Vooruitvarend zonder dat de schroef aandrijft wordt deze altijd verkeerd aangestroomd, stilstaand of draaiend maakt niet uit.
Met drie of vier grote bladen zal de schroef al of niet draaiend veel meer weerstand hebben dan een schroef met smalle bladen.
Men kan stellen: Hoe smaller de bladen en hoe geringer in aantal, is goed voor het rendement. En ook voor een geringere weerstand tijdens het varen
Het zal duidelijk zijn dat een vierblads met groot bladoppervlak duidelijk meer weerstand heeft dan een tweeblads met smalle bladen. Al of niet meedraaiend.
Draait de schroef, dan moet de weerstand van lager/tandwielen overwonnen worden. Door de verkeerde aanstroomrichting gaat dat weinig efficiënt, er ontstaan veel wervelingen. Die ontstaan ook bij een stilgezette schroef, maar die hoeft geen lager/afdichting/tandwielen weerstand te overwinnen.
Een stilstaande schroef, of windmolen heeft minder weerstand dan een door stroming aangedreven draaiende schroef/propeller.
Hoe smaller de bladen hoe minder weerstand, naarmate de bladen groter oppervlak hebben wordt ook de weerstand groter.
Van een schroef heb ik het nog nooit gemeten, maar een (kleine) windmolen die stil gezet is heeft een weerstand van, pakweg 5 kg per m2.
Wanneer die molen draait (en vermogen levert) kan dat oplopen tot wel 25 kg per m2.
DÀT is ook de reden dat windmolens stilgezet worden bij te harde wind, de horizontale druk op de propeller, die zeer sterk oploopt. Er zit daar een derde macht in het sommetje!
Een wiekdoorsnede van 100 meter zou dan ergens in de buurt van 180 ton moeten weerstaan op een hefboom van 80 meter die de paal hoog is!!!
Water en wind hebben een heel verschillende dichtheid, elk met eigen karakteristieken, maar het beginsel is zeer gelijk.
Ik heb het al eens eerder geschreven meen ik.
Een kennis van me had ooit z´n autogiro bij harde wind toch maar aan een boom vastgebonden achter z´n boerderijtje in de Kwakel.
Op zeker moment waait het harder dan de minimale vliegsnelheid van het ding, maar het blijft gewoon aan de grond. Hij maakt de lijn heel erg lang. Hij stijgt in, geeft de (niet aangedreven) propeller vrij en hij gaat omhoog.
Het ding was zo´n 100 kg zwaarder en gaat omhoog zodra die propeller draait.
Terwijl hij leeg bleef staan.
De blad oppervlakte is hier wel een heel gering deel van de totale wiekcirkel. Maar de aanstroom hoek is de juiste, dit in tegenstelling van een schroef in ´t water.
Bij een bijna gesloten wiekcirkel zouden de verhoudingen heel anders zijn.
Ik ben van mening dat gesteld kan worden: Hoe smaller de bladen en dus geringer oppervlak, des te minder weerstand een stilstaande schroef heeft. Draaiend pikt hij meer energie op dan de wervelingen bij stilstand kosten.
Hoe groter het blad oppervlak, hoe minder het voordeel wordt voor stilstaan.
Mogelijk een omslagpunt ergens bij 80% blad oppervlak van de totale schroef diameter.