ReinierZeilt schreef :
Ik snap je verhaal zeker, en kan me er ook wel in vinden, maar…. er is een kans op een situatie waarin je het reddingsvlot nodig zou hebben EN een kans dat je iets anders gebeurt waardoor je (ook) in levensgevaar komt, maar waarbij een vlot je echt helemaal niks gaat helpen (zoals de door jou genoemde hartaanval).
Wat mij betreft staan die echter helemaal los van elkaar, dus als je de kans op overlijden door een beide oorzaken kan vermijden (of tenminste sterk kan verminderen) met een reddingsvlot, dan is dat toch zeker ‘de moeite waard’?
IK ben ook niet zomaar tot de overtuiging gekomen dat in mijn specifieke geval een reddingsvlot eigenlijk geen rationele investering is.
Ik zeil sinds eind jaren '70. In 1985 kocht ik mijn eerste boot. In 2008 de tweede, die ik nu nog steeds heb. In de tussenliggende tijd hab ik alle uithoeken van de Zeeuwse stromen, het Wad en het hele IJsselmeer gezien, plus de nodige ritjes langs de Nederlandse Kust. In al die tijd ben ik, voor mijn gevoel nooit serieus in gevaar geweest. Ik heb wel wat situaties meegemaakt waarvan ik achteraf denk, dat zou ik nu niet mee zó doen. Op die tochten is er nooit een reddingvlot meegeweest.
Je kan het arrogant vinden, maar ik heb het idee dat ik risico's kan inschatten.
Het voornaamste verschil tussen een rit langs de kust van Stellendam naar IJmuiden of Den Helder en een oversteek naar Harwich, is dat je geen opties voor tussenstops hebt èn dat je halverwege op 50 mijl van de kust zit en dus hoogstwaarschijnlijk buiten het bereik van VHF-walstations. Die situatie duur echter maar een paar uur. In die paar uur zit er ongetwijfeld nog wel een schip in je buurt dat je may-day wèl ontvangt.
Het grootste gevaar is wat mij betreft nog brand aan boord. Extra voorzichtig dus met koken en gas. Over onder water zwevende containers maak ik me geen zorgen. De boot heeft een aangelamineerde semi-lange kiel die maar 80 cm. diep steekt en een prachtige ,schuin omlaag lopende voorvoet. Bovendien is een zeilend gemiddelde van 5 knopen al heel prima met mijn tobbe en 6 knopen is fantastisch. Het zou me erg verbazen als ik de boot, op welk drijvend object dan ook, lek zou varen.
Als ik toch, om welke reden dan ook, de boot zou moeten verlaten, dan ga ik er vanuit dat ik nog een may-day heb kunnen uitzenden (marifoon staat aan; een druk op de knop is voldoende), ik heb een grab-bag met een waterdichte hand-held, een paar handstakellichten en rooksignalen. Bij water van 15 graden is de overlevingstijd voor een slank persoon ongeveer 6,5 uur. In water van 20 graden is dit echter al 30 uur.
Ik heb dan naar mijn idee nog steeds een redelijke overlevingskans.
Vanaf dit seizoen gaar er ook een bijboot mee, dat helpt ook nog wel wat.
Een raar lang verhaal, dat vooral 'bedacht' klinkt. Maar elke reden waarom je op een zeiltochtje van 100 mijl, tijdens redelijk weer en met betrachting van alle mogelijke voorzichtigheid de boot zou moeten verlaten is ook bedacht en bij normale kansberekening vrijwel uitgesloten.