Onderwerp: Veel geluk gehad maar toch........

msas schreef :
Zonder mast heb je ook niet zo veel meer aan een SSB zender.....

elixer schreef : Laat ik voorop stellen dat ik niet wil oordelen, en dat ik mensen die oppad gaan en los durven gooien ten zeerste respecteer. Ook is dit natuurlijk heftig om mee te moeten maken, zeker als het een van je eerste tochten op de oceaan is.

In aanvulling tot bovenstaande quote staat er op de site van zeilen (www.zeilen.nl/nieuws/vertrekke...overleeft-ontmasting) dat de wind 5 knopen was, en heel plotseling aantrok naar 30-35. Zoals typisch is in een squall. De golven hebben zich dan nog niet echt op kunnen bouwdn, die komen pas later.

Op de foto's zie ik dat ze leuverzeilen hebben die bij de mast bediend worden. Helemaal niets mis mee, heb ik zelf ook. Maar als je dan op redelijk vlak water met 30-35 knopen wind je zeilen niet meer naar beneden kunt halen en dus zwaar overtuigd maar moet doorvaren. In die situatie heb je de spullen dus niet voor elkaar als je het mij vraagt. Zeilen moet je gewoon onder alle omstandigheden naar beneden kunnen halen, zeker zeilen op leuvers.

elixer schreef :
Ik neem aan dat dit geheel of gedeeltelijk aan mij gericht is.

Alle respect voor dit stel, maar van fouten kunnen we leren, ook als die door anderen gemaakt zijn. Mijn eigen ervaringen op de golf van Biskaye heb ik hier ook gepubliceerd en daar heeft iedereen ook zijn mening over kunnen geven.

Ik weet niet hoe het anderen vergaat, maar ik ben mij bij het lezen van zo'n verslag intens aan het voorstellen hoe het verlopen is en wat daar de oorzaken van waren. Ik plaats mijzelf in die situatie en analyseer zo objectief mogelijk wat ik gedaan had.

Uiteraard kan ik alleen voor mijzelf spreken, maar ik was zonder dit soort analyses slechter voorbereid geweest op mijn afgelopen "avonturen".

Het doel is niet mijzelf te verheffen boven anderen. Maar als we allemaal alleen maar zeggen "jeetje, wat heftig" en het daarbij laten, dan leren we niets.


Onno

Vinni schreef :
Aan de wind vecht je tegen de kracht van de golven, en ook de wind. Ik heb het meerdere keren gehad dat je boot door een grote golf kompleet stil komt te liggen. De volgende golf komt dan hard aan, je verliest controle over de boot als je geen snelheid hebt - je kunt immers niet sturen. Surfen komt in soort situaties niet aan bod (waarom gaan surfers altijd met de golf mee?). Bovendien wordt je boot door de wind op haar langzaamste punt (klimmend naar de top van de golf) het hardst geraakt, onder een hoek. De boot heeft dus de neiging naar lij (en dus het golfdal) te zakken. Als dan een breker je een handje helpt...

In mijn bescheiden ervaring is aan de wind boven een bepaalde 'sea state' geen optie meer. Dit is afhankelijk van allerlei factoren, zoals grootte van het schip, zeilvoering, koers, amplitude en frequentie van de golven, en de relatie tot de windsnelheid.


Onno

JazzyO schreef :
Inderdaad moet je uiteindelijk ruim gaan weglopen. Aan de wind bijliggen... leuk voor de echte zware jachten, en dat was hun boot zeker niet. De wind en golven in deze sterkte blaast elke boot uiteindelijk weg naar halve wind en dat betekend dan ook vaak het einde.
Weglopen voor de wind vergt dan ook wel een echt goedestuurautomaat of vele handen om te sturen. Doordat het grootzeil is blijven staan met 1 rif bevordert het rustig aflopen ook niet echt. De fok/genua kon niet te loevert gevoerd worden om de druk te compenseren, dus iedere keer weer uit het roer lopen, plat gaan neem ik aan en uiteindelijk door een golf omgegooid worden. Vreselijk..als jullie je dat even moeten voorstellen. Moedig dat ze het nog zo hebben kunnen oplossen en ook overleefd hebben.

Pieter

Dat is zowat de reden dat ik voor de wind weglopend graag enkel de genua (deels opgerold) of fok (als de wind op tijd correct ingeschat werd) bij heb staan: die kan je altijd losser gooien. Met sterk gepijlde zalingen en een grootzeil wil dat niet te best lukken...

La Mavare schreef :

Erikdejong schreef : Maar.. hoe weet je 'of je je spullen voormekaar hebt'? Wij hebben ook een voorzeil met leuvers, en het is nog nooit blijven steken. Maar wij hebben ook nog nooit ineens wind van 35 kts om ons heen gehad...

(komt dat ook in deze contreien voor?)

Erik,

Aanvankelijk dachten ze ook te maken te hebben met een squall, maar het bleek een onverwacht heftige buiengordel te zijn samenhangend met een troglijn. Deze lijn hebben ze waarschijnlijk niet op de gribfiles gezien (is ook niet altijd goed te onderkennen op gribfiles, wel op weerkaarten).

Paul

wilweg schreef :
Uit hun relaas blijkt niet dat het zeil niet gestreken kon worden of dat de kleine fok niet gehesen kon worden. Het vastlopen van een val kan toch gebeuren. Om dan te zeggen dat je je spullen niet voor mekaar hebt vind ik wat kort door de bocht.

Paul

Dat is inderdaad een probleem (Catch 22) ik zeg ook niet dat ze slecht voorbereid zijn, helemaal niet. Dit zijn zaken die je moet proberen, en alleen op die manier uit kunt vinden.

Maar als je leuver zeilen (de makkelijkste zeilen om weg te krijgen) niet weg kunt krijgen omdat het onverantwoord is (las ik hier ergens) dan is er iets mis met je systemen of procedures. Dus geen goede railing, geen goede handgrepen of geen goede lifeline of wat dan ook. Als je zeilen alleen bij de mast kunt bedienen, maar je kunt niet verantwoord bij de mast komen (zo lees ik het) met 35 knopen wind, dan zit er iets niet goed.

Ik geloof dat we allemaal willen leren van wat deze jonge mensen is overkomen. Veroordelen is dan ook niet aan de orde wat mij betreft. Maar goed daar hebben anderen al genoeg over geschreven.

Ik kwam nog een mooi stuk tegen op internet wat het beeld van een ander jacht weergeeft dat dezelfde route volgde op hetzelfde moment. the perfect storm

Michel

Heb dit verhaal met koude rillingen zitten lezen.Ik wil niet meedoen aan analyses vanaf de bank, maar hou één vraag over. Zelf nooit verder gezeild dan de Scillies, maar dacht eigenlijk dat er één goede voorspeller voor dit soort weer is: De barometer. Had hiermee tijd gekocht kunnen zijn geweest om zeil te minderen, of zijn dergelijke weeromslagen totaal 'out of the blue'?

Een squall is niet zichtbaar anders dan wolken met het blote oog, of de regen op de radar. Aangezien het donker was (dacht ik gelezen te hebben) en ze geen radar aanboord hebben, hebben ze het dus niet aan kunnen zien komen.

Aanvullende info medevertrekkers

msas schreef :
Mij dunkt dat deze analyse tegemoet komt aan een aantal vragen gesteld in dit topic.
Tevens blijkt hieruit dat deze beide vertrekkoppels geen avonturiers zien, maar wel degelijk weten waarmee ze bezig zijn. Zoals geschreven op het eind, een kwestie van "het korte lootje getrokken" .
Overigens doet dit me ook weer denken aan het lot van Sietse.

Paul

elixer schreef :

wimedam schreef :
Fascinerende extra informatie, maar ook een goed gesschreven verhaal met een eerlijke evaluatie over het gevoel over oceaanzeilen. Prachtig stuk.


Onno

elixer schreef : Dát vind ik nog het meest verontrustende. Dat zulke dingen ook gebeuren bij capabele, en ervaren mensen...

Bij dit soort onheil moet ik altijd aan mijn grootvader denken, in de jaren twintig van de vorige eeuw schipper op een van de loodsschoeners die op Terschelling waren gestationeerd. Die schepen waren altijd op volle zee, zonder de apparatuur die we nu allemaal kennen. Dus geen radio, geen marifoon, de belangrijkste instrumenten die ze hadden waren kompas en barometer, en een goed ontwikkeld gevoel voor de elementen. We zijn tegenwoordig vergeten hoeveel informatie we uit een barometer kunnen halen. Wind is altijd een gevolg van luchtdrukverschillen, die aangekondigd worden op de barometer. Ook tegenwoordig nog een waardevolle aamvulling op alle informatie die via intermet tot ons komt. Bij ons hangt de barometer op een prominente plaats.

Ikzelf heb altijd een naar gevoel bij dit soort berichten.

Komt denk ik omdat ze het gevoel (de illusie?)van controle doorbreken. We denken graag 'als ik me goed voorbereid vang ik alle risico's wel af'.

Vandaar dat sommige mensen de schuld van een ongeluk maar al te snel in de schoenen van het slachtoffer schuiven (niet in dit topic!). Want dan zijn ze weer gerustgesteld: Ongelukken overkomen allen sukkels (en dus niet zijzelf, zij zijn natuurlijk geen sukkels!)

Maar door een bericht als deze zie je dat zelfs goed voorbereide mensen (ze hadden oa een overlevingscursus gedaan) nog steeds in de problemen kunnen komen. Aan voorbereiding lag het niet, het was gewoon domme pech.

Als onderdeel van onze eigen goede voorbereiding proberen we vervolgens uit te pluizen wat er mis ging en hoe dit in de toekomst eventueel voorkomen zou kunnen worden. Verstandig. Maar dat neemt nog steeds niet weg dat zelfs de beste voorbereiding, nog steeds geen garantie is voor een veilige oversteek.

We zijn ons nu iets bewuster van onverwacht weer, het belang van de barometer, enzovoort. Maar wie weet uit welke hoek het volgende gevaar komt? En wie weet of bewust zijn van een bepaald scenario genoeg is om ons uit de brand te helpen wanneer dat scenario werkelijk daar is? Dat weten we niet, hoeveel ongelukken we ook analyseren, hoeveel trainingen we ook volgen.

En dat is denk ik, een ongemakkelijke waarheid van het zeezeilen..

De ongemakkelijke waarheid van het zeezeilen; dat het altijd gevaarlijk kan worden ongeacht hoe goed je voorbereid bent, is ook gelijk de charme of beter gezegd de aantrekkingskracht voor veel mensen. Het spannende, onheilspellende en niet volledig kunnen controleren geeft adrenaline en maakt het bijzonder (want velen zullen hier niet voor gaan en lekker op de bank thuis blijven zitten).

Alleen hoop je altijd dat een ander dit overkomt en niet jezelf natuurlijk.

Michel

msas schreef : Nou... eigenlijk hoop ik dat niemand dit overkomt..

Je hebt gelijk

Maar weer ontopic; zouden ze de boot in de Kaap Verden nog kunnen opknappen met een nieuwe ingevlogen mast en zeilen en de reis voortzetten? Wanneer dat lukt zijn het helemaal helden natuurlijk.

Michel