Onderwerp: KNRM in aktie tijdens Rescue Vlissingen.

Wordt vast een apart topic.. Vakantie avonturen... Niet een bijrolletjes in de demo in Vlissingen:-)

Ook mods hebben wel eens behoefte aan vakantie van forum denk ik

Ja, toen ik de Kustwacht riep dacht ik al "dit wordt vast breed uitgemeten op het forum". En inderdaad, nog voordat ik in de kraan van Breskens hing had de KNRM het al op Facebook gezet en werd het hier opgepikt. Prima natuurlijk, en ook goed om te ervaren dat zoveel mensen met je meeleven. Ik zal er binnenkort een stukje over schrijven met alle smeuïge details. Tijdens mijn vakantie ben ik maar heel af en toe even online geweest en het was erg lastig geweest om vanaf de telefoon een samenhangend verhaaltje te typen waar ook wat foto en filmmateriaal bij zit. Ik had ook twee iPads aan boord, maar toen er één uitviel doordat de update van meneer appel fout liep durfde ik met de ander niet meer op het net te komen. Helemaal terugvallen op papieren kaarten hoefde ik er even niet bij te hebben tenslotte. En eerlijkheidshalve had ik eigenlijk genoeg aan lekker zeilen, lekker eten, een paar boekjes lezen, en waar je zoal nog meer druk mee kunt zijn in de vakantie. ZF kon wel even wachten...

ilCigno schreef :
Gelijk heb je, het is toch geen verplichting om hier wat te laten horen? Mooi dat je nog hebt kunnen zeilen in de vakantie en dat er geen echte ongelukken zijn gebeurd (naar ik aanneem).

Succes met doorwerken van de draadjes

Hoi Timo, Ik ben blij voor je dat de schade snel provisorisch hersteld kon worden. En vooral dat je nog van je vakantie kon genieten!
Frank ( die ook heel nieuwsgierig blijft naar wat er precies gebeurd is ).

ilCigno schreef :
Hahaha.. Dat heb ik nou ook, als ik eenmaal op de boot ben.

Je hebt gelijk Timo. Laat die moderne hijgerigheid maar even voor wat het is. Ik had in eerste instantie het hele verhaal gemist en toen ik gisteren thuiskwam van de boot zag ik in ZF ndiverse verwijzingen naar de ellende die je hebt meegemaakt. Ik schrok wel een beetje en ik ben blij dat het relatief goed is afgelopen. Dat is mij voorlopig genoeg.

Succes met het oplossen van de sores die ongetwijfeld vastzit aan het gebeuren, van het zoutvrij en schoonmaken tot allerlei administratieve en financiële rambam.

Dit alles roept bij mij wel de vraag op: is het eigenlijk wenselijk dat de KNRM foto's van een scheepsnaam pontificaal op hun website en FB plaatst, in het kader van privacy? Kan me voorstellen dat niet iedereen dat prettig vindt, of wordt de schipper om akkoord gevraagd voor publicatie?

Evaluationcopy schreef :
Ik vroeg me datzelfde af ja. Ik zou er niet perse blij mee zijn.

Gelukkig heb je boel drijvend gehouden! En nog vakantie kunnen vieren. Deuk(je) opgelopen en een ervaring rijker.

Dat wordt toch gevraagd?

Bas van Dijk schreef :
De regels zijn niet echt duidelijk gezien de uitzonderingen, mitsen en maren .
www.iusmentis.com/auteursrecht/nl/foto/portretrecht/
Maar zomaar publiceren in bijv. Facebook lijkt me niet toegestaan.
Ad

Ik kan jullie uit ervaring mededelen dat, i.i.g. in mijn geval, er niet om toestemming werd gevraagd.

In het kader van de goede gedachte dat ze mensen redden heb ik er verder ook geen problemen mee.
Ik kan me echter goed voorstellen dat er gevallen zijn dat je e.e.a. niet graag publiekelijk wil maken.
Het zou netjes zijn als er even om toestemming word gevraagd.

Evaluationcopy schreef : Echt gevraagd was het niet, maar we hebben het er wel over gehad en ik had aangegeven dat ik het geen enkel probleem vond. Op de foto's is trouwens mijn gezicht niet zichtbaar of geblurd. Niet dat dat nodig was en in dit geval ook niet echt zinvol...

Het is in ieder geval goed afgelopen, en dan maar repareren en weer gaan zeilen.

succes Man

...

@jasper schreef :
Beetje misplaatste opmerking in mijn ogen, je deelt hier op het forum wat je delen wil, en niet wat andere uit nieuwsgierigheid zo nodig willen weten.

En die opmerking over die paal vind ik echt kansloos.

+1

@jasper schreef :
Geen idee wat je hier mee hoopt te krijgen.............??

Nobelprijs voor surfen
Een koninklijk lintje
Eeuwige roem op het surfers forum?


Om on topic te blijven, je staat een beetje voor........juist

@jasper schreef :
Gefeliciteerd........wil je een sticker?

Zet je netjes puntjes in een bericht drukt iedereen op quote.... kloo....

Hier dan het verhaal.

Wat ging er aan vooraf: We hadden een zeilvakantie gepland richting de noord-Franse kust. Boulogne leek mij een mooi doel. Vanwege wat zaken die nog thuis afgehandeld moesten worden zou ik de boot vast solo van onze thuishaven Noordschans naar Blankenberge varen, waarna de rest van de familie samen met de hondjes daar met de trein naar toe zou komen. Vrijwel alle vakantiebagage en een heleboel eten was al aan boord, dus de nakomers hoefden niet veel mee te nemen. Een mooi tochtje waar ik drie dagen beschikbaar voor had, maar in twee dagen makkelijk haalbaar was. De eerste dag vertrok ik pas na de middag - eerst alles aan boord dragen, alles wegbergen, boot vaarklaar maken, watertank vullen - maar kon deels zeilend, deels op de motor mooi rond etenstijd voor anker in de Betonhaven bij Neeltje Jans. Een prachtige rustige stek om de avond door te brengen.

De volgende dag stond er stevige bries uit het ZW, niet gunstig als je die kant op wilt maar ach, niets wat ik niet kon handelen en solo maakt een golfje meer ook niet uit. Om 8:30h ging ik ankerop en kon vrij vlot door de sluis naar buiten. Nog in de sluiskom het grootzeil gehesen met 1 rifje er in en eenmaal buiten een koers van rond de 290gr voorgelegd. Na de banken van Hompels verlegde ik de koers naar hoog aan de wind 280gr om een lange slag aan de wind naar buiten te maken. Om vrij te blijven van de kustvaart van en naar Vlissingen en Zeebrugge ben ik na een uurtje of zo overstag gegaan. Dat liep niet helemaal lekker, het reguleerlijntje van de genua bleef weer eens hangen aan de spieboom die tegen de mast zit, iets waar ik nog een oplossing voor moet vinden. Maar goed, na wat geflapper kwam ik weer op koers richting het zuiden, richting de kust van Walcheren. Inmiddels bouwde de zee wat op en trok de wind aan naar 28-30kn over dek. Tijd om binnen wat eten te pakken, een zeilbroek aan te trekken voor de soms overslaande spray en even naar de wc te gaan. De stuurautomaat stuurde al die tijd al en dat ging prima, ondanks de soms flinke golven die dwars inkwamen. Op dat moment was ik een mijl of drie uit de kust en er waren geen andere boten nabij, ook niet op de AIS. Dit is de totale track van die dag:

Nou weet iedere zeezeiler dat dingen doen met golven en onder helling drie keer zo veel tijd en energie kost als aan de wal. Zo ook hier, en dat brak mij op - letterlijk. Want ik had net mijn laarzen en zeilbroek aangetrokken en stond half op de kajuittrap om buiten te gaan kijken, toen de boot met een verschrikkelijke klap tot stilstand kwam. Ik vloog naar buiten en zag de zwarte palen vlak naast de boot; op het strand vlakbij stonden mensen te kijken. Ik was met 5kn op een paalhoofd gevaren en met de stijl oplopende kust daar gaf de dieptemeter geen alarm.



Ik besefte dat ik niet vast zat en probeerde snel weg te draaien richting open water. Aan de track is achteraf te zien dat dat niet meteen lukte, maar voor mijn gevoel ging dat best snel. Ik heb meteen de motor gestart en de genua losgegooid, bang om op het strand gezet te worden. Na een paar minuten of zo worstelen lag ik eigenlijk weer op koers op de slag over SB. Toen een rondje door de boot gemaakt. Aan dek was niets te zien van schade, het anker zat nog op zijn plaats, de preekstoel was heel. Aan mast en tuigage ook niets te zien. Binnen zag alles er ook redelijk normaal uit, op wat kussens die losgeraakt waren na. De bilge: niets bijzonders. De voorhut en de bergruimtes onder het bed, niets bijzonders, al lagen die wel vol met spullen. Motorsteunen OK, motor draait. Alleen de GPS was uitgevallen, waardoor de DSC niet meer werkt. Zou ik er zó makkelijk vanaf komen?

Weer buiten heb ik de adrenaline weten te bedwingen en de Kustwacht geroepen op 16. Ik heb ze verteld dat ik bij Domburg een paalhoofd geraakt had, dat ik door uitval van de GPS geen DSC meer kon gebruiken maar dat de primaire navigatie nog gewoon werkte (op de iPad, dubbel aan boord en ook nog een handGPS). Omdat er verder geen structurele schade leek te zijn meldde ik dat ik mijn weg zou vervolgen richting Blankenberge. "Dank voor de melding, goede vaart".

Maar een half uurtje later op de BB slag weer naar het zuiden viel mij ineens wat afwijkends op: het water in de kuip (er kwam soms wat water over) liep naar voren in plaats van naar de loosgaten.

Terwijl ik dit nog op mij in liet werken ging mijn bilgealarm af, wat ik een half jaartje geleden gebouwd had. Hier nog de video daarvan

Nu was er toch echt wat aan de hand. Binnen leek de pomp de bilge wel redelijk leeg te kunnen houden. Maar in de bergruimte onder het bed in de punt stond het water tot de rand en liep er zelfs overheen. Om te begrijpen hoe dit kan hier een plaatje (op basis van een tekening door Robbert Das) van de il Cigno:

Te zien is dat in de punt drie ruimtes achter elkaar liggen: voorin (1) een dichte loze ruimte met een waterdicht aanvaringsschot, daarachter (2) een grote bergruimte met een waterdicht schot tot op bedbodem-niveau en tegen het hoofdschot aan de BB-zijde van de boot (3) nog een grote bergruimte (eigenlijk twee ruimtes boven elkaar) en aan SB staruimte voor het bed.
Hiervan was (2) helemaal volgelopen, (1) waarschijnlijk volgelopen, maar dat kon ik toen nog niet zien en (3) gedeeltelijk volgelopen.

Dan slaat de schrik je toch wel even om het hart. Ik heb de motor bijgezet en de koers verlegd naar Vlissingen. Deze haven was niet alleen het dichtste bij in afstand, maar omdat ik halve wind en tij mee had was dat ook in tijd het snelste. Want ik wist niet hoeveel tijd ik nog had...

Toen Den Helder Rescue opgeroepen, mijn positie doorgegeven en verteld dat de eerder gemelde aanvaring toch meer schade had veroorzaakt dan aanvankelijk gedacht. En om bijstand verzocht van de KNRM met een pomp. Ze zagen mij goed op de AIS en even later kreeg ik het bericht dat de reddingsboot met een kwartiertje bij mij zou zijn. Ik dacht nog, dát is snel! Totaal onwetend van wat er zich bij Vlissingen afspeelde op dat moment, daar ging ik immers niet heen. Ook vond ik het vreemd dat er helemaal geen beroepsvaart was, terwijl het Oostgat en de Sardijngeul doorgaans toch garant staan voor close encounters met de grote jongens.

Ik kan je zeggen dat de oproep vanuit de reddingsboot Uly (van KNRM station Westkapelle) dat ze er bijna zijn geruststellend is in zo'n situatie. Aanvankelijk werd er één opstapper overgezet en die heb ik de situatie laten zien.

Omdat ik nog behoorlijke vaart door het water liep en het voorin wel flink klotste, maar de eigen bilgepomp het aan leek te kunnen werd besloten om samen op te varen. De boot reageerde wel duidelijk anders met al dat gewicht voorin. Omdat er in Vlissingen geen geschikte kraan of reparatiewerf is werd Breskens het doel.

Wat later kwam het water in de bilge toch omhoog en besloten we om nog een opstapper en de motorpomp over te zetten. Dat valt nog niet mee om op een wiebelend bootje zo'n zware pomp aan de praat te krijgen. Eigenlijk werd duidelijk dat deze pomp voor dit soort situaties niet goed bruikbaar is. Hij is namelijk niet zelfaanzuigend, dus hij moet met een emmer eerst volgegoten worden en dat is bijzonder lastig. Maar goed, uiteindelijk kon compartiment 2 deels leeggezogen worden en lag de boeg weer wat hoger op het water.

Dit zijn wat videofragmenten die ik heb kunnen maken:

En nog wat foto's


Inmiddels was mij duidelijk dat 'Rescue Vlissingen' in volle gang was. Ik moet bekennen dat ik daar nog nooit van gehoord had, maar duizenden andere mensen blijkbaar wel. Langs het strand en op de kades van Vlissingen stond het zwart van de mensen, er stonden tientallen brandweerwagens en andere hulpdiensten met zwaailichten aan, er vlogen SAR helicopters en in de lucht was vlak boven mijn hoofd een vliegshow bezig; onder andere een Spitfire die duikvluchten maakte tot op masthoogte. En op het water wemelde het van de politieboten, reddingsboten, douaneboten, loodsboten, echt tientallen. Daarom was er geen enkele andere scheepsvaart toegestaan in dit gebied. Op één zeilboot na dan, die vol onder zeil dwars overal doorheen voer en ook nog eens vlak voor de kust. Met politie- en KNRM begeleiding, dat dan weer wel. Wat zouden al die mensen wel niet gedacht hebben?




Uiteindelijk zonder verdere brokken aangekomen bij Breskens, waar de werf door de Uly al was ingeseind en klaarstond bij de kraan.

Er loopt veel water uit de boot bij het kranen

Daar werd de schade pas zichtbaar, een flink gat precies op de boeg.

En dit alles onder toeziend oog van de bemanning van de Uly. Vanwege Rescue Vlissingen waren ze met z'n zevenen, de normale bezetting is vier.

Eerst maar samen met de bemanning van de Uly een kop koffie gedronken en ze heel hartelijk bedankt uiteraard. Het bleek dat ze 'stand-by' stonden op het water en pas aan het einde van de middag nog aan een demonstratie gingen deelnemen. Ze hoefden dus niet opgepiept te worden en ze misten ook niets van de show: een geluk bij een ongeluk dus. Voor mij vervolgens de klus om de schade te gaan herstellen en de vakantie te redden.



(vervolg)

Epiloog

In Breskens heeft de werf in overleg met de verzekering het gat in de boeg provesorisch gedicht, zodat wij snel met de boot verder op vakantie konden.

Voor mij was het anderhalve dag hard werken om al het zoute water uit de boot te krijgen. Alle spullen die in de bergruimtes voorin lagen waren doorweekt, maar ook de matrassen uit de punt waren nat. Ook etenswaren die onder de BB kajuitbanken lagen waren nat, door het klotsen van het bilgewater onder helling. Zout water in je boot is vreselijk, want dat droogt nooit op (zout trekt vocht aan) en het blijft plakken. Eerst dus alles uit de boot, uitspoelen met zoet water en laten drogen, inclusief de matrassen. Een aantal zaken gingen direct de container in, zoals kartonnen dozen met etenswaren en hoofdkussens. De boot zelf ook droogpompen en uitsponzen, naspoelen met zoet water en weer droog maken. Ik was 's avonds uitgeput, ook al omdat je met de boot op de bok wel honderd keer de ladder op en af klimt met zware spullen in je handen. Maar aan het einde van de volgende dag kon de boot gelukkig weer in het water, met een lik witte verf over de schandplek op de boeg. De familie was ook overgekomen naar Breskens dus het begon weer op vakantie te lijken. De volgende morgen zijn we wel vertrokken richting de Belgische kust, maar de harde ZW wind en hoge golven maakten dat dit niet erg leuk was. Ook vanwege de nog provesorische reparatie (wat schuim voor de vorm en drie lagen glasweefsel met epoxy) besloot ik dat omdraaien verstandiger was. Frankrijk is het niet geworden, maar we hebben nog wel een heerlijke vakantie op de Zeeuwse wateren gehad.


(vervolg)

Lessen

- De aanvaring met het paalhoofd was volledig aan mijzelf te wijten, ik zeilde solo.
- Langer benedendeks gaan kan je beter niet doen op een koers richting het strand...
- De boot is precies getroffen op het sterkste deel van de romp: de boeg, pal onder de ingelamineerde bedbodem (zie de eerdere graphic). Op iedere andere plaats was de schade aanzienlijk groter geweest. Je moet ook een beetje geluk hebben.
- Het waterdichte aanvaringsschot heeft zijn waarde bewezen, ook al bleek het niet volledig waterdicht te zijn (dit ga ik uiteraard aanpassen). In combinatie met de overige compartimentering zorgde dit er voor dat het water niet vrij de boot in kon stromen en grotendeels in de punt bleef. Dit gaf tegendruk aan het water dat door de boeggolf het gat in geperst werd.
- Het was niet handig dat de loze aanvaringsruimte (1) bij de boeg niet toegankelijk was. Ik heb daar nu een waterdicht inspectieluik in gemaakt.


Daarbij bleek dat we de rest van de vakantie nog met een aanzienlijke hoeveelheid water in de punt hebben rondgevaren, ondanks dat ik de reparatiewerf gevraagd had de ruimte leeg te zuigen. Met een pompje op de accuboor duurde het nog best even voor alle water weg was.


- Het bilgealarm en de automatische bilgepomp hebben hun waarde bewezen. Het water in de kajuit is mede daardoor onder de vloer gebleven.
- De robuuste constructie van de Compromis en mijn inspanningen om in de boot alles zeevast te zetten heeft zijn waarde bewezen. Ik kreeg van de KNRM mannen een compliment over hoe de boot ingericht en uitgerust was. Wel met de opmerking "Daar lag het niet aan...."
- De Kustwacht en de KNRM hebben zeer goed werk verricht. Het hebben van een goede radioverbinding is daarbij essentieel en ook de AIS is erg makkelijk om meteen je positie duidelijk te maken. Ik gebruikte de vaste marifoon voor het contact met Den Helder Rescue en de handheld voor het contact met de reddingsboot. Er is op geen enkel moment sprake geweest van paniek,
- Terugkijkend zou ik misschien kleine dingen anders gedaan hebben, maar over het geheel kan ik geen grote missers benoemen. Met uitzondering van die paal raken dan

Wat een verhaal - dank voor het delen.
Als het echt mis gaat, komt dat bijna altijd door een combinatie van factoren. In jouw geval ging er één ding mis; noem dat een ongelukkige inschattingsfout. Maar je hebt je hoofd daarna erbij gehouden, en de gevolgschade daarmee beperkt.
Wat dat betreft wel schade, geen schande, zou ik zeggen.

Pfff....... net je verhaal gelezen. Wat een ervaring, dat vergeet je je leven lang niet meer. Dank voor het delen, kunnen we allemaal weer lessen uit trekken.