Onderwerp: objectief verkoopprijs bepalen

Deze verhalen lijken echt aan te tonen dat een prijs die waarschijnlijk dicht tegen de taxatiewaarde ligt wel degelijk zeer verschillend kan zijn van de economische waarde (vraag/aanbod).

Ik herinner mij een zinnetje uit het commissie topic, "een lachje mag, maar geen emotie", denk dat dat hier ook wel hard speelt.

Net als bij commerciële producten is het ook in deze situatie zinloos te praten over verkoopprijsbepaling als de achterliggende prijsstrategie niet helder is. In het geval van een plezierboot wordt de prijsstrategie vooral bepaald door het verkoopmotief, bv. "dumping" omdat de boot verkocht moet worden vanwege het niet meer kunnen opbrengen van de periodieke kosten, of "kostprijs +" wanneer men de boot alleen wil verkopen bij een mooi bod, dan wel "streetpricing" als men de boot wil verkopen doch geen expliciete haast heeft.

nico1 schreef : Ja 4 jaar op en neer rijden (1,5 uur van huis) om de boot aan potentiële kopers te laten zien, rekeningen betalen van de stalling en je boot achteruit zien gaan. Lijkt me inderdaad genieten

Philip schreef :
je weet het niet he; misschien was hij blij dat hij even van huis was

Erikdejong schreef :
de verzekering hoeft je boot niet te 'betalen' want ze kopen hem niet. Dus de waarde voor de verzekering (die ze vrijwel nooit hoeven uit te keren) kan ze niet veel schelen (jou wel natuurlijk). Dus de verzekering vindt het allemaal prima, de premie gaat toch omhoog met een hogere verzekerde waarde, het maakt ze echt niets uit... Misschien is het zelfs zo dat ze graag een hogere waarde afspreken: meer premie, meer omzet, meer winst, en zero kans dat ze ooit moeten uitbetalen.
Onbruikbaar dus om de verkoopwaarde vast te stellen.....

Ik weet wel dat hij hier af en toe mee leest

Baasklusje schreef :
Ik weet wel dat hij hier af en toe mee leest

Baasklusje schreef : Als die kans echt zero was, dan was mijn bootje echt niet verzekerd hoor

Overigens is er met de verzekering wel een vast bedrag afgesproken, en geen "dagwaarde" in geval van geheel verlies. En inderdaad, dit heeft niets met verkoopwaarde bepaling te maken. Maar als je de herformulering van "vanpupi" nog eens doorleest, wil hij ook helemaal niet weten wat de verkoop waarde van de boot is.

Leuke discussie die ik in de praktijk nog wel eens meemaak bij klanten die boot te koop zetten. Vooropgesteld; ik heb al mijn eigen boten binnen 2 weken verkocht. De laatste boot is half vorig jaar verkocht. In elke boot heb ik toch wel investeringen gedaan die logischerwijs, vind ik, bij verkoop geen financieel rendement brachten. De investeringen zijn enkel renderend geweest op het vlak van 'extra plezier'. Vooral voor mij persoonlijk. In die zin heeft het zich dik uitbetaald. Financieel is het, zoals velen hier ook aangeven, een bodemloze put geweest. Net als vele andere hobby's en/of vakanties.

Terug naar klanten die hun boot te koop zetten: veel van hen zijn 65+ en zien de boot behalve als een trots bezit ook als een ware belegging. In de jaren 70 en 80 heeft menigeen verdiend op de verkoop van een 2hands schip (na aankoop nieuw). Die tijd ligt al lang achter ons wat boten uit de jaren 70/80 betreft. Daarnaast zijn veel van die jaren 70/80 boten, vind ik, nooit gebouwd en ontworpen om 30+ jaar mee te gaan. Het is hier al eerder geschreven: einde economische levensduur. Ik kom vaak tegen dat vooral de 'oudere generatie' een overschatte 'waardebepaling' doen van hun boot. Die boten liggen dan ook al maanden/jaren te koop. "Dan verkoop ik hem niet" zeggen ze prompt. Prima natuurlijk. Alleen jammer dat het vaak hand-in-hand gaat met 'vanaf nu ook geen onderhoud meer'. Zo zonde! En dus liggen er relatief gezien best veel boten in de havens niets te doen, groen te worden, lui te zijn.

En willen ze dan toch iets investeren in hun boot.. dan moet het wel voor de aller, aller laagste prijs Want tja, elke investering is er 1 teveel. Voor hen dan. Wederom, zo jammer!

Ik ben het met diegene eens die zeggen: binnenkort moeten er veel boten gesloopt gaan worden. Economische waarde is nul. Afgelopen week letterlijk meegemaakt dat de erven van een boot de prijs hadden bepaald op 17.000 euro. En de boot is verzekerd voor 28.000 euro! Al jaren lang!! Leuk dat ze zelf de prijs bepalen.. maar een koper gaan ze zo niet krijgen.

Zowel ik als de "havenmakelaar" zouden de betreffende boot niet voor niets willen hebben.. zoveel werk dat er aan zit! Maar de overledene had in dit geval echt gezegd dat de boot minimaal 20K waard is. En dus betalen ze nog maar een jaar extra liggeld. De boot zelf ziet er inmiddels echt niet meer uit. Men heeft zelfs een reprimande van de havenmeester ontvangen: schoonmaken graag..

Ze gaan niet snel kopers vinden voor die boot.. en dus is de waarde nihil, voor mij. Alleen weten de, in dit geval, erven dat nog niet. Die hopen nog steeds op 17K. En zoals gezegd, ik ken redelijk wat van dit soort vergelijkbare gevallen.

Waarde van boot, het blijft voor velen een lastig gegeven.