Hoi allemaal,
ik heb al een aantal tochten met mijn zeilboot gemaakt, maar het anker bleef daarbij altijd binnen. Ik heb het alleen eens in de zink verf gezet, en op mijn werk was iemand zo vriendelijk de schacht recht te buigen, maar verder niet veel aandacht aan besteed.
Een paar jaar geleden had ik ook eens een rol van 100 meter polypropyleen touw gekocht, en hier een paar landvasten van gemaakt. Het resterende deel, zo'n zestig meter, verdween ook in de ankerbak.
Ik had mijzelf voorgenomen om het dit jaar eens uit te proberen, en hiertoe al de nodige voorbereidingen getroffen. In de haven eerst maar eens kijken hoe alles er uit zag.
Aan het anker zat een voorloop ketting met aan het eind een ERG verroeste schakel met een kurkdroog bruin touw. De buurman bracht uitkomst. En een slijptol.
Bij de winkel heb ik een anker connector gekocht, deze aan het eind van de voorloop ketting gezet, en hieraan het PP touw gesplitst. Met takelgaren in verschillende kleuren heb ik van de week, in de hete zon, een paar takelingen van een centimeter of tien aangebracht, op een kwart, de helft en driekwart van de lengte.
Ik had ervoor kunnen kiezen om ook te gaan ankeren, maar daar vond ik niks aan. Het was warm, en windkracht één. Maar vandaag ben ik er op uit gegaan, en moest het ervan komen! Het was mooi zeilweer op het Hollands Diep, grijze wolken, soms een druppel, en windkracht vier, vijf.
Eerst in de haven anker op de rol getild, en vanaf de schacht van het anker een lijntje naar een kikker geknoopt.
Een stuk motoren vanuit Noordschans bracht me iets ten noorden van de HD22. Zes meter diep. Alleen ineens een bult van drie meter. Nog steeds ruim voldoende, ik steek niet diep en eb is 's avonds laat. Tijd om te gaan.
Motor op neutraal, anker naar beneden, stuk lijn erbij. Eerst maar eens de boot laten deinzen zodat anker niet bedolven wordt. Makkelijk zat, er staat een stevige wind op de kop. Maar houden doet hij nog niet erg. Niet genoeg lijn uitgezet. Het waait flink en het is zes meter diep, dus ik zet de helft van de lijn uit. De lijn komt strak, en we liggen. Ik geef wat gas naar achteren, geen krimp. We liggen voor anker! De kop gaat een beetje heen en weer, en de wind draait, maar het anker geeft geen sjoege. Ik hijs de ankerbal, en met mijn mobiel maak ik wat foto's en een kort fimpje van 360 graden.
De lijn doet zijn werk goed maar staat nog wel wat naar stuurboord. Niet fijn, daar zit mijn aansluiting van het boordlicht. Ik trek een stuk lijn terug, en knoop hem in het midden vast.
Het waait behoorlijk. Fijn, zo zie je tenminste dat er wat gebeurt. Ik zit lekker even op het voordek, en geniet van het uitzicht en mijn nieuwe ervaring. Maar aan de horizon verschijnen een paar wolken die er toch wel erg blauw uitzien, en dus wordt het tijd voor anker op.
Ik heb geen lier, wel spierballen. Met de motor stationair vooruit komt de lijn langzaam naar binnen. Maar het gaat behoorlijk zwaar! Een klein beetje gas bij om het anker vrij te varen helpt. Na enig sjouw werk komt het anker boven. Mét op elk blad een klont dikke zwarte zuigmodder, ter grootte van een struisvogelei! Anker spoelen werkt niet. Ik veeg wat weg, maar krijg wel pikzwarte handen. Gauw afvegen, ankerketting om de kikker, en niet te vergeten wegvaren voor de wind ons voorbij de recreatie betonning zet. Het voordek is wel een rommeltje, maar voor het korte stukje terug naar de haven maal ik er niet om.
Terug in de haven hangt er, precies voor mijn boot, een kraan met een tuinslang. Na enig aandringen stroomt alle modder van het anker, de zijkant van de boot, het dek, en zijn ook mijn handen weer beter toonbaar. Ik ben wel blij dat het goed gegaan is, en ik weer een ervaring rijker ben. Alleen volgende keer niet vergeten de ankerbal naar beneden te halen....