Onderwerp: langskiel Noordvaarder

ik heb onlangs een mooie noordvaarder gekocht. mn eerste schipje na jaren.
de vorige eigenaar heeft een keer de kiel leeggehaald en opnieuw met broodjes lood gevuld.

mijn vraag is hoe kan ik de kiel weer sluiten zodat er geen zuurstof in de kiel komt om roest te voorkomen kan hem waarschijnlijk tot net onder de vloer vullen / afsluiten.

is dit wel verstandig om de kiel weer vollr=edig te sluiten.
ik dacht aan duurzaamheid. en minder onderhoud.

heeft iemand ervaring met dit "probleem"

Ik kreeg laatst een tip om het dicht te lassen met een plaat dan een vulnippel erop en dan het geheel afvullen met bijv. lijnzaadolie...

Ed

Dichtlassen, dan afpersen om zeker te zijn dat de zaak lucht dicht is en na een paar dagen is door roesten alle zuurstof in de ruimte opgebruikt en blijft het goed totdat er een lucht lek is. Als de lassen van redelijke kwaliteit zijn duurd dat zeker 30 tot 50 jaar.

Is het niet mogelijk om een plaat in een kitbed te leggen en de naad ook nog af te kitten?. Dat zou ook luchtdicht moeten zijn.

Afgieten met bitumen. Als het vloeibaar is omvat het elk broodje en de kleine gaatjes .Gewoon op oud kooktoestelletje en ijzeren pan.
Wel eerst de bodem en zijkanten goed insmeren met warme bitumen want anders krijg je werking tussen staal en lood.

plaat erop lassen met een vuldop zoals reeds werd voorgesteld.
En dan afvullen met afgewerkte olie, kost niets en bij iedere boer te krijgen.

Groeten Dyon.

Persoonlijk zou ik alleen afgewerkte olie of wat voor vloeistof dan ook gebruiken als je het er ook weer helemaal uit kan halen. Mocht je ooit willen lassen aan die doos is het een nachtmerrie als er nog olie uit druipt. Ook met nadruppelen van water trouwens.

Het probleem is dat olie verzeept na een tijd daarnaast houdt het niet de galvanische werking tegen van lood op ijzer/ staal .
Vroeger werd het met cement vastgezet maar de mogelijkheid om het lood er weer uit halen was slecht daarnaast sloop condens op rand van het cement wat roest gaf op die plekken. Zoals Sietzen zei ik woonde vroeger in een Pipo wagen , ik woonde vroeger ( jeugdjaren ) in oude viskotters waar als ballast cement werd gebruikt zowel in houten als stalen schepen. Dit gaf altijd roest op die naad iets wat goed te zien was in het visruim. Bij veel stalen schepen van Koopmans is de ballst vast gezet met bitumen omdat het een betere hechting geeft op het staal en het geeft geen kontakt van staal op lood . Door de betere hechting is er geen rand waar condens in kan blijven staan als je het iets op wrijft waardoor eventueel condens afgevoerd kan worden naar de lensput.

is er een reactie te verwachten als het lood tegen de want van de kast aan ligt.
het zit er nu zo'n 5 jaar in en zie eigenlijk alleen maar wat kleine plekjes roest mogelijk door wat vocht vandaar mijn vraag of het slim is dit af te dekken met een plaat en desgewnst olie

Zolang er geen (zee)water tussen het lood en het staal kan komen is er niets aan de hand.
Olie geeft problemen als je later nog eens lassen moet aan de kiel.
Cement gaat scheuren en hecht maar een paar jaar aan het staal wat resulteerd in kieren en scheuren waar het water uiteindelijk tussen gaat komen.

Als je er bij kunt is dichtlassen en afpersen het beste wat je doen kunt en de minste zorgen voor de toekomst.

Erikdejong schreef :
is gewoon het beste, het mooiste zou zijn als je het lood nog wat kunt laten smelten, lager het gewicht, minder lucht. je kiel wordt er sterker van en mocht je er een lek in varen , a la titanic, zit er nog een waterdichte plaat boven.

ok gaan we er maar eens aan werken omdat een beetje netjes te maken. eerst maar met de fohn zo droog mogelijk maken sjouwen maar zooi dr in zooi dr uit.
lange winter denk,

Beste Noordsvaarder,
uit de vermelde gegevens maken wij op dat de loodballast los in de dooskiel ligt en eigenlijk nog vastgezet moet worden. Bij de noordsvaarder 900 is de ballast ingegoten in beton en is de bovenlaag ca. 30 cm. van de kuipvloer. Deze bovenlaag van beton is niet afgedekt door een metaalplaat. Toen wij i.v.m. de alu/mast, die de houten mast vervangt, de ballast hebben vergroot met ca, 100 kg. hebben wij deze vastgelegd met cement en de bovenkant zo goed mogelijk vlak gemaakt. We hebben de binnenkant van de dooskiel, voor zover bereikbaar, eerst ontvet en geschilderd met ijzermenie. Omdat er een kleine ruimte blijft bestaan tussen het beton en de scheepswand is deze ruimte enige keren bewerkt met een mengsel van afgewerkte olie en ongebruikte motorolie.
Er bestaat een mogelijkheid dat bilgewater van onder de motor in de dooskiel kan komen hebben wij gemerkt. Daarom is onder de motorruimte een electrische bilgepomp geplaatst om te voorkomen dat er water in de dooskiel kan komen.
Omdat niet kon worden achterhaald waardoor er water onder in de motorruimte komt hebben wij uit voorzorg de keerring van het schroefaslager vernieuwd.
Veel succes bij de bevestiging van de loodballast.
Alphons.

Bedankt voor het advies, het lijkt eigenlijk de meest simpele oplossing
Wanden overgieten met dunne laag conservering / vet/verdunde epiphane primer / oude lak / olie. dan volstorten tot onderzijde vloer met beton of egaline met cement aangemaakt aantrillen met een botontrilnaad , en uiteindelijk adderen en afwerken met een laagje dunne lak om zuurstof volledig uit te sluiten.


PS heeft iemand ervaring om als het gewicht ok is de afdichting te doen met purschuim, gewicht is minimaal, opsluiting lijkt me OK mogelijk niet zo'n beste aanvloeing in de hoekjes en holletjes, maar als e.e.a. door een toplaagje met lak is afgewerkt zou zuurstof er niet in moeten kunnen komen.

wie heeft er nog suggesties.

Purschuim is naadloos en luchtdicht, maar geen goede combo met water. Als die stalen plaat die je er dan oplegt een beetje scheefzit, kit te weinig wordt het een bende binnen. Ik ben bang dat je toch niet de snelste op het water zult zijn, dus om je over gewichtsbesparing druk te gaan maken vind ik zelf belemmeringen op de hals halen.

Dompkruiser 59 schreef :
Ik vind dat toch een potentieel risico voor het milieu. Stel dat je een keer vol gas tegen een steen op de bodem aan knalt en de boel raakt lek dan heb je mogelijk een enorm probleem. En ik weet niet of een verzekeraar dergelijke vervolgschade (een natuurgebiedje saneren ) vergoedt...

Bitumen lijkt me wel een prima optie.

Bij mij zat het vast gegoten in de bitumen en daarover was een laag verf aangebracht.
Na een tijd, ik weet niet hoelang, toch scheuren in de afdichtingslagen en zodra er wat condens of ander vocht zich verzameld wordt het toch een nat geheel.

Ivm natuur denk ik aan een lijnzaadolie, zeker als je bedenkt dat het maar om een paar liter gaat als het tussen loodbroodjes de loze ruimte op moet vullen.
Hier heb ik geen studie van gemaakt, maar spreekt mij meer aan dan een zuurstofdichte ruimte.
Erik heeft dit wel bestudeerd... Wat ik wel zeker weet is dat lassen als er olie of water uitkomt niet te doen is (door mij dan)

Veel wijsheid!

Ed

edlonnee schreef : Je praat over ongeveer 20% volume van de ballast waar kieren zitten. Tenzij je broodjes met een ijzerzaag te lijf bent gegaan om ze klein te zagen tot kier formaat.

Zelf heb ik de broodjes drie hoog opgestapeld en dan overgoten met vloeibaar lood om de kieren te vullen, daarna weer driehoog opgestapeld en weer overgoten.Zo is het een grote massa. Echter door krimpen van het lood tijdens afkoelen ontstaan er toch weer krimp kieren tussen het staal en het lood. Tijdens de volgende "volgiet" fase loopt hier wel wat lood in, maar lood heeft maar een vrij klein spectrum waarin het vloeibaar is. Als het bijna kookt en je giet het over de gestapelde ballast, dan is het alweer vast voordat het de "bodem" bereikt. Vandaar dat ik de boel afgelast heb.

Beste Ed ik heb en volg jouw project ,
En ik weet zeker dat het een mooi schip wordt.
Jouw schip heeft in brand gestaan en het zal dus niet zo vreemd zij dat het casco iets gewerkt heeft
Waardoor de afwerklaag scheuren vertoond.
Ook met een grote vaart vast lopen geeft werking van je kiel op de rest van het casco.
Met beton kom je dan nergens meer bij dat wordt hakken ! Want lassen met ballast er in wordt toch een probleem.
Mijn schip je bent aan boord geweest is ongeveer uit de zelfde tijd.
De ballast is met bitumen afgegoten en vertoond geen scheuren ,het voordeel is dat je met een brander altijd makkelijker de ballast er uit krijgt voor eventuele reparatie. Een vaste plaat is prachtig maar je komt nooit meer bij je ballast ,en nogmaals olie verzeept na tijd maar dat is mijn ervaring.

lord seepsop schreef : Waarom?

Hoi Erik ,
Ik heb er niet voor gestudeerd ik kan alleen uit de praktijk dingen zeggen,daarnaast ben ik geen metaal bewerker
En het forum is om van iedereen iets op te steken en dan gewoon doen wat je zelf het beste lijkt.
Zoals jij het hebt gedaan is goed om het zwaartepunt zo laag mogelijk te krijgen en het daarna luchtdicht afsluiten met een plaat geweldig voor een oceaan going ship maar mocht je schade krijgen zit je wel met uitslijpen van de plaat.
Jaren geleden lag ik met een kabel leggertje bij weduwe Brouwer in Zaandam
Het schip was geballast met beton en er moest eigenlijk dubbelingen op de onderkant waarna verschillende lassers zeiden dat wordt een probleem want goed door en door lassen gaat zeer slecht we lassen het maar garanderen niks het beste is na het lassen de naad in de smeren met een mix van bruine teer en menie poeder dat wordt hard en waterdicht.
Dus zogezegd zo gedaan en dat hielp
Nogmaals het forum is om te leren en misschien zie ik het fout maar ik volg het om iets op te steken en te leren van fouten van anderen ik heb echt de wijsheid niet in pacht

Begrijp me niet verkeerd, ik wil hier niet belerend overkomen, absoluut niet zelfs.

Maar als er een stelling als bovenstaande word opgeworpen ben ik wel benieuwd wat voor gedachten daar achter zitten. Het zal toch ergens vandaan komen vermoed ik.

In plaats van at ik een verhaal afsteek waarom ik het niet met de stelling eens ben, dacht ik dat het vriendelijk zou zijn om eerst naar de achterliggende gedachte te vragen. Lassen aan een geballaste kiel word namelijk regelmatig gedaan.

Waar je wel voor op moet passen is dat als je een lood balalst hebt, dat tijdens het lassen het lood lokaal weer vloeibaar word. Als het een las is die ook sterk moet zijn (kiel-romp verbinding) dan wil je die vervuiling niet in de las hebben (maar lood ballast komt nooit zo hoog in de kiel, dus geen probleem). Als het alleen maar om een patch of een naad gaat om de boel waterdicht te maken, dan kun je gweoon doorlassen zonder je zorgen te maken.

Lassen aan een kiel met beton (eventueel met schroot vermengt) zou ik me helemaal niet druk om maken.

Zelf zou ik nooit de ballast met bitumen of olie willen beschermen, puur een gevoelskwestie in dit geval. Over 30 jaar blijken de dampen/gassen erg giftig te zijn en ga je er aan dood als je regelmatig aanboord slaapt.

Wat betreft reparatie: een gat slijpen is makkelijker in de zijkant, zelf zou ik nooit binnen in de boot gaan slijpen als dat niet nodig is.
Overigens is de kans op schade aan je stalen kiel nihil. Een boot heeft simpelweg niet voldoende massa om de kiel zodanig te vervormen dat een reparatie noodzakelijk is. Ook de kiel romp verbinding is vele 10 tallen malen sterker dan nodig. Schade zal daar ook zeldzaam zijn.

Ik heb nog nooit gehoord van een stalen zeil boot die door aan de grond lopen of stranden lek is geraakt of erger.

De enige reparatie die je in de praktijk aan een kiel kunt verwachten is vervangen van delen die doorgeroest zijn, en juist dat voorkom je door het gewoon helemaal dicht te maken en de kans op roesten uit te sluiten.

Uiteraard moet iedereen doen waar ze zich prettig bij voelen, maar als je het toch aan gaat pakken, waarom dan niet gelijk het beste van twee werelden, voor de kosten maakt het weinig verschil.

Resumerend,

Als ik het zou moeten doen, en in de nabije toekomst weet ik nu al dat het aandacht behoeft, dan zou ik het als volgt doen.

Afsluiten met een plaat, kraan erop, zuurstof arm maken en verder lekker laten zitten. Maakt het nog uit of je het vacuüm trekt of dat je er een lichte druk opzet?

Wat ik zeker wil weten is het natuurkundige aspect dat er geen oxidatie/corrosie proces kan zijn zonder zuurstof. En er dus geen roest kan komen of verder kan gaan met het proces... Net zoals je de branddriehoek hebt waarbij als een van de drie ontbreekt, brandstof, zuurstof en ontbranding temperatuur er geen vuur kan zijn.

Ik heb gezien hoe pur bijvoorbeeld uit een bilge komt en dat wil je niet omdat het 'ziekt' zonder dat je het ziet ondanks dat het afgesloten is door een laag verf en kit en in een schip werkt alles nu eenmaal altijd...

Roesten = ijzer oxidatie, ofwel de ijzer deeltjes in het staal gaan binden met zuurstof, als de zuurstof er niet is kan het oxidatie proces ook niet plaats vinden.

Inderdaad is dit net als de brand driehoek, alleen heb je hier maar twee zaken nodig en dat zijn ijzer (hoofdbestandsdeel van staal) en zuurstof.

De kiel dicht maken, afpersen, eventuele gaatjes dichtlassen of dicht stuiken met een centerpunt en hamer, daarna heel dik in de verf zetten, en voornamelijk op de lassen heel erg veel verf. Een dergelijke constructie zal ons allemaal overleven.

Als je twijfels krijgt of slechte gevoelens na een paar jaar, dan doe je de "druktest" gewoon weer opnieuw.

En gewoon de omgevingsdruk er in laten staan, het beetje zuurstof dat in de lucht zit is met een paar dagen "op ge-oxideerd" en het systeem conserveerd zich vanzelf zonder schade.

Dompkruiser 59 schreef :
Dat hebben wij bij onze schouw gedaan toen we hem net gekocht hadden. Afgelopen winter hebben we de kiel eronder uit gesloopt, je wilt niet weten wat dat voor een zooi gaf De olie was langs alle kieren en scheuren in het beton en het betonijzer gekropen en "beschermde" de hele kiel, dat wel. We hebben gaten geflext en daar bakken en emmers onder geplaatst om de olie op te vangen. Daarna met doeken en vodden de zaak opgedept en de vloer goed nagespoeld met heel veel zeepsop

De ingekorte kielbalk heb ik via een aantal luikjes royaal ingesmeerd met rauwe lijnolie, daarna heb ik de ballast blokken(ijzer) er in geschoven en de luiken afgekit.