Onderwerp: Galvanic Isolator Zinc Saver

Iemand ervaring met onderstaand product ?

www.furneauxriddall.com/acatal...or-16A-ST_ZS16A.html

Of misschien iemand last dat de zink anodes worden opgegeten door de wal stroom aarde, dan zou dit ding dus moeten helpen.


vraag me af hoe het werkt en wat er in zit

Sprokkie schreef :
Volgens mij zitten er een paar diodes in, zodat er pas stroom gaat lopen als de spanning een zekere waarde overschrijdt.
Op een polyester boot zou ik persoonlijk de wal aarde nooit verbinden met metalen delen van de boot (saildrive, kiel, schroefas) dan heb je heel dit ding niet nodig.

Ik heb al eens haarfijn uitgelegd op ZF dat die dingen je reinste kolder is en het beoogde effect nonsens is.


Zoek maar even.

PvO schreef :
Klopt, zit gewoon een 50A brugcel in o.i.d.

WADnWIND schreef :
Allereerst; hier ben ik het mee eens. Niet oneens, eens

Maar stel dat je de elektrische installatie van je pas gekochte polyester zeiljacht aan het vernieuwen bent en je komt zo'n zinc saver kast tegen... Best een indrukwekkend duur kastje waar je aan af ziet dat het een paar watersport centjes gekost heeft. Klikoneren of terug plaatsen: baat het niet dan schaadt het niet?

Ik heb de zinc saver kast (nog) niet open gemaakt om mijn nieuwsgierigheid te temmen mbt wat er precies in dat luxe professioneel ogende doosje zit. Mijn technische kennis verklapt dat het nooit veel meer kan zijn dan een paar flinke dioden antiparallel geschakeld.

Vraag blijft, terug zetten of klikoneren?

Klikoneren vindt ik een zeer passende en klinkende term!

Aarde en aarding doet meer dan alleen restspanningen en lekstroompjes afvoeren. Het voert ook enkele (radio) storingen af van apparatuur.

Je wil in je aardcircuit geen onzekere elementen hebben die potentieel stuk kunnen.
Stel dat door sluiting of lassen of bliksem-inductie dat mooie ding stuk gaat? Er zit geen indicatie op of alles in de giethars nog wel in orde is? Dus zonder dat je het weet, vertrouw jij nog op je aarding aan boord.

In de jachten wereld is het niet verplicht en ook niet gebruikelijk dat een elektrische installatie periodiek gekeurd en getest wordt. Je komt er dus niet preventief achter dat het mogelijk stuk is.

Ook heeft niet elk jacht een aardlek aan boord zitten, onder het motto "die zit toch al aan de wal?"
Als je dan wel eens in een bakskist komt met veel condens, of een zompig hoekje onderin het schip, hoop je maar dat de aarde nog goed werkt.

In "echte" wereld is dat anders; Handgereedschap elk jaar, elektrische installaties aan boord elke 4-7 jaar (meggeren etc.), op een platform elke 2-4 jaar.

WADnWIND schreef :
Goed verhaal, lekker kort ook
Maar volgens mij is dat ding bedoeld om tussen de walaarde en de scheepsaarde te plaatsen, niet ìn je scheepsaarde.
Een defect zal en kan dus geen gevolgen hebben voor het functioneren van je scheepsaarde.

alle ellende begint ook hier mee , uit het verkoop artikeltje ;

To meet the current CE standard (ENSIO 13297) the ground of the AC shore power must be connected to the ground of the boat.

En dan maar hopen dat er niet te veel lek stroompjes lopen

Ik heb elk 230V apparaat aanbood geaard, gewoon via WCD en de stekker van...... ik peins er niet over de aarde aan bv de motor vast te knopen, het geeft meer ellende dan dat het nuttig is in mijn ogen.

Probleem is dat dat bij alle nieuwe boten met CE keur gebeurt en je die verbindingen dus zelf zou moeten verwijderen. Zelfs bijv. metalen huiddoorvoeren maar ook kiel en mast zijn met de aarde verbonden.
Dat komt volgens mij omdat zen polyester , houten en stalen schepen allemaal over een kan geschoren hebben bij het opstellen van die regels en ook waarschijnlijk gekeken hebben naar aarding in een woonhuis .

Ik heb al eens geschreven dat het tegenwoordig zo veel optreden van weggerotte saildrives en andere metalen delen aan een boot veel vaker lijkt voor te komen dan vroeger.
Ook het tegenwoordig moeten isoleren van bijv. een schroefas of saildrive van de motor zou daar wel eens mee te maken kunnen hebben. Vroeger ( bijv. bij de 110S en 120S saildrives ) werd daarover nooit gesproken en bijv. mijn 42 jaar oude saildrive die gewoon electrisch geleidend vast zit aan de motor ziet err nog prima uit net als de meeste oudere saildrives.
Ad

Het is eenvoudig. Je kunt op je AC boordnet het beste een scheidingstrafo gebruiken.

Heb je die niet, dan kun je voor onverwachte stroomlekkages een Galvanisch Isolator gebruiken. Zinc saver is niet een passende benaming.

Dat is niet zo maar een onzinnig ding. Het gezaghebbende instituut ABYC (American Boat en Yacht Counsel) heeft hiervoor ook richtlijnen opgesteld waaraan deze isolators aan moeten voldoen.

www.nmma.net/Lib/docs/nmma/cer...olators_Standard.pdf

brambo schreef :
Een scheidingstrafo heeft hier helemaal niets mee van doen.
Het gaat erom dat je de walaarde verbind met de scheepsaarde en zo een stroomkring creëert die ergens begint bij de aardpen op de wal, via de voedingskabel naar het steiger verbonden is met je bootaarde en dan via bijvoorbeeld je saildrive door het water uiteindelijk weer bij de aardpen uitkomt.

Met een scheidingstrafo heb je juist een volledige galvanische scheiding tussen de walstroom en de boordstroom. Er is geen enkele directe verbinding met de walstroom.

Bram

Yellow Boat schreef :
Om deze reden heb ik een sleepcontact op de schroefas geplaatst.

PvO schreef :
Je kunt die twee aardes (wal en water) zelfs met elkaar verbinden zonder dat je een walstroominstallatie aan boord hebt.

WADnWIND schreef :
Hier is een uitleg over hoe je zo een ding zou kunnen testen :

marinehowto.com/testing-a-galvanic-isolator/

iGrf schreef :
Ja, dat is leuk, jij en ik zouden dat misschien met regelmaat doen, maar de rest niet.
Waarom zo'n ding compleet zinloos is, dat bij het minste geringste lekstroompje de dioden al open staan en dus niet helpt.
Elk 220 toestel heeft wel wat lek in uA's. Dat lekstroompje gaat door de diode heen en opent de diode drempel van 2x 0,7V.

Dan kan je nog beter een VDR (varistor) gebruiken van 24VAC, echter kan die geen stroomstoten hebben.

Als er verschil zit in de walaarde en je scheeps aarde (saildrive etc.) gaan die dioden ook open.

Het kan wel werken tussen je motorblok en je bronzen afsluiters, maar dat snappen de aanbieders niet. Daar heb je geen 2x diodebrug van 50A voor nodig.

Yellow Boat schreef :
daar sla je de hamer op ze’n kop, +10

brambo schreef : Bram, welk stukje van mijn uitleg begrijp je niet?

Best P,

in voorgaande bijlage kun je het volgende lezen:

Why you’d need a Galvanic Isolator?

A galvanic isolator is a device that is inserted, in series, into the AC green grounding wire (safety ground) of your shore power feed to help minimize or reduce the effects of galvanic current from flowing into your vessel. While the purpose of the GI is blocking galvanic level current, it also has to allow for the passage of AC fault current. GI’s are a very simple hook up and installation, even for the average DIY, but ensuring you never lose your AC safety grounding conductor is of critical importance.

If plugging in at a marina a GI is a bare minimum level of protection a boat owner should have. Here at Compass Marine Inc. we absolutely prefer an isolation transformer (IT) over a GI but the conversation of a galvanic isolator vs. isolation transformer is a whole other discussion & topic. If you plan to plug into shore power, you’ll need a galvanic isolator at a bare minimum.

To install a GI all one needs to do is to break the green wire, after the shore power inlet, but before the AC panel. Simply cut the AC green wire in two, crimp on two terminals and connect them to each stud. Not many electrical jobs on boats are this simple. As mentioned above the purpose of a GI is to block low voltage galvanic level DC current while still allowing any AC fault current to pass through the green wire to ground and allow it to activate fault protection devices.

Groet,


Bram

brambo schreef :
Ja dus?

Sprokkie schreef : Hoe weet je dat ze worden "opgegeten" door de walstroom en hoe weet je dat het niet een andere oorzaak heeft?

Op een polyester boot heb je zeer zeker geen galvanische scheiding nodig.

Als je anoden opgegeten worden zou ik eens goed je DC systeem onder de loep nemen, 99 van de 100 keer ligt daar het probleem.

Zo is dat.

Herinner mij het geval van een aangevreten saildrive. Met de zinkanode nog volledig intact.

Oorzaak na enig speurwerk. Een gering isolatie probleem van de kabel naar het toplicht.

Er stond een paar volt spanning op de mast, die via een rvs ondersteuning van de mast op de kielbouten stond.

Wat te denken van een bilgepomp, die in het water ligt en via het water contact heeft met metalen delen. Zo'n bilgepomp staat in het algemeen ook nog constant aan.

Groet,

Bram

Erik, DC systeem kan zeker een oorzaak zijn.
Om die reden is de hoofdschakelaar naar mijn motor ook dubbelpolig uitgevoerd.
Maar als op een polyester boot de wal aarde met de saildrive is verbonden (wat volgens CE regelgeving moet) is dat ook een groot risico.

Die aardedraad van de walstroom kun je eventueel helemaal niet gebruiken. Maar dan is er een risico aanwezig op letsel.

Als deze aarde verbinding echter in contact komt met metalen delen, dan ligt de boot verbonden aan de walaarde en "beschermt" de zinkanode of aluminium van de saildrive of andere metalen delen de stalen damwand en/of steigers aan de wal.

Het is het algemeen aan te raden de diverse schakelaars, zoals de boordverlichting dubbel-polig uit te voeren.

PvO schreef : Je moet niets. De regels zijn advies regels en minimale eisen, net als klasseregels. Je mag er ALTIJD van afwijken zolang jouw oplossing in de geest van de regel is en technisch gezien net zo goed of beter.