Even een korte update: op onze 2e vakantie moesten we helaas nog een weekend wachten op een vertraagde pallet met spullen die in Istanbul nog bij de douane stond (misverstandje met de werf). Nadat we donderdag de boot in Yalova hadden opgepikt (een beetje stoffig, maar wel met de kras onzichtbaar gerepareerd), zijn we dus voor niks naar Pendik (Istanbul) gevaren voor onze pallet. Niet erg, wel lekker gezeild. Het extra weekend hebben we ons prima vermaakt met een tripje naar de prinseneilanden voor de deur bij Istanbul. Heerlijk gezeild en 's nachts voor anker gelegen in leuke baaitjes. Als je niet gaat liggen waar iedereen ligt, is het best nog rustig. Het blijft bijzonder, de mooie Ottomaanse landhuizen op de groene eilanden, met op de achtergrond de immense sky-line van een metropool met 16 miljoen inwoners. Maandag dus weer naar Pendik, en als een speer die pallet ingeruimd. Gelukkig paste het reddingsvlot in het daarvoor bestemde vlot in de kuip.
Dinsdag had ik nog wat zoom-afspraken, dus stond mij vrouw achter het roer, op weg van Pendik richting Dardanellen, terwijl ik binnen met de laptop nog prima 4G verbinding had met mijn klanten. Rond het middaguur het zeil gehesen en met de noordoostenwind heerlijk gezeild maar Silivri, een klein plaatsje aan de noordkant van de Zee van Marmara. Zo'n 50 mijl zeilen, en dan ben je nog maar net buiten Istanbul! Wat een immense stad....
De dag daarna maakten we weer een flinke klap van zo'n 60 mijl naar Marmara island. Aangezien de wind weer Noordoost was, voor het eerst samen de nieuwe genaker geprobeerd met top down furler. Dat werkt eigenlijk best goed! Met een knoopje of 10 wind bijna recht van achter, hadden we toch al een goede voortgang. Jammer dat (door niet opletten) hij op eens om het voorstag zat... daar waren we dan wel weer 20 min mee zoet
. Ach, het was de eerste keer. Het laatste stukje hebben we gemotord. Port Marmara is een schattig klein vissersplaatsje, waar nog maar enkele jachtjes bij kunnen. Langszij bij een klein vissersbootje dan maar. Marmara is best een mooi eiland, bekend van zijn marmer-groeves, gebruikt voor veel monumenten uit de Byzantijnse tijd, zoals o.a. de Hagia Sophia. Het valt ons op hoe stil de zee van Marmara is: geen buitenlandse toeristen, geen andere jachten, we hebben de wereld voor ons zelf, heerlijk....
Vandaag voeren we zo'n 65 mijl naar Cannakale, door de beroemde Dardanellen. Helaas was er weinig wind, al mag je in de Dardanellen zelf toch niet zeilen. Het is er smal (beetje zoals de westerschelde), bochtig, en er komt veel grote scheepvaart door heen. Verder kan het behoorlijk hard stromen. Tel daarbij op de veerpootjes, slepers, loodsbootje en de aanbouw van een nieuwe brug en je weet: opletten. De glooiende heuvels aan beide zijden zijn prachtig (Azië en Europa!), en het wordt zo dus een afwisselend tochtje. Er kwamen zowaar ook nog wat dolfijnen voorbij. Beroemd ook zijn de slagvelden van Gallipoli (WO1) en de magistrale actie van Lord Byron, die hier bij Canakkale naar de overkant zwom, zo'n 4,5km. Na een lastige, maar geslaagde afmeer -manoeuvre (met zijwind achteruit naar de kade, tussen 2 jachten), is mijn trauma om die eerste kras weer wat weggezakt.
Nu lekker een Efes biertje, morgen het laatste staartje Dardanellen, inclusief Troje, en dan zijn we op de Middellandse Zee, met als 1e doel het eiland Boscaada! Wordt vervolgd.....