Onze boot zit sedert de zeventiger jaren in een doodskleed. Mijn tijd zal het nog wel houden.
In 1995 braken tijdens het zeilen de wangen van ons eikehouten roer. Die wangen houden de helmstok dus dat was even niet makkelijk om door een sluis en terug in de marina te komen.
Ik besloot gelijk een nieuw roer te waken want het eikenhout van het oude roer zat in een doodskleed , polyester met matten. Dat was op plaatsen gescheurd en er kwam zwart sop uit die scheuren.
Ik had een vriend molenbouwer – restaurateur en die had dikke planken eik liggen. Gratis voor mij.
Uit drie of vier van die 4 cm dikke eiken planken hebben we het oude roer nagebouwd. Gelijmd met epoxy. Nadat de best complexe vorm klaar was ( het is een balansroer ) in enkele lagen glasmat gezet met epoxy. Daarna weer epoxy, teakhouten wangen er op, nieuw roestvrijstaal beslag. Klaar.
Alle gebruikte glasmat en epoxy was van De ijssel.
Pas na montage van het nieuwe roer in het water heb ik het oude gesloopt, bleek dat het eik zo goed als nieuw was. Wel zwart maar behalve de buitenste millimeter totaal gezond. Tja.
We zijn nu 23 jaar verder, onlangs merkte ik dat de epoxy mat mantel gescheurd was. Er moet na 23 jaar zwaar werk water in het roer gekomen zijn, het hout gaat zwellen en de epoxymat scheurt.
Heb onder water een loshangende flap afgesneden, er verder niet veel over getobd, ik dacht “Zal mijn tijd nog wel meegaan “ Dat denk ik vaak.
Twee weken terug moest ik een lange reis op de motor maken, ik merkte dat de helmstok naar stuurboord trok , heb zelfs met dik elastiek een regelbare rekker aangebracht om de autopiloot te ontlasten. Onder zeil merkte ik niks, je regelt je koers immers met je zeilen.
Heb nu gemerkt dat er water in het roer gedrongen is en wel van één kant. Het roer is daardoor krom getrokken. Ongeveer een vinger op de 800 mm totale breedte.
Ik kreeg gelijk een schrik, stel dat de lijmnaden breken, dan valt m´n roer uit mekaar, de mantel is er niet meer om de boel samen te houden.
Ben nu een nood “lashing “ aan het maken met hout en spanbanden om de boot terug naar Poros te varen.
Oude foto, genomen na het uit het water halen net vóór het aanbrengen van de coppercoat.
De zwarte strepen moeten de houten balken voorstellen, de blauwe zijn spanbanden, de groene een touwtakeling om de spanbanden op hun plaats te houden.
Eens terug in Poros trek ik het roer en begint de herstelling, waarschijnlijk door het aanbrengen van een metalen strippenkooi.