Onderwerp: Voedsel drogen

Ik heb een paar dagen geleden een grote zak verse ( nu is het moment ) zeekraal gehaald.
Groeit hier gewoon langs de waterrand.
Dat spul bewaart ruim een maand in de koelkast, gewoon in een plastic zak.
Wegens Corona zit mijn koelkast randvol. Dus ik dacht : drogen.
Dat wil niet echt lukken. Zal wel zijn omdat zeekraal een succulent is.
Er is een ( Nederlandse Ocean Desert food) firma die zeekraal droogt en o.a. als zeekraalzout op de markt brengt.
Volgens hun website drogen ze eerst met osmotic dehydration en daarna met lucht.
Ik vind slechts ongelooflijk ingewikkelde uitleg over wat osmotic dehydration is.
Iemand hier die me kan uitleggen of ik dat ook kleinschalig aan boord zou kunnen doen ?
Wecken kan ik wel, ik ben echter nieuwsgierig naar gedroogde zeekraal.

Educated guess met betrekking tot osmotisch drogen: zeekraal onderdompelen in een beetje water met heeeel veel zout. Dan trekt een groot deel van het vocht uit de zeekraal.

Edit: ik lees je verhalen ook met plezier OldBawley

Ik was even getriggerd door je verhaal over het vangen van palamidi. "Die naam komt me bekend voor", dacht ik en nu weet ik waarom. Palamidi is het meervoud van Palamida en dat is zowel in het Grieks als in het Kroatisch, en die talen zijn niet verwant, de benaming voor wat in het Nederlands "bonito" heet. Hoe smaakt die in vergelijking met (echte) tonijn?

Ik zou niet weten hoe “ echte ” tonijn smaakt. Ik koop namelijk zeer zelden vis, koop liever vlees dat ik niet zelf kan vangen. Pas op, ik kan wel geit en lam vangen maar ik denk dat niet iedere Griek dat leuk zou vinden.
Weet wel dat zelfgevangen zwaardvis, met andere woorden kleine jonge, stukken beter is als het grote spul.
Resultaat van een uur sleepvissen tijdens het zeilen. Soms heb je ook pech en vangt niks. Eén der vissen is geen Palamut ( Dat is Turks )
Tweede pic is het nep vliegend visje ( zelf gemaakt ) waarmee ik grotere vissen vang tijdens het zeilen.

"Echte" tonijn is ook maar een relatief begrip. Er zijn meerdere soorten, maar ze hebben wel een vergelijkbare smaak. Ik vroeg me af of een bonito meer als een tonijn (zijn grote neef) smaakt of als een makreel (zijn kleine neefje). Hopelijk kom ik er nog eens achter.

Met makreel heeft het geen vergelijk. Is net vlees, dus zoals zijn grote broer.

vind het ook leuk om te lezen, ik ga straks ook zo een droger kopen.

Het zeekraal drogen heb ik opgegeven. Wil niet echt lukken. Dus wat ik nu aan boord heb gaat in de dagelijkse maaltijdsoep en later wil ik zeekraal wecken.
Ook het fruit en groente drogen heb ik een beetje aangepast. Ik hang de spiesen met appel / wortel / knolselder nu op een uit gegalvaniseerd ijzerdraad gebogen rekje dat ik op de houtkachel zet. Zelfde temperatuur maar veel meer luchtcirculatie als boven die grote pan.
Die houtkachel is nog steeds de hele dag aan, we hebben sedert een week slijkregen, flinke storm en nu zelfs wat natte sneeuw. En dat terwijl het in Nederland 20 ° is
Als ik fietstochten maak staan aan de wegrand heel vaak vijgebomen. Die hangen in de zomer vol rijpe vruchten, ik neem dan altijd een flinke zak mee.
Heb nu het idee om wat je niet kunt eten te gaan drogen. Gewoon in de zon.
Allemaal te wijten aan dat Corona virus.

Volg dit draadje al een tijdje. Erg interessant!

Absoluut een leuk draadje, vind ik ook.
Jollenbaas schreef :

Hier in Griekenland begint het. De prijzen van groenten en fruit zijn in drie dagen met 200 % gestegen.
Nu is Griekenland een gek landje want zowat alles word ingevoerd. Gewoon omdat het makkelijker is toeristen te beheren als bloemkolen.
Naast wat Corona als ziekte aanricht heb ik angst voor wat het voor de economie gaat doen.
Ben nog banger voor wat het met m´n spaarcenten gaat doen.
Mijn zeekraal was ik vergeten, heeft een week boven de kachel gedroogd, in een muggegaas netje.
De stengeltjes zijn nu 1 mm dik en bros. Nu de test of ik het spul ook weet tot leven kan wekken.

Dan zou je zeekraal kunnen oproken als het zo droog is, een mooie zeemans pijp en hoppa vullen met zeekraal

Snap wel dat je bang bent voor de economie daar, als sommige prijzen nu al 200 % hoger zijn, wat doety dat over 2 maanden daar.

Hoop dat je veel manieren vind om het goed leefbaar te houden voor je, dat virus is daar nog niet zomaar weg.


OldBawley schreef :

Hier in Griekenland is het nu Orthodoxe Pasen, een week na de Christelijke.
Ik maak een fietstocht en vind een Loquat boom. ( Eriobotrya japonica  ) Kan net bij de onderste nu rijpe vruchten. Lekker. Steek een der knikkergrote pitten op zak.
Na mijn middagdutje vind ik de pit, beter als een knoop in je zakdoek. Ik breng mijn Palourde hark in de bijboot en fiets geladen met een plastic zak en mijn hark terug naar de boom. Op mijn schelpenhark heb ik een bijna 3 meter lange steel. Die schelpenhark is zoals alles hier aan boord multi functioneel.
Ik kan er palourdes ( soort hartschelpen ??? ?) mee uit de bodem krauwen, kan er zee egels mee opscheppen als het water te koud is voor snorkelen. Is ook een prima hulp om vijgen en ander fruit te bemachtigen. Met die lange steel kan ik bij takken waar anderen niet bij komen. Kan er ook mee over de afsluiting maar dat is iets wat je niet doet.
Bovendien is die met vijf scherpe tanden gewapende hark op een of andere manier een goede afschrikker voor de vele loslopende honden die om een of andere reden een ontzettende hekel hebben aan fietsers.
Ik haal me een paar handvol loquats. Die dingen kun je moeilijk bewaren, je moet gewoon iedere dag oogsten.
Aan boord zie ik mijn droogrek staan, er zit wortel op. Heb een proef gedaan. De loquats gewassen, gehalveerd en schoongemaakt. Dan op spiesen. De vrucht word snel bruin, we zien wel.
Zonde om dat lekkere spul te laten wegrotten.

Het is zondag, Orthodoxe Pasen. Een dag om eens niet te klussen. Ik heb de vlieger opgelaten in de zeebries. Vanuit de kuip lig ik naar het wonder dat vliegen is te kijken. Een ongelooflijke knal laat me wakker schrikken. De Griekse jeugd laat zich op Pasen met rotjes gaan. Nou, rotjes, dat zijn reeds bommen. Blijkt m´n vlieger gevallen te zijn. Het lijntje is gebroken. UV schade. Ik ga in de bijboot kijken of ik de twee meter grote vlieger vind. Die zweeft als de lijn breekt op de geringe stroom, en ja, de staart van de vlieger zit vast aan de mooringlijn van een catamaran.
Ik vis de vlieger op en zie dat op de vele mooringlijnen van de cat mossels zitten.
Dat is gek, ik vind op het onderwater gedeelte van onze bobstay ketting wel eens mosseltjes, die worden echter nooit groter als anderhalve centimeter omdat ik ze van tijd tot tijd verwijder. Deze hier zijn tot 5 cm.
Het is de middellandse zee mossel  ( Mytilus galloprovincialis ) en die heb ik hier nog nooit zo groot gezien. Het water is gewoon te warm, ga je noordelijker ( vanaf Chalkis ) zijn ze er wel.
De Arca Noae mossel haal ik hier vaak, die kun je echter enkel snorkend verzamelen en ook dat is erg moeilijk.
De cat waar ik het over heb ligt reeds 3 of 4 jaar stil aan de mooring en ligt net voor de NO doorgang van de Poros binnenzee naar de eigenlijke zee, daar staat altijd stroming.
Ik heb er een bak geplukt en in een leefnet overboord gehangen. Ga ze voorlopig niet eten, de koelkast zit barstensvol.

De enige plaats waar ik de middellandse zeemossel wel vond was in zuid Turkije, in de Fethiye baai.
Eigenlijk veel te warm maar die baai krijgt smeltwater van de Baba Dag berg via meerdere riviertjes dus de baai is stukken kouder dan de omringende zee.
Ik heb eens een bijboot vol mosselen meegenomen naar Kapi bay, elf mijl verder en daar uitgezet.
We overwinterden graag in die baai en ik hoopte dat de mossels zouden in leven blijven.
Lukte niet. Kan zijn dat ze gewoon niet genoeg voedsel vonden in het kristal heldere water want de mossels die ik later nog vond hadden bijna geen vlees meer. Bovendien hadden de inktvissen de netten vol mossels geroofd.

Zo zie je maar, proteïne genoeg.

Heb vandaag een kruisnetje gemaakt. Uit de twee langste kunststof stokken van mijn vlieger en een stukje visnet. Een half uur gedoe met wat gegalvaniseerd ijzerdraad en takelgaren en ik heb een bruikbaar 1m bij 1m netje.
Je weet wel zo´n kruisnetje waar de kinderen mee spelen. In Turkije ving ik er veel cornetfish mee.
Die vis was net gemigreerd uit de rode zee en ging gewoon stil boven het net onder het wateroppervlak hangende netje zweven. Ik ving het eerste jaar iedere tien minuten zo´n vis die je het beste kunt vergelijken met een paling.
Het jaar daarop wilden de vissen niet meer boven het netje zwemmen, hoe ze zo snel konden leren is onbegrijpelijk. Moest ze dan met een sleeplijn vangen roeiend of zeilend met de bijboot.
Hier, nu we niet mogen zeilen wil ik eens kijken of ik er wulken mee kan vangen. Andere jaren en op andere plaatsen haal ik s´zomers veel wulken. Snorkelend en met zelfgemaakte vallen.
Die vallen maakte ik uit aangespoeld afval. De val heeft een dood visje als aas, aangebonden want anders verdwijnt het aas als de weerlicht door jonge octopusjes. De slakken ( murex brandaris ) ruiken van tientallen meters het aas, kunnen best snel bewegen en kruipen op de wand van de val ( een bodem van een plastic ???fles ) dan over het netje en in de val. Er uit klimmen lukt niet doordat ze niet ondersteboven op een net kunnen kruipen.
Als ik er een emmer heb kook ik ze, maak ze schoon en wek ze in. Het geheim zit hem in de soep waarin je ze kookt. Heerlijk bij een sundowner of in de spaghetti.
En dat alles op het houtkacheltje. Kost niks.
Wil nu dat netje eens proberen. Anders niks te doen.
Een van mijn wulkenvallen.

Mooi OldBawley hoe jij steeds dit soort dingen doet!

Old Bawley, niet de enige maar wel de belangrijkste reden om Zeilersforum te lezen.

Heb ik ook, hij is authentiek.
peejee schreef :

Als Old Bawley ooit eens een boek gaat schrijven, met vooral heel veel foto's van zijn boot, zijn leven, zijn reizen en hemzelf, dan wil ik dat boek zeker in mijn bezit krijgen .

Ja; een van de fijnste forumleden die OB!
Dit juweeltje van hem dan nog maar eens onder de aandacht: zeilersforum.nl/index.php/arti...menu-84/249-gestrand

Dank voor de verwijzing, Sunday! Machtig verhaal.

Ja absoluut een superverhaal, dank je wel, Sunday voor de verwijzing.

Een update
Vijfentwintig Mei mochten we varen, de Corona beperking was opgegeven, s´morgens bij het eerste licht ankerop en wegwezen. Na een recordvaart ( gemiddeld 5 kn ) onder zeil geankerd in Derric cove op Dokos eiland. Ik heb dit onbewoonde eiland gekozen omdat ik de romp van ons bootje wil schilderen en in Derric cove kan ik de boot over beide boorden krengen zodat ik makkelijker kan schuren en schilderen.
Ik was er totaal drie weken, praktisch alleen. Tijdens het weekend kwam wel eens een bootje uit Hydra met de eigenaar van één der vijf vakantie huisjes in het “dorp “ en tijdens de orthodoxe Pinksteren heb ik enkele Griekse super motorjachten gezien.
Na het schilderen van de boot had ik geen zin terug te keren naar de beschaafde wereld, ben begonnen aan de reparatie van het aangehangen roer. Dat roer heb ik 25 jaar terug gebouwd uit witte eik en teak, het eiken gedeelte in 3 lagen epoxydoek. Na pakweg 23 jaar was water via het rvs beslag onder de epoxyhuid gekomen en die scheurde. Eén kant van het roer werd nat, het hout is nu krom.
Het roer is totaal 2,2 meter hoog, het blad 1,5 meter hoog onderwater. Pakweg 80 cm lang en 4cm dik. Een balansroer. Het roer is nu ongeveer anderhalve centimeter krom naar stuurboord en daardoor is het sturen op de motor een hels karwei. Onder zeil geen probleem want je stuurt met de zeilen. Op de motor varend drukt het schroefwater tegen die kromme kant en de boot wil constant weg over bakboord. Gevaarlijk !
Ik heb tien meter uit mijn alweer roestige ankerketting gezaagd en die gebruikt om de boot in lengterichting te krengen. Ketting rond een zware mooring en met onze krachtpatser handankerlier de boeg naar beneden gekrikt tot het middelste roerlager boven water kwam.
Toen ik het roerlager boven water had kon ik zien hoe de astap geborgd was ( wist ik na 25 jaar niet meer ) en de borging verwijderen. Had vooraf lang gesukkeld onder water maar ik zie zonder bril niet goed meer en een bril kun je niet dragen onder een duikbril. Bovendien is de ruimte tussen roer en spiegel zo smal dat ik eigenlijk op de tast aan het wroeten was. Met twee 7 mm sleuteltjes waarvan ik er een heb zelf gemaakt kreeg ik de borging los.
Dus kan ik nu ergens heen waar ik het roer nu makkelijk kan van de boot demonteren en repareren.
Het grote probleem word het kopen van hout.
Maar, de update betreft de gedroogde groenten en fruit.
Drie weken op een onbewoond eiland, iedere tweede dag een Turks brood bakken en vooral leven van vis en groenten. Ik heb Kakavia gemaakt. Dat is Griekse vissoep. Je begint met water en VEEL goede olijfolie, daar gaan alle groenten in. Aardappel, knolselder, ui, knoflook, wortel tomaat. Als dat spul beetgaar is gaat de vis er in. De vis van de dag. Plus mosselen, wulken, en vooraf gekookte en geweckte octopus. Ik kon geen verse octopus vangen, raar. Is de vis net gaar het sap van 3 citroenen bij de soep.
De verse groenten waren na een week alle verbruikt dus ik ging aan de gedroogde.
Die gedroogde groenten zijn uiterst makkelijk, je hoeft niet te snipperen en snijden, je graait een handvol wortelschijfjes en gooit ze in de soep. Smaak identiek aan vers, de kleur is wel minder hel.
Wat een gemak. Grote aanrader ! Kan ik alleen maar aanraden.
Lig nu op Hydra eiland, verwen mezelf met onbeperkte wifi en heb deze morgen een kip gekocht.
Gegarandeerd zonder graten. Wel een superduur kippetje.







Je ziet de krenglijn naar stuurboord klaar voor gebruik, de twee zijdelijgse ankers naar bakboord zie je niet.

Wat een verhaal weer, je leeft volkomen anders dan 99% van het zeilersforum en de maatschappij.
Ik vind en blijft het superleuk vinden hoe je het schrijft en beleefd

OldBawley schreef :

quote;..maar ik zie zonder bril niet goed meer en een bril kun je niet dragen onder een duikbril..


Dat heb ik opgelost door van een oudere bril de pootjes eraf te halen en dan kan hij wel in een duikbril