Onderwerp: Uitleg over statische stabiliteit

je rekent de arbeid uit voor een gegeven stabiliteitscurve van de boot
waarbij

Wat cijfers mbt richtend moment:

F36 trimaran 146,4 kNm (108000 ft.lbs)
F39 trimaran 169,5 kNm (125000 ft.lbs)
40ft monohull zo rond de 50 kNm
50-55ft monohull zo rond de 150-175 kNm

Leuk zo'n algemeen plaatje, maar dat is het halve verhaal. Dat een cat/tri moeilijk op z'n kant te krijgen is, dat klopt.
Maar wat die helling veroorzaakt is in het algemeen de wind in het zeil. De winddruk neemt af met een cos² van de helling. Als die winddruk groot genoeg is om bij een tri de lijdrijver helemaal onderwater te drukken dan heb je erg weinig tijd meer om te corrigeren.
Voor een cat geld hetzelfde maar dan is het kritieke punt de loefdrijver geheel uit het water.
De mono gaat wel heel erg scheef, misschien zelfs plat, maar heeft dan nog steeds positieve stabiliteit en rolt terug.

Even een cos² over voorgaand plaatje getekend (grofstoffelijk)

M.i. zou het eerlijker zijn om de hoeveelheid arbeid te berekenen tot het 'point of no return'.

Het plaatje was bedoeld als verduidelijking voor de daar bovenstaande integraal die de hoeveelheid energie beschrijft die nodig is om een boot te doen kenteren niet meer niet minder.

Ik voel me verder in het geheel niet geroepen misconcepties rond verschillende boottypes te bestrijden. Daar ben ik al te vaak ingestonken . Ik hou het er bij om niet aan boord te stappen bij boten die ik zelf als onveilig ervaar. Zoals boten die als ze te scheef gaan direct naar de kelder gaan.

rooiedirk schreef :
Goeie toevoeging, die cos2.
Inderdaad gaat bij een tri het oprichtend moment afnemen als de lijdrijver eenmaal onder water is. Gelukkig lijkt de cos2 iets sneller te zakken, dus is alles nog niet verloren... maar de trampolines vangen ook wind.

Maar in de praktijk betekent de lijromp onder water varen nog geen omslaan. Dit is ook geen kwestie van 'statische stabiliteit' meer. Bij een trimaran hangt de sterkte van de schijnbare wind sterk af van je vaarsnelheid. Als je de lijromp onder duwt, remt de boot meestal drastisch af, zeker als er een beam door het water sleurt. Vaar je halfwinds of scherper, dan neemt daarmee de schijnbare wind af, en kan de lijromp weer gewoon boven water komen. Dat hebben we ook een keer bij de hand gehad --- tijd voor een rif erbij!
Doe je hetzelfde op een ruimer rak, dan kan de schijnbare wind plotseling toenemen als je sterk afremt, en dat lijkt me een goeie kans op een pitchpole.
Niet onze gewoonte om op zo'n manier te zeilen trouwens.

lijdrijver onder water ?

Ja, is ook waar: modernere tri's hebben zijrompen met meer volume, die krijg je vast niet onder. Maar als je zo zeilt ben je toch ook over het maximale oprichtend moment heen? Wordt wel balanceren dan?

www.researchgate.net/profile/B...iling-Multihulls.pdf

Een studie naar de oorzaken. Hm. Ik weet t niet helemaal.

triXXS schreef :
Volgens mij zit je dan juist op je max oprichtend moment? Bij meer helling neemt ie wel snel af.

Watermaat schreef :
Wat erger is: de windvang van de rompen en constructie neemt heel snel toe. Dan maakt dus schoot vieren ook niet zoveel meer uit.

3Noreen schreef : In dit geval ben je 'gewoon' een catamaran met midden drijver

Ik vaar nu 18 jaar op zee met een trimaran. Dit soort gesprekjes heb ik bijna dagelijks op de steiger. Om niet teveel tijd er aan kwijt te zijn geef ik altijd volmondig toe.
Multihulls can be very dangerous for your financial well being Begin er nooit aan. Ik moet je het in alle toonaarden het echt afraden. Ga ook nooit even voor de gein mee een stukje varen. Voor je het weet ziet je toekomst er volledig in puin geslagen uit en zie dan maar van je opgelopen trauma af te komen. Bovendien moet je constant opletten en met het zeilen bezig houden. Daarvoor gaat een normaal mens toch het water niet op Mensen die met zo'n ding varen zijn van het padje af. Er is echt teveel onzin.

Gereefd zoals het hoort gaat geen enkele moderne cat of tri zomaar om.
Zij die het wel doen worden geracet en gepusht tot over de limiet.

Kan ook gewoon slomigheid zijn he, per ongeluk dus. Het zijn niet allemaal thrillseekers die de brokken maken.

Dan heb je niet gereefd zoals het hoort...
Op een mono liggen deze boten plat en klapperen de zeilen stuk.
Een minimum aan reactie- of inschattingsvermogen mag toch verwacht worden, niet?

Gewoon bij jezelf houden zou ik zeggen.
Niet iedere booteigenaar doet altijd dat wat jij van hem/haar verwacht

Ilex schreef :
Daarin zit al jaren het grote succes van de geballaste mono-hull als toerzeilboot; je komt als zeiler overal wel mee weg.
Zwaar overtuigd slaat ie plat of loopt ie uit het roer en daarna ligt ie als dobber weer overeind. Zo lang de ontwerper zorgt dat er geen water in komt en de kiel er niet onderuit breekt een ijzersterke formule.

holtere schreef :
Dat wordt wat lastig in een discussie waarin de andere helft geen ervaringen voor waar wil aannemen en wel feitelijke onjuistheden meldt.

Dus, zou ik zeggen, hecht ook wat waarde aan de statements van al je ervaringsdeskundigen hier. Met "juist reven" volg je gewoon een tabelletje en is een multihull dus -niet- kenterbaar door de wind, zonder grote golven. En dat werkt voor de meeste mensen prima.