Onderwerp: Incidentje voor IJmuiden

De sluis is iets anders dan een verkeerscentrale/post (VTS).
Los of je wel of niet moet melden als jacht, is het in veel gevallen wel verstandig zoals bij dit incident met een bijna aanvaring. Als ze vooraf opgeroepen hadden (nacht, geen AIS) had iedereen geweten dat dat het jacht er aan kwam. Zo zijn er nog zat voorbeelden.

De hele essentie van een blokgebied is juist doordat iedereen op hetzelfde kanaal uitluistert, iedereen kan anticiperen over wat er gaat gebeuren met de omliggende scheepvaart. Als je twijfelt of je wel gezien wordt of of er nog scheepvaart uit/aankomt gewoon melden.

Zaterdag- ochtend ook even gemeld en navraag gedaan naar in of uitgaand verkeer. Dat voelde wel een beetje onnozel, want dat kon ik ook aardig goed zelf waarnemen. Geen schip te zien met oog of ais. Kreeg (uiteraard) gewoon antwoord.
Vrijdag werd ik opgeroepen door de verkeersbegeleiding van het noordzeekanaal. We waren net gepasseerd door een joekel van een schip en we werden gewaarschuwd voor een passeerbeweging st op st tussen dat joekel en een binnenvaartschip. Ik had wel meegeluisterd toen die afspraak gemaakt werd, maar het was eigenlijk niet tot me doorgedrongen dat het ging om dat joekel voor mijn neus. Weer een les geleerd.

dat is het verschil tussen uitluisterplicht en luisteren..

Ik vind t iedere keer weer verrassend hoeveel medewerking je als jaggie krijgt.

Van een dikke container bak bij de Maasmond, die me voorliet,
Van de ferry tussen Breskens en Vlissingen, die nog een rondje draaide omdat ik de haven in wilde,
Van een of andere rus in de TSS, die zn koers een tikkie verlegde,
Van een zandspuiter bij IJmuiden,
Van een binnenschipper die zijn collega aansprak omdattie mij aan t negeren/jennen was,

En nog een paar meer.

Dus ja, ik meld mij als ik t niet ZEKER weet.

Joop66 schreef :
Heb je een reputatie Joop dat schepen van dat formaat je zo graag ontwijken?

sy helios schreef :
Ja, zeker waar.
Ik was wel blij met de oproep eerlijk gezegd. We hebben aan boord wel eens strijd om de prominente aanwezigheid van de marifoon. We ergeren ons allebei aan het eindeloze gekraak of gekwaak op 10, 1 en 2. Voor mij is het helder dat het ding aan moet op verstaanbaar niveau, maar het nut laat zich niet zo vaak zien. En daar stelt mijn vrouw zich regelmatig de vraag bij: waarom luisteren wij er naar?

Ook het goed kunnen volgen van de communicatie vraagt best veel kennis ter plaatse. Als schip X aangeeft Haven Y uit te gaan moet je het wel kunnen plaatsen. De navigatie krijgt een veel prominentere rol bij mij aan boord. Dat pak ik dan maar weer mee

Sloe Gin schreef :
Blijkbaar.

Maar, en ook hier komt de biker weer om de hoek, "kijken of het gaat" is wat anders dan "zien dat het gaat". In mijn eerste lesboek over motorrijden stond een regel die heel veel indruk gemaakt heeft. En die gaat ook over ons in onze eierschaaltjes: De motorrijder die gelijk heeft, ligt op t kerkhof.

Dat element stoort me ook in deze discussie, over regels, over etc. Het maakt geen klap uit wat de ANDER had MOETEN doen. Het gaat erom wat IK had KUNNEN doen. Ik ben de enige die mij kan beinvloeden. Mezelf is ook het enige wat ik kan beinvloeden.

Maar misschien is dit mijn behoefte aan een pragmatische oplossing. En dat kan kloppen: ik wil de regels kennen, maar daarna interesseren me die eigenlijk niks meer. Haarkloverij (wat is wel of geen zeeschip, meldplicht, uitluisterplicht, het verplicht houden van uitkijk), ja je moet t weten, maar daarna telt maar 1 ding:

kan ik t navertellen?

1-0 voor Joop

Joop66 schreef :
Goede insteek.

Joop66 schreef :
Hier wat mij betreft wel een aandachtspuntje: het naar eigen goeddunken afwijken van de regels kan gevaarlijke situaties opleveren, bijvoorbeeld als je als 'stand on vessel' geen koers en vaart houdt omdat je bang bent dat de ander je niet ziet of geen rekening met je houdt. De schipper van het jacht denkt dat hij/zij een veilig heenkomen zoekt maar creëert door het afwijken van de afgesproken regels een onvoorspelbaar vaargedrag waardoor het voor iedereen lastiger wordt om te anticiperen. De kans op aanvaringen wordt dan alleen maar groter.

De oplossing ligt m.i. in communiceren, wat in de beroepsvaart ook veel (niet altijd) gebeurt. Dan weet je of de ander je gezien heeft en kan je - indien nodig - in overleg handelen. Schepen in de omgeving weten dan ook wat er gaat gebeuren.

Watersporters denken naar mijn idee te vaak dat ze een - soms ingebeeld - probleem in hun eentje wel even op kunnen lossen. Ook hier op het forum hoor je nogal eens de mening: 'als ik de ander maar kan zien, dan ga ik het gevaar wel uit de weg'. Deze schippers realiseren zich blijkbaar niet dat als iedereen zo zou denken hun eigen 'veiligheidssysteem' totaal niet werkt.

Kortom, er is een reden waarom er goed over (internationale) regels op het water is nagedacht. Om diezelfde reden houden grote schepen - zoals je zelf ook opmerkt - wel degelijk rekening met kleine schepen en jachten en maak jij terecht gebruik van de communicatiemiddelen aan boord.

Joop66 schreef :
Ondanks dat ik vind dat het loodswezen terecht hun verontschuldigingen aangeboden hebben. Bij het naderen van IJmuiden vanuit het westen vaar ik nooit dichter bij de geul dan een halve mijl. Bij voorkeur aan de zuidkant tot voorbij de meetpaal vlak voor de haveningang. Dan kan ik tussen de meetpaal en de zuidpier aan de uiterste stuurboord wal naar binnen. Bij veel grote havens is er ook een jachtengeul. Hier niet maar je kunt wel doen alsof.

3Noreen schreef :
In een soortgelijke discussie over de Maasmond van een paar weken geleden kwam tot uiting dat veel beroepsvaart zich niet veel van de officiële geul aantrekt en bij aankomst pas net voor de pieren in de geul komt. Evenzo verlaat men bij vertrek soms de geul zodra me vrij is van de pieren. Ik vermoed dat dit bij IJmuiden niet veel anders zal zijn.
Ik bedoel: daar sta je dan met je goeie gedrag.

Een jachtengeul heeft alleen zin als de beroepsvaart daar weg blijft.

lodewijk stegman schreef :
Klopt. Maar noch bij de Maasmond noch bij IJmuiden is er een officiële, betonde jachtengeul ('fietspad'). Iedereen heeft dus vrij spel, er zijn geen dwingende voorschriften. En omdat er relatief weinig ongelukken gebeuren zullen die jachtengeulen er ook wel niet komen.

3Noreen schreef :
Hoewel die gasten zich ook de pleuris geschrokken zijn, ben ik t hier dan ook weer mee eens. De reaktie van de tenderbemanning had een heel stuk eleganter gekund, en ook gemoeten.

Op marinetraffic kun je goed zien dat het overgrote deel van de grote scheepvaart bij de aanloop van IJmuiden zich in de geul bevind. Dus als je met je jachtje daar wegblijft heb je de kans dat je in het vaarwater van de beroepsvaart komt met meer dan 90% verkleint.
Het gaat er natuurlijk om zoals Joop66 terecht opmerkte dat het belangrijkste is dat je het na kunt vertellen. Niet dat jou erven de schade kunnen verhalen.

lodewijk stegman schreef :
Precies. En daar komt dan de stelling van Hans V om de hoek kijken: communiceer.

Definitie: Communicatie is de kunst van het zo kort mogelijk langs elkaar lullen. M.a.w. wees je er van bewust dat de ander wellicht iets anders bedoelt dan jij verstaat, en de ander iets anders verstaat als jij beldoelt.

Hans V schreef :
Gelukkig zijn we nog redelijk goed bij met zn allen, en gaat er vooral veel goed in de wereld.

Jep, het zal altijd wel een beetje bijten, beroeps en jachten.

Vrijdag vaar ik door het NZK. komt er op zo'n 400 mtr een sleepboot uit een haventje en begint daar effe lekker rondjes te draaien. Geen cirkels, maar vol gas om zijn eigen as. Ik kijk het aan, maar ook als we dichterbij komen stopt hij niet. Op zo'n 100 mtr haal ik het gas er af en roep hem op. "Wat doet u, kan ik passeren of moet ik wachten, en als ik kan passeren: aan welke kant" Krijg ik de laconieke reactie: "Ik draai rondjes en ik hou u wel in de gaten en waar je me passeert mag je zelf weten" Dus ik spreek af dat ik stuurboordswal houd. 1 tel later: "Hey Willem, ben je weer doorgedraaid"

Als we echt in de buurt zijn ligt hij gelukkig stil en kunnen we veilig langs varen. Ik snap de beroepshumor en toch is het niet prettig. Al was ik blij dat ik antwoord kreeg.

koko schreef :
Het merendeel van de tijd breng ik door in de wateren rond de UK. Dit soort ons kent ons praatjes komen daar slechts sporadisch voor. En als het gebeurt op een VTS of Coastguard marifoon kanaal geeft dat meestal een reactie "I beg your pardon" van officiele zeide. Gelukkig komt hier in NL daar verandering in doordat via internet deze gesprekken na te luisteren zijn. Dit hele gevalletje zou 15 jaar geleden natuurlijk glashard door het loodswezen ontkent zijn. Nu komen ze er niet onderuit om zich te verontschuldigen.

Ben verder ook geen voorstander om beroepsvaart te verbieden in een jachtengeul te komen. Omgekeerd is namelijk zeker niet wenselijk. We zal er als er iets gebeurt je een goed verhaal moeten hebben waarom je niet de voorkeur route gevolgd hebt.

In het hele verhaal komt niets voor over de diepgang van het betreffende schip. Misschien kon hij niet buiten de geul, een "Geuler"

Bijgaand een kaartje met de blokgebieden van 12 mijl buitengaats IJmuiden tot aan het IJsselmeer :



Een aantal jaren geleden voer ik als bemanning mee op een historische loodsbotter, die voor een tussenstop bij harde W-wind en hoge zeegang komend vanaf het noorden IJmuiden binnenliep. Vlak voor de havenmond wilde de schipper de zeilen strijken, maar op dat moment sloeg de pas gestarte motor af, en die wilde ook niet meer starten. De schipper besloot onder zeil met een gijp krap de noordelijke pier te ronden, en in de grote ruimte tussen de pieren de zeilen te strijken en te bergen, daar voor anker te gaan om de motor aan de gang trachten te krijgen, en anders hulp in te roepen. Het zeilen bergen lukte, maar de ankerpoging niet. Er staat daar ter plaatse ruim 5 m water, en net bij 5 meter ketting liep de ankerlier met een klap vast. Door de wind verlijerden we meteen, en dat terwijl er op dat moment een grote bulkcarrier vanaf de sluis onderweg was naar buiten. De schipper had de marifoon op kanaal 12 staan ('Zeehaven IJmuiden'), maar achteraf bleek dit voor de communicatie niet het juiste kanaal, dat had dus 61 moeten zijn. De kanaalaanduiding op de plotter is op dat punt niet erg duidelijk.

De loods op de bulkcarrier (achteraf bleek het een bevriende) zag het gemodder en alarmeerde de VC, die een sleepboot op ons afstuurde, al snel vergezeld van de havendienst. Op dat moment kregen we de motor weer gestart, maar met een slepend anker begin je niet zoveel. Toen de bulkcarrier gepasseerd was, werd de schipper gesommeerd aan te leggen aan de zuidzijde (waar voldoende water voor het nog steeds op 5m diepte hangende anker was), hij kwam er met een waarschuwing vanaf. Met vereende krachten werd het anker geklaard, en kregen we een ligplaats in de Vissershaven. Ik was een ervaring en een borreltafelverhaal rijker. En een schoolvoorbeeld van een situatie waarin vroegtijdige melding aan de VC essentieel is.

Onderstaand een foto vanaf de brug van de bulkcarrier (die ik later van de loods kreeg), en het vermanend onderhoud met de havendienst.

Inderdaad nogal een verhaal. Er zullen wat billen samengeknepen zijn op dat moment.

Maar waarom zou de havendienst 'vermanend' moeten zijn? Er was toch sprake van een storing / overmacht / ship Not Under Command? Het enige verwijt lijkt mij het onjuiste VHF kanaal (en mogelijk nalatigheid qua onderhoud, maar dat is pas achteraf).

Zeker de Texelstroom.
Destijds van Evert Bruinekool, later van de stichting loodsbotters in nood

ilCigno schreef :
De vermaning sloeg op het niet melden en uitluisteren op het juiste blokkanaal. Omdat het een gemeld incident was, moest de sterke arm wel even optreden. Maar de sfeer was heel ontspannen, meer zoiets van wat een leuk schip, en let de volgende keer beter op.

WADnWIND schreef :
Ik noem geen namen, maar insiders weten wel dat er niet veel van dit soort botters rondvaren...