Voor in het dagboek
Het was gistermiddag zo mooi op het IJsselmeer ter hoogte van de val van Urk.
Ochtends moesten we nog naar wind jagen, en middags was er volop wind.
We hebben een paar uur hoog aan de wind liggen ploegen, de stuurautomaat werkte tijdens het zeilen naar behoren. Heerlijk ontspannen aan het trimmen met de zeilen en ondertussen babbelen met de mijn lieve vrouw.
Ik had het grootzeil vlak en in een flinke twist staan, en de Genua juist voor vermogen getrimd, er waren korte golven die de snelheid maar al te graag uit je zeilboot willen halen.
Het ging de hele tijd rond de 5 tot 5.6 knp, dat is gewoon goed!
"Zullen we naar Enkhuizen, of weer terug" opperde ik na een paar uur hoog aan de wind.
Ik had een onderbuik gevoel dat het nog wel eens erg druk kon zijn in Enkhuizen.
En aangezien ik een allergie heb voor drukte, zijn we weer omgekeerd richting Ketelhaven.
Geen straf want dat betekende langer zeilen ...
Met een krap ruim windje weer terug, de korte golven werden van die heerlijke draaiers die de achterkant van je boot opzij zetten. Ondertussen liepen we constant 6.5 knp met uitschieters richting 6.9.
De stuurautomaat kon goed omgaan met dit type golf.
Våghals was vrolijk.
De achterkant werd steeds opgetild, en opzij gezet, de boeg verdween steeds nét niet in het water wat voorbij raasde. Het gevoel wat dat geeft, het samenspel van wind golven, zeilen, ik kan dat niet in woorden uitdrukken, maar ik word er altijd intens blij van.
De vlagen werden steeds pittiger, Våghals vond het wel lekker.
We hadden de zeilen er prima voor getrimd, bij 1 vlaag moest even het grootzeil echt los.
Niet dat we uit het roer liepen (haha), maar we lagen wel bijna plat, dat bleef bij maar 1 vlaag gelukkig.
Helaas geen filmpjes, had wel veel gefilmd in HD zelfs, maar ik had op het verkeerde knopje gedrukt