Onderwerp: Prry verhaalt

Een nieuwe serie verhalen? Het is geen belofte. Eerder schreef ik over een drie weekse vakantie de belevenissen. Mijn vriendin spoorde mij aan om mijn verslag van de afgelopen vakantie hier te delen. Dat was naar mijn mening niet helemaal passend. Geschreven voor een publiek zonder zeilkennis. Tja. Een eerste stukje herschreven, maar niet geplaatst. Vond het hier weinig toevoegen. Echter, afgelopen weekend gaf een zeepiraat mij inspiratie tot het schrijven van onderstaande. Leest.

Zeepiraat - deel 1

Afgelopen vakantie naar Engeland geen ZFers gezien of herkend. Dat viel wel wat tegen. Ik ben ze uberhaupt niet gewend om vaak tegen te komen, aangezien de boot in Midden-Limburg lag. Dus alleen als er elders een bootje gehuurd werd kwam het sporadisch voor.
Hoe dan ook. Afgelopen weken niet gezeild, de week was best zwaar, veel te weinig geslapen en daarom tijd om het over een andere boeg te gooien… Zaterdag en zondag zeilen in de NL delta. Nou ja, in ieder geval zaterdag, want zondag zou er weinig wind zijn.

Vrijdagavond: een beetje vlug-vlug en travel-light om die avond al op de boot te zijn. Met de verwachting dat de gehele nacht een lekker windje staat, is vanavond uitvaren een optie. Vlug is iets minder vlug, en wat later word laat. Het is heerlijk rustig in de haven, en minder warm. Fijn! Het tempo gaat gelijk omlaag. Gaaap. Vanavond uitvaren zit er niet meer in. Geeft ook wat tijd om de lader aan stuurautomaataccu te hangen. Te lang niet geladen, en eigenlijk nog niet echt gebruikt sinds de installatie deze winter. Gaaaaaap. Bedje gemaakt in de hondekooi en op 1 oor. Helaas is de slaap niet best. Balen.

Zaterdag
Pelan-pelan de boot klaarmaken voor vertrek. Waar naartoe? De onderzijde van de boot wil graag vertroeteld worden. Twee weken geleden in de haven, toonde een oester zich bij die werkzaamheden duidelijk de meerdere ten op zichte van mijn voet. Niet nog eens. Dus een plaat om droog te vallen of ergens op niet stromend water. Dat eerste kost te veel (zeil)tijd. Grevelingen? Nah, ook al vaker geweest en binnen kort nog een paar maal. Volkerak en dan door naar de Haringvliet? Dat is misschien wel wat. Maandag is er wellicht nog een mogelijkheid om het Slijkgat uit te spoelen. Die stond sowieso al op het verlanglijstje. Dat word ‘em, de weersverwachting op zondagochtend bepaald wat het maandag word; werken of zeilen.

Het is rond hoogwater, dus uitvaren zonder kiel of roerblad op hoeven te halen. Op naar de Krammer. Het begin van de eb staat tegen, dat wel. Maar zoals iemand hier op ZF wel eens schreef (Tjitse?): langer zeilplezier. Er staat voldoende wind, dus het gaat wel vooruit over de grond. Bij de Krammer is het aardig druk; niet iedereen kan met de eerst volgende schutting mee. Dat is wel eens anders. In de sluis probeer ik weer eens wat anders. Het schutten gaat langzaam en het verval is vaak beperkt (zeker als ik het vergelijk met de sluizen in Limburg). Daarom niet de landvasten in de hand houden, maar op elk een eigen schootlier zetten. Bevalt prima. De spoelfase in de Krammersluis: mooie gelegenheid om even boterhammetjes te maken en op te peuzelen. Wat verbaast aanschouw ik de stellen staand in de al best warme zon, die braaf de lijnen blijven vasthouden. Dezelfde blikken komen ook terug naar mij. Mooi is dat.

De tijd is precies genoeg voor een ontspannen lunch. Wat een fijne timing. Daarna naar buiten en hup de zeiltjes zetten. ‘Buiten’ is helaas nog een hele poos luwte van sluis en “gehaktmolens”. Sluisgenoten zetten het ijzeren zeil bij, en nemen afstand. Ik heb mij voorgenomen niet te letten op de SoG en geen vast einddoel voor vandaag te hebben. Lekker rust. Totdat de motorboten van de volgende schutting voorbij komen: Het leven van een zeiler gaat over golven.
Voor Ooltgensplaat zakt de wind in, we drijven uit, kruipen verder en na enig geduld strijken de zeilen. Hier hoeven we niet lang te wachten. De Volkerakjachtensluis in. Ook hier weer een mooie gelegenheid voor wat ‘bammen’. Wat opvalt is dat elk stukje water weer een andere kleur heeft. Zo hier in de sluis kleur het verdomde groen. Bij het uitvaren blijkt dat ieder nog een herinneringsgeschenk heeft gekregen: Dikke groene smurrie op de stootwillen. De Volkeraksluis? Volke-bah-sluis!



De zeiltjes weer omhoog, maar helaas is het windkrachtje omlaag. Onder het middelste deel van de de Haringvlietbrug door, op naar Tiengemeten. Zuid of Noord? Wind van ZO dus (? heb geen lokale kennis) Zuid. Toch nog wat slagen nodig om er te komen. Mooring tonnen zijn hier allen bezet. Het is sowieso nog wat te vroeg om te stoppen. Wie weet zie ik nog iemand van ZF. Andre, Joop of wat anderen. Middelharnis, Hellevoetsluis of Stellendam? Wat gaat het worden? Het word Middelharnis. Vol Middelharnis. Bootjes in de haven op de gekste plekken. Op een paar gereserveerde plekken ligt niemand. De wet van de maag is sterker; even illegaal afgemeerd en een pizza gescoord. Wel tijdens het wachten weer even naar de boot terug, illegaal maar liefst niet onbeheerd. Wattte?!? Verdorie. Nog wat geschenk van Volkebah op de romp. Mooi klusje voor tussendoor. Aansluitend de pizza, die smaakt heerlijk op de Zweedse delen na. Zweeds? Ja, ooit eens Zweedse balletjes bij de IKEA genuttigd. Die waren aangebrand. De conclusie was destijds dat hoorde bij de bereidingswijze.
Haven vol. Mooringtonnen bezet. Geen wind. Geen beter weer om de alu spijker te gebruiken: eens kijken hoe die hier houd.
Als verdere evaluatie van de dag: Het gebruik van de stuurautomaat is heel goed bevallen. Goed om het raspaardje een beetje in gareel te houden en de handjes voor iets anders vrij te hebben.
Het plan voor morgen nog efkes gemaakt. Het weer voor de maandag is okay voor een tripje buitenom. Hmmm. Word die 4 echt een 4 uit Oost, of gaat een zeebries roet in het eten gooien. Met enige pech kan het wel eens heel erg rustig worden. Gelukkig toont de grib nabij de kust al iets van zo’n effect. We gaan het zien. Conclusie: Het word Haringvliet en onderwaterschip schoonmaken voor de zondag. Het overigens is intussen donker geworden en de tijd al aardig gevorderd eer ik te kooi ga.

Leuk geschreven! René

Ah eindelijk nog wat fijne laat-avond lectuur!

Dank je wel.

Smaakt naar meer, ga door.

Dank voor de positieve reacties. Altijd fijn om te lezen dat het niet voor noo geschreven is,

Perry

Zee-piraat - deel 2

Zondag



Weinig gedaan. Op tijd wakker, even de weersverwachting voor morgen nog bekeken (die is weinig veranderd) maar verder nog blijven liggen. De zon laat zich zien vandaag. Nog een stukje opschuiven naar Stellendam of blijven liggen? Dat laatste. Geen zin om een paar uur in die zon te zitten en tergend traag vooruit te komen. Sowieso, eerst dat onderwaterschip nog ‘kuisen’ zoals mijn Vlaamse collega’s zouden zeggen. De bimini opgezet. Dat is een heel fijn ding gebleken. Dat geeft lekker schaduw, echt een luxe op deze dagen. De klok haast zich voort vandaag. Ontbijt word brunch, en een paar worden heel veel bootjes om ons heen. Vakantie, ieder die de koelte opzoekt? Het valt in ieder geval erg op.
De windrichting wijzigt een paar maal vandaag. Erg fijn voor de ‘kuis’; zo word van diverse hoeken het onderwaterschip belicht. Perry blij. Tussen door even rusten, plannetje voor morgen in detail verder uitgewerkt,
goulashsoepje gemaakt, afwasje gedaan, de klok sprint. Wat een lui leventje. Ben dat niet zo gewend, maar ben ook erg moe.
De maag roept: “Nog wat!”. De bijboot word in stelling gebracht. Lees: duikbril, waterdicht zakje, pinpas, contantgeld en bril worden verzamelt, zakje getest, goed bevonden en spulletjes erin. Bijboot Perry kan te water. Het is best nog een eindje zwemmen. Whooo, rustig aan. Het beetje wind dat er is blaast het zakje rapper weg dan de ‘bijboot’ voort gaat. Enniehoe, we komen aan land en de ‘bijboot’ blijkt amfibisch. Laten we gezond eten. Vegetarisch. Friet met een groente kroket en een heerlijk gekoelde drank. Dat past goed bij deze dag.



Hoe later het word hoe minder bootjes. Omdat de wind in de nacht al aantrekt en om morgen ochtend een bult werk te besparen gaan we anker op en aan een ton hangen. Veel verder niet gedacht. Dat kon beter naar zal blijken.

Maandag
Ergens rond 4 of half 5 wakker. Het ligt erg onrustig. Hobbel, hobbel, hobbel, ruk, PATS. Wie verzint het ook om aan lager wal te gaan liggen met een licht bootje. Een poos blijf ik liggen. Word er niet beter op. Grrrr. Nou ja, het is wat het is.
Staan we iets eerder op en vertrekken om 7:30. Op naar de Goereese sluis. Ja, nu loopt ze met een gekuisd huidje een echt stuk lekkerder. Heerlijk. De sluis nadert rap. Voor de kom de fok weggedraaid, in de kom het grootzeil laten vallen. Even vastgeknoopt om te wachten. Het duurt niet heel lang eer de deur open gaat. Dat zit best mee. We liggen met 7 zeilbootjes en een motorbootje in de sluis. Deze jongen achterin. Niemand van ZF. Wat kom je die jongens toch weinig tegen. De deur gaat open. Hee, maar wacht even, we kunnen onder de brug door. Zeker weten, even dubbel checken. Ja! Maar, lichten op rood. Zijn die alleen voor de brug of ook voor de sluis? Toch maar even gewacht, zoveel haast is er niet, en ook geen risico dat er plots ook voor mij iemand los maakt. En dan is het zo ver. Hop, hop, hop, de zeiltjes gaan weer op.
Eindelijk na vele jaren kom ik weer eens hier. Ik was er slechts eenmaal eerder. Op een of andere manier kwam het er nooit meer van. Leuk om te zien deze omgeving. O, en de Maasvlakte. Ook goed aanwezig. De armada uit de sluis slingert door de achtbaan die Slijkgat heet. Zo nu en dan voor de wind. Melkmeisje boom ik met de hand even uit. Ik voel de kracht, dat scheelt echt een stuk. Tussen SG5 en SG5A varen we de geul uit. Alle anderen gaan … Noordwaarts? He, heb ik niet goed opgelet? Dan hebben ze toch stroming tegen? Nah, wellicht gaan ze verder Noord en hebben meerdere tijen, of hebben geen zin om te wachten. Geen idee.
Lekker alleen dus. Heerlijk; zon, uitzicht, geluid van romp door het water. Diverse keren een zwart koppie die komt kijken; bruinvissen die poolshoogte nemen. Je word er zen van. En die kustlijn. Zoveel mooier dan de Belgische. Kortom: genieten.
De keuze: door het Krabbengat of verder van de kust af? Eenvoudiger en veiliger (geen gekloot met diepgang) is de tweede. Bovendien heeft die laatste minder last van de thermiek aan de kust (wat met westen wind een zeebries zou heten). Het is wel 4nm langer. O ja, en wellicht is bij die laatste wat sterkere stroming (mee). Enzovoort. Dus de route genomen strak langs afgebakend gebied: verder van de kust af maar nog een stuk oostelijk van de rij westkardinalen. Langs die laatste rij tekent zich overigens een lijn af met zeilbootjes.



Heel in de verte zie ik een paal. Of is het een mast? Ligt precies om mijn te varen koers. Mooi mikpunt als het vast is. Iets minder mooi als het niet vast is. Het staat niet op de kaart, dus dan zal het toch een zeilboot zijn. Het blijkt uiteindelijk een paal te zijn. Staat niet op de kaart. Dat had toch echt wel gemogen. Al helemaal omdat het zo’n mooi oriëntatiepunt is.

Deze zeiler gaat verder. Een heel stuk verder. Op een gegeven moment zie ik in de verte een zeilboot, met een gennaker op. Komt ongeveer mijn kant op. Zal naar mijn inschatting heel royaal achter langs gaan. Zo af en toe kijk ik onder de zeilen door: Okay het word iets minder royaal, maar het blijft nog steeds veel meer dan prima. Echter, plots zie ik een andere koers en komen we dicht bij elkaar uit. Tja, waarom dat nou? Heeft hij mij gezien? Ja! Ik houd koers en snelheid. Hij wil wellicht iets zeggen. Ik kijk nog eens. Wrijf mijn ogen uit. Ik, ik, ik zie De Zwaan! Iemand van ZF: euforie. Eindelijk. En niet zo maar een lid. Iemand die prachtige projecten op zijn schip uitvoert en op ZF deelt. Een galmend engelen gezang begint aan te zwellen. Een zielsbroeder: Haal de champagne en glazen! Ik kan mijn tranen amper bedwingen. We gaan elkaar hier als lang verloren broeders op de Noordzee om de hals vallen, knallende kurken. De aureooltjes zijn inmiddels ook al uit de kast gehaald. O snel, een kiekje voor “Ik heb je gezien”. Zal ie leuk vinden. Maar, ehh, hoe heet hij ook alweer. Ik kan even niet op de naam komen. Een brok in de keel. Ik lig inmiddels zo goed als stil, De Zwaan komt langzaam langszij. Kijkt, en zegt iets met “over bakboord”. Wa? Besef. Auw. De engelen van daarnet worden een trombone die langzaam ‘leeg loopt’. Totaal verbouwereerd zeg ik: “Ja”. Berusting aan de andere zijde. We drijven langzaam uit elkaar, mijn droom die als een oerknal uit elkaar spat. “Broek op de enkels”. Maar nog erger. In plaats van broederschap is er ergernis. Over zo iemand die maar net de voorzijde van de boot weet te vinden, de boot groter is dan de kennis van de vaarregels en dure zeillaarzen heeft waar alles aan gelapt word. Je kent het wel. Dat zijn altijd die anonieme anderen. Op ZF word er met minachting en bloedhekel over geschreven. Alleen, alleen, nu, nu… ben ik het. Vertwijfelt bedenk ik herhaalt en herhaalt hoe dit nu zo is kunnen komen. Waar ging het mis. Wat had ik wanneer anders moeten doen? Dat is interessant en leerzaam.
Maar auw. Wat rest mij? Outcast, paria. Word ik gecanceld? Ik ga straks gelijk een berichtje sturen met mijn verontschuldigingen. Wat baal ik ontzettend. Waar kan ik mijn stapel RYA, CWO, TKN en vaarbewijzen inleveren? Wat baal ik. Sorry Timo!




Timo (a.k.a. Il Cigno (De Zwaan)): Molto dispiaciuto,

Je zee-piraat die naar het zich liet aanzien even de weg kwijt was
(Wat was het warm die dag. Dat bericht werd even uitgesteld en in plaats daarvan werd het inspiratie tot dit verhaal.)

haha, mooi verhaal. Had het eerste ZF aanvaringsverhaal kunnen worden, potentieel een draadje van 30 pagina's denk ik Fijn dat jullie elkaar toch niet geraakt hebben.

Tja, dat kan je natuurlijk alleen nog maar goed maken met een koude keil, bij de eerst volgende ontmoeting aan de wal.

Albert 45 schreef :
Dat was ook een van mijn gedachten. Maar misschien is Timo meer een fijnproever, dus wijn kan ook.

AndreAzuree schreef :
Dank je. Ja, ik baalde enorm.

Ja was een opmerkelijke ontmoeting. Ik zeilde solo van de Roompotsluis naar Stellendam onder werkelijk perfecte condities. Pakweg 9-11 knopen halve wind, zonnetje, aflandige wind dus vrijwel geen golven, op een vrijwel lege zee. Op de automaat, grootzeil + gennaker, urenlang nauwelijks iets hoeven aan te passen aan de koers of de zeilen. Ultiem genieten.

De boot van Perry2 (dat wist ik toen nog niet uiteraard) had ik al lange tijd in de gaten, lag op een kruisende koers. Af en toe even checken en dat nam toe naar mate hij dichterbij kwam. Toch altijd opvallend dat hoe groot en leeg de zee ook is je toch altijd weer kans ziet om redelijk dicht bij een andere boot in de buurt te komen. Maar goed, ik meende dat de andere zeiler mij wel gezien had, hij leek immers mijn kant op te kijken. Hij of zij zeilde over stuurboord en ik over bakboord dus hij zal wel wijken. Not, deze zeiler bleef stug zijn koers vasthouden. Nu zal ik de laatste zijn die niet ook wel eens iets fout doet op het water dus zelf even de koers verleggen is geen probleem, maar het punt is dat je dan afwijkt van de voorrangsregels. Als de ander op het laatste moment toch besluit óók van koers te veranderen heb je echt een probleem. Niet alleen dat je een aanvaring riskeert (beiden weten niet meer wat een veilige koers is), maar ook achteraf omdat je over bakboord varend geen koers en snelheid behield.

Uiteindelijk besloten om de regel 'goed zeemanschap' toe te passen en 20 graden af te vallen zodat ik achter het kruisende jacht langs kon passeren. En dat was nodig, de CPA was op roepafstand. Ik kon het niet laten om toch even te laten weten dat het niet helemaal comme il faut was wat deze zeiler gedaan had: "Ik voer wel over bakboord". Met als enigszins verwarrend antwoord "Ja". Huh, wat bedoelde hij nou daarmee? Had ik toch ergens iets in de COLREG's over het hoofd gezien waardoor ik zelf fout zat? Nou ja, ik kon niets bedenken en het was wel sympathiek dat hij even een foto maakte, die zou ik vast nog wel ergens een keer terugzien. No problemos, alles was OK, het zeilde nog steeds fantastisch dus we vervolgenden beiden onze weg. Ik ging me weer druk maken of ik de nootjes of de chips bij een 0.0 ging pakken, de andere zeiler zou vast ook van zijn tochtje genieten...

Dus Perry, no sweat, excuses aanvaard, dank voor jouw mooie verhaal en de foto. Helaas was ik even druk met sturen (...) dus geen foto van jou kunnen maken, maar hier wel een filmpje van mijn beter-wordt-het-niet zeiltochtje die dag!

ilCigno schreef :
Nog geprobeerd contact te zoeken per marifoon?

Groeten,
Johnnie

@Perry2 en ilCigno: heerlijke verhalen; ga door!

Groet, Jurriën

trotti schreef : Nee, was geen aanleiding toe. Als het een beroeps was geweest had ik dat waarschijnlijk wel gedaan als er onzekerheid was over de wijze van passeren. Bij jachten onderling is dat zelden (als in: nooit) nodig.