moment uit een platbodem die ons net aan het oplopen is (zie ook de foto hierboven). We schreeuwen dat onze motor het niet meer doet en de bemanning zet de manoeuvre in om ons een sleep aan te bieden.
Nu heb je daar op open water best wat tijd voor... maar in dit geval is dat best wel stressen, kan ik zeggen. Ik krijg er niets van mee, maar blijkbaar is Ton in de tussentijd ook nog in de kajuit gesprongen om in de marifoon te schreeuwen dat we stuurloos zijn...
Onze redders in nood!
Terwijl we gesleept worden duik ik naar binnen om de motor te gaan ontluchten. Gelukkig heb ik dat een paar weken daarvoor nog gedaan en weet dus precies hoe dat moet.
Het is een werkje van een paar minuutjes, maar onder stress gaat niet altijd alles perfect en de eerste keer ben ik te gehaast en is de hogedrukleiding blijkbaar nog niet goed ontlucht. We doen een startpoging, maar de pruttel slaat niet aan. Ik ben net bezig om een tweede poging te doen, als ik van Ton te horen krijg dat we moeten gaan aanleggen.
Onze slepers gaan namelijk de Schaefferbrug onderdoor, de IJhaven in, waar wij met onze staande mast niet onderdoor passen. Balend dat het
net niet is gelukt om tijdens de sleep nog het motortje weer aan het draaien te krijgen, maken we ons klaar om aan te leggen.
In de hoop dat we genoeg vaart over hebben om de wal te halen, gooien we los en gaan bakboord uit en drijven richting de wal.
Ton probeert om de mensen van een cameraploeg die toevallig op de wal staat te draaien zover te krijgen om een touwtje aan te pakken, maar de man kijkt Ton alleen glazig aan en reageert niet echt op zijn verzoek... Later blijkt 'ie geen Nederlands te spreken
Nu we vastliggen kunnen we beiden even bekomen van de schrik en luid schaterend concluderen dat we in ieder geval weer wat te vertellen hebben voor het forum.
We gooien we voor de zekerheid ook de jerrycan met diesel leeg in de tank (inderdaad... we hebben echt genoeg brandstof bij ons nota bene...) en ik duik opnieuw de motorruimte in. Een paar minuten later is de tweede ontluchtingspoging een feit en loopt het éénpittertje weer alsof er niets aan de hand was...
Plaats van motoruitval (rode pijl) en de tijdelijke aanlegplek (groene pijl).
In ieder geval zijn we de slepers ontzettend dankbaar dat ze ons hebben geholpen! Nu waren we binnen een paar minuten weer op pad, ik moet er niet aan denken wat er zou kunnen zijn gebeurd als we minutenlang stuurloos waren geweest, terwijl er van alle kanten schepen aan kwamen varen...
Als iemand de genoemde boot en bemanning herkent, bedank ze hartelijk!
18.15u
We verlaten onze vluchtplek en varen richting de Oranjesluizen.
Het begint ondertussen al langzaamaan donker te worden.
Afscheid van Amsterdam.
18.35u
We varen langzaam langs de wachtsteiger en voordat we het einde hebben bereikt gaat het licht op groen en kunnen we geschut worden.
Invaart van de Oranjesluis.
17.43u
Het schutten is weer gelukt en we varen richting de Schellingwoudebrug, waar we 10 minuutjes moeten wachten voordat de brug draait.
Enige tijd later ligt het IJmeer voor ons open en varen we de nacht in. Omdat we morgen maar een halve dag willen varen om gerieflijk aan het begin van de middag in de nieuwe thuishaven aan te komen, hebben we besloten om vandaag lang door te varen. In Scheveningen hebben we een kant en klaar maaltijd ingeslagen en ik duik de kombuis in om dit klaar te maken.
Het smaakt helemaal niet verkeerd, moet ik zeggen, wat later door Ton wordt beaamd.
Vooraf stond nog open of we noordwaarts zouden gaan en via Markermeer, IJsselmeer en Ketelmeer zouden varen of dat we onderlangs via de randmeren zouden gaan. De route via de randmeren was zo'n 5 mijl korter, maar als de noordelijke route goed bezeild zou zijn, dan wilden we daarvoor kiezen.
De weersvoorspelling voor morgen is echter dat er niet al te veel wind is, dus we besluiten via de randmeren te gaan. We zetten daarom koers richting de Hollandse brug.
19.54u
We varen langs Pampus. Het is inmiddels stikdonker geworden. Gelukkig is er een redelijk heldere maan, dus we kunnen nog wel wat zien. Dat komt ook wel goed uit, want de betonning van de geul richting de Hollandse brug is de afgelopen jaren aangepast en op onze kaart staat nog de oude betonning ingetekend.
20.12u
Met behulp van onze GPS positie op de laptop zien we dat we de geul genaderd zijn en nadat we nog een onverlichte ton ronden varen we in de geul, op naar de Hollandse brug.
20.43u
De Hollandse brug is 12.9m hoog en de Trident heeft een doorvaarthoogte van 11m, dus we kunnen er ruim onderdoor. Toch blijkt weer dat je dat op geen enkele manier kunt inschatten, want als je zo vanaf dek naar boven kijkt zou je zweren dat je er gewoon tegenaan vaart...
Na de passage van de brug varen we op het Gooimeer. Hoewel het hier ook buiten de geul aardig diep is, volgen we netjes de geul. Wel lastig om de onverlichte tonnen steeds op te merken. Deze staan echter ook op de juiste positie op onze kaart, dus Ton kan in de kajuit precies zien of we er tegenaan varen... In het maanlicht zie ik de tonnen ook steeds enkele tientallen meters voor ons, dus dat gaat allemaal goed.
Het begint ondertussen overigens wel best fris te worden buiten. Ik trek m'n capuchon over m'n oren en kruip diep in de kraag van m'n zeiljas. Zo houd ik het nog wel een tijdje vol...
22.14
De tweede vaste brug die we moeten passeren nadert: de Stichtsebrug. Met dezelfde doorvaarthoogte als de Hollandse brug geeft deze uiteraard ook geen problemen.
22.34u
1 nm na de Stichtsebrug ligt onze overnachtingsplek voor vannacht: het kunstmatige eilandje 'Dode Hond'. We wisten dat het er vrij ondiep was en het blijkt inderdaad dat we met onze 1.6m niet echt veel ruimte overhebben... Sterker nog, we varen ons achteruitslaand enigszins in de modder vast en we liggen.
We slaan nog een paar bacootjes achterover en gaan slapen. Het is een lange (en enerverende) dag geweest en morgen gaan we op pad voor het laatste stukje.
Wordt vervolgd...