4/8 Zijn we voor de tweede keer naar Terschelling gevaren. Geweldige tocht, vanaf Oudeschild alles bezeild. Groot in de haven van Oudeschild omhoog, buiten de havenmond motortje uit en genua uitgerold en voor de havenmond van Terschelling weer ingerold / omlaag getrokken.
De aankomst in de jachthaven ging minder lekker. Zal deels onze onervarenheid zijn geweest. We werden door de havenmeester verwezen naar een plekje vrij ver naar binnen aan de westkant van de box. We zijn achteruit ingevaren omdat me onduidelijk was of we daar nog konden liggen (boeg naar buiten verplicht zoals bekend). We naderden onze plaats dus met de achterkant. Mijn plan was om de achterlandvast aan te geven en de boot vervolgens op de achterlandvast in te draaien. De persoon op deze boot wilde de lijn niet aannemen omdat onze boeg te ver weg was volgens hem. Dat was de eerste misser. Na een hoop gedonder en met een beetje hulp van de havenmeester uiteindelijk toch op onze plaats gekomen.
Inmiddels was er een Duitser tussen gekropen en lagen we 3de vanaf de steiger in plaats van 2de. Geen probleem. Was toch maar voor een 1 nacht. Onze Duitse buur gaf gelijk aan dat hij de volgende dag om 06:15 richting Ameland wilde.
Gelijk aangegeven dat we dan straks even moesten kijken hoe we de volgorde konden husselen zodat hij uiteindelijk als buitenste kon liggen. Hierop reageerde hij niet.
We krijgen nog een buurman die enige dagen op TS wil blijven. Samen proberen we met de Duitser een overleg te starten om hem naar buiten te verplaatsen en ons naar binnen. Na 3 pogingen komt hij eindelijk naar buiten en stelt simpelweg "Ich lege ab am 6 uhr 15 und sie helfen dabei".
Ik wissel een blik met de buurman en we besluiten samen hiermee niet akkoord te gaan en zeggen hem dat we of nu of later die avond alle medewerking willen verlenen maar niet zonder belangrijke reden morgenochtend de haven op de kop willen zetten.
Nogmaals stelt hij 6:15 los te gooien en onze medewerking hierbij te eisen.
ca. 21:30 begint het laatste rijtje (zeg maar het rijtje voor de kopsteiger) met de stoelendans. Door afwezigheid van de bemanning van 1 boot met lange lijnen en veel handjes rondom. Mooi om te zien. Hierbij komt een plaatsje aan de kopsteiger vrij.
De Duitse buurman staat op en kijkt eens om zich en roept dan dat hij ook wil wisselen en wel nu.
Ik overleg kort met de buitenste buren en tip hen op het plaatsje aan de kopsteiger (makkelijk met zijn kleine kinderen).
Tegen de tijd dat de buitenste buren los hebben gegooid zegt de Duitse buur dat ik nu los moet.
Ik zeg dat hij nog even moet wachten. Motor draait inmiddels maar mijn vrouw loopt nog op de waddenpromenade (komt terug van hardlopen). Tevens wordt in het rijtje voor ons ook nog een boot naar buiten gewerkt. Mijn kinderen zitten fris gedoucht in hun pyama's te wachten tot mams terug is.
Dit zint hem echter niet en luidkeels wordt mijn gebrek aan medewerking door de haven gebruld.
Nogmaals zegt hij dat ik los moet en nogmaals zeg ik, wijzend om me heen dat hij even geduld moet hebben. Het is nog geen 21:45 dus het hele damspel is nog geen 15 minuten bezig.
Hij geeft een brul naar zijn dochter, die een groot mes tevoorschijn trekt. Nog eenmaals zegt hij tegen me dat ik los moet gooien. Nogmaals zeg ik dat hij even geduld moet hebben. Inmiddels hebben anderen het mes ook gezien en beginnen zich er mee te bemoeien.
Dan doet hij 1 haal en snijdt ons los. Achter eerst dus daar drijven we al af, daarna zal hij naar voren. Gelukkig kan mijn zoon daar zelf los gooien.
Gelukkig komen we, met slechts beperkt hulp en handjes aan de overkant (waar ik eerder al een plaatsje "besproken" had.
Luidkeels roepend dat ik een erg vriendelijk persoon ben (nog bedankt voor het tonen van je mensenkennis...) legt hij een paar rijtjes naar voren aan, hierbij eerst de doorvaart compleet versperrend, later nog verder naar voren.
Eerst zijn we maar naar binnen gegaan om eea door te spreken. De kinderen helemaal over de rooie; die dachten dan hij me aan zou vliegen met dat mes, mijn vrouw compleet verrast door de compleet geëscaleerde situatie, en niet in de laatste plaats mijzelf doordat de adrenaline uit begon te werken.
Daarna de havenmeester maar gebeld om deze van de situatie op de hoogte te brengen en ook de politie gebeld (voor het geval hij nog verhaal zou komen halen).
Ik ben verbijsterd hoe snel zoiets om kan slaan. Helemaal als je bedenkt dat door het vertrek van mij (en mijn motor draaide al) en mijn buurman, hij als buitenste lag en hij dus zo zonder hulp van anderen kon vertrekken.
Wie van jullie heeft ooit iets vergelijkbaars meegemaakt en had ik iets anders kunnen doen / moeten doen? Suggesties met pikhaken en noodhelmstokken heb ik al gehad
De volgende ochtend was hij vertrokken en na aangifte wij 's middags ook.