Onderwerp: Pinkstertrip 2011 met Zonsnel

In dit topic wil ik wat schrijven over de Engeland Tocht. Het eerste stukje had ik al gepost in de voorbereidingen, maar voor de volledigheid hier ook nog even heen geplakt.

Deel 1:

Team Zonsnel is aan de overkant. Even een kort verslag terwijl we samen zitten te eten in de salon.
Vroeg van het werk naar huis. Om 16:00 uur aan boord. Martin was er om 16:30 uur. Hadden we mooi anderhalf uur om anderhalve kuub voedsel en drank weg te stouwen voor de overige bemanningsleden aan boord kwamen.
Na het eten om 20:00 uur donderdagavond vertrokken, bijna Henk vergeten! Heel de weg aan de wind gevaren. I.v.m ‘slordig’ water was 35 graden aan de wind een mooie verhouding tussen hoogte en snelheid. De schipper was moe van een hele week werken en ging gelijk buiten de pieren lekker slapen, immers met zoveel ervaren varensgasten in de kuip was het veilig slapen! Maar ik kon de slaap niet vatten. Het scheepje was bokkig op het slordige water. Een paar dagen harde wind hadden grote golven gemaakt die nu niet meer klopten met de windrichting. Een beetje katterig kwam ik toch maar weer aan dek. Nu ging Martin effe slapen..... Martin werd hier ook een beetje katterig door. Slot van het liedje: 2 man visjes voeren. Heel de nacht niet kunnen slapen, vielen mijn ogen dicht dan moest ik weer visjes voeren, erg zwaar! Maar het scheepje ploegde voort, onverstoord. Steeds zo rond de 7,5 knopen met een 4bf. Later werd het ietsje meer en staken we een rifje. De genieters stonden vol aan. Remko en Cees gingen rond middernacht onderdeks slapen. Na 5 minuten leek het wel of de motor vol aan stond te draaien: wat een gesnurk. Uiteindelijk was mijn maag leeg, al het gal was er uit geknepen, de binnenvoering van mijn keel helemaal kapot gekotst. Kreeg honger,at wat Brinta en kreeg weer praatjes. Diamanten in het kielzog, mooi maantje, veel sterren, een kruisend vrachtschip van 760 voet. We riepen ze op. Ze hadden ons op de radar gezien en pasten hun koers keurig aan zodat wij koers en vaart konden behouden. Na zonsopgang was iedereen weer aan dek. Prachtig zeilweer niet uit hoeven te wijken voor vrachtschepen, gewoon heel de weg 35 graden aan de wind gevaren.
De wind draaide van pal west naar west zuidwest. Hierdoor was onze koers eerst te noordelijk maar gedurende de tocht konden we meer naar het zuiden kruipen. Zo met een grote bocht zijn we de Noordzee overgestoken. Om de Corton boei te ronden was nog een korte slag over de andere boeg naar het zuiden nodig. Met een vette vijf bf staken we het tweede rif. De laatste loodjes waren zwaar maar mooi. Met een flinke stroom mee en 5bf pal op kop de laatste 4 mijl stampend in de golven op de motor afgelegd. De accu was voor 16% gebruikt. Mooi resultaat na 20 uur aan de wind zeilen op stuurautomaat. 125 mijl afgelegd. Om 16:00 lagen we vast in Lowestoft.
Hier in Lowestoft is het druk. Veel schepen van de toerzeilers, Een drietal kolibrietjes 540 hebben de oversteek ook gehaald. Maar helemaal nog geen Zeilersforumers! Elk kwartier doen we een oproep op 77, maar geen antwoord. Ondertussen is het eten op en staat Martin, een beetje brak op de beentjes nog, af te wassen. Zo nu een bakje koffie.

Deel 2

De terugweg.

Al meer dan een jaar zit Dekadent mij uit te dagen om eens een wedstrijdje tegen elkaar te varen. Nu op de terug weg was het dan zover. Wel vreemd voor een toerzeiler om plots een wedstrijd te moeten gaan varen. Maar een goed moment om mijn vaardigheden eens te testen.. Kijk, als je wint komt dat volledig door de schipper, maakt niet uit hoe slecht of klein de ander boot was. Maar al je verliest is er altijd wel een ander reden te bedenken dat de andere boot beter was: nieuwere zeilen, groter boot, ander kiel of wat dan ook. Maar het ligt dan nooit aan de schipper. Nu was het moeilijk smoezen verzinnen. Twee identieke schepen, ervaren bemanning en beiden even strijdlustig……...
Alhoewel, mijn bemanning was meer op toeren ingesteld en hoefde niet zo nodig te racen. Daarom heb ik het als schipper maar heel rustig aan gedaan. De bemanning van Dekadent zat de schipper echter achter zijn vodden aan. Zonsnel ligt op zout en al bijna een jaar. Hierdoor heb ik veel meer aangroei dan Dekadent op die zoetwater plas. Dekadent heeft triradiaal gesneden zeiltjes, veel meer racie dan die van mij. Ook wij hadden een gewichtsnadeel. Onze kok had traditie getrouw 500kg te veel proviand meegenomen en dit jaar iets minder gegeten. Ook waren wij met 5 grote zware kerels (zowel in omgang als in gewicht) Dekadent was gezegend met twee mooie slanke dames onder zijn bemanning, zo weer 100 kg gewichtsvoordeel. Op de heenweg heeft Dekadent veel gemotort, door Amsterdam, en zowat de hele Noordzee over. Wij echter hadden de motor alleen gebruikt om de haven in en uit te varen. Weer een gewichtsvoordeel van 250 liter diesel. Mijn bootje is tevens mijn huisje. Niet dat ik nu veel bezit maar wat ik bezit moet ik wel heel dat tering eind over de Noordzee mee, weer een voordeel van 500kg voor Dekadent. Wat precies het verschil tussen onze scheepsschroeven was begreep ik niet. Maar volgens mij is ook dit in voordeel van Dekadent. Zowiezo was heel de voortstuwing van Dekadent lichter uitgevoerd met die Jankmaar. Zonsnel heeft een zware Volvo Penta, weer 200kg nadeel voor ons. Ook de achterstag van Dekadent was veer zwaarder uitgevoerd, ongetwijfeld weer een voordeel met zeiltrim. Kortom een niet te winnen wedstrijd.

Zonsnel schreef : Oh ja? Volgens mij had je er juist helemaal geen moeite mee om er een heleboel te verzinnen.





(maar zo te zien zijn ze wel "echt")

De Wedstrijd.

Hup, Dekadent is los. Maar wij zijn nog niet klaar!!!! Wacht!!!!!!!!!! Bemanning is nog allemaal niet aangekleed, het dek is een gaos, de printer staat nog het laatste weerbericht te printen en de afwas moet nog gedaan worden. LOS VOOR! LOS ACHTER! WE GAAN! Brult ik als brute schipper naar mijn arme bemanning. Vlug naar zee. Dekadent is al buiten en zeilt rustig over de banken naar open zee. Wij pruttelen op de motor pal tegen de wind in tussen de banken naar dieper water, daar rollen we de fok uit en hijsen daarna (uit de luwte van de fok) het grootzeil. We zijn onderweg!

Maar we zitten wel 500 meter achter Dekadent. Strak trimmen, strak sturen. Een stuurman die onder de 6 knopen uitkomt wordt geslagen en mag de rest van de trip voor straf niet meer sturen! Kielhalen die zwakko’s. Ik geef het bevel dat er nimmer zonder mijn toestemming zeil geminderd mag worden. Maar altijd mag er zonder overleg meer zeil gevoerd worden. Super geconcentreerd zetten we de achtervolging in. Aan de ene kant omdat we Dekadent willen inhalen en aan de andere kant omdat de bemanning nu bang is van de schipper.

Wat lopen die scheepjes toch aardig even hard! Mijl na mijl lijkt het of we niet dichterbij komen. Een paar uur later lijkt het of we iets dichterbij kruipen. Geheel en al te wijten aan ons kunnen, natuurlijk. Nu is het hinderlijk dat er een boot voor ons vaart, we komen in de vuile wind. Door de golfslag is het ook moeilijk een hele rechte koers te varen. Hierdoor zit Dekandent dan stuurboord en dan weer bakboord voor.

Een voor anker liggend vrachtschip ligt op onze koerslijn. Ik wil erboven langs. Immers het waait nog niet zo hard en dan is het scheepje aan de wind sneller. Maar te veel knijpen kost ook weer snelheid, zeker in de golven. Iets afvallen en we varen weer achter Dekadent. Nog meer afvallen en we koersen vlak achter het vrachtschip langs. Maar kan komen we wel in de windschaduw van dat schip terecht. Stom als Dekadent dan wel bovenlangs gaat.

De weerberichten laten een wind zien die draait, toeneemt en overal op zee weer anders is. Onze antwoord hierop is TACTIEK! Onze tactiek was om eerst zoveel mogelijk aan de wind naar het zuiden te varen, zo ongeveer richting Duinkerken.. Als we dan aan de wind zouden blijven varen gaat onze koers langzaam aan richting het noorden. Bij een koers van 38 graden aan de wind zouden we dan precies tussen de pieren uit moeten komen. Op de heenweg heeft deze tactiek gewerkt. De weerberichten zijn tegenwoordig zo nauwkeurig dat als je ergens midden op zee op de windmeter kijkt en hierbij ook de tijd noteert en dit uitzet in de weerkaart (deze mag tot 5 dagen oud zijn) je zo exact je positie kan plotten. Een hele nieuwe nauwkeurige manier van navigeren moet ik je zeggen!

Maar goed, wij moesten dus hoogte houden, afvallen en we zouden bij Egmond aan land uitkomen en daar is geen haven. Maar we wilden ook de wedstrijd winnen. Precies volgens plan nam de wind plots in kracht toe. Met deze wind is onze boot op halverwind sneller. Afvallen dus! En ruim onderlangs het vrachtschip heen, zover dat we geen last krijgen van het windwak. Immers een vrachtschip op zee is zo groot als een Blijlmerflat. Dekadent zien we twijfelen. Is het een afleidingsmanoeuvre of niet? Zonsnel springt vooruit. De grens om geslagen te worden of niet wordt opgetrokken naar 7,5 knopen. We liggen dwars van Dekadent. Ze gaan ons nu ook volgen, We liggen voor op Dekadent. Voor het geval, lieve lezers jullie dit niet geloven. Heel deze Aktie is zorgvuldig vastgelegd op foto en HD film.

Het lijkt wel een triller jullie reisverslag

Nog van dat

Mooie verhalen Zonsnel!

groet,
Maarten

Schuim.

Ondertussen moet Dekadent, schipper van een snellere boot, wel met schuim op zijn smoel de bemanning toe zitten te schreeuwen. Ghooo, wat gaan wij hard. De afstand wordt nu zichtbaar groter en groter. De bemanning van Zonsnel kijkt en trimt de blaren op de handen. Verschillende stuurlieden zijn al geslagen. Uiteindelijk hebben we geen stuurlui meer over en zetten het automaat aan het werk. Weer een nadeel. Dekadent beschikt over een ervaren rot: Keeseend. Hij stuurt als de beste, strak en elk vlaagje pikkend. Nooit verslapt hij, nooit gebruikt hij stroom. Bovendien kan hij anticiperen.
Even overleggen we om de fok te wisselen voor de Genua. Maar dat zou niet eerlijk zijn. Met een Genua zouden wij in het voordeel kunnen komen.
Het vrachtschip is achterons, we loeven weer op. Kijkend op het weerbericht stel ik de windvane stand van het stuurautomaat in op 37,6 graden aan de wind. Exact op de pieren van IJmuiden gericht. Met de fok ploegen we voort, mijl voor mijl. Met Dekadent achterons keert de rust weer. De spanning van de wedstrijd vergeten we bij momenten. Er is tijd voor ontspanning en schuine moppen. En voor koffie met schuim, koekjes en heerlijke warme broodjes uit de oven. Zon, zee en sterke verhalen vullen de kuip. Dit afgewisseld met dik 7,5 knopen aan de wind. Af en toe rolt er een schuimkraagje van een golf aan dek. Het stof van Lowestoft spoelt eraf. Het is gezellig. Stoere mannen onder elkaar. Hier kwamen we voor. Niemand zeeziek. Uitgerust en vol goede moed zeilen we verder. Zo eens in de paar uur kijken we nog achterom naar die verlaten eenzame zeiler, daar ver op de grote Noordzee.

Dolfijn.

Als echte ervaren zeemannen hebben ook wij de marifoon op kanaal 16. Niet dat er ooit iemand ons belt, maar goed je weet maar nooit. Bovendien ben je als kanaal 16 luisteraar goed bezig en reuze stoer!
De een of ander boer roept op de marifoon een schip op in gebrekkig steenkool LBO 1e jaars Engels. Gelukkig heb ik 4 jaar LBO en ben ik ook van boerse afkomst. Juist hierdoor kan ik die beste man verstaan: Ship in the positon 52 graden zoveel en 002 graden zoveel dhis is kuard schip Dolkaanpine kan jou heeer us? Wij varen volgens het weerbericht inderdaad ergens op de 52e graad, echter over de andere kant hebben we net de 3 graden gepasseerd. Dus wij kunnen het niet zijn. Tot 5 keer toe roept hij het zelfde om. Zo af en toe roept een schip terug, maar nee, die bedoelde de zeeman geworden boer niet. Op 13 overlegt de boer van de tractor met zijn meerdere. Hij wordt er op af gestuurd. Nu roept hij weer: SailingSchip met big speed and the same sailingship met slow speed pleas report on 16. Hé deze omschrijving kunnen alleen wij maar zijn! Nu zie ik ook zijn AIS signaal op de plotter. Hij koert recht op ons af. Netjes antwoord ik op 16. Wij boeren onder elkaar begrijpen elkaar wel. Hij is van Guardship Dolfijn en verteld ons dat er bezuiden van productieplatform P11 werkzaamheden plaatsvinden met onverlicht boeien en constructies onder water. Verplicht 4 mijl afstand houden. Zonde, moeten we nog meer afvallen! Uit coulance vragen we aan Dolfijn of de Dekadent maar niet al te veel om te laten varen. Een superjacht van 220 voet moet van Dolfijn ook uitwijken. Met een mooie boog komt dit miljoenen jacht kort voorlangs. Prachtig schip in Nederland gemaakt, nu onderweg naar Gibraltar. Na P11 weer een navigatie momentje. Nu moeten we volgens het weerbericht op 35 graden aan de wind voor gaan liggen. De wind is nu een 5bf. Voltuig. De beentjes staan strak tegen wat ooit de overkant van de kuip was. Dit is nu de onderkant.

ik weet niet of het zeilerslatijn is, maar ik heb het met heel veel plezier (en gevoelens van jaloezie, volgend jaar ook maar mee) gelezen.
Benieuwd naar de beelden!
(en de Dekadente kant van het verhaal)

Ga door!

De kok is ontslagen!

Onze kok is een super kok. De vorige reis is een succes geworden dankzij zijn inzet. Voor deze reis heeft hij zelfs een dag extra vrijgenomen om samen met zijn vrouw inkopen te doen voor het hele Team Zonsnel. Alles is tot in de putjes voorbereid. Maaltijden voorgebakken, gekookt, geklopt en gesmeerd. Op de vorige reis was hij zelfs in staat te koken bij flinke zeegang of zware mist. Bij dag en bij nacht. Altijd was er warme koffie, soep, broodje bal, biertjes, of gekoeld fris. De warme maaltijden waren een feest. En alles uit eigen keuken! Dit jaar heeft de kok dus nog groter uitgepakt. Meer voedsel, duurder, nog lekkerder, nog meer zorg eraan besteed en nog meer liefde. Ja echte liefde zat er in de voorbereiding: liefde voor het schip en voor de zee.

Op de heenweg was de kok moe van heel de dag voorbereiden en niet bang voor wat dan ook kruipt de kok net als de schipper 1 mijl buiten de pieren te kooi.
Een beetje schipper is nooit zeeziek. Zeeziek is aanstellen. Immers een beetje stoere vent heeft er geen last van.
Helaas kwam deze schipper groen en geel na een kort tukje weer bovendeks. De kok een kleine tien minuten later met dezelfde verschijnselen………………Beroerd als een olifant.

De eerste uren waren we bang dood te gaan. Later waren we bang dat dat zelfs niet meer zou gebeuren…….

Wat waren wij beroerd. Kotsen en kosten. En synchroon kotsten. Tot je leeg was. En nog meer kotsten tot er enkel nog maar rocheltjes uitkwamen. Heel mijn binnenvoering was rauw. Martin ging echter door met kotsten tot er bloed uit zijn strot vloog. Ghoo wat was hij beroerd. Stom eigenlijk dat een heel klein evenwichtsorgaantje zo’n een grote vent lam kan krijgen. En niets kan je eraan doen. Wel sneu. Wij maar eten en eten van alles wat de Kok met grote liefde en toewijding heeft gemaakt. Een dubbel gevoel om dan zo te moeten genieten terwijl een gerespecteerd bemanningslid is uitgeschakeld. Maar goed, in het gunstigste geval moesten we volgens het weerbericht nog 18 uur aan de wind hakken……

In de haven ging het iets beter. Helemaal is de kok nooit meer hersteld. Maar de maaltijden, snacks , koffie en tussendoortjes waren weer als vanouds.

Voor de terugweg beraad. Als schipper moest ik een moeilijk en lastig besluit nemen: we ontslaan de kok! De taken worden overgenomen door bemanningsleden met de sterkste magen. Een moeilijk besluit, een slecht besluit. De kok mocht zijn geliefde werk niet meer uitvoeren. Sneu. Hij had het er zelf wel weer voor overgehad, dat weet ik zeker. Alle complimenten voor het bereide voedsel onderweg gingen echter niet naar de twee nieuwe koks, neen, de oude kok verdiende die eer!

Albert 45 schreef :
Hé Albert.

We misten je aan de overkant, immers mijn wijn is op!
Mag ik morgen weer doorgaan met verhalen? Moet morgen om 5 uur weer op.

Groet,

Zonsnel

Prachtig! Ik hou van dit soort verhalen en je vertelstijl; doe nog eens wat meer morgen?

Zonsnel schreef :
Helaas konden wij wegens privé omstandigheden dit keer niet mee. De wijn die we toen op volle zee overpiekelde, kwam uit de kelders van "Chateau Groom".

Maar ga vooral door met schrijven - en niet alleen over de Pinkstertrip - het smaakt naar meer!

Zonsnel wanneer komt er een boek van jou uit?

Geweldig om lezen,zeker omdat ik wat personages ken en het me beeldig kan voorstellen

Concurrentie voor Albert, met zo'n vlotte pen. Roeping gemist?

Fantastische schrijfstijl! Heb geen noordzee ervaring maar hier begint een hartje sneller te kloppen!

Maar goed dat het geen zomers strand- en zwemweer was met al die Kots in de branding

Zonsnel schreef : Ik probeer me dit voor te stellen maar gezien de embarlijke staat van je stembanden lukt me dit niet

Mooie stukjes!

Volg de wedstrijd op de radar.

Geholpen door de goede taakoverdracht van onze kok heeft Remco gekookt. Heerlijke Swarma met macaroni goten we even later in onze magen. Van zeilen op zee krijg je honger. Dankzij het strakke stuurgedrag van de stuurautomaat is het koken en eten zorgen- en zeeziekte loos verlopen.. Wel zo fijn om zo allemaal gezellig bij elkaar te kunnen eten. Na het toetje de afwas, ?? Afwas? JA, AFWAS. Ondanks de 4 a 5bf voltuig aan de wind racen had de ontspannen schipper alle tijd om de afwas te doen. Er was nog voldoende warm water in de boiler over. De bemanning zat ondertussen heerlijk onderuit gezakt in de kuip onder het genot van een vers bakje koffie. Wat is zeezeilen toch zwaar!

Op onze radar konden wij van tijd tot tijd de verrichtingen van Dekadent tot op de voet volgen. De eerste uren was de afstand nog met het blote in te schatten. Maar gaande weg de tocht was voor een exacte positie een plot op de radar noodzakelijk. We lagen zo 300 voet voor, 0,5 mijl, 0,6 mijl, 0,8 mijl en na de koffie was Dekadent niet meer te zien. Oké het werd een beetje schemerig maar toch Cees zag Dekadent niet meer. Dat Cees wel meer niet kon zien zal ik hier verder niet behandelen. Toch is dit een feit om rekening mee te houden. Met een beetje schemer en een grijze lucht is je zeilboot vanaf 1,2 mijl niet meer op het blote oog te zien. Zelf zie je in deze omstandigheden op 15 mijl nog een tanker en denk dan dat hij jouw ook wel kan zien, oppassen geblazen dus. Spoedig viel het donker over ons schip.

Vrij laat zet Dekadent zijn navigatie licht aan. Nu is hij weer goed zichtbaar. De afstand loopt op tot 1,9 mijl. Vanaf die afstand valt de Dekadent volledig weg op de radar. Zelfs op de kleinste schaal is hij niet meer te zien. Wel pikken we radar beelden op van vrachtschepen, 24 mijl verder. Ook een ding om als jachtje rekening mee te houden op zee. Hoeveel we uiteindelijk voorlagen is niet exact gemeten. Maar zeg maar 2 mijl op 100 gezeilde mijlen, dat is maar 2% zo’n 0,14 knopen!

Zonsnel,

is inderdaad een belangrijke opmerking dat ik dus niet meer zichtbaar ben op 2 mijl. Weliswaar zit jouw radar achter op een paal, en niet halverwege de mast, maar mijn reflector zit aan het topje van de mast. Een punt van aandacht bij mij dus, ik vind 2 mijl niet overdadig. Maar goed, terug on topic.

Ben toch wel benieuwd welke argumenten er nog meer uit je hoge hoed komen om te verklaren waarom een schip met een grote sterke crew, klapschroef, jongere zeilen, stuurautomaat, radar, allerlei zeilwisselingen tegen een schip met vaste schroef, uitgezeilde zeilen, kleine crew van oude man en 2 bevallige dames, zonder stuurautomaat en uitgeprinte weersverwachtingen uiteindelijk niet kunt winnen.....)

Dekadent

Schitterend verhaal Zonsnel!

Dekadent schreef :
Wat voor reflector heb je Dekadent?

wrang om te horen dat je je bemanning hebt laten kotsen om sneller aan de overzijde te zijn... Dit werpt een geheel ander licht op je verhaal. En het gewicht van onze slanke dames werd meer dan gecompenseerd door de omvang van de schipper en hoogbejaarde keeseend. Daar komt nog bij dat je boordverlichting door de ledjes uitermate summier was, dat kan onmogelijk veel gewogen hebben. Jaja, je moet op de kleintjes letten!

De nacht is gevallen.

In de nacht wordt het kouder. Tijd om mijn warmer aan te kleden. Eén voor één gaat de bemanning naar binnen om in de beschutting van het schitterende luxe teak interieur extra truien, sokken en broeken aan te trekken. De wind trekt wat aan. Rif één wordt gezet. Hierdoor helt de boot minder, ligt beter op het roer en zeilt nog net zo snel. De wind trekt nog verder aan. Eigenlijk moet dan eerst de fok kleiner maar daar hebben we nog geen zin in. Rol reven doen we niet aan. Slecht voor het voorlijk, zeker aan de wind. Het tweede rif gaat erin. Met ons ervaren team een fluitje van een cent. Het scheepje kan 30 graden aan de wind varen, op vlak water. In golfslag is het beter iets te vallen tot 33 graden. Immers in golven word je steeds afgeremd en daarom heb je meer power nodig. Die paar graden extra compenseren ook je slingerkoers. Nu varen we al een geruime tijd op 37,6 graden. De boot wordt hierdoor loefgierig, ze wil liever scherper varen. Maar dan komen we in Haarlem uit. Het oog van de fok gaat naar achter. Een vlakker onderlijk en boven gaat het zeil meer openstaan. Er heerst weer rust.
Een controle met de zaklamp laat zien dat de grootzeilval strakker moet, inderdaad nu is toontje C weer te horen op de piano. Door het stemmen van de piano ( de vallen zijn de snaren, aangetikt met de lierhandle) is te horen hoe strak het val staat. In wat grijze donkerte trekt de wind in stoten nog verder aan. Wat doen we? De verwachtingen laten vlak bij de kust wat ruimte over voor af en toe flink wat wind. Een 5bf hier en verder op zee een 6bf kan ook een stootje 7 of 8 bf betekenen. In vlagen moet het automaat flink roer geven. Hij houd de situatie makkelijk in de hand, maar toch.
20 mijl voor de kust om half twaalf in de nacht gaan we de fok wisselen. Remco aan de lieren. Henk let op alles om het schip heen. Cees ligt beneden te slapen. Aangelijnd in mijn overlevingspak ga ik naar het voordek. De golven blazen me tegemoet. Hele stukken vastwater spoelen langs mijn smoel. Maar voor de duvel nog niet bang kruip ik krachtig naar voren in de donkere nacht. Schootlos, val los en graaien aan dat doek. In 3 seconden ligt is het zeil enigszins opgevouwen op het voordek.
De rust keert weer op het scheepje. Martin pakt de fok aan en legt hem in de bakkist. De zwaarweer fok ligt klaar en Martin geeft hem aan. Kort tijd later varen we weer. De snelheid is nu 2 knopen lager dan met voltuig. Maar het schip is super rustig en ligt volledig neutraal op het roer in vlagen van 32 knopen.
Straks voor de pieren kan je nog wel moeten wachten. Stel dat de wind dan aantrekt naar die 7 of 8bf, ja ook dan willen we nog scherp aan de wind weg kunnen varen! In de nacht, met onweer voorspelt, voor de pieren van IJmuiden met een dwarsstroom tot wel 2,5 knopen hebben we gekozen voor veiligheid. Dit ten koste van snelheid. Toch was dit allemaal niet de reden om zover te reven. Neen, wij vonden de voorsprong te groot en gunde de snelste tijd aan Dekadent. Met nog 18 mijl te gaan en 2 knopen langzamer moest de voorsprong van ons toch wel omgezet kunnen worden in een overwinning van Dekadent??