Borkum naar Schier, buitenom, dus moest het zeegat uit, 2 uurtjes voor laag water.
Bewust wat buiten de vaargeul gebleven, er kwamen best grote jongens voorbij namelijk. Stroom mee, ging best een aardig gangetje, op de kaart zag alles er goed uit, zo'n zeegat is ook hartstikke diep, stuurautomaatje aan en rustig een broodje eten, ondertussen turend naar Rottumeroog en de kust van Borkum.
Totdat we in de verte, een soort strook kabbelend water zagen ... wat is dat ? tja geen idee, misschien op de bodem, van 20 naar 10 meter ofzo ... maar staan er dan zulke klein golfjes ?? lijkt wel een soort mini branding.
Nou hadden we twee weken op het wad gevaren, met Navionics standby, da's makkelijk, is het groen, dan is het een wantij, is het blauw of lichtblauw, dan is het zo diep dat wij er altijd kunnen varen, dus no worries ...
Totdat de dieptemeter ineens 10 / 5 / 3 meter aangaf, en ik maar snel m'n roer omhoog heb getrokken ( hefroer van 1.40 naar 0,80 ) En ja hoor , hobbel hobbel, 0,90 op de dieptemeter, motor vol aan en rechtsomkeer ...
Wat de f#ck ?
Uh, oh, die zandbanken op zee/zeegat staan niet als groen op de kaart, oepsie ...
Vanaf dat moment heel keurig de ondiepte betonning en kardinaaltjes in de gaten gehouden en nooit meer minder dan 9 meter op de dieptemeter gezien.
Leermomentjes noemen we dat ...