Onderwerp: Je grootste blunder?

Grootste weet ik niet, maar dom wel:

Vorige week door een verstopte diesel leiding bij mn tank mn motor dieselvrij gedraaid. In de haven boel schoongemaakt, de filters zoveel mogelijk afgevuld met diesel en op de handpomp ontluchten. Blijkbaar deed mn handpompje het niet zo goed, wan anders dan normaal kwam er nu maar heeel weining diesel en geen schuim of bellen uit de ontluchtschroef. (ja, de as stond goed)

Na lang, lang proberen, met de moed in de schoemen en de vrees met een kapotte opvoerpomp te zitten dan toch, ten einde raad, eens geprobeerd te starten. En meteen aan! Dat was zowel fijn (hij loopt!) als onbevredigend (was dus nog niet goed ontlucht). Blijkbaar kan zon ouwe penta best wat lucht hebben..

Na proefdraaien, onder belasting aan de steiger, en later naar een leuke mooring, dikke diesel lucht binnen. Bleek ik de laatste ontluchtingschroef niet goed vastgezet te hebben
Gelukkig ist geen benzine. En tóch uiteindelijk die halve liter doorgepompt die in de handleiding staat

De familie Delphi32 ging ook weer op vakantie. Alle voorraden gestouwd, klaar om de trossen los te gooien richting misschien wel de UK! Motorsleutel om, he geen piep, startknop indrukken -> niets. Hmm, dat klinkt als een lege/kapotte startaccu. Nieuwe gehaald in Willemstad, past gelukkig allemaal dus met een uurtje vertraging alsnog het water op. Nu wel een piep bij het starten! Ha gelukkig.
De piep gaat echter niet uit als de motor stationair loopt. Wel als ik wat gas geef. Ach, dat zal de alternator zijn, ik zal de V-snaar straks even spannen. Halverwege de tocht moeten we een stukje motoren en de piep blijft nu ook bij half gas. Ineens realiseer ik me dat er nog een piep is, eentje die je eigenlijk nooit hoort: de oliedruk! Uiteraard is de reservekan motorolie bijna leeg, maar de 200 ml die erin zit is net genoeg om het gepiep op te heffen en mijn vermoeden daarmee te bevestigen.
Zonder verdere piepjes halen we het volgende bunkerstation zodat er weer verse olie in het blokje kan. De peilstok vertoonde al geen sporen meer van enige olie.

Delphi32 schreef :
Was dat halverwege de tocht naar UK of nog veilig in de buurt van havens en ankermogelijkheden?

Delphi32 schreef :
Kijk jij dan nooit naar de lampjes als er een piep komt
Die dingen zitten er niet voor niets hoor.
Maar misschien moet een van onze electronica bollebozen maar eens iets uitvinden wat je aan de lampjes kunt knopen en dan bijv. zegt "oliedruk is te laag" of "je accu laadt niet" enz. Moet toch eigenlijk makkelijk kunnen .
Eigenlijk raar dat nog geen enkele motorenfabrikant zoiets heeft bedacht, lijkt me een aardige voor een Hiswa prijs
Ad

Als eerste handeling voor je weg gaat.
Check de motor olie pijl en snaren.
De koel water afsluiter moet ik eerst open draaien.
De motor kist is dan open en controle is zo gebeurd.
Zorg dat je in de boot een liter olie bij je heb.
V-snaren en eventueel reserve gas en koppeling kabels.
En een hoeveelheid zelf reddend gereedschap

dehler schreef :
Is dat hetzelfde als drijvend gereedschap?

keeszeiler schreef :


Ik dacht 't,...

keeszeiler schreef :
Nee, zelfreddend gereedschap gaat nog een stap verder. Dat klimt ook zelf weer aan boord
Je betaalt daar wel watersportprijzen voor natuurlijk..

sluis door/ brug voorbij in Lemmer,

stuur recht en op autopilot gezet...
VERGETEN dat er een stalen pijp, geen idee wat, door/ onder t kanaal loopt..
ik loop naar voren om de fenders gereed te leggen/ hangen...
boord de neus zich in de wal/ kiel in de blub...
(door magnetisch kompas)
na een half uur was ik weer los...

hahahahaaa

dat vergeet je dus niet meer...

dus, NOOIT de AP aan bij bruggen, sluizen, damwanden etc

dezelfde ervaring..

edit; maar wel op tijd ingegrepen, dat dan weer wel

Je AP aan kan wel maar dan moet je wel een AB aan een koortje om je nek hangen. Liefst één die werkt.
En vooral blijven opletten is misschien ook wel een dingetje.

AB?
AV ken ik wel..

sy helios schreef :
Zelfs de gasleidingen Medemblik-Workum in de IJsselmeerbodem sturen je de bocht om.

Heel verraderlijk ook de stalen kleppen op de bodem van de Ringvaart Haarlemmermeer, bij Rijssenhout.
Die zijn er om te zorgen dat niet de Braassem en Kaag Schiphol in lopen en kunnen omhoog, dwars in de Ringvaart.
Je ziet ze niet (plat op de bodem). Er staat wel een bord....

BK kwam er weer tussendoor, dus maar even de quote toegevoegd.
sy helios schreef :
Jij begon met de stuurautomaat AP te noemen.
Ik denk; Nou dan kan ik de afstandsbediening wel AB noemen.

Maar nu ben ik nieuwsgierig wat AV betekend.

Baasklusje schreef : Is dat t. Vroeg me al een paar keer af waarom de ap zo raar deed daar.

AV= alcoholvrij bier

sy helios schreef :
Ga je mond spoelen.
Zo heeft onze noedelige het bier nooit gewild.

Ook slechte ervaringen met AP's en aquaducten / tunnelbakken:

Ging met onze grote Ovni door de Jeltesloot. Was alleen aan boord. Even bij de mast om een rif te zetten dus de AP er op. Plots stuurt de AP haaks de bocht om richting de wal die daar niet ver weg is als je zelf 13 en een beetje meter lang bent. Gelukkig net op tijd terug in de kuip om de AP er af te halen en de boot bij de wal weg te sturen.

Sloe Gin schreef :

moet je toch eens alcoholvrij bier van krombacher proberen... (uiteraard nergens te krijgen in NL)

Jawel hoor , gewoon even googelen.
Ad

Ik heb me even verbaasd over de reacties op mijn vorige blunder ('altijd motoroliepeil checken voor vertrek'... ja duh, ik heb het over een blunder dus ik denk dat ik wel weet wat ik fout deed) heb ik er nog eentje. Nu in de categorie inschattingsfout, stress om een brug te moeten halen en te weinig overzicht houden.

De situatie ter plaatse in Middelburg, we liggen achter de Spijkerbrug. Die gaat draaien op een mooi tijdstip zodat we de blauwe golf naar Vlissingen kunnen pakken. Het is druk, aan de noordzijde zijn we boot nummer 4 en de boxen aan de zuidzijde zijn ongeveer 3 bootbreedtes verwijderd.


We liggen ongeveer op het icoontje van de jachthaven. Tegen de tijd dat de brug gaat draaien, komt er een HR35 of zo van achteren aanvaren. Hm, zo kom ik niet weg, hij ligt precies naast ons, ik kan geen kant op. Voor ons gaat een tweetal motorjachten in koppelverband los en drijft naar het midden van de haven. De HR gaat achterwaarts. Ha, ruimte! Ik moet die brug halen, de bruggenwipper heeft de knoppen al ingedrukt! Ik gooi los, laat me naar het midden van het vaarwater drijven en zie mijn weg versperd door de 2 motordingen. Wind van achteren is behoorlijk, ik weet dat als ik geen vaart behoud, binnen no time dwars lig. Tussen de motors en de boxen is volgens mij precies nog ruimte voor een bootje van 3 meter breed, dat past! Brug is inmiddels open dus gaan met die banaan. Ik wurm me heel voorzichtig achter de motorjachten langs, met centimeters speling kruip ik er keurig langs... tot ik de boegspriet van een boot rechts in de box uit zie steken, en niet zo'n beetje ook. Mijn scepter raakt hem vol, ik lig meteen stil. Achter mij is de HR bezig met dezelfde actie als ik, maar hij moet hard achteruit want ik lig ineens stil.

Ik kom los, vaar door de brug en parkeer om de formaliteiten af te handelen (met behulp van de havenmeester die niet snapt wat ik van plan was). Bij deze nogmaals excuses voor het beschadigen van de verf op de boegspriet, het niet op tijd goed inschatten van de situatie. Te bang om de brug niet te halen. Stom. En een scepter in race-stand erbij.

Die les hebben wij deze zomer ook weer geleerd.
Begin van onze vakantie eerst even dochterlief bezoeken op Texel.

Annelies vertelt altijd met trots dat ze NIETS doet voordat ik de achter tros vast heb.
Dit heb ik d'r met klem geïnstrueerd omdat het al eens fout gegaan was.
Bij het naviduct ging dit dan ook keurig.
Een paar uurtjes later bij de Stevinsluis was het behoorlijk druk. Mede als gevolg van een uiterst traag invarende Duitser. De sluiswachter was al een paar keer in het Duits op 'm aan het foeteren dat hij sneller moest maar zonder resultaat.
Gevolg was dat er een redelijke chaos achter hem onstond maar ik heb de indruk dat iedereen het goed onder controle had.
Wij komen bijna als laatste de sluis in en ik had nog niet kunnen besluiten welke kade ik aan ging leggen.
Bakboord zie ik hard remmen en ik besluit direct stuurboord langszij te gaan en roep dit naar voren. Om te kunnen sturen geef ik wat gas bij om direct daarna vol in de achteruit te willen gaan en dan op de wielwerking de achterkant bij te draaien.
Die mevrouw op dat schip waar wij langszij wilden was zo behulpzaam om Annelies d'r touwtje aan te pakken en roept dit naar Annelies. Annelies gooit d'r touwtje en die mevrouw vangt deze keurig op en begint er direct al een wezenloze aan te trekken. Dit was op hetzelfde moment dat ik gas had gegeven. Ik was er totaal niet op bedacht dat dit had kunnen gebeuren en voor ik het wist lag ik dwars in de sluis.
Met wat voor en achteruit slaan wist ik de boot te stabiliseren en kon de schipper van dat jacht instrueren onze voortros naar zijn achterschip te trekken, waarna we met het schaamrood op de kaken achterstevoren in de sluis lagen.
De schaamte hebben we een beetje probroren te verbloemen door er maar een beetje stom om te gaan zitten lachen.

De sluis gaat even later open richting de kom en de Duitser maakte niet eerder aanstalten om los te gooien voordat hij groen licht had.
De sluiswachter raakte inmiddels aardig over de kook en de Duitser ging vervolgens uiterst voorzichtig richting de kom nadat een handvol schepen achter hem gepasseerd waren.
Voordat ik de sluis uit kon varen moest ik eerst weer de goede kant op wat vrij vlot lukte nadat iedereen om me heen was vertrokken.
Vol gas achter de meute aan en nu begon de sluiswachter tegen mij.
Ik moest harder en dat bleef hij roepen nadat ik aangegeven had niet harder te kunnen.
We liepen aardig in op het achterste maar zaten hier nog een 80 meter achter schat ik.
Deze voorganger was nog koud in de opening van de brug en de sluiswachter uit zijn frustratie door de brug vlak voor mijn neus dicht te gooien.

Ik instrueer Annelies de fenders weer naar buiten te brengen en de stuurboord voortros klaar te maken. Zelf maak ik de in de haast opgeruimde achtertros in orde maar die zit een beetje klem a.g.v. slecht opruimen in de haast naar buiten te varen.
Ik doe er dus wat langer over dan gebruikelijk en heb niet in de gaten dat er een redelijk briesje op de kont staat. Op het moment dat ik weer naar voren kijk zie ik het remwerk vlak voor me en kan nog net de gashendel in z'n achteruituit zetten en daarna een vreselijke klap.
Ik weet nu waarom dit remwerk heet.

Na alsnog te hebben aangelegd hebben ze me waarschijnlijk tot in Zurich achteruit horen bidden.

Man wat was ik kwaad!
Dat ik zo stom kon zijn?

Dit heeft dus een maand geduurd en gisteren kreeg ik het verzekeringsgeld gestort inclusief het geld voor de ontplofte accu's en de reparatie aan de antenne in de mast die a.g.v. de aanvaring los was gekomen.

Ik zal het mezelf nooit vergeven maar neem me wel voor de volgende keer iets meer tijd te nemen.
Achteraf was ik natuurlijk best wel gefrustreerd door de actie van de sluiswachter die de brug vlak voor m'n neus dichtgooide en wilde daardoor te snel aanleggen. Had ik even terug gevaren en m'n tijd genomen dan was dit nooit gebeurd.

Leermomentje.

Dit is echt wel mijn favoriete topic, tussen alle berichten van zeilers die alles van alles weten en alles kunnen.

Een kleine blunder die toch vervelend had kunnen worden.
We logeren in jachthaven De Batterij te Willemstad. Bij aankomst krijg je een QR-code voor de poort van de jachthaven. Er is ook een poort bij het havenkantoor met een cijferslot.

's Avonds laat besluit ik nog een afvalzakje in de container te gooien. Die staat buiten de poort. Heeft ook een slot met QR-code. Die heb ik op zak. De poort valt achter me dicht. De container wil niet open. Hm, werkt de code dan nog wel voor de poort? Ik probeer het, de poort gaat open en ik laat hem weer dichtvallen. Nog eens de container proberen: gaat niet. Ik prop mijn vuilnis in een afvalbak bij een bankje.

Dan weer naar de poort, maar die wil nu niet meer open met de QR-code. Nog eens geprobeerd, en nog eens en nog eens... nog maar eens .....
Mijn vrouw is al gaan slapen, ik heb geen telefoon mee, de cijfercode van de andere poort heb ik niet op het papiertje met de QR-code geschreven. De poorten zijn goed beveiligd; er zit zelfs schrikdraad op de hekken.
Op het toiletgebouw staat een telefoonnummer dat je kan bellen als de poort niet open wil. Maar dat kan ik van hier niet lezen.
Dus zit er niets anders op dan te wachten. Ik drentel voor de poort heen en weer. Zo nu en probeer ik de QR-code nog eens, zonder resultaat. Gelukkig is het droog. Ik kijk al eens naar het bankje bij de prullenbak, waar ik mogelijk de nacht zal moeten doorbrengen. Dat zal wel een beetje koud worden. Als het al niet gaat regenen.

Na toch wel een half uur of zo verschijnen er in de verte een man en vrouw die mijn kant op wandelen. Ze komen van het stadje en lopen langs het vuurtorentje en verder langs het water. Eindelijk zijn ze vlak bij. Ik vraag of ze toevallig op de jachthaven... Voor ik mijn zin kan afmaken zegt de man de cijfercode van de poort bij het havenkantoor. Oef!

Ze wandelen nog even met me op naar de poort. Hij herhaalt voor de zekerheid de code. En de poort gaat open. Als ik aan boord klim is mijn vrouw zich net aan het aankleden om me te komen zoeken.

Eigenlijk was dit een blunder van de jachthaven. Maar de volgende keer dat ik daar kom schrijf ik de code van het cijferslot toch op de QR-code. En het telefoonnummer.

wij maken met onze telefoon tegenwoordig altijd een foto van de poortcode.

Moet je die telefoon wel bij je hebben. En niet in de auto laten liggen en dan je autosleutels kwijtraken