Onderwerp: Manouvreren in de haven

Orange Sunset schreef :
Nee zo ad rem was ik niet. Ik heb ook niets met die dingen, net zoiets als een baby aan boord sticker op auto's, wat moet je met die informatie? Een '0' wimpel hijsen als je binnen koffie aan het zetten bent zou dan nog nuttiger zijn.

Knoet schreef : Helemaal mee eens. Enige stickers die op een auto horen zijn vignetten en/of milieustickers.
Talamex heeft gewoon borrel- en koffievlaggen hoor! Zonder misbruik van de seinvlaggen

Hans V schreef :
Ik heb in de jaren tachtig weleens gezien dat een stalen S spant vanaf het IJsselmeer de sluis van Stavoren invoer, aanmeerde en de vrouw een koffer op de kant zette, van boord stapte en zwijgend richting station liep.

escapade schreef :
Triest als het zover komt dat een vrouw zo vernederd wordt dat ze uiteindelijk van boord stapt, maar ook goed dat vrouwen in zo’n ongelijke relatie zich niet al hun zelfrespect laten afnemen.

Ik weet natuurlijk niet wat er na een sluispassage nog voor ‘gesprekken’ plaatsvinden tussen partners, maar ik heb de afgelopen jaren een redelijk aantal keren meegemaakt dat de vrouw van alles over zich heen kreeg - omdat ze het in de ogen van haar partner niet goed deed - en dit allemaal liet gebeuren. Vaak kwam het er op neer dat ze vanaf het voordek niet in staat was om de manoeuvreerfouten van haar partner met landvasten op te lossen. Het feit dat manlief door zijn eigen onvermogen om fatsoenlijk te manoeuvreren vaak ook flink in de stress zit in haven of sluis vind ik geen excuus.

Tijdens zeiltrainingen aan stellen kom ik het ook tegen dat de vrouw (als het gebeurt is het altijd de vrouw) in een ondergeschikte positie schiet (‘hij zal het wel beter weten’). Evaluaties na een zeil- of manoeuvreer oefening zijn vaak heel geschikte momenten om deze vooronderstellingen tegen het licht te houden. Ik hoop dan dat ze ook in de rest van hun relatie iets met dit doorbreken van hun vaste patroon kunnen. Zo’n patroon speelt niet alleen op het water.

Dit heeft mij echt geraakt: aan komen varend bij een wachtsteiger voor een sluis zie ik een zeiljacht andersom liggen, dus met de neus tegen de vaarrichting in. Er is wat wachttijd maar na verloop van tijd gaan de sluisdeuren open en verlaten een hele reeks boten de schutkolk, waarna de lichten op groen gaan en de schepen aan de wachtsteiger zich losmaken om de sluis in te varen. Zo ook het achterstevoren liggende zeiljacht. Er staat wat wind en ik zie hoe de rubberboot in de davits aan de spiegel van het zeiljacht bij het draaien over de houten steiger stuitert. Maar aandoenlijker is de vrouw op het voordek. Zij is duidelijk op leeftijd, en zit op haar achterste op het voordek, heeft een lijn in haar hand waaraan zij trekt maar diezelfde lijn blijft vast zitten aan de wachtsteiger, de man in de kuip die sommeert dat ze ‘iets met die lijn moet doen’. Ik zie de onmacht van de vrouw in haar zittende houding en die vastzittende lijn, en de wind die grip heeft op het zeiljacht. Dan schiet de lijn op de wachtsteiger los, de vrouw haalt de lijn binnen en kruipt op haar knieën naar de kajuit-opbouw en op haar ellebogen werkt ze zich daarop om daarop te gaan zitten als een bejaarde die uit bed is gevallen. Die avond mailde ik mijn vrouw: zeg het me als het zover met ons is gesteld. Dan verkopen we de boot en stoppen we ermee.

Hans V schreef :
Mijn vrouw, die sluismeester is, heeft er plezier in op zo'n moment door de luidsprekers te zeggen "meneer, als u niet met zo'n boot varen kan moet u er niet een huren"
Vooral als het overduidelijk geen huurboot is.
Het gevolg zijn bewonderende blikken van het voordek naar het bedieningsgebouw...

Fijn om te lezen dat hier op ZF alleen de perfecte echtgenoten verblijven, geen voorbarige conclusies trekken op basis van een momentopname, zich niet bemoeien met de relaties waar ze hun neus uit moeten houden en zich al helemaal niet zelf op de schouder kloppen voor de bemoeienis.

Barbara schreef : Misschien zijn het gewoon goede praktische tips (of ziet het er heel knullig uit als je naar binnen vaart hahaha), doe er je voordeel mee of leg het naast je neer

Allemaal een beetje geleuter.
Wat er op de boot gebeurt is gewoon een voortzetting van wat er thuis of op het werk ook gebeurt.
Hetzelfde patroon, dezelfde rollen.
Soms is dat lekker, soms tenenkrommend.

Orange Sunset schreef :
Haha, inderdaad… wel, natuurlijk gaat niemand hier toegeven ook weleens in de stress te hebben gezeten in een sluis, en daarbij iets heeft geroepen wat misschien ook op andere manier had gekund.. trouwens, ook als dat gebeurt, kan die persoon later ook gewoon sorry zeggen…

Ik heb het meeste respect voor boten die achterstevoren in de sluis komen te liggen, maar wel rustig blijven naar iedereen, geen brokken maken en tegen niemand schelden…Die vraag je gewoon dan ff of ze hulp nodig hebben, en dan vaar je samen achteruit de sluis uit (ik kan ook niet varen…)

En verder, oefenen in de winter in de haven werkt heel goed om je vaardigheden te verbeteren… en een kleinere boot kopen, werkt ook goed

Orange Sunset schreef :
Paar jaar geleden een tijdje opgevaren met een andere boot door Friesland. Wij hadden blijkbaar de zelfde route in ons hoofd, waren steeds samen bij een aantal bruggen. Er was een vrouw aan boord die al het werk aan dek deed, zeilen strijken/hijsen, landvasten bij de wachtsteiger bij een brug. Deze vrouw was duidelijk een ruim aantal maanden zwanger. Er was een man aan boord die in de kuip bleef zitten en alleen helmstok/motor en grootschoot deed. Ik zat mij te ergeren aan die vent die al het "zware" werk door de zeer zwangere vrouw liet doen.

Op een geven moment leggende wij samen aan bij het zelfde terras voor een bakkie koffie. Toen de man van boord ging zag ik dat hij maar één been had... Over voorbarige conclusies/vooroordelen gesproken...

holtere schreef :
Ik vraag me dit af. Is het ook niet zo dat thuis de vrouw vaak de schipper is en mannen op de boot die rol iets te enthousiast overnemen?

Ik ben in de beginjaren heus wel eens boos geweest op madame op het voordek. Allemaal onterecht natuurlijk, maar dat snap je pas als je na een tijdje wél kunt varen. Ruziemakers in de sluis dan stel ik de vrouw altijd gerust: ‘het is altijd de schuld van de schipper, als jij niet met je lijn bij de bolder kan ligt de boot niet goed’

@ Keeszeiler TOP!

Ach Barbara, laat het langs je heengaan, dat commentaar. Er zit nl ook een andere kant aan: ik krijg vaak positieve opmerkingen van mannen aan de kant als ik manoeuvreer, mijn man krijgt dat nooit. Is net zo seksistisch maar wel leuk.

escapade schreef :
Als ik "liefdesstellen" wel eens aan het werk zie, inderdaad in sluizen en dergelijke, dan gebeurt dit veel te weinig.

Hans V schreef :
ZO EENS!!!

Mijn stelling aan boord: ik ben schipper. ALLES wat mis gaat, is mijn fout. Altijd. Want: iedereen doet zijn/haar best. Als ik capaciteiten verkeerd inschat, niet goed communiceer, manouvres verkloot, noem alles maar op, is dat mijn schuld. Altijd.

Ik besef me terdege dat ook dit een nogal foute masculine instelling is. Maar goed. Dan zet ik t zo maar even in.

Ik heb te vaak geobserveerd dat er iets heel merkwaardigs gebeurt met mannen en boten. En dat is meestal niet zo heel prettig. Ik heb dat meegemaakt met zeilreizen, zeilcursussen, maar ook aan boord Sister Moon. Voor reden om meestal alleen te varen, met mijn vrouw, of met zeer nauwkeurig geselecteerd gezelschap.

Terug naar Barbara en de betweters: Niet leuk, maar wat mij betreft snoeihard van repliek dienen.

Die van Rikken's vrouw is ook priceless.

Helemaal gelijk Joop. De schipper is uiteindelijk schuld aan alles wat mis gaat.
Daarom is de beste plek van de schipper vaak ook niet achter het roer.
Kijk maar naar de traditionele beroepsvaart
De schipper voorop om afstand te schatten, vast te maken etc. De vrouw als stuurman in de stuurhut.
Schipper geeft voorop de bevelen door.
Veel te veel pleziervaarders denken dat de schipper die het bevel heeft ook daadwerkelijk moet sturen.
Wel vind ik het belangrijk dat 1 persoon het bevel heeft. Als meerdere mensen op eigen houtje van alles gaan doen loopt het hopeloos mis.
Ook dat zie je heel vaak mis gaan. Touwtjes worden om bolders gegooid die de schipper niet duidelijk aangegeven heeft, worden vastgeknoopt terwijl ze moeten blijven slippen etc. Maar in 90 procent van de gevallen komt dat door slechte communicatie door de schipper.

communicatie en bevelen...

SPRING DOCH MAL HELGA!!!!

Het irritante is juist dat dit patroon zo ingebakken zit in onze samenleving, binnen relaties heb ik er nooit last van gehad.

Leuk zo'n draadje gestart door een vrouw. Komt die: 'vrouwen kunnen ook fantastisch met de auto inparkeren.....'
René

Hoe objectief is dat laatste?

Rikken schreef :
Rikken, je leest toch ook wel dat dit juist een seksistisch met vooroordelen bedropen stukje tekst is wat je plaatst?

De rest van je verhaal is een hypothese die in mijn situatie (momenteel) helemaal niet werkt… Vrouwlief voelt zich juist veel comfortabeler met de lijnen en wil niet het roer in handen. En ik ben dan de schipper (natuurlijk )

In mijn visie gaat er sowieso van alles verkeerd op een boot. Ik vind het prachtig om te zien hoe een stel harmonieus en vloeiend de boot afmeert.

Hulp op de steiger, tja, het is inderdaad maar hoe je het zelf ervaart. Soms is het ook fijn en goed bedoeld.
Ik ben het mannetje-vrouwtjegedoe een beetje zat, net als QHBTI+ of whatever, we zijn in 2022 gewoon allemaal MENSEN en dienen als zodanig gezien te worden......

dwz schipper met bemanning
(of bemensing zo je wilt)

En gewoon twee soorten toiletten. Een voor alles met een baarmoeder en de andere voor iedereen met een prostaat.