Eclips schreef :
Ik vind het wel een heel mooi idee! Een soort dynamische kaart die op basis van nieuwe input zichzelf "aanpast" omdat hij "weet" hoe geulen zich verplaatsen. Het is bijna te mooi om waar te zijn.
Ik zoek vaak (letterlijk) de randen op van wat bevaarbaar is. Daarbij gebruik ik nu de laseraltimetriekaarten van Nautin, maar die zijn al dusdanig verouderd dat ze niet meer echt representatief zijn.
Ik vrees dat het echt te mooi is om waar te zijn / worden. Machine learning is leuk, maar vereist HEUL VEUL data voor er iets nuttigs uit komt. Ik denk niet dat je zo veel data gaat krijgen, zelfs niet met alle actieve wadvaarders op het ZF bij elkaar. Je hebt mijns inziens ongeveer 2 opties:
1) proberen een dynamische kaart op te bouwen in en rond vaargeulen
2) proberen het ondiepste punt van een route dynamisch bij te houden.
Er is een hele sloot onzekerheden (zoals It Paradyske al aangaf) waardoor je veel metingen nodig hebt. Dieptemeter calibratie, offset, tijd van de meting (wind opzet, getij van die dag, etc), locatie van de meting (GPS kan zomaar 10 m afwijken), kwaliteit van de dieptesensor. Het zou me niets verbazen als je onzekerheden van een meter of meer krijgt in de metingen. Voor dat je die weggefilterd hebt tot beneden een decimeter moet je waarschijnlijk honderden a duizenden metingen hebben. Die moeten allemaal ook nog recent genoeg zijn (zeg max een jaar).
Als je voor optie 1 niet alleen tussen de tonnen wilt loden maar ook iets er omheen wordt het aantal benodigde metingen nog groter. Zoveel metingen krijg je niet in een seizoen op minder "begane" wegen.
De tweede optie zou kunnen werken omdat je minder data nodig hebt, maar dan ben je in feite de dieptestaat van de wadvaarders (die al vrij aardig is) aan het verbeteren. Dat kan nu al door een afwijkende waarneming op te schrijven en bijvoorbeeld naar It Paradyske te sturen. Blijft een groot probleem waar de waarneming precies was en wanneer: het kan goed zijn dat je 10 m naast het diepste stuk voer waardoor de diepte een meter afwijkt.
De enige structurele oplossing die ik zie is om met regelmatig varende, goed gecalibreerde boten te meten. Bijvoorbeeld de veerboot Texel - Den Helder, die meet op iedere tocht stroom en diepte. Nog beter als er een dieptemeter onder zit die ook zijdelings meet en een "swath" in één keer opneemt. Die calibratie gaan we echter in de praktijk niet of nauwelijks krijgen denk ik.
Met "onze" recreatie bootjes genoeg data verzamelen zou theoretisch kunnen, maar ik betwijfel of dat ooit gaat gebeuren voor de waddengeulen waar het echt interessant is.