Onderwerp: Berichten uit Bretagne

Wij zijn dit weekend in St Malo op Dutch Rose gestapt. De boot was door dochter + het nieuwe forumlid Breeveertien naar Bretagne gevaren, wij zijn met de auto aangereisd.
Toch wel een beetje spannend, maar ze ligt er netjes bij. Goed gedaan, jongelieden, voor het eerst zo'n tocht inclusief een flinke oversteek van Boulogne naar Cherhourg.



Vandaag lekker rustig aan gedaan en wat rondgetourd, nu we de auto toch nog ter beschikking hebben. We hebben onder andere Mont St Michel aangedaan. Erg touristisch, maar wel leuk, zeker omdat we niet lang geleden ook St Michels Mount aan de andere kant van het Kanaal hebben bekeken.

Op de terugweg (scenic rout langs de kust) toch wat aardige dingen gezien. Het getij valt hier met 10-12 meter, dus waar de kaart aangeeft dat er zee is, ziet het vanaf de weg er zo uit:


En als er een riviertje uitmondt, dan zo:



Maar het blijkt dat de men toch nog net wat handiger is in het overwinnen van deze zand- en modderbanken dan onze platbodem wadschuivers:



Morgen richting Jersey, kunnen we tenminste onszelf weer wat beter verstaanbaar maken.

Zijn er meer forumleden in deze regio, laat het weten, wie weet komen we elkaar tegen!

Leuk om wat van je te horen, Erik. Fijne vakantie gewenst!

Mooi! Geniet er van Erik. Prachtig zeilen in die regio.


Onno

Vandaag vanuit St Malo naar Jersey gevaren. Mooi tochtje, 40 mijl, met lichte wind op koersen van aan de wind tot ruime wind.
Met dit lichte weer is Dutch Rose ondanks de 150% genua niet de snelste. Met 6 knopen ware wind komen we op aan de wind op ongeveer 5 knopen en dan ben ik best tevreden. Maar vandaag maar eens een innovatie toegepast. Sinds dit voorjaar hebben we een kotterfok;. Die is eigenlijk bedoeld voor veel meer wind, maar wellicht werkt het ook wel mooi in combinatie met de genua met licht weer. Dus dat zeil maar eens extra uitgerold. En tot mijn stomme verbazing versnellen we tot 5,5-6 knopen. Terwijl dat zeiltje bijna niets lijkt te doen, ik kan het met 2 vingers aantrekken.

Dutch Rose in de nieuwe zeilvoering:

Leuk om te lezen, mooie foto's.

Als je in Jersey bent is Beauport Bay (indien de wind de goeie kant op staat natuurlijk) een aanrader!

Morgen vertrek ik voor een bootdelivery van Kortgene naar Quiberon. Ga je nog wel passeren. De boot heet OOO,geen AIS helaas. Wie weet tot ziens op het water Erik!

Dat is toevallig, dochter + vriend zeilen op dit moment ook in Quiberon! Nou ja, wij varen morgen naar Sark, dus mocht je een tussenstop maken...

Net contact gehad met De Wilde Vaart, die zijn ook op Sark en we gaan elkaar opzoeken, mini meet zullen we maar zeggen

Wij varen morgen van Beaucette Marina op Guernsey naar Lezardrieux of iets daar in de buurt. Daarna blijven we een dag of 10 bij Bretagne varen en gaan dan weer noordwaarts.

Wellicht zien we elkaar nog.

Zojuist de mini-meet gehad met De WIlde Vaart en forumlid Marius. Was erg gezellig, zij varen vanmiddag richting Brest om van daaruit de oversteek naar Spanje te beginnen.

Ze zeggen wel, toeval bestaat niet. De Wilde Vaart had mijn radar overgenomen. Die waren ze aan het installeren en kwamen daarbij wat problemen tegen. VIa SMS contact gehad., maar voor echte hulp is ' on-site' natuurlijk veel beter. Dus ik vraag, waar zijn jullie. Zij: op Sark. Daar wilden wij net heen, dus dat was snel afgesproken. Het euvel met de radar was daarna snel opgelost, wat liefde en aandacht van mijn kant en hopsa, de hele baai keurig in beeld!

Vanochtend vroeg hebben we nog een boot van de rotsen gered. Wij lagen lekker aan de oostkant van Sark, de wind was 180 graden gedraaid vannacht. Mijn vrouw zegt tijdens het ontbijt: goh, die boot lag zostraks nog veel verder naar rechts, wat gek. Ik spring in het bootje en roei erheen. Tegen die tijd waren ze nog maar 10m van de rotsen verwijderd. Er zat een vrouw in de kuip die geen clou had dat het gevaarlijk was. Na de waarschuwing kwam de schipper boven dek en ik heb nog niet vaak iemand zo snel de motor zien starten en wegvaren, met het anker nog beneden. Ze waren op dat moment nog 3 meter van de rotsen af...

Behouden vaart en veul plezier !!!

Liggen achter de mooring in Lezardrieux. Morgen weer een stukje westelijker. Nog geen idee waarheen. Op dit moment eb. Altijd mooi gezicht.

Domme vraag misschien....
Maar goed....

Je knoopt je boot aan zo'n mooring. Prima.
Heb je een jacht en een dinghy, dan klets je dat bootje in het sop en roei je naar de kant.

Maar al die kleine bootjes... Hoe doen die dat? Trekken ze hun bootje met een lijn naar het droge? Lopen die mensen tot hun kruis door het water? Hebben ze allemaal een dinghy?

Haha, ik ben echt een leek, maar deze vraag houd me al even bezig.

Dus: Als je aan een mooring ligt, hoe ga je van je bootje af en er weer naar toe?

er zijn er ook die hun bootje aan de mooring achter laten als ze gaan zeilen.

Er liggen daar tientallen bootjes op de kant die vast bedoeld zijn om naar een mooring toe te komen. Daarnaast zie je idd vaak dinghies aan een mooring liggen, wachtend op de grote boot die terug komt. Daarnaast heb je bij grotere mooring gebieden vaak ook een watertaxi die je via de marifoon kunt oproepen om je naar de wal te varen, tegen een kleine vergoeding.

Verder met Sark. Nadat we Dewildevaart hebben achtergelaten lopen we het dorp in om wifi te vinden om weer binnen te halen. Die wifi vinden we pas einde middag en het weer stelt ons voor een dilemma. We hebben ondertussen bij een erg goed restaurant afgesproken om te komen eten. Kreeft is in deze contreien zeer betaalbaar en als het dan ook nog een vermelding geeft in de Michelin gids, dan loopt mij het water in de mond. Maar het weerbericht geeft voor die avond buien met onweer en windstoten tot 40 knopen. Geen fijn weer om de boot voor anker achter te laten, en ook niet fijn om voor anker de nacht door te brengen. We besluiten het toch te doen, we liggen erg mooi beschut achter het eiland, met veel ruimte om te zwaaien en maar twee andere boten op voldoende afstand. Door de luwte kan er geen golfslag opbouwen, en die windstoten komen we wel doorheen.
Na het eten (heerlijke gegrilde kreeft met gembersaus) lopen we terug naar de dinghy en sjouwen deze naar het water. Ik heb in het hoofd dat het gemakkenlijk roeien moet zijn naar de boot, van hogerwal. Maar door de valwinden tussen de rotsen blijkt dat erg tegen te vallen. En de heerlijke wijn bij het eten zit me nu toch ook wel dwars
Maar goed, het lukt, we komen bij de boot terug. De wind loeit ondertussen om de boot. Door de omringende rotsen komt die wind niet uit een hoek, maar draait soms wel 90 graden. We komen dus zo nu en dan in een windvlaag van 40 knopen op halve wind te liggen. Maar het anker geeft geen krimp, de 50m ketting helpt daar denk ik ook wel bij. Ik stel het ankeralarm op 50m. Dat heeft als nadeel dat we ook gealarmeerd worden als de wind draait, maar mochten we gaan krabben bij de huidige wind, dan krijgen we een seintje voordat we tegen de rotsen liggen.
Het begin van de nacht is erg onrustig, maar de tweede helft trekt het weg en wordt het heerlijk rustig. Vanochtend was het daarmee in het baaitje windkracht 0. We zijn van daaruit in een uurtje naar Guernsey gezeild, want we vinden St Peter Port altijd zo gezellig. Daar parkeren we aan de wachtsteiger. De binnenste haven ligt achter een drempel die pas 2 uur voor hoog water 2 meter diepgang geeft, dus tijd voor een kopje koffie. Maar voordat dat achter de kiezen is roept de harbour master ons van de boot, om een andere boot op te vangen bij het aanleggen. Gelukkig stapt Monique ook af. Het blijkt dat die 40 voeter geen werkende motor heefft. Met een rubber bootje ernaast komen het gevaarte achter ons langs de steiger, maar veel te hard. Gelukkig wel een lijn binnen bereikt, en door vol aan de lijn te gaan hangen weten we de boot te stoppen een halve meter van onze spiegel af.
We liggen dus nu in St Peter Port. Morgen gaan we verder richting Paimpol.

Heerlijk leesvoer!

Leuk om deelgenoot gemaakt te worden. Begin me schuldig te vinden dat ik zelf tot nu toe geen verslag gedaan heb. Als enig excuus dat het internet hier echt heel schamel is.
In de buurt waar jij nu bent heb ik zelf altijd een zwak voor Treguier. Onder het kasteel ankeren op bijboot afstand van het stadje. Zeker nu het tij af aan het nemen is tot een coefficent van minder dan 70 (gemiddeld tij )

Wij voeren 2 jaar geleden de rivier bij Treguier op bij laag tij. Dat was een speciaal gezicht, je kijkt dan tegen 10 meter modder op de oever aan! Toen we weer wegvoeren was het hoogtij en dan ziet die rivier er opeens heel vriendelijk uit!

Zelf heb ik een zwak voor Paimpol: na een stukje hogere kunst aanvaarroute kom je in een geweldig mooi stadje, waar je middenin de haven ligt. Maar daarover morgen meer.
Wat we dit jaar ook eens willen aandoen is net om de hoek bij Paimpol het Il de Brehat. Bijna onbewoond, alleen maar ankeren en moorings net als Sark en het schijnt er erg mooi te zijn.

PS Voel je niet schuldig, netwerk connectie is soms gewoon moeilijk/onmogelijk. Ik heb nu ook redelijk wat uitdaging omdat mijn telefoon weigert om internationaal nog 3G te doen. Nog geen oplossing voor en dus veroordeeld tot wifi zoeken

Da's een setting in je android. Pm me effe dan vervuil ik 't topic niet.

Vandaag met weinig wind om 7 uur vertrokken uit Lezardriuex. Eenmaal op zee koers richting Binic. Heerlijk gezeild met een licht briesje en veul stroom mee. Precies met hoogwater in Binic aangekomen. Liggen nu achter de "deur" met verder geen water op minder dan 1 km afstand behalve in de havenkom dan.

Prachtig weer en net heerlijk gegeten. Helaas geen werkende wifi in de haven. Dan maar, voor straf nog een bakkie op het terras.

Morgen iets minder weer verwacht. Overmorgen naar St. Malo. Niet alleen om er geweest te zijn, maar ook om een nieuw stuurautomaat display op te halen. Van de week is die van ons overleden helaas. Gelukkig eenzelfde op Marktplaats gevonden en naar het havenkantoor in St. Malo laten versturen. Hoeven we gelukkig niet alles op de hand terug te sturen.

We hebben gister de oversteek van Guernsey terug naar het vaste land van Bretagne gemaakt. Een dagtocht, op de kaart 48 mijl. In werkelijkheid iets meer door stroom tegen. Stroom tegen? Maar jij plant je tochten toch altijd goed? Nou, in dit geval was dat wat ingewikkeld. We lagen in St Peter Port in de binnenste haven, achter de drempel. En met onze 2 meter diepgang kan je daar pas 2 uur voor hoog tijd uit. Hoog tij was om 13.30, dus we konden pas om 11.30 op gang komen. En dan wil je met zo'n tocht in het vooruitzicht wel meteen gaan. Zeker omdat Paimpol moeiliijk aan te lopen is. Maar dat betekende dus wel de hele tocht stroom tegen. In plaats van 48 mijl werd dat dus 58 mijl...
Het weer in Btretagne is op het moment ontzettend rustig. We hadden dus tegenwind, veroorzaakt door onze eigen snelheid. Ja, op de motor varen dus We hebben nog wat stukjes kunnen motorsailen, wat een halve knoop extra opleverde. Maar het was een lange dag.

's Avonds om 9 uur kwamen we voor Paimpol te liggen. Je kijkt dan tegen een enorme berg zand en modder aan. (Vandaag vanaf de wal ff een foto gemaakt:



We voeren door totdat we niet verder konden, omdat het water nog niet ver genoeg was gestegen. Anker uit, ien wachten maar! Volgens mijn berekeningen moesten we er om 11 uur overheen kunnen. De vaargeul is alleen het allerlaatste deel met tonnen aangegeven, en ik was een beetje bang dat ik die om 11 uur niet meer zou kunnen zien. Ik heb daarom de tonnen met de kijker gezocht en er een peiling op genomen, voor de zekerheid.

Tijdens het wachten zat ik in de kuip te lezen en hoorde achter me een raar geluid, waarvan ik meteen dacht dat het een zeehond of dolfijn zou kunnen zijn. Dat laatste bleek, 4 dolfijnen die op een 100 meter afstand zeker 4x langs ons zwommen. Grappig gezicht, soms sloeg er 1 een paar keer met de staart vlak op het water. Helaas op de iPhone geen foto's, het was te ver weg. Maar met de kijker schitterend te zien.

Om half elf maar eens langzaam varend begonnen aan de laaste 2 mijl. Dat ging verrassend goed, zodat we om vijf voor elf voor de sluis lagen. Dubbel rood veranderde precies om 11 uur in groen, dus kennelijk ben ik niet de enige tijd goed aan het rekenen was. Met een gerust hart konden we aanleggen in het grote basin, waar je langs de rand kunt liggen, veel leuker dan hutje/mutje het kleine basis met de jachtsteigers.



In Paimpol lig je midden in het stadje. In het grote basis kwamen honderd jaar geleden de grote zeilende vissersschepen binnen die na een seizoen vissen bij Newfoundland hun in zout ingelegde vis kwamen ontladen. Die sfeer ademt het stadje nog steeds een beetje uit. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden dat die grote boten zo'n moeilijke aanloop op zeil voor elkaar kregen, respect voor de schippers van toen!

Twee jaar geleden vielen we in Paimpol met de neus in de boter met het jaarlijkse 'Festival des Islandays' waarin de haven vol ligt met oude bruine vloot en de kades opgeluisterd worden door een mooie combinatie van chanty koren en wat modernere ' life music' . Maar dat festival is begin augustus. Maar ook deze zondag blijken we geluk te hebben. Deze dag wordt het jaarlijkse ritueel uitgevoerd om de doden die op zee zijn gebleven te eren. Luister bijgezet door lokale bagpipes lopen jong en oud in stemmige klederdracht, naar de haven, waar een hele oude en een hele jonge man een krans in de zee gooien. Daarna volgt een middag waarin verschillende doedelzak groepen met dansers voorstellingen geven.



Morgen gaan we naar Ile de Brehat, schijnt erg mooi en rustig te zijn, weer aan de haak in plaats van de haven. Mijn Monique begint zowaar langzamerhand te wennen aan het ankeren. Wordt vervolgd...

Heerlijk om te lezen zo op zondag avond! Zo lekker wegdromen van mooie zeilreizen!

Het is net of ik mijn eigen verslagen van 2 maanden geleden weer teruglees. Paimpol, Lezardrieux, Guernsey... Ik heb daar zo genoten, echt fantastisch zeilen daar en geweldige cultuur. En ja, zeilen is niet simpel met de getijden en de lokale stroom, zeker het aanlopen van Paimpol is een mooie uitdaging.

Ik zie uit naar de volgende verhalen.


Onno

Lekker smullen

We zijn gistermiddag naar Ile de Brehat. Het nadeel van de grote getijdenverschillen is dat je iin de havens zoals Paimpol ook alleen kunt vertrekken bij hoog water. En als dat zoals nu in de loop van de middag valt, dan heb je dus een kort stukje dag over om een tocht te maken. Daarom Ile de Brehat gekozen, slechts een uurtje vanen vanaf Paimpol. Dat uurtje is het goed opletten, want na een stuk wadachtige omgeving is het een en al rotsen waar je tussendoor moet. Bijna elk van die rotsen staat wel een paal of een toren op, dus ze helpen je wel.
Bij Ile de Brehat hebben we gekozen voor een vrij open stuk om te ankeren, omdat de wind toch de komende dagen uit dezelfde richting blijft en de wat beschermdere baaitjes allemaal propvol liggen. Maar zelfs dit stuk liggen al aardig wat boten. We ankeren dicht bij de wal, in 10 meter water. Dat gaat nog 4 meter vallen, dus dat komt wel goed. Wel is er een raar effect door stroming tegen wind. Daardoor lig je niet met de punt in de wind, maar afhankelijk van de stroming zo nu en dan dwars op de wind. Da's allemaal niet zo erg, maar nu blijkt dat sommige boten meer gevoelig zijn voor de wind en andere meer voor de stroming. En dus ligt niet iedereen netjes in dezelfde richting achter zijn haak. En was mijn inschatting van hoe het met de boten om mij heen zou gaan niet helemaal correct. We zwaaien in de loop van de avond vrij dicht bij 3 andere boten, Maar net niet zo dichtbij dat er maatregelen nodig zijn. Maar ik slaap wel met een oor open...
Vandaag wat langer aan de wandel, het hele eiland over. Om te beginnen ff terugkijken naar het baaitje waar we met de dinghy heen gevaren zijn:



Ile de Brehat is maar 3,5 km lang, maar omgeven door dit soort baaitjes. Het zuidelijke stuk is flink volgebouwd, met erg lieflijke huizen en huisjes, en de meest schitterende tuinen. Monique vind het meer engels aandoen dan frans, zo mooi als de tuinen erbij liggen.
De overgang van het zuidelijke stuk naar het noordelijke is een heel smal stukje met een dam waar je over loopt. ik maak me sterk dat de zee hier onder bepaalde omstandigheden wel eens overheen spoelt. Op het eiland rijden geen auto's, wel tractors, zelfs een met een trammetje voor touristen erachter. Alle wegen op dit eiland zijn erg smal, we zien op een gegeven moment het materieel van de brandweer, wat ook al op smalle wielbasis rijdt.
Het eiland is (helaas) overdag vergeven van touristen die allemaal met een veertje op en neer het vaste land gaan. (Grappig trouwens, wij zijn natuurlijk ook tourist, maar voelen ons dat toch minder, doordat we op eigen kiel hierheen zijn gekomen)
Tegen de avond worden we nog flink in de verleiding gebracht, net als op Sark. Een menuutje kreeft kost hier maar 17 euro en ik ben er dol op. Maar we hebben op de boot nog spul dat op moet, dus toch maar terug.
Ondertussen blijkt het baaitje nog voller te liggen, nu bijna 20 boten. Gelukkig niets dicht bij ons, want dat zou dus echt niet goed gaan.
Vanavond na een lekkere douche uit de zwarte douche-zak, dat werkt uitstekend met dit weer. Wat ook lekker blijkt te werken zijn de zonnepanelen. Ondanks de koelkast die dag en nacht aan staat, de Navtex (idem) en het Nasa ankerlicht blijven de accu's lekker vol, boven de 13 volt. Ofwel, we blijven in zo ongeveer volgeladen toestand. Enige voorwaarde daarvoor is dat ik regelmatig het draaibare paneeltje naar de zon keer.
Morgen naar Trebeurden, een aardig tochtje van ongeveer 35 mijl.

Mooi verhaal Erik. Scheelt weer een boek in de vakantie
Geniet van het vervolg en een behouden vaart.