Onderwerp: Welke anodes aluminium schip thuishaven brak water

Hi zeilers,
We zijn bij de totaalrenovatie van ons alumium schip (Koopmans 36) toegekomen aan vervangen van de oude zinkanodes. Toch even dubbel checken hier: de thuishaven heeft brak water maar we zouden zeker ook zeilen in zout water. We schatten ongeveer 80% van de tijd brakwater en 20% zout water. Er zijn anodes aan de roeras en net erboven op het onderwaterschip. Ook 2 hangende anodes die van de boegspriet naar beneden hangen in het water. Zijn magnesium anodes dan het beste? Of toch terug zink best? Is een combinatie van beide metalen nog beter?
Bedankt!

Magnesium op zout zou ik niet doen, dat in net een bruistablet en dus vlug weg.

Zink als je vooral op zout vaart.
Alleen zoet water is magnesium het beste.
Er tussenin zit aluminium. Prima voor op zoet en ook voor enkele weken op zout.


Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Merci!
Romp zelf is aluminium. Dus hoe zorgen we er dan voor dat de anode wel degelijk de elektrische verbinding maakt en niet de romp?

Het onderwaterschip is normalerwijze voorzien van een 2k verfsysteem. Dit isoleert het aluminium.
Hierdoor zullen de aluminium anodes hun werk doen.



Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Geen enkel schip is van zuiver aluminium gemaakt, dit is altijd een aluminium legering (een mengsel van aluminium met een ander metaal). Dat geldt trouwens ook voor andere aluminium objecten en voorwerpen.

Er is dus verschil tussen aluminium en aluminium. De aluminium anodes zijn gemaakt van een aluminium dat onedeler is dan de aluminium legering waaruit schepen schepen bestaan. En daarom werkt het.

Het heeft niets met coating te maken.

standbly schreef :
T.a.v. de legering ben ik het met je eens.

Maar een goede 2k coating helpt zeker wel!

Zou ik zelf altijd doen.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

mmaassen schreef :
Dat is dus onjuist.
Zink is inderdaad voor zout water, maar aluminium voor brak water of sterk vervuild water en maagnesium voor zoet water met een neutrale pH. Bijv. voor veenwater zoals hier op het Schildmeer moet je weer geen magnesium gebruiken omdat dat water nogal zuur is.
Je kunt het ook wel zien in de galvanische reeks , hoe verder de anodemetalen van bijv. staal af liggen hoe meer verschil in potentiaal en dus hoe sterker de werking waarbij de werking ook bepaald wordt door de electriche geleidbaarheid van het water dus het zoutgehalte of de vervuiling met andere ionen.
Zie plaatje.
Ad

Mijn stemming klopt dus wel, hoge pH waarden daargelaten.

Het is ook meer en vuistregel.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Onlangs gemaild met de werf van mijn bijna 40 jaar oude aluminium boot met 2 vragen: welke soort aluminium is hij van gebouwd en welke anodes moet ik gebruiken op zout water.
Antwoord: 5083 H111 en zink.

Ok helder! Aluminium anodes it is. Bedankt allen!

En kijk even of ze wel aan vervanging toe zijn. Ik heb een stalen boot met anoden die ik mooi verrzonken heb aangebracht. Na 12 jaar op zout water is er nog geen 10% van de massa van de anode verdwenen. Dus met deze snelheid heb ik nog zeker een jaartje of 90 bescherming van de huidige anoden. Als ze sneller weg teren zou ik eens naar het DC systeem aanboord gaan kijken. Met een perfect aangelegde electrische installatie heb je zelfs helemaal geen anodes nodig.

Verrassende input, ik meen altijd begrepen te hebben dat de anodes sowieso nodig zijn vanwege de galvanische werking tussen schroef en romp die bijna altijd van een verschillend metaal zijn gemaakt.

Heb in de praktijk een keer meegemaakt dat er een motor en een bronzen schroefin een stalen platbodem werd gebouwd. Boot stond altijd al netjes in de epoxy. Voor die tijd nooit roestproblemen. Na inbouw motor ineens loslatende coating en roest onder de waterlijn.

Bleek dat vergeten was anodes te monteren. Na monteren anodes was het probleem weg.

De motor had slechts een 12V accu, bij voor de wal liggen massa losgekoppeld. Verder geen walstroom aanwezig of gebruikt. Ook geen acculader aan een snoertje of zo.
Boot lag ook niet bij een stalen walbeschoeing.

Ik heb de roest altijd geweten aan het ontbreken van de anodes.

Hoeft niet mits juist aangelegd, net zo als de elektrieke installatie dus.
Heb zelf een aluminium boot zonder anodes en niet geschilderd, ook onderwater niet. Na 20 jaar constant te water (ligplaats zoet, maar veel op zout) geen putje te vinden.

Bij elektrolytische corrosie gaat er een stroom lopen door het potentiaal verschil tussen twee metalen. Door simpel te zorgen dat er geen stroomkring is, heb je dus wel een spanningsverschil, maar geen stroom. Een open schakelaar zeg maar.
Ik heb een (RVS) schroefas in een kunststof buitenlager, volvoseal(rubber) afdichting, geisoleerd stuwdruklager en dan met een (kunsttof)tandriem naar m'n E-motor. Maakt niet uit wat voor spanning er op de schroefas staat, er kan geen stroom gaan lopen naar het casco.

Moet je nog wel een anode op de as gebruiken om problemen tusen schroef en schroefas op te vangen. (Een isolatie bus tussen schroef en as zou ook moeten kunnen denk ik, mits van het juiste materiaal)

Dat is natuurlijk ook een creatieve oplossing. De eerder genoemde platbodem heeft een wat meer traditioneel aangelegde voortstuwing met een stalen vetgevulde schroafaskoker en bronzen lagerbussen. Wel een flexibele koppeling (rubber) naar de motor.
Elektrische isolatie tussen schroefas en romp is daar zeker niet gegarandeerd.

swblom schreef : Dat ligt 99% zeker aan het feit dat de motor niet dubbel polig is uitgevoerd en dus een zwakpunt in je DC systeem is. Ik heb een stalen boot en had voorheen een dubbelpolige Ford in mijn boot staan, met bronzen schroef, RVS as, bronzen lagerbussen etc. Dubbelpolig houdt in dat alle zaken als oliedruk sensor, dynamo, thermostaat startmotor etc. allemaal dubbel polig zijn uitgevoerd en er geen negatieve draadjes op het blok zijn aangesloten, maar dat alle draadjes terug lopen naar de min van de accu. Nu heb ik er sinds bijna 4 jaar een Yanmar in staan die niet dubbel polig is en opeens verdwijnen mijn anoden vijfmaal zo snel. Met de Ford had ik ongeveer 20 tot 25 gram zink afbraak per jaar, met de Yanmar is dat opeens meer als 100 gram per jaar. verder geen veranderingen. Ik ben er zelf erg bedacht op dat de motor volledig losgekoppeld word van de accus als de motor niet loopt. Zelfs tijdens het zeilen gaat de massascchakelaar om zodat de motor niet aan de accu verbonden is. Ik durf er vergif op in te nemen dat de schouw waar je het over hebt geen dubbel polige motor heeft geinstalleerd en dat het verschil in materialen van de romp, as en schroef er weinig tot zelfs helemaal niets mee te maken heeft.

Dat gif hoef je niet te nemen, die motor is enkelpolig uitgevoerd.

Ik heb wel moeite om het potentiaalschema via de motorinstallatie voor me te zien dat de opoffering van de anodes zo doet versnellen. Het moet dan een stroomkring zijn waar ergens het buitenwater in is opgenomen.
Het enige dat ik me voor kan stellen is dat het dan de koperen pijpenbundel in de buitenwaterkoeling is die hier een rol speelt.
Zou dat het zijn of mis ik iets?

In vrijwel alle opstellingen is de motor elektrisch verbonden met de keerkoppeling en de schroefas is meestal ook elektrisch verbonden met de keerkoppeling en de schroefas is blootgesteld aan het (zee)water. In dat geval is de startaccu direct verbonden met het zeewater.

Een simpele batterij bestaat uit twee verschillende metalen (grafiet en zink) en een geleidende 'tussen' stof (vloeistof). En ja ook bij een batterij wordt het zink opgegeten(daarom kunnen batterijen ook gaan lekken als ze leeg zijn.

Je stalen/aluminium huid en bronzen schroef ondergedompeld in een vloeistof vormen een perfecte batterij (ongeveer 0,8-0,9V). Deze gaat stroom leveren als dit mogelijk is. En bij de meeste schepen kan dit via schroefas motorblok naar de systeem min. Deze min zit vaak direkt of indirekt aan de huid. (denk bv aan de antenne van je marifoon of via het koelwater/uitlaat van je motor of ...).
Waarom er dan gaten vallen in je huid kan Ad beter uitleggen denk ik. Mijn parate kennis gaat even niet verder dan dat het iets met ionen te maken had.

Dirk, Erik,

Ik ben bekend met het principe van galvanische corrosie als gevolg van de contactpotentiaal tussen twee verschillende metalen.
Zoals eerder aangegeven heb ik altijd de stroomkring (zoals ook door Dirk beschreven) met daarin de bronzen schroef, eventuele RVS schroefas, stalen/aluminium romp en een verbinding al dan niet via schroefasbussen of motorblok met verbinding naar de romp gezien als hoofdreden voor offeranodes.

Erik gaf als ik hem goed begrijp echter aan dat hij de elektrische installatie als grootste (mogelijke) reden ziet. Met als voorbeeld het verschil dat hij ziet bij de inbouw van zijn nieuwe motor.

Ik heb moeite te begrijpen welke stroomkring er dan speelt die de versnelde afbraak van zijn anodes veroorzaakt. Het enige dat ik kan bedenken is via de warmtewisselaar, maar weet niet eens wat voor koelsysteem hij heeft.

Dat kan vanalles zijn. De eerste verdachten zijn dan antennes en kortegolf zenders. Maar ook bv je computer met afgeschermde kabeltjes die verbonden zijn met de min (ergens ).
Op een aluminium schio zou ik zeker zo'n massa schakelaar in de min naar de motor aanbevelen, en dan ook nog een paar aardfout ledjes/lampjes

zie bv ook dit draadje
https://zeilersforum.nl/index.php/forum-125/73-stroom-elektrische-apparatuur-aan-boord/569115-12-volt-zwevend

Erikdejong schreef :
+1 Ik heb exact dezelfde ervaring. Zwevende elektrische installatie, stalen schip, nul roest en anodes die (bijna) fabrieksnieuw blijven