Onderwerp: Langszij liggen, wat is de etiquette?

Wil ook niet graag hondennagels over mijn teakdek.

en wat staat er in de Waterkampioen over naaldhakken?

Standrechtelijke executie

Net zoals bergschoenen met kilo's zand en modder.....

@wallaby
en als het nu de naaldhakken zijn van een heel mooi stoot die wil?

sy helios schreef :
die zijn het mooist met alleen de naaldhakken nog aan!

Baasklusje schreef : Oei Baasklusje, van zon uitspraak wordt Freud helemaal wild..

Noballast schreef :
Gadverdamme

Nachtvlinder schreef :
Ooit heb ik per ongeluk een Friendship 28 gekocht.
De verkopende eigenaar had ook een hond, een grote Deense dog.

De man vertelde zonder blikken of blozen dat hij die hond (> 50 kg) ook moest tillen, de hond lag achter in de man zijn nek, en dan bungelend over 2 schouders.
Hij legde wel altijd eerst een grote handdoek in zijn nek, anders lag de hond met zijn edele delen (het was een mannetje) precies tegen zijn nek en kin.
Fijn, een hond aan boord

sy helios schreef :
Tja, het Wendy van Wanten concept, wat er ook gebeurd, nooit je pumps uit.

WADnWIND schreef : Of een jachthond (zoals onze dwergpoedel)

Maar als je ligt drooggevallen en iemand valt ook droog vlak bij je, 150 meter of zo. Dat vinden we toch veel te dichtbij? Wat moet je dan doen volgens de etiquette?

It Paradyske schreef :
Dan zwaaien we eens vriendelijk en verder niks..

Misschien komt de buurman een praatje maken tijdens een wandelingetje. Ook goed.

en kunnen jullie mooi samen de honden uitlaten tijdens dat wandelingetje

sy helios schreef :
Als die hond maar aan de lijn wordt gehouden. Want loslopende honden op het wad; dat kan dan weer niet. Een van weinige dingen waarover ik met het Smissiaanse Beest van mening verschilde.

Overigens ben ik er ook niet zo'n voorstander van om meer dan enkele honderden meters bij de boot vandaan te gaan. In Zeeland wordt droogvallen nu toegestaan op voorwaarde dat er niets beschadigd of verstoord wordt. Een prima regeling, temeer omdat dit gegeven nog zo weinig is doorgedrongen dat je in hier nauwelijks droogvallende schepen ziet.
Zo'n regeling staat of valt met goed gedrag. Voor de pietjes zijn de banken hun voedertafel. Die hebben wat mij betreft het eerste recht.

lodewijk stegman schreef :
Maak er aub geen reclame voor het is nu rustig wanneer je op een plaatje ligt

Hoe ik vind dat het niet hoort:
Toe we gisteravond laat na lange dag varen (110 mijl) in dieppe langszij gingen liggen bij iemand op de daarvoor bestemde steiger, kwam er een vrouw naar buiten die wat gestressed zei: we gaan morgen héél vroeg weg, om 7 uur! Ik zei dat ik dat prima vond, maar ze vond het zo belangrijk dat ze het nog een keer dringend herhaalde. Prima, zei ik maar weer, geen probleem. Vijf minuten later kwam er een man naar buiten, die zei: u weet dat we morgen héél vroeg weg gaan, om 7 uur al!? Ik zei maar weer dat dat echt akkoord was en dat ik de wekker zou zetten.
Dus vanmorgen had ik om 6.50 uur de wekker gezet. We zijn (met moeite) opgestaan en we zijn in een vrijgekomen box gaan liggen.
Ze voeren pas tegen half negen weg. Toen ik vanuit de verte op mijn horloge wees, haalden ze geïrriteerd hun schouders op.

Het is al eerder gezegd hier. Wekker zetten en om tien voor zeven heel hard op hun kajuit kloppen om ze 'te helpen'.

It Paradyske schreef :
Onder Richel weet je dat, op andere plekken waar later mensen binnen 30 meter om je heen komen liggen heb ik behoefte aan wapentuig.

De solotocht ging van Schiermonnikoog naar West-Terschelling. Toen ik er na lang varen ’s avonds aankwam wilde ik maar 1 ding: slapen! Het bleek druk in de haven maar ik zag een plek waar maar 2 boten langs elkaar lagen: Een Vega aan de steiger, een vergelijkbare boot ernaast. Die boot voerde de Duitse vlag.

Ik voer tot naast de boot en stelde de beleefdheidsvraag om langszij te mogen. De jongere die op het dek zat zei niets terug maar riep in de kajuit. Een corpulente vijftiger kwam half naar buiten en riep streng : "Nein! Morgen ist es windkracht 11 – viel zu gefahrlich fur meine boot mit ein boot daaran festgemacht“

Huh? Het was toch prima zomers weer? Ik repliceerde: “Ach, dan wechselen we de boten um, dan geh ich an de binnenseite” Het antwoord kwam sofort: “Nein, nein, nicht mochlich, geh weg!”

De Nederlandse schipper van de boot aan de steiger stond er hoofdschuddend bij.
“Blafmoe” als ik was voelde ik geen energie voor discussie. Ik besloot een steiger terug te gaan en voer op een rij boten aan die 5 dik lagen. Daar lag een McGregor, iets korter dan mijn Vega.

De schipper hoorde al komen me en kwam direct naar buiten. “Soll ich dir helfen?” Korte tijd later lag ik vast. “Ach, ich siehe das du sehr muhe bist, wollen sie vielleicht ein kaltes Bier?”

De ontvangst van deze Oosterburen voelde als een warme douche. Eenmaal uitgeslapen dronken we met vriendin erbij nog een paar bier en hebben we onze ervaringen uitgewisseld.

Ach … en de “voorspelde” windkracht 11: Die week stond het schuim niet op water, maar alleen in de glazen .....

Ik neem aan dat je dit voorval ook even hebt gedeeld met de havenmeesters? Ik weet uit mijn ervaring met een Oosterbuur die mijn landvasten door sneed op Terschelling dat ze zeer vriendelijk en schappelijk met dit soort zaken omgaan. Er komt een vlaggetje bij de bootnaam en de volgende keer kunnen ze rechtsomkeert....

Drukte voor de sluis van kats, sluis/brug in storing gezellig drie rijen dik. Het aanleggen ging ondanks het windstille weer niet overal even rustig. Naast iemand liggen geen probleem, maar je moet wel aan kunnen leggen!

In zo'n geval snap ik gevloekt en getier wel als je net geschilderde boot bij word doorboord (lees scheve preekstoel)

Vloeken en tieren! Juist! Dat ik daar niet aan gedacht heb bij vorig schilderwerk.... Dan was het zo verholpen.... Of werkt dat niet echt? Wat helpt het dan wel? Alleen een goeie verzekering of een kwast zeker? Zelfde met opgeblazen auto chauffeurs: er komt een kras of een deuk in de Mercedes, en zoals donder op bliksem komt, volgt het gevloek en getier.... Terwijl het hoogstens een week later er weer als nieuw uit ziet... Wat helpt dat dan? Dingen gebeuren. Natuurlijk altijd omdat de andere zoveel slechter vaart of rijdt, maar het gebeurt toch.... Vandaag een opstapper die bij het anker manoeuvre het navigatie licht op de preekstoel om zeep helpt.... Had gevloek en getier mij een nieuw opgeleverd? Eigen frustraties (en die zijn er vaak) moet je ook op je eigen uitwerken, niet op een ander. Ik vloek ook wel eens op mezelf, maar tieren tegen een ander, tegen een onbekende en in het openbaar dan nog, dat getuigt van een beschamende ongemanierdheid en aan een triestig gebrek aan opvoeding, marginaal noem ik zo'n haantjes gedrag. Maar het gevoel van frustratie snap ik zeer, laat dat duidelijk zijn.

triestig gebrek aan opvoeding dan leg je de bal bij de ouders van de persoon die vloekt en tiert. Is m.i. niet juist. Misschien hebben ze een perfecte opvoedig genoten!

Hoe werk jij frustraties op jezelf uit, wil ik ook wel leren eerlijk gezegd!

Cat-36 schreef : Das heel eenvoudig door frustraties gewoonweg niet de ruimte te geven. Wordt je erg rustig van

Jack Bijster schreef :
In zulke gevallen verstaan de wij ons aan boord helemaal geen woord Duits, niets meer.
En dan gewoon ernaast gaan liggen.