Het begon allemaal vandaag met uitgelezen zeilweer. Lekker windje, zonnig, een graad of 18, wat wil je nog meer. Heerlijk gezeild dus en dat deden er meer, het Hollands Diep is zelden zó vol met zeil- en motorboten. In de middag met een gezapig gangetje plat voor het lapje richting thuishaven. Net toen ik dacht "ik kom eigenlijk toch wat vroeg aan in de haven, jammer eigenlijk" zag ik een vrije mooring aan de noordoever van het water. Een mooie kans om even lekker lui nog een boekje te lezen en dan kon ik meteen mijn aangepaste mooringhaak eens uitproberen.
Voor wie het niet weet, een mooringhaak is een hulpmiddel om gemakkelijk vanaf de boot een lijn door het oog van de mooring te halen. In dit filmpje zie je hoe dat werkt:
Ik had zo'n ding gekocht en op een vaste steel gemaakt, maar zo'n lang ding berg je niet gemakkelijk op. Daarom heb ik hem omgebouwd en op de steel van een korte uitschuifbare pikhaak gemonteerd.
Ik heb er ook een mooie opbergplaats voor gemaakt bovenin de bakskist met wat klemmen.
Dus vol goed moed naar de mooringboei gevaren en met de haak in aanslag de lijn door het oog getrokken. Dat ging in meteen goed en met één haal aan de lijn had ik hem dubbel door het oog zitten. Lijn losmaken van de haak en klaar om op de kikker te zetten. Ah, de voldoening als zoiets goed werkt, mijn knutselwerk was niet voor niets geweest.
Maar te vroeg gejuigd, achter mij hoorde ik iets in het water vallen. Jawel hoor, mijn prachtige mooringhaak had ik achterloos neer gelegd en was over de voetrail gegleden. Daar stond ik op het voordek, lijn in mijn hand, kijkend naar de nu nog drijvende mooringhaak, ruim buiten bereik om te kunnen pakken. Ik wist wat er ging gebeuren. De aluminium buis zou vollopen en de haak zou zinken. Ik zag het gebeuren en kon niets doen.
Maar een wonder voltrok zich, de haak zonk in verticale stand maar er bleef een luchtbel in zitten. Het zwarte handvat stak nog net een stukje boven water uit. Dit was een gevalletje HOB: Haak Over Boord!
Snelheid was geboden nu. Ik wist, er was één kans om de haak weer te pakken te krijgen en dat was bij de zwemtrap. De mooringlijn snel binnen gehaald en met veel motorgeweld de boot in positie gevaren, het juiste moment afwachten om het roer los te laten en de zwemtrap af te dalen. Bijna gelukt maar de boot waaide te snel af. Nog geprobeerd met mijn voet de haak naar mij toe te trekken maar meer dan een natte schoen leverde dat niet op. Nog een keer, nog meer motorgeweld. En jawel, de drenkeling kon ik grijpen en triomfantelijk aan boord brengen. Opnieuw naar de mooring en dit keer met meer oplettendheid vastgelegd. Deze blunder liep goed af, pffff, gevierd met een blikje bier in de zon.
"Je grootste blunder"
Vandaag?
Was net de tablet kwijt in de auto (uit een tas gegleden) en dan de passagiersstoel achteruit schuiven om beter zicht te hebben...
Maar opzoek naar een andere waterdichte tablet dus
Voel met je mee. Had hetzelfde effect in een te vol dashbordkastje en dan wel de klep dichtklappen
Henny (Team Zeilersforum.nl)
It is when you are riding out your first gale in a boat you have built yourself that you wonder about some of the doubtful workmanship that went into her - John Guzzwell
Sinds kort werkt de bluetooth in mijn auto niet meer, dus tijdelijk maar even de Apple Airpods ingedaan onderweg. Aangekomen bij boot, de lijnen los gegooid, stroom afgekoppeld en wil de kabel in de ankerlist leggen. Bij het hurken schoof de kraag van mijn vest even langs mijn oorschelp en klonk er pok, pok, ploep!
En vandaag stop ik de sleutels van de boot met drijvende ‘fendersleutelhanger’ in mijn broekzak en til mijn hand op, een vinger bleef hangen achter de sleutelhanger. Dit lanceerde de sleutels naast de boot in het water. Gelukkig zat die drijvende sleutelhanger eraan, maar kwam er achter dat er zeker één sleutel teveel aan de bos zat
Als je voor de boot een losse bos hebt, valt het gewicht misschien wel mee. Twee sleutels in mijn geval. Bij mij zitten ze echter aan mijn gewone sleutelbos met alle andere meuk die daar aan zit. Anders zou ik al heel vaak bij de boot gestaan hebben zonder boot sleutels . Dat wordt een flinke drijver.
Ik heb er nu dus een keysaver, klein drijvertje aan die alleen een lijntje laat drijven waarmee je de bos kan ophalen. of dat werkt is wellicht te lezen in de vele pagina's die gaan volgen in dit topic. Wordt waarschijnlijk vervolgd.
Dat een gewone drijver al snel niet genoeg is kwam ik in 1996 al achter bij mijn eerste bootje. We waren net vanuit Maastricht in Zeewolde aangekomen en de zeilen zaten in het kastje op slot. Pa was al bang dat ie terug moest rijden voor een reserve sleutel. Gelukkig helpt zo'n drijver wel bij het vinden van de bos op de bodem van de jachthaven in kwestie. Dat (zeker toen) nog veel boordtoiletjes in de haven lozen, wist ik toen nog niet...
Lijntje is maar 12 meter dus bijv. in Noorwegen moet je de sleutels niet overboord laten gaan
Moet gelijk denken aan die ankers die ze op de Ems kwijt waren .
Waren trouwens waarschijnlijk eerder geen te grote boeien maar te korte lijnen waarmee die boeien vast zaten Boeien zijn er nu eenmaal voor bedoeld om boven water te blijven nietwaar www.rtvnoord.nl/nieuws/213646/...oek-weer-boven-water
Ad
Laatst bewerkt: 24 sept 2019 07:51 door Yellow Boat.
Om vergelijkbare redenen zit mijn nieuwe spiboom vol lege 500cc mineraalwater petflesjes. Was lichter dan pur.
Ja, de dopjes zitten erop. Zwaarder dan het hele flesje trouwens,zo'n dopje.
Dat volspuiten moet je inderdaad niet doen met de normale PU spuitschuim uit de bouwmarkt want die hard niet meer uit in gesloten ruimtes vanwege het ontbreken van water(damp).
Dan moet je tweecomponenten spuitschuim gebruiken zoals deze die wel uithard zonder vocht . www.hornbach.nl/shop/SOUDAL-So...7107065/artikel.html
Ad