Onderwerp: Een nieuwe stap....

Gefeliciteerd!

En erg leuk geschreven

Nautitech zeilt doorgaans beter dan Excess, hoewel de huidige lijn Excess goed zeilt: even snel als een monohull van dezelfde lengte. De eerste Excessen zijn niet de beste (de 12 en in mindere mate de 15 meen ik). Volgens mij kwamen die allebei nog uit Lagoon-mallen. Daarna zijn ze dedicated mallen gaan maken.

Gefeliciteerd. Geniet ervan en mooie reizen toegewenst

Ondertussen ben ik een beetje aan het bijkomen van de genomen stappen.

Dekadent komt te koop bij dezelfde makelaar die me ook begeleidt met de aankoop van de Nautitech. Ondertussen de BTW papieren, meetbrief en CE papieren van Dekadent opgestuurd. Ook een overzicht van de aan Dekadent aangebrachte verbeteringen opgesteld. Welke apparatuur, wanneer geplaatst. Welke zeilen zijn wanneer aangeschaft en in gebruik genomen. Dan schrik je overigens ook weer van de hoeveelheid werk die ik er in heb gestoken de afgelopen jaren.

Ik weet nu al dat het lastig wordt om Dekadent over te dragen aan een nieuwe eigenaar. Veel met Dekadent gevaren, mijn kinderen er zien opgroeien tot de mooie jong volwassenen die ze nu zijn. Mooie tochten naar Frankrijk, Belgie, Denemarken, Zweden, Noord-Duitsland gemaakt. EN de Zeeuwse Delta en IJsselmeer wel honderd keer doorkruist. Dekadent is een goed schip. Goed doordacht, goede zeiler, single handed te zeilen en manouvreren. Fijn schip.

Voor de Nautitech zijn er ook zaken in werking gezet. Ik heb een notaris in de arm genomen. Het schip is geregistreerd bij het kadaster en heeft dus ook een zeebrief. De inschrijving in het kadaster laat ik op mijn naam zetten. Dezelfde notaris heeft oook mijn aanbetaling ontvangen op zijn derden gelden rekening.

Voor de keuring zijn ook afspraken gemaakt bij een werf waar het schip op de kant kan. Op dat moment kwam iets heel dichtbij waar ik me wel op had voorbereid. De kosten van een catamaran zijn hoger. Ligplaats, dubbel motoronderhoud, daar had ik rekening meegehouden. Ook zeilen en blokken zijn allemaal een slagje zwaarder als op een 40 vet monohull. Had ik allemaal al bedacht.
Wat ik me niet gerealiseerd had, is dat door de breedte de meeste olifanten en kraanbanen te smal zijn. De werf waar we nu heen gaan voor de keuring heeft wegneembare loopsteigers in de kraanbaan. Ik moet dus extra betalen om de loopsteigers te verwijderen, en weer terug te plaatsen. De leercurve is steil, zullen we maar zeggen.

Ook een keumeester is gecontracteerd. Op aanraden van mijn aankoopmakelaar is deze benaderd. 10 Juli wordt gekeurd, dan is de keurmeester net terug van een keuring in Spanje. Hij reist voor zover ik begreep heel Europa door om jachten en schepen te keuren. Ik ben benieuwd.
Wat ik van Google heb geleerd is dat catamarans wat kwetsbaar zijn in hun schotten en verstevigingen om de twee rompen aan elkaar te verbinden. Op zich wel logisch, je evrbind twee rompen aan elkaar, die ten opzichte van elkaar kunnen bewegen. Ik heb deze angst (?) verwoord in mijn uitvraag voor een keurmeester. De rest is in mijn ogen redelijk gelijk aan een monohull. Motoren, navigatiesysteem, afsluiters e.d. wijkt niet af van een monohull. Volgens mijn aankoopmakelaar weet de keurmeester veel van catamarans, dus daar vertrouw ik dan maar op.

Wat ook geregeld is, is een tweede afname keuring vlak voor de overdracht. Deze is zoals het er nu naar uitziet in maart 2026. Even snel de kant op, en de constructie bekijken. Apparatuur e.d. laat ik dan achterwege. De huidige eigenaar vaart dit seizoen door, wat mij de gelegenheid geeft om Dekadent te verkopen.

Achter de schermen ook aan het uitzoeken hoe ik de aanwezige apparatuur aan kan passen. Marifoon, AIS, EPIRB, Starlink abbonnement. Dat moet allemaal overgeschreven worden op mijn naam. Dat deel heb ik een hekel aan, maar het moet wel gebeuren. Mevrouw Dekadent is daar gelukkig een stuk handiger in als ik.

Daarnaast ook maar begonnen met wat youtube filmjes voor de trim. Ook wat vragen over bijvoorbeeld een schreecher. Zoals ik het nu interpreteer is dat een duizend dingen doekje voor wat lichter weer, in upwind condities. Aanbod heb ik al van een catamranzeiler hier op het forum om daarover van gedachten te wisselen.

Na de keuring zal ik hier nog wat schrijven.

Dekadent

Volgens mij pak je dit allemaal bijzonder degelijk en gestructureerd aan. Dat kan alleen maar de uikomst van en het vertrouwen in de keuring ten goede komen. Veel ducces met de keuring en uiteraard met de verkoop van je boot. Ik krijg de indruk dat een Jeanneau SunFast 37 behoorlijke gewild is in de markt, ziet de makelaar dat ook zo??

Vriendelijke groet, SJoerd

Leuk Peet, ik blijf dit volgen, als geinteresseerde monohull zeiler...

Had draadje gemist.
Proficiat!
Zal wennen zijn, maar met toenemende leeftijd is toenemend comfort aangenaam
Al heb je ook die eeuwige bikkels die hoogbejaard nog hetzelfde doen als tijdens hun jeugd... Ik hoor daar niet bij met mijn zwak gestel...

Lang op het pad van een grote catamaran gezeten. Wel de snellere jongens, als Outremer. Samen met zeilmaat veel over doorgeboomd; hij was enkel te vinden voor monohull.
Resultaat: zij hebben nu een cat en wij opnieuw een monohull.
Ook hier is de keuze van vrouwlief niet onbelangrijk

Het groenen strand of onder de vuurtoren bij Vlieland komt dan in toekomst zeker wel een keer aan bod, dat is het voordeel van een multihull. Wat mij opviel bij mijn catamaran dat hij redelijk stabiel in het water legt bij deining, ik zie dan vaak monohulls dat deze hevig met hun mast heen en weer zwaaien terwijl erbij ons dan niks aan de hand is.

@Sailingcamelot,
Ik verwacht dat Dekadent redelijk vlot verkocht is. Dat ziet de makelaar ook zo.

Dus als iemand een Sunfast 37 zoekt, ik hou me aanbevolen.

Dekadent

Bert65?

precies, inkoppen die hap!

Volgende stap.

Eerder deze week de keuring gehad. Intensief is het schip betklopt. Betast. Schotten verwijderd en matrassen van hot naar her verplaatst.

AAls eerste de machinekamers. Beide motoren zijn de mixing elbows verroest en worden op aanraden van de keurmeester vervangen. Ook 1 losse bout van een trillingsdemper. De mixing elbows is een vervangingsproduct en daarmee onderhoud. De losse bout is eenvoudig op te lossen. Wat wel tof is is dst er een extra pomp is geinstalleerd en een aantal extra afsluiters en filters. Bij vuile diesel kan er aan boord gepolished worden, en avn de ene tank naar de andere tank gepomt. Dit soort dingen laat voor mij zien dat de eigenaar nadenkt over de extra's die hij belangrijk vind. Onafhankelijkheid.

In de beide rompen verder wat kleine gebreken. Een lanspompje die veel herrie maakt, en nog wat kleine dingetjes.

Wel wat zorgwekkender was de lekke gaskraan. Bij opendraaien rook he gelijk gas. Gebrek van niks, maar wel erg goed dat het gevonden werd, zodat de huidige eigenaar in ieder geval de kraan kan vervangen, voordat er iets echt mis gaat. Voor zover ik nu kan inschatten is het gasstel het enige wat ik aan boord ga vervangen. Door een elektrische. Ben ik ook gelijk van de campinggaz flessen af. Grotere flessen passen niet in de gasbun, en campinggaz is echt kankzinnig duur.

Het volledige Victron elektrische installatie ziet er goed uit. |Ik heb geen commentaar van de keurmeester gehoord.

Bij 5 knopen wind losgegooid om een stukje te varen. De motoren draaien soepl in de rondte en geven het schip een mooie topsnelheid. Met de Autoprop schroven ook de remweg getest. Stopt prima. Bij zo weinig wind ook de zeilen nog even gehesen. Of uitgerold. Eindelijk de schreecher in real life gezien. FGrote lap, erg dun doek. Rolt wel heel makkelijk uit. Inrollen gaat elektrisch. Erg mooi systeem. Nodigt uit om de schrecher vaak te gebruiken.

Daarna de kant op. Eerst de loopsteiger uit de kraanbaan halen, want 6,91 meter breed past anders niet. Probleemloos haalt de wefmedewerker de cat boven water. We zien nu ook waarom de topsnelheid wat tegenviel met 7,7 knopen. Een emmertje mosselen en 3 liter algensmurrie verder zijn beide rompen schoongespoten. De anodes e.d. zien er prima uit. De eigenaar pakt een vetspuit en smeert geijk de AUtoprops. De antifouling heeft wel aandacht nodig, met afspuiten tot op het gelcoat eraf geblazen. Kleine domper is wel de aanwezigheid van een aantal osmose plekjes.

Na het weer te water laten gaat de keurmeester snel omhoog de mast in. Hier geen opmerkingen. En terwijl ook aan dek alle blokken, verbindingen, luiken, escapehatches en wat dies meer zij aan een kritische blik wordt onderworpen Maak ik even een praatje met de eigenaar. Hele fijne kerel, en een hele aardige vrouw. Koffie, thee en koeken in overvloed.

Na de volledige keuring geeft de keurmeeser een centrale terugkoppeling. Inclusief lijste met gebreken. Met de eigenaar stem ik af wi wat voor zijn rekening neemt en stap ik moe van boord af.

Op de wal nog even kort nagepraat met de aankoopmakelaar en de keurmeester. Ik spreek af dat de keurmeester de reparaties als een bouwleider in de gaten houdt. Hij woont op 4 minuten fietsen avnde beogde werf af, en voor mij is het bijna 2 uur rijden.

Hierna stap ik in de auto en bel mevrouw Dekadent. Ik breng haar op de hoogte van de bevindingen en de uitkomst. De rest van de 2 uur durende tocht ben ik wat afwezig en rij ik als een bejaarde/vrouw/half blinde naar huis. Mijn hoofd vol. Mijn hart jubelt. Alles bij elkaar heb ik een goed gevoel dat ik het schip heb laten keurem, goed gevoel over de keurmeester, goed gevoel over de afhandeling van de gebreken. Mooi dagje uit dus.

Dekadent

Altijd spannend zo’n dag. Je schrijft dat de eigenaar nadenkt over voorzieningen zoals het overpompen van de diesel, om eventueel de tanks schoon te maken.
Dan zou voor mij een lekkende gaskraan wel een ‘alert’ zijn. Naast de osmose plekjes. Wat ga je daar mee doen?
René

@kock,
Gas wordt nooit gebruukt. Voor de keuring de kraan open. Blijkbaar stuk.
Voor de gebreken zijn afspraken gemaakt.

Dekadent

Dekadent schreef :
Ok, veel succes met de afronding van de koop.
René

Een dunne laminaat Screacher doet vermoeden dat het een zeil is met een profiel wat bedoelt is voor weinig wind en relatief kleine windhoeken. (45-70 graden schijnbaar tot <10kn wind) Je kun met zo'n zeil met meer wind en grotere windhoeken zeilen. Maar daar kan die (vermoedelijk) slecht tegen. Het vlakke profiel gaat er dan snel uit en maakt hem ongeschikt voor de windhoeken waarvoor die bedoeld was.

Gaskraantje en lichte osmose zouden voor mij geen showstoppers zijn, is goed te fixen door de huidige eigenaar.

Een nieuwe stap betekend ook iets voor de historie. In dit geval afscheid nemen van Dekadent. Een schip wat me ver heeft gebracht.

In afstand. Heen en weer naar Zweden in 4 weken. Naar Cowes. Naar Londen. Naar de Belgsche kustplaatsen. Franse kustplaatsen. Zonder grote issues. Grootste issue in 12 jaar tijd is geweest dat de arm van de stuurautomaat op het kwadrant afbrak in de Solent. Dan is met de hand terug sturen naar Den Helder best ver. Zeker met windkracht 6 tegen. De hele rit.

Als zeiler. Dekadent heeft me het vertrouwen gegeven dat ik op zee thuishoor. Daarvoor begonnen in open bootjes en een Foxcub. Mijn eerste eigen zeilbootje was een Biesboskruiser, een soort mislukte Domp. Ik ging op zee, maar te traag, te laag boven water. Misschien ook niet het meest zeewaardige ontwerp.
Daarna met een Optima 92. Dat ging beter, ik heb er mevrouw Dekadent mee laten wennen aan de zee. Ook onze kinderen zijn er vanaf de eerste dag meegegaan. Aan de borst en al. Wel een goed schip zo'n Optima. Maar wederom te traag, teveel gebreken.
Dekadent is onder alle omstandigheden die ik heb meegemaakt een betrouwbaar, snel schip geweest. Single handed, met mevrouw Dekadent of een volledige bemanning. Meest extreme op het IJsselmeer een bui van 15 minuten waar windkracht 10 inzat. Zag ik aankomen, dus de zeilen waren naar beneden. Op de motor een beetje halve wind gehouden en vrijgeehouden van de wal. Maar zeilend op zee in windkracht 9 aan de wind ging prima. 3 Riffen in het grootzeil, fok weg ging het prima. Altijd onder controle, altijd veilig. Nooit bang geweest aan boord.

Als mens. Dekadent is altijd mijn rustpunt geweest. Als ik onrustig ben, is een paar uurtjes aan boord genoeg om me weer tot rust te brengen. Een veilige plek. Of ik nu alleen vaar, of met mevrouw Dekadent. Of met opstappers. Altijd een plek waar ik me veilig en fijn voel. Ik heb teruggehoord van opstappers dat ik dat dan ook uitstraal. En hen dus ook een veilig gevoel op Dekadent heb laten beleven.

Nu bezig met de laatste vakantie op Dekadent. Deze winter lang op de kant gestaan voor groot onderhoud. Pas laat (7 juli) het water in. Bij de shake down in de eerste tocht toch wat vallen verkeerd ingescoren, en de bekabeling uit de mast niet goed aangesloten. Dat is ondertussen hersteld, maar heeft me toch 2 dagen gekost. Ook mijn zeilmaat waar ik eigenlijk mee naar Denemarken zou varen moest afhaken vanwege een operatie wat me raakte. Daarom besloten om er een bijzonder relaxte vakantie van te maken. De Waddenzee rond, IJsselmeer op en daar maar een rondje varen. Ook om mijn zeilmaat een beetje te vervelen met appjes, flauwe grappen en de morele steun.

Het is wel wat ongebruikelijk voor ons om dit soort kleine stukjes per dag te varen. Ik moet er even aan wennen en mijn systeem resetten. Op zich wel geinig, maar anders. Ik mis het gedachteloos een boekje lezen terwijl Dekadent doordendert over zee. Hier op de Wadden moet je opletten. Andere schepen die een wat bijzondere opvatting hebben van de regels in de gaten houden. Overal ribjes, opblaaspalmbomen en sub's aan dek en op sleeptouw. En de Waddeneilanden zijn druk!

Dekadent heeft me veel gebracht. Ook het punt dat ze me nooit meer verrast. Ik ken haar door en door. Kan er mee lezen en schrijven. Ken elk geluidje, en met mijn ogen dicht weet ik of mevrouw Dekadent koers houd, of niet. Ik wil weer een keer verrast worden.

Dekadent is te koop. Als ik haar inlever bij de verkoopmakelaar zal ik met een gemenggd gevoel de sleutels afgeven. Maar het is goed zo.

Dekadent

Fijne vakantie. We zagen jullie al een paar x varen.
Mooi geschreven.

Jazeker, het wordt ook Twice as Dekadent!

Mooie herinneringen aan een mooie boot, Peet, volgens mij ben je wel toe aan die nieuwe stap...

Mooie mijmeringen, heel veel plezier deze laatste vakantie. En daarna nog meer plezier op jullie nieuwe boot(en)

Klinkt als een begin van een nieuw avontuur.
Wel met een ander vaargebied.
Ik neem aan dat er een goed anker bij zit (of dat er een in bestelling is)?

Gefeliciteerd.

Toen ik mijn bootje, een echte oude langkieler kocht had ik nog nooit een zeiljacht binnenin gezien en wist niks van zeilen. Ik was wel een zeer ervaren windsurfer, deed delta vliegen (zonder motor) en had reeds een windmolen gebouwd die water voor mijn biologische tuin in een reservoir 3 meter hoog pompte. Wist dus hoe wind energie brengt.
Veel en veel later heb ik een tijdje geschipperd op een cat. Het was een soort one off, Een Fontaine pajot 49 met een race tuig er op. Toen een grote cat, nu een kleintje. Wat er precies race aan was weet ik niet, het was de eigenaar die dat trots vertelde. Ik zeilde met die cat omdat ik een kennis had die een 18 meter cat zelf gebouwd had en die wel eens onbewust geringschattend over mijn oude scheepje sprak. Hij deed ook altijd alsof zeilen met een cat bijzonder was en ik wou wel eens weten hoe dat nou zat.
Dus het was totaal nieuw voor me en een harde manier om te leren want de “gasten” deden geen klap. Nog niet eens een lijntje aangeven aan de marinero´s in de marina's. Wel elektrisch het grootzeil omhoog en elektrische winchen. Bleek er niks aan te zijn, op de motor is zo´n cat vele vele keren makkelijker manoeuvreren als een langkieler en het zeilen zelf, tja, slechts twee zeilen (op mijn oude schuitje heb ik er vijf) dus trimmen is eenvoudig. Bovendien elektronica dus trimmen op de elektronica. Het log. Snel was die cat wel, ik heb er eens 17 knopen mee gezeild. Of eigenlijk, die cat zeilde met mij, want helemaal fool proof was die bepaalde cat ook niet.
Toen de eigenaar later wilde dat ik ook nog eens zou gaan koken aan boord heb ik bedankt ook al was de verdienste zeer goed.
Nog later heb ik een keer een motorloze en langzaam zinkende cat naar een werf gebracht, een leuke zeer snelle tocht. Gemiddelde 11 knopen.

Heb ook een Belg leren kennen, gek verhaal, die had een Lagoon 38 en zeilde niet echt. Die Lagoon was zijn drijvende vakantiewoning.
Toen we mekaar beter leerden kennen wou hij wel eens “mee” met zijn boot als hij wist dat ik ergens heen zeilde. Ik wilde dat niet maar de man verstopte zich en zijn boot dan ergens waar ik voorbij kwam en hopaaa, ik had dan een volgeling – buddy zeiler. Ik haatte dat.
Omdat ik zeer zelden de diesel gebruikte ging hij dat ook doen, hij kocht op mijn aanraden een anker dat zijn boot goed kon houden en de man begon het zeilen te genieten. Werd een goede zeiler.
In licht weer kon hij met zijn Lagoon rondjes om mij zeilen, Vanaf windje 4 ging ik er vandoor en liet hem liggen.
Hij was echt voorzichtig, had eens een klapgijp gehad en zeilde nu erg voorzichtig. Was hij een rouwdouwer geweest was hij beslist ook met met meer wind de snelste geweest. Ik heb toen gezien dat een “comfort container” cat met goede zeilen (hij had nieuwe zeilen gekocht) met weinig wind en stroming tegen hoger zeilt als mijn langkieler. Maar, mijn oude bootje is nu ook niet bepaald het scherpst varende jacht. Ik heb zelfs om mijn oude bootje te sparen de verstaging erg slap staan. Vroeger “tunde” ik de verstaging voor ik ging zeilen, nu niet meer. Ik kom er ook wel.
Dat alles om duidelijk te maken dat moderne cats goed zeilen. Was ik nog eens jong bouwde ik me ook een cat. Zeker weten.

Dit jaar heb ik 2 maanden de tijd tussen 2 opdrachten en ben ik dus twee maanden op vakantie gegaan. Als eerder al gemeld een beetje rondjes rond de kerk. Waddenzee, IJsselmeer en als klap op de vuurpijl de intocht van Sail en op Sail zelf.

Een paar bevindingen.

Ik ben een zeezeiler. Waddenzee vind ik nog wel leuk vanwege de invloed van eb en vloed. Op Terschelling ook lekkere wandeltochten gemaakt toen mevrouw Dekadent aan het werk was. Lopend is Terschelling nog leuker dan op de fiets, wat ik normaal gesproken doe. In de haven is nu ook een broodbakker in de ochtend, en aan het eind van de dag een soort Spaans barretje. Leuke afsluiter van de dag om daar even een sangria te bestellen. Ook mazzel met de plek. Helemaal achteraan in het vak met rustige buren die net als ik veel weg waren, of aan bord bleven. Het was wel druk, maar vooral als toeschouwer om andere schepen te zien vertreken met veel gedoe en boegschroef gejank.

Vllieland in een box. Hier veel B&B achtige boten. Weken er liggen en een compleet waterpark achter de boot van opblaasboten, sup, palmbomen en flamingo's. Waar de ongeschreven regel dat je nergens langer als drie dagen ligt om een ander ook de kans te geven gebleven is weet ik niet. Er wordt niet op gehandhaaft in ieder geval. Ook op Vlieland lekker gelopen.

Met mevrouw Dekadent de Friese en Noordhollandase IJsselmeer plaatsjes bezocht. Ik weet weer exact waarom ik IJsselmeer en Markermeer niet leuk vind. Vliegjes bij weining wind. De hele tijd om je heen kijken voor snelvarene boten die het nodig vinden om p 20 meter langs te scheuren. Tegenliggers die niet opletten en charteraars die denken dat regels niet voor het gelden. Golfslag bij windkracht 5 en 6 die je snelheid erg afremmen omdat je op elke golf een grote spray aan water veroorzaakt.

ALs klap op de vuurpijl op 1 tochtje tussen Durgerdam en Enkhuizen vier keer de motor gestart omdat er wier aan kiel en roer hing. Ik weet dat het een teken is dat de waterkwaliteit vooruit gaat, en dat is een mooi gegeven. Maar mijn zeilplezier lijdt er wel onder.

Afgelopen dagen in Durgerdam gelegen. ELke dag ff door de Oranjesluizen en meevaren met de intocht van de tall ships. ALs je alleen aan boord bent is dat best intensief, maar ik vond het erg leuk om te doen. Op donderdag en vrijdag was mevrouw Dekadent aan boord. Dat hadden we afgesproken. Verrassing was dat beide keline Dekadentjes ook mee waren gekomen. Vrij genomen van hun werk om een laatste keer aan boord van Dekadent te slapen, zeilen en varen. Erg gezellig om weer eens met het hele gezin te doen. Mijn zus was ook een dagje mee.

Op dit moment rustig aan het terugvaren naar Enkhuizen. Hier komt Dekadent in de verkoophaven van de makelaar te liggen. Komende dagen dus ook schoonmaken, opruimen, de laatste kleine onderhoudsklusjes doen en zorgen dat Dekadent in optimale staat is voor de verkoop.

2 Maanden vakantie en het afscheisdsrondje doet me wel iets. Ik merk dat ik wat moeite heb om Dekadent te pushen. Om mezelf te pushen. Mijn plan was om nog even naar Enegeland over te steken, of naar Oostende te gaan. Niets van gekomen. Moeiete ook om gemotiveerd te zijn om ook de laatste kilometer te zeilen in plaats van de trouwe Yanmar te starten. En de vervelende golfslag op Markermeer gewoon te accepteren, ik mopper er een beetje op. Ik vermoed dat dit komt omdat ik eigenlijk al afscheid heb genomen van Dekadent. Ik ben meer bezig met het nieuwe avontuur. Een afscheid wat ook goed is. Veel plezier gehad met Dekadent, veel gevaren, veel avonturen.

Straks in de verkoophaven als alle kleine klusjes klaar zijn zal ik wel even moeten slikken als ik de sleutels afgeef bij de makelaar. Ik heb er vertrouwen in dat hij de verkoop in goede banen leidt, en het is ook goed. Maar wel een dubbel gevoel.

Dekadent