Onderwerp: Lemmer - Lowestoft en terug

Eerst maar eens testen welk formaat foto's deze site aankan.


Oeps! Groot genoeg, maar duurt eeuwen om te uploaden, en vertaald zich toch niet ik kwaliteit op de site: even een straf uurtje gaan compressen dan maar....

Spannend -ben benieuwd!

O.K daar gaat ie!
Na eerst een proeftochtje te hebben gedaan naar Ter Schelling vanuit Lemmer met twee opstappers, verkregen via de Nederlandse Vereniging van Toerzeilers, eindelijk de eerste oversteek zonder instructeur naar Engeland. In feite was Terschelling het eerste zoute water zonder instructeur, en nu dus de oversteek.
Maar een van de twee bekende opstappers was beschikbaar, dus werd het een tochtje met twee man.
Dinsdag pas in de middag gestart vanuit Lemmer, dus eerste tussenstop het altijd fraaie Enkhuizen.

Het logoek even niet hier, maar uit de herinnering was het bezeild.

Volgende dag door naar via Markermeer richting Ijmuiden. Het markermeer bleek slechts gedeeltelijk bezeild: op een tocht als dit wil je niet dat de snelheid ver onder de 5 knopen komt. Dus laatste stuk om het paard van Marken op de motor, recht voor de wind.




Das Pferd!

Overnachting in de lawaaiverenigingshaven in het C kanaal, vlak voor Ijmuiden. De brug wordt hier op vraag snel bediend. De vliegtuigen die om de haverklap overvliegen leveren een lekker lawaai op, maar de haven is verder prima, goedkoop en alles beter dan de haven in Ijmuiden: wat een gribushaven! Alle mensen die ik hierover spreek tijdens de reis hebben precies dezelfde mening!

Nog tot 12 uur in de nacht gewerkt aan de uitwerking van het passage plan en pilot plan, terwijl mijn medezeiler al op een oor lag.
Het plan was aanvankelijk om naar Harwich te gaan, maar gezien de heersende windrichting uit het noordoosten was het beter om Lowestoft aan te doen, zeker ook gezien de terugreis.
Slecht tot niet geslapen, en allerlei beelden in de halfslaap van ruimtes die ineens volstromen met water.
Grappig hoe het onderbewuste protesteerd. Gelukkig verstandig genoeg om meteen dit tot onzin te bestempelen.




Deze kwamen we nog tegen in het IJ: wat een joekel! Hij ging net vertrekken dus hebben we hem maar voor laten gaan. De snelheid van het ding bleek zo'n 6 knopen te bedragen in het Noorzee kanaal, dus hebben we lange tijd tegen zijn kont aangekeken.

Zo, nu het grote werk! Het aanvankelijke plan was om Harwich aan te lopen zoals gezegd. Een leuke haven waar ik al twee keer was, en met mijn favoriete aanlegsteiger "the half penny pier". Nu dus een aanloop in een neuwe onbekende haven. Met de getijdes heb ik geen rekening gehouden dit keer, alleen met het donkere traject. De vertrektijd was uiteindelijk een compromis: ik wilde om 2 uur in Ijmuiden uit de sluis zijn, om niet de kans te lopen om bij een snelle overtocht in het donker Lowestoft aan te hoeven lopen, immers een onbekende haven, mijn medepassagier wilde vroeger vertrekken. Uiteindelijk om 11 uur vertrokken, en om 1 uur op zout water nadat de sluis was geslecht. De kleine passagiersluis was gestremd wegens onderhoud, en dus de nodige vertraging hier.

De zuidelijke route onder de TSS langs is gekozen. De passage van de DWR, de deep water route zal in het donker plaatsvinden. Pas achteraf werd het me duidelijk dat deze niet haaks hoeft te worden gepasseerd omdat het geen TSS is.
Het begin van de tocht was prima, de windkracht varieerde tussen windkracht 5 en 6 bakstagwind en de HR40 liep vaak zo'n 8 knopen: uitstekend dus.
Aan bakboord verscheen aan het begin van de toch een windpark in aanbouw: ondanks verse Imray kaarten, 180X kaart, en verse plotter kaart, bleek deze niet vermeld te staan. We besloten om ruim afstand te houden, niet ruim genoeg, aangezien een schip op ons af kwam op ramkoers. Zelfs overstag gegaan om vervolgens maar eens op te roepen over de marifoon.
Het bleek dat we te dicht op het windpark zaten, en dat we om de noordkardinaal heen moesten. Koers gevraag en die werd verstrekt. Acheraf gezien zaten we ongeveer 4 mijl ten noorden van het windpark, terwijl de noordkardinaal op 5 mijl stond.



Ijmuiden goodbey!

De tweede helft van de reis zo ongeveer nadat we de DWR waren overgestoken nam de wind af teveel golven, te weinig (bakstag) wind. Hierdoor waren we gedwongen om minder ruim te gaan varen dan de koers die nodig was om Lowestoft aan te lopen. Hierbij was het een geluk (want niet gepland) dat de stroom ons naar het zuiden zette waardoor de schade beperkt bleef.
De koers was een compromis tussen het aantal keren dat de genua en het grootzeil (welke laatste sterk gereefd en strak geschoot) doodvielen en zich weer met een lichte klap vulden. Het verschijnsel valt natuurlijk gemakkelijk te verklaren: de haakse component van de wind is natuurlijk weinig met een bakstagwind. De snelheid van de rolling zorgt ervoor dat de haakse component bij tijd en wijle 0 wordt en zelfs negatief.
De snelheid was aan de magere kant, maar genoeg om niet op de motor verder te gaan.

Ijmuiden al lang niet meer in zicht!

Nadat de stroom was gekeerd, en de VMG op zeil toch wel heel erg bedroevend was is de motor gestart: nog zo'n twee uur op motor naar Lowestoft. Voor het langere varen op motor kies ik voor een compromis tussen snelheid en brandstofverbruik. Afhankelijk van de weerstomstandigheden (golven en wind en indien toepasselijk stroming) kies ik voor zo'n 1500 tot 1800 toeren, waarbij de richtsnelheid zo'n 5 knopen is.
De stroming stond tegen dus de SOG was niet om over naar huis te schrijven!



Tijdens de aanloop nog even een verwarrend moment: door te weinig ervaring op stromend water, vermoeidheid en de informatie van de COG lijn op de plotter onstond twijfel over hoe een aankomend schip te ontwijken. Natuurlijk oliedom, want op stromend water verplaats je beide hetzelfde, en als het aankomend schip zijn stuurboord licht laat zien wijk je natuurlijk naar bakboord uit. De lijn op de plotter bracht me echter in de war: weer wat geleerd, gebeurd niet meer een volgende keer!

Aankomst in Lowestof was even voor 8-en in de morgen Nederlandse tijd.
We hebben de boordtijd gedurende de hele trip op Nederlandse (zomer) tijd gehouden. (UTC +2). We waren even voor 8-en bij de brug die toegang gaf tot de Lowestof marina even verderop het riviertje. Gelukkig gind deze brug precies om 7 uur Engelse tijd open, en konden we na 15 minuten door de brug. De volgende opening zou pas over 3 uur zijn! Passage tijd dus van Ijmuiden naar Lowestoft in 19 uur: doe ik het voor!



Ongelofelijk veel oud roest langs de waterkant! Wat een begroeting! Blijkbaar is er geen geld om de schepen te slopen, of wordt er al jaren gewacht op het gouden bod van een sloper!

Leuk om te lezen zo'n verhaal

We hebben uiteindelijk gekozen voor de Lowestoft Marina die landinwaarts ligt. De steigers zijn zo'n 6 jaar geleden allemaal vernieuwd, en zijn inderdaad prima voor elkaar. Op het vroege tijdstip was de havenmeester nog niet wakker, en was er werkelijk waar geen kip verder te bekennen, en dus maar aangemeerd aan een steiger die ons wel wat leek.
Mijn medezeiler slaapt veel beter dan ik, en natuurlijk was ik het die wakker werd op de brul van de kant van de havenmeester. Na een bezoekje aan het kantoor kreeg ik de code voor het toegangshek en de douches en toiletten. Betalen mocht achteraf voor vertrek.




Eerste dag gebruikt om bij te slapen, en gegeten in het restaurant wat erg opmerkelijk goed was!
Tweede dag wat boodschappen gedaan en het dek (opbouw) uitgebreid schoongemaakt, weer een goede maaltijd in het restaurant. En natuurlijk is het de schipper weer die de planning mag/moet maken.
De volgende dag weer retour.

De planning van de tocht leverder een verassend goede uitkomst voor mij als niet ochtend mens! De wind was noord-oost, en zou naar het oosten ruimen. Aangezien de stroming voor de kust van Lowestoft veel sterker is dan voor de rest van het traject, is er voor gekozen om (in combinatie met de brug die maar eens in de 2/3 uur open gaat) te vertrekken om half 3. Dit is HW+1 voor Lowestoft. De stroming zou dan hoogte (noordelijke richting) voor ons winnen, wat natuurlijk ook perfect lukte.
De aanloop is voorzichtigheidshalve via de zuidkardinaal gedaan: you know, voor de eerste keer, en geen zin om te rekenen aan het het getij en geen risico's te lopen. Voor de terugweg had ik mijn medezeiler gevraagd om lokale informatie in te winnen qua 90 graden rechtuit naar Ijmuiden: geen probleem, alleen de dieptemeter wat in de gaten houden, de zandbanken verplaatsen zich constant. Achteraf gezien hielden we altijd minstens zo'n 1.5 meter onder de 2 meter diepe kiel.

Het eerste deel tot de DWR, zo ongeveer halverwege de tocht verliep weer uitstekend. Windkracht 4/5 en de boot zeilde ondanks de golven hoger dan verwacht. Natuurlijk was schompig op deze koers. Gelukkig waren we zo slim geweest om een gemakkelijk klaar te maken maaltijd te kopen: lasagna die zo in de oven geschoven kon worden. Op de heenweg heb ik pasta gekookt, afgewassen, nog een keer afgewassen, en gehakt en saus klaar gemaakt. Met windkracht 5/6 was dit niet bepaald een genoegen.
Weer is gebleken dat naast warm blijven genoeg en goed eten erg belangrijk is: niet echte trek, maar toch eten, en daarna een weldadig gevoel van de maaltijd.
Voor deze koers zaten we in ons maag hoe krijgen we de maaltijd naar boven zonder dat ie op de grond valt? Ik heb gekozen om even te gaan bijliggen: snel de maaltijd verorberd, koffie gezet, en weer overstag: een uitkomst!


ff de achterstag op spanning brengen!


prachtige luchten net voordat de nacht invalt

Nog een leuk verhaal: op de heenreis, net na de DWR, op nachtelijke uren, bleek dat er een groot vrachtschip, zichtbaar op de AIS maar steeds op dezelfde koers bleef, en de peiling niet verliep, met andere woorden: ramkoers! Natuurlijk heeft een zeilboot in open water voorrang.
Na het nodige geduld hem wat lullig opgeroepen: er stond geen naam bij de AIS informatie, dus opgeroepen met zijn port of destination en nog wat meer gegevens: geen antwoord!
Toen het heldere idee om zijn call-sign te gebruiken:
"call-sign Mike,Hotel 8 Lima, this is sailing yacht the Second Wind over"
Onmiddelijk antwoord.
"Second Wind for ..... we are on a collision course, can you please divert your course?" (achteraf zou change course beter zijn geweest)
Onmiddelijk bevestiging en opgaven van zijn nieuwe koers, welke laatste ik zou snel niet had verstaan, maar even later bleek dat hij zijn koers echt dramatisch had gewijzigd, en ver achter ons langs ging.

Om eerlijk te zijn gaf dat wel een kick!

Helaas ging de wind er totaal uit nadat we halverwege de DWR waren overgestoken. De weersverwachtig was dat dit pas om 6 uur in de ochtend zou zijn, niet om 12 uur s'nachts. Dus het tweede traject op de motor gedaan. Voor het weer gebruik ik "Zeeweer HD" een perfecte app op de IPAD die ik speciaal voor het zeilen heb aangeschaft.
Ook leuk als back-up!
Op de heenreis liep de plotter vast: dat was al ook al gebeurd op de reis naar Ter Schelling, tot groot genoegen van mij overigens, instructief voor de medezeilers c.q. plotter staarders. In de haven van Ter Schelling kreeg ik de plotter weer aan de praat met enig tovewerk, maar nu lukte dit niet. Een sterk verouderde plotterkaart leverde uitkomst.
De hele tocht heb ik zo om de uur een plot gezet in de kaart, en het logboek bijgewerkt: ik maal eigenlijk niet zoveel om een plotter: handig, erg handig, can safe your ass in benarde situtaties, maar verder een leuk hulpmiddel, de kaart is king!
Het is toch opvallend hoe weinig je moet uitwijken op de noorzee: volgens mij op de terugweg slechts 3 keer, alle keren voor op anker liggende of stationaire (vissen bij een wrak) schepen.
Wel een keer koers verlegd achter de kont langs van een grote vrachtvaarder die door een pilot werd bezocht, klaar om Ijmuiden in te worden gelootst: achteraf had ik gemakkelijk voorlangs kunnen gaan.

Ijmuiden in zicht!

Duur van de terugtocht 20 uur.

Besloten om de gribushaven van Ijmuiden en de lawaai vereningshaven van het C kanaal niet aan te doen, en om maar verder te gaan. Natuurlijk had mijn medezeiler, die een natuurtalent heeft voor slapen onder roerige omstandingheden, maar natuurlijk ook niet de eindverantwoordelijke schipper was, uitstekend geslapen tijdens mijn wachturen, en zelf was ik na een paar uurtjes slaap ook wel fit genoeg om nog een paar uur door te varen.

Een kijkje genomen in de sixhaven, tegen mijn zin in eigenlijk: wat een kleine k*thaven! Gelukkig net breed genoeg om sur place te keren, jeweetwel, met de acherwaartse schroefwerking mee.
Verder dan maar. Uiteindelijk in Schellingwoude dubbel geparkeerd.
Prima jachthaventje, ook al zijn er geen voorzieningen op echte loopafstand zoals winkels.
Gelukkig nog genoeg aan boord voor een goede maaltijd! De medezeiler had een kratje uitstekende wijn meegenomen, en daar was nog van over. Kijk: dat is nog eens een opstapper! (letten jullie goed op? haha!)





Op de goede afloop! met zelfontspanner genomen. Links de opstapper, rechts de schippert.

De volgende ochtend met de opening van de brug getimed weg.
Vanwege de haast, die acheraf onnodig was, op een gerommelde manier vertrokkken: normaal ff een plan maken, en in dit geval op een voorspring wegvaren was het beste geweest.
Ging allemaal goed, zeker zonder schade, maar niet volgens het boekje.
Dom: weer geleerd dat er nooit een excuus is om niet op de beste manier los te gooien.




Geen wind vandaag, dus alles op de motor!

Mooi verslag!

Leuk om te lezen. Het blijft toch leerzaam die verslagen van mensen welke voor het eerst oversteken. Dank voor het delen.

Keurig net voor 8 uur in de avond terug in Lemmer, de POIZS supermarkt is nog net open om even een koud ankerbiertje te scoren!



Keurig weer afgemeerd in Lemmer.

Terugkijkend op de reis heb ik er een erg goed gevoel over: de gehele tocht is beheerst verlopen, geen gekke toestanden, uitstekende sfeer, en van beide kanten (schipper en opstapper) weer "graag weer".
Ook ben ik erg te spreken over de flow van de reis, de timing van alles. Daarvoor meer de complimenten voor de opstapper: in onderling overleg maar vooral door zijn inbreng een goede flow gevonden.

O ja, dr is natuurlijk altijd iets wat bijgeschreven kan worden op het te doen lijstje: tijdens de terugtocht ben ik naar voren gegaan om het stuurboord navigatielicht te checken: juist ja! Doet het niet! Dit is een dure LOPOLIGHT. Besloten de tricolor in de top van de mast aan te zetten met stoomlicht: niet officieel, maar het beste wat ik kon verzinnen.
Terug uren gezocht naar de bon van zo'n 4 jaar terug, maar niet gevonden, zat niet in de ordner waar ik alle bootbonnen standaard in doe.
De garantie procedure gevolgd op de site van LOPOLIGHT, invullen van en on line formulier. De volgende dag al bevestiging dat er een nieuwe werd opgestuurd, en gisteren (maandag) al in huis!! Super service!

Ik ben me bewust dat je de zee nooit voor granted moet nemen, en dat er altijd problemen om de hoek kunnen kijken, maar achteraf denk ik: was dat alles??? Met name de aanloop naar Lowestoft was veel gemakkelijker dan gedacht. Harwich is in dat opzicht wat lastiger.
Verder het gevoel dat ik zoveel mogelijk uren op zee moet maken om meer ervaring met stroming op te doen.

Plan was om volgend jaar einde seizoen op te gaan voor Yachtmaster offshore. Moet kunnen, maar voor mijn gevoel zou het helemaal een peuleschilletje zijn als ik wat meer seizoenen eerst op zee tochten zou maken.

Hartelijk bedankt voor alle complimenten!
Ik vond het ook leuk om dit verslag te schrijven!

Nog even de complimenten voor mijn opstapper: naast dat ie het met mij het uitstekend heeft uitgehouden, kwam hij ook op het idee dat de uitgerekend tijd van de opening van de brug bij Lowestoft door mij niet klopte: hij had gelijk! We waren anders een uur te laat geweest, en de planning van de stroom die ons noordelijker zou brengen was grotendeels mislukt!
Wat was het geval? Ik had voortdurend de tijden van de getijdetabellen in de reeds omgerekend naar Nederlandse zomer tijd. Deze tijd staat altijd in UTC vermeld. Ik had dus de tijden voor de brug ook +2 genomen, terwijl deze tijden natuurlijk gewoon meelopen met de zomdertijd! (dus UTC+1, tel dr nog 1 bij op en je komt op Nederlandse zomertijd)
Grappig hoe zo'n rekenfout je planning mogelijk totaal in de war kan schoppen! Het vertrek hadden we 2 uur moeten uistellen anders, wegens de brug die maar eens in de paar uur op vooraf vastgestelde tijden opent.

De foto's zijn ook allemaal van mijn opstapper!

Leuk en sympathiek geschreven verhaal! En gefeliciteerd met "de eerste keer" natuurlijk

gefeliciteerd met je oversteek. Weet sinds kort hoe het voelt om op het gepaste moment een engels gastvlaggetje te hijsen. Dat is echt een mijlpaal!
Ik heb zelf overigens prima gelegen in het haventje net om de hoek, dus voor de brug. En het centrum was ook dichtbij.
en slapen doe je toch wel!

@ roozebos: ja, de eerste keer is misschien het mooist en het spannenst!
Het gastenvlaggetje hebben als de sodemieter maar gehesen toen we net voor de brug lagen: geen zin om het in het donker in open water te hijsen!