Norna Biron Delivery (2)
De Engelse pub vereren we weer met een bezoekje, niet alleen voor een paar pintjes maar ook om te eten. Fish & chips, weliswaar wat minder volumineus dan in de UK maar toch prima te pruimen. We zoeken vroeg ons bed op, het was toch een drukke dag waarin we veel hebben gedaan. Dat geeft een fijn gevoel.
Zaterdagochtend ontbijten we weer bij het vertrouwde bakkertje met warme croissants en capucchino. Ondertussen plannen we de dag. Gisteren komden we niet alles bij de Lidl krijgen. Daarom gaan Joost en Heiko dit keer naar de AB supermarkt. O.a. Brood, meel en gist staan nog op het boodschappenlijstje. Ondertussen gaan Jasper en ik de boot ontdoen van overbodige spullen en hebben daarvoor cart blanche gekregen van Joost. Dat is makkelijk, spullen weggooien van een ander. Van nature ben ik een verzamelaar maar Jasper precies andersom. Samen komen we er prima uit. Wat bruikbaar lijkt stallen we uit op de kade. Dekstoelen, ankerketting, een dreg, zware blokken, een oprolbare tafel, binnen no-time vinden deze spulletjes een nieuwe eigenaar. Maar ook de andere spullen die de container in gaan liggen daar niet voor lang.
Een grijs marineachtige boot komt langszij, kustwacht of politie, het is mij niet helemaal duidelijk. De nieuwe belastingregels schieten door mijn hoofd. We hebben dat maar wat op z’n beloop gelaten, we zijn hier immers morgen weg en zitten dan gelijk op zee. “No worries” probeert het uniform mij duidelijk te maken als ik zijn touwtje aanpak. Ze blijven maar even, ze nemen alleen ff een koffiepauze en één van de mAnnen gaat de kade op om wat te kopen.
Even later komt de baas van Sailing Ionian zich melden. We liggen langszij één van zijn schepen en hij wil hier nog een paar anderen aanmeren. We liggen dus duidelijk in de weg. Nu was de afspraak dat we hier mochten liggen totdat we we weggestuurd worden. Blijkbaar is dat moment nu gekomen. Ik leg hem uit dat de helft van de bemanning nog inkopen aan het doen is en zodra die terug zijn en de boel is ingeruimd zullen we losmaken om verderop voor anker te gaan. Immers veel zooi is inmiddels van boord en de bevoorrading is zowat. Het gaat allemaal erg gemoedelijk.
Als Joost en Heiko weer terug zijn maken we los en gaan verderop voor anker. Ik breng Joost met de dinghy weer terug naar de wal. Hij gaat de huurauto nu terugbrengen naar Preveza en komt dan met de taxi weer terug. Ondertussen heeft Jasper zich ontwikkeld tot boordwerktuigkundige en is duk met de aansluiting van de nieuwe systemen. Voor de plaatsing van de marifoon wachten we toch maar even totdat Joost terug is. Er komen een paar plekken in aanmerking en wat de één handig vindt zal voor een ander weer anders zijn.
Joost meldt zich weer per telefoon. We pikken hem weer met de dinghy op en varen dan door naar Nidri om een leuk restaurantje te zoeken voor onze laatste maaltijd in Griekenland. De vele horeca zaken aan de boulvard zijn nog gesloten. We zijn immers nog vroeg in het seizoen. Maar in een Italiaans eettentje worden we uiterst gastvrij onthaald. Na de gebruikelijke uitwisselingen over Ajax en Amsterdam genieten we van lekkere salades en pizza. In het donker is het nog ff zoeken naar Norna, die rustig onder haar ankerlichtje op ons ligt te wachten.
Er zijn nog een paar klusjes die we tot morgenochtend uitstellen. We spreken af om 7.00 uur op te staan zodat we nog wat klusjes kunnen afmaken en shipshape te maken alvorens zee te kiezen. Volgens de weerverwachting gaat het nog hard waaien en als het een beetje meezit zijn we dan al bij Sicilie.
De draden chaos rondom de kaartentafel veranderd geleidlijk aan in een ordelijk en werkend systeem. Uiteindelijk varen we Zondagochtend 11.30 uit. Leuk, een nieuwe fase in het leven van Norna Biron, en dat van Joost natuurlijk, die als een tevreden en gelukkig mens Nona naar buiten stuurt.
De stuurautomaat doet het niet. Wel stroom en uitslag, maar geen werkend kompas. Joost tovert een ander kompas te voorschijn dat nieuw leven in de stuurautomaat brengt. Best nog een opluchting, Norna met de hand op koers houden valt nog niet mee, het stuurwiel draait nog wat zwaar en Norna reageert traag maar vastberaden. de automaat heeft er gelukkig geen probleen mee.
We kunnen nog geen directe koers sturen maar de verwachting is dat de wind verder zal krimpen zodat we misschien nog wel halve wind kunnen zeilen. We gaan het zien. Voorlopig klopt de polar aardig waardoor de routing nog mooi op schema ligt.
Heiko tovert een heerlijke maaltijd tevoorschijn en we bespreken het wachtschema. Dit is door Joost ingenieus in elkaar gezet waarbij de ingenieurs aan boord nog even 2x moeten nadenken om het te snappen. Een wisselend systeem in zowel tijden als wachtleiders. We gaan het zien hoe dat bevalt.
Norna is een grote boot, maar ook een beetje gekke boot. Veel slaapplaatsen zijn er niet en ik nestel me op de salonbank in het achetrschip. Het gaat maar houdt nog niet over, ff wennen nog. De neergeklapte salontafel zorgt ervoor dat ik er niet afval. In de inmiddels flink opgebouwde zee maakt Norna flinke schuivers, ondanks haar 30 ton.
De volgende ochtend zitten we al ergens halverwege Italie. Ik drink met Joost een kopje koffie. De kluiver moet eigenlijk iets ingerold worden. Net als we besluiten om dat na de koffie te gaan doen breekt de schoot uit het schootoog. Na het indraaien van de kluiver blijft er nog een flinke klapperende flap over die bezig is de stevigheid van zichzelf, de stag en de bevestigingen te beproeven. Joost en Jasper klaren de klus door de rol tegen te draaien (kan niet anders want de rollijn is op) en met de spinnakerval een lus om het kapotte schootoog te leggen. Knap staaltje werk, het schootoog zit toch al gauw een meter of 6 boven dek.
Inmiddels is het maandagmiddag 12 uur geworden. Wind naar schatting rond de 25 knopen (windmeter doet het nog niet) en varen we met halve wind achter de kotterfok aan. Zeegang is behoorlijk toegeomen en af en toe probeert een brekertje ons humeur uit. Dat kan niet stulk, met een concert van Eric Clapton uit de speakers koersen we op Italie aan.
Groeten van Joost, Heiko, Jasper en Henny