Onderwerp: oude stagen

Vermoeiing (niet metaalmoeheid (termenpolitie, sorry)) is een statistisch verschijnsel, met ontzettend veel schijnbaar kleine details die veel invloed hebben. En vaak anti-intuitief zijn. Zo voor de vuist kun je er bijna niks over zeggen.

Als je met je belasting onder de 50% (voor staal) van de bulksterkte blijft, zal het wel loslopen. Maar dat is dan ook de uitspraak. Geen zekerheid.

In mijn werk wat documentatie over verzameld:

drive.google.com/open?id=1MjfK...iZnkyBG&usp=drive_fs

Over stagen specifiek:

Een case voor een Dehler 34 Daar kon ik data van vinden:



ik zou hier een 8mm stag bij selecteren. Weet iemand wat er echt op zit?

Dus als de extra rek door belastingwisselingen onder 0,1% blijft (rode lijn in grafiek), treedt geen vermoeiing op?

Als ik mijn topwanten op 15% voorspanning zet, rek ik deze op 2000 mm 3 mm uit (Seldén folding rule methode). De strain is dan 3/2000 = 0,15%. Ter vergelijk, deze statische rek…

Dus de extra dynamische rek/krimp mag (om onder die 0,1% te blijven) dus niet meer dan 10% van de breekspanning bedragen, dus voor mijn 6 mm Dyform want 300 kgf. Geen idee of dat veel is.

Welke dynamische belastingen moet ik mij voorstellen? Af en toe een windvlaag (traag)? Trillende mast (heel snel)? Zwabberende rolreven (daar tussen in)? Hoe scheef mijn boot ook gaat, nooit hangt het lei-want slap; bij 15% voorspanning betekent dat dat de éxtra dynamische belasting in de praktijk nooit boven 15% komt toch!?

Ik had een D1 stag met een losse tier. Toen de mast er 4 jaar geleden af was wist ik niet meer welke het was, en was ook niet te zien.
Beide stagen naar de Groot gebracht die ze heeft getest op hun trekbank.
Beide prima. Mast er op ,alles op spanning en de losse tier weer zichtbaar. Toen vervangen.
Heb er wel jaren mee gezeild.

Nachtvlinder schreef :
Let op deze dingen:
- 1e8 wisselingen, is 2,5Hz 30 jaar lang. Soms is de frequentie hoger.
- deze grafieken geven een 50% betrouwbaarheid aan. Dus: de helft is al stuk als je de op de lijn gaat zitten. Om op 99% betrouwbaarheid te gaan zitten, moet je redelijk wat lager.
- De "strain" of "spanning"die voor vermoeiing geldt, is de LOKALE piekspanning. Dat is wat anders dan de bulkspanning. Voorbeeld: Als ik een stip neem, van zeg, 10x2 en daar aan ga trekken met 1000N, dan is de spanning 1000/(10x2) = 50 N/mm2. Nu maak ik de strip 15mm breed, maar boor in het midden een gat van 5mm. Nog immer is de bulk spanning 50N/mm2. Maar de piekspanning naast het gat is 200!




Mede hierdoor, en doordat die piekspanning ook met FEM niet goed te berekenen is, blijft vermoeiing lastig te voorspellen. Hoe deze spanningsconcentraties zich gedragen in 19x1 kabel: geen idee.
- Die 15% is een dikke aanname. Ik ken eerlijk gezegd niet de stijfheid van geslagen (19x1) kabel. Met de lijnen test vonden we dat 19x7 kabel een factor 50 aan stijfheid verliest tov rechte draden. Ook lopen de treksterktes die opgegegeven worden door diverse fabriekanten nogal uiteen. Daarbij weet ik niet helemaal of deze grafiek geldt voor het materiaal (AISI 316) of kabel.
- Het is bekend (o wat zou ik graag eens bij verzekeraars door de archieven spitten) dat verstaging nauwelijks ooit faalt op de kabel, maar vrijwel altijd op allerlei beslag. Dus dat OOK zo veel mogelijk vervangen.