Onderwerp: "Nieuwe" boot, Victoire 25

Al een paar maanden ben ik op zoek naar een leuke boot voor een klein budget. Ik heb een Kolibri 560 gehad, maar mijn vrouw krijg ik daar niet op mee voor een vakantie. Een dagtocht ging nog net, langer niet. Een eis van haar is een redelijk normaal toilet aan boord, met een behoorlijke privacy. Zelf wil ik beslist een binnenboordmotor, een buitenboord is te gevoelig voor diefstal, of je moet 'm steeds mee heen en weer slepen, en dat heb ik wel gehad ondertussen. Met die twee basiseisen kom je al snel uit op boten met een behoorlijke binnenruimte, wat we ook allebei op prijs stellen. Snelheid van de boot is geen factor, comfort veel meer want als ik zeil heb ik geen haast, als ik haast heb ga ik niet zeilen.

Bij het zoeken naar iets leuks kwam ik onder andere een Newbridge Virgo (nog van voordat er Voyager aan de naam werd toegevoegd) tegen, binnen budget, maar daarvan bleek de eigenaar sloop te verkiezen boven verkoop. We zijn wezen kijken bij een paar Westerly's, kimkielers dus, maar die vielen ook af om diverse redenen. De één zat echt teveel werk aan, en de ander zat eigenlijk al boven budget, en ook daar zat nog werk (en dus kosten) aan, zodat het geheel voor ons te duur werd. Een andere boot die me wel aanstond was een Beneteau Kerlouan, een erg leuk klein bootje, maar daarvan bleek de motor niet meer te starten. Een klein onderzoek van een vriend van mij gaf aan dat de injector vervangen moest worden, en mogelijk was er meer mis mee. Zonder werkende motor durfde ik het niet aan.

Toen kwam ik een bijzondere advertentie tegen. Twee foto's, digitale kopieën van afgedrukte foto's, en als omschrijving niet meer dan "zeilboot" en "te koop". De boot zag er bekend uit, maar ik kon 'm niet plaatsen. Een mailtje gestuurd voor meer info, en toen daar na een paar dagen nog geen reactie op was gekomen heb ik een bod gedaan van 10 euro, om aandacht te trekken van de adverteerder. Dat werkte, ik kreeg meer foto's toegestuurd, en een korte beschrijving van de boot en de apparatuur aan boord.

Het bleek te gaan om een Victoire 25. Het merk kende ik, nog vorig jaar heb ik via dit forum een Victoire 22 voor de scouting vereniging waar mijn dochter op zit te kunnen krijgen. En de 25 is een grotere versie daarvan. Met een dinette, kook en afwasmogelijkheid, een afsluitbare toiletruimte en een binnenboordmotor. En na nog wat mailtjes en telefoontjes kreeg ik een aanbod wat ik niet kon weigeren, en sinds vanmiddag ben ik dus eigenaar van een Victoire 25.



De vorige eigenaar moest door gezondheidsproblemen afscheid van zijn boot nemen, na 35 jaar. Dat kostte begrijpelijkerwijs grote moeite, maar omdat ik erg enthousiast overkwam mocht ik de boot een nieuw leven gaan geven. De boot heeft vorig seizoen wel in het water gelegen, maar gevaren is er niet, en deze winter lag hij op de kant (nu nog) maar er is niet aan gewerkt. Uiteraard zit er dan werk aan. Antifouling moet er nog op, ik denk alle lijnen te moeten vervangen, en ik moet uitzoeken hoe alles werkt en waar het hoort te zitten.

En dan de motor. Er zit een F-Göta motor in. Die komt uit Zweden, een tweecilinder tweetakt benzinemotor van 10 pk. Een eerste inspectie liet al zien dat alle v-snaren er niet op zitten, en die verzorgen de aandrijving van de waterpomp, maar ook de startmotor lijkt met een v-snaar te hebben gewerkt. Of de accu werkt heb ik niet kunnen zien, dat komt nog wel. Ik vraag me wel af of het niet zinvoller is om de motor meteen te vervangen door een simpel dieseltje. Moet ik maar eens over nadenken.

Het laatste wat ik hier wil vermelden is dat de naam van de boot overgeschilderd is. Die naam had voor de vorige eigenaar een betekenis, zijn achternaam zat erin verwerkt, maar het lijkt mij passender om de boot een nieuwe naam te geven omdat hij ook een nieuw leven gaat krijgen. Voor de vorige eigenaar de boot kocht heette de boot Blue Lagoon, waarbij Blue geschreven was als Bleu. Dat gaat er dus zeker niet meer op terugkomen. Het geeft mij wel het idee dat ik pas de derde eigenaar ben van een boot die gebouwd is tussen 1968 en 1971. Dat staat me wel aan...

Oh ja, ik kan redelijk goed zeilen, maar mijn vrouw helemaal niet. Die moet ik dus ook nog "even" leren zeilen voordat we langere trips gaan maken. Eén doel daarbij is om op eigen kiel Londen in te varen, dat is iets waar ik al jaren over droom, en met deze boot kan gaan doen.

Gefeliciteerd en veel plezier

Proficiat.

Gefeliciteerd!

Zelf heb ik een Victoire 22 gehad, waar ik nog steeds met een zekere weemoed aan terugdenk. De 25 is inderdaad tot op zekere hooge een grotere versie van de 22, de latere 26 vormt de overgang naar de modernere, hoger opgeboeide Victoires

Het lijkt er trouwens op dat een van de vorige eigenaren de boot van een hogere voetrail heeft voorzien, waardoor ie als het waren ook wat hoger is opgeboeid.

Als je goedkoop een vervangend dieseltje op de kop kan tikken, zou ik de benzinemotor inderdaad vervangen. Een inbouw benzinemotor blijft tricky.
Destijds is men waarschijnlijk tot die keus gekomen vanwege de compactheid en het gewicht, maar de kleine Japanse dieseltjes (of de klonen daarvan) zijn er met wat aanpassingen misschien ook wel in te passen.

Veel plezier ermee!

Lang geleden (1975?) een week op een Victoire 25 gevaren.
Het voer prima dat weet ik nog wel.
Maar die benzinemotor (die toen net nieuw was) was geen prettig ding.
Altijd eerst flink de vonkvrije ventilator aan, halve of hele minuut of zo, dus snel starten was er niet bij.
En dan, er was vaak wat met de carburator of de ontsteking, en dan startte hij helemaal niet. Zie het als een oude slechte bromfietsmotor, en ook nog tweetakt.....

kan mooi een elektrisch torretje in zie het project van roozeboos volgens mij onder de streep goedkoper dan een vervangende diesel. Mocht je twijfels hebben over de range dan een generator in de bakskist voor nood. mooi verhaal om zo een project te beginnen

wel ik vind het mooie bootjes, veel plezier en veilige mijlen ermee

Niet om de feestvreugde te bederven, want: hartelijk gefeliciteerd met je leuke "nieuwe"boot!
De mastondersteuning van de V25 is notoir slecht, wel even een aandachtspuntje om die intern te verstevigen voor je "werklijst" Geen drama hoor: gewoon dikke bonk hout tegen het hoofdschot, eventueel met 2 paaltjes eronder. Misschien is het ook al gedaan, als de vorige eigenaar er zo serieus mee was. Groetjes, Hielke

Hallo Bert,

Ik ben beheerder van het archief van de Victoireclub, en daarin verzamelen we ook gegevens van zo veel mogelijk gebouwde Victoires. Deze 25 is inderdaad niet meer origineel door de houten rand die op de romp gezet is, maar wie weet is het wel zeer praktisch. Bijgaand een foto van hoe de V25 zonder zo'n rand eruit ziet.
De benzinemotor is wel origineel, maar niet zo veilig zoals al gezegd.
Ik zou voor het archief wel graag willen weten wat bouwjaar en bouwnummer zijn. Kun je daar informatie over geven?

Groet, Aike

avdhoeff schreef :
Op de door Aike geplaatste foto is te zien dat de Victoire 25, analoog aan de 22, een werfplaatje heeft op (in) het dwarsplankje van de houten kuiprand. Daarop staat waarschijnlijk het bouwjaar en het bouwnummer ingeslagen.

Plusfast, heel veel plezier toegewenst met jullie nieuwe aanwinst.
Je mag wel vaker verslagen schrijven, ben je best goed in!

Historisch 'weetje' is dat solowereldomzeiler Herman Jansens Pionier ook gemotoriseerd was met een Fära Göta tweetakt benzinemotor, een 15 pk driecilinder. Je kon er ver mee komen ...

Maar de ontwikkelingen hebben niet stil gestaan, komt de pruttel aan de praat dan is dat mooi, anders een mooie gelegenheid voor een alternatief voor de 'schroevedraaier'.

Gunstige winden toegewenst!

Iedereen bedankt voor de goede wensen. Momenteel ben ik alleen nog maar bezig met inventariseren wat er wel en niet aan boord is, en wat daarvan nog naar de vorige eigenaar terug moet, zoals foto's en prive-teksten. Ik heb nog niet alle zeilen gevonden, moet ik nog even navragen. Maar wat ik gezien heb ziet er goed uit, en voelt degelijk aan.

@Stegman: dat boeisel is inderdaad door de vorige eigenaar erop gezet. Hij wilde een andere boot met een hoger vrijboord, maar zijn vrouw vond dat deze veel te goed zeilde om 'm weg te doen, en dit was toen de oplossing. Er zitten meerdere openingen in verborgen om buiswater snel af te voeren. Erg mooi en netjes gedaan, van merbau met een iroko bovenkant. Dat blijft dus zeker erop zitten, ook al omdat het de boot een eigen gezicht geeft.

Wat de motor betreft, ik ga proberen om die aan de praat te krijgen, deels vanwege de kosten van vervanging, deels omdat het toch wel iets heeft, een "klassieke" motor in een klassieke boot, want dat is het inmiddels wel. Ik woon in een typisch jaren dertig huis, en ook die heb ik gekozen vanwege de charme van een authentiek uiterlijk. En dat dan alles scheef is, dat hoort erbij, en zo hoort een ouderwetse tweetakt ook wel bij deze boot.

@Hielkoos: ik heb op meerdere plaatsen gemerkt dat het dek inveert en meegeeft, en soms nog kraakt ook, maar juist rond de mastvoet voelt het zeer stevig aan. Binnen heb ik geen extra versterkingen gevonden, alleen het zo-te-zien standaard tussenschot. Schijnbaar is dat dus in dit geval stevig genoeg gebleken.

@Aike: ik heb het typeplaatje gevonden (uiteraard), het zat nog op de originele plaats. Maar goed leesbaar is het niet, ik plaats hier even een foto er van:



Ik haal er uit dat het bouwjaar 1970 is, en het nummer (waarschijnlijk) 2597.
Sonador schreef :
Dank! Ik zal mijn best doen.

plusfast schreef :
Bouwjaar is bouwjaar, maar hoe de Victoire-werf destijds die bouwnummers heeft gehanteerd is tamelijk raadselachtig..

Mijn Victoire 22 was van 1973 en had bouwnummer 1032. Nu was de 22 waarschijnlijk de meest gebouwde Victoire. De productie is doorgegaan tot 1980, geloof ik, en mogelijk zijn er meer dan 1000 gebouwd.
Dat een Victoire 25 uit 1970 bouwnummer 2597 heeft kan echter niet betekenen dat het de 2597ste 25 is, lijkt me. Zou het dan de 2597ste Victoire in totaal zijn? Men bouwde bij jachtwerf Victoria namelijk al jachten voor men met de bouw in polyester begon.
Maar hoe kan dan, bij die manier van tellen, een Victoire 22 uit 1973 nummer 1032 hebben? Joost mag het weten. Uit vergelijkingen met andere 22's heb ik ooit wel opgemaakt dat bij dat type bouwjaar en bouwnummer in zoverre corresponderen, dat oudere boten lagere nummers hebben en nieuwere hogere.

Als iemand weet hoe de vork in steel zit, hou ik me aanbevolen voor uitleg.

lodewijk stegman schreef :
@Stegman Aha, dus de Jali uit 1973 was ooit van jou? Of had de boot toen een andere naam?
Van de Victoire 22 zijn er ca. 900 gebouwd. Overal zwerven hogere aantallen, maar die zijn niet juist volgens mij. Men is begonnen bij 200, daar ga ik even van uit, want de oudste die ik ken is nummer 285. Zo rond nr. 400 is er een sprong geweest naar 600, lijkt het. Daarna is het doorgegaan naar de 1275 in 1981. Stel dat er 1300 zijn er gebouwd: 1300-200-200=900 En dat is waarschijnlijk een schatting die te hoog is. Zie voor de bij de Victoireclub bekende 22's: www.victoireclub.nl/scheepsinfo/v-22/#bouwnummers

@Bert Bij de 25 is men begonnen met bouwnummer 2550, denk ik, in 1969. Toen nummer 2599 zich aandiende zijn ze overgestapt naar nummer 2601 en toen dat op was naar 2701 enz. Nummer 2718 uit 1973 is de laatste die ik ken. Zie: www.victoireclub.nl/scheepsinfo/v-25/#bouwnummers

@Bert Het bouwnummer kun je soms vinden op de onderkant van de vloerdelen, of de onderkant van bankzittingen, geschreven met viltstift. Dat deed men om de onderdelen van de betimmering van de 3 of 5 tegelijkertijd in aanbouw zijnde boten uit elkaar te houden.
Als ik jouw werfplaatje - waarvoor dank! - een beetje verscherp meen ik inderdaad 2597 te zien.
Groeten, Aike

avdhoeff schreef :
Goeie info, Aike, bedankt.
Ja, de Jali (Jan en Lisette) was van 1985 tot 2009 van mij.
Ik heb de boot ooit gekocht van de de heer Dormaar uit Wilnis voor 14.500 harde guldens en hem 24 jaar later voor 3000 euro verkocht aan Klaas-Jan ... en Lisette Moenis.
Voor zover ik weet is de boot nog steeds in het bezit van Lisette, heet hij nu 'Abel' en ligt hij op Marken. Althans, dat is de info die ik een paar jaar terug kreeg via de de oprichter van 'Op 22-voeten' (zijn naam ontschiet me even). Ik sta bij die club nog steeds op de mailing-list.

De boot was niet erg origineel meer toen ik hem verkocht. Hij had een brugdekje met lenspomp in de kajuitingang en bakskisten in de achterste stukken van de hondekooien. Ook heb ik wat modificaties aan de buitenboordmotorsteun in de bun doorgevoerd, om een bbm te kunnen plaatsen die er in de standaardconfiguratie niet in paste. Het originele voorluik was vervangen door een Gebo-luikje. We kregen nogal eens groen water over het dek en die natte slaapzakken waren we op zeker ogenblik wel zat
Hij heeft ook een nieuw roer gekregen, waarmee het plotselinge uit het roer lopen, een euvel wat in een artikel op julle site al wordt genoemd, maar dat door de werf nooit helemaal is verholpen, verleden tijd was. Met een echt NACA-profiel was ook veel minder roeruitslag nodig om de boot op koers te houden aan de wind. Toen Il Cigno op ZF over het maken van een nieuw roer begon te schrijven, zat het er bij mij al meer dan 10 jaar onder..

Op internet zwerft nog steeds een verhaal over mijn ervaringen met de V22, dat ik oorspronkelijk schreef voor nl.sport.varen. Het staat ook in het lijstje met artikelen over de V22 in de link die je toonde, maar het is niet te downloaden.

Nou ja. Breek me de bek niet open over de Victoire 22. Het was m'n eerste liefde qua bootjes en stiekum denk ik er nog vaak met weemoed aan terug..

Wat de naam betreft: toen ik de boot kocht heettte hij 'Rosie'. Dat was een restant van de naam die eerste eigenaar (ik was de derde, geloof ik) eraan had gegeven: 'Cracklin' Rosie', naar de song van Neil Diamond.
Rosie vond ik niks en dus werd het Brandaan (ik had net het boek 'The Brendan voyage' van Tim Severin gelezen).
De gelcoat was rood. Een hopeloze kleur voor een boot, want het wordt uiteindelijk rose.. Nadat ik, eind jaren negentig, de boot had overgeschilderd in groen heb ik de naam nogmaals veranderd in Brendan. Dat klonk meer Iers en groen is natuurlijk de kleur van Ierland. De sticker van een klaverblad, die ik ook nog in gedachten had, is er helaas nooit gekomen.

Nou, om het af te leren, nog één berichtje over de V22, het artikel waar ik het in een eerdere pots over had:

home.planet.nl/~ruit2022/org/hvalk.htm

Dank Stegman voor de gegevens over nummer 1032. Ik heb ze toegevoegd. En dat stuk over de Victoire 22, daarvan wist ik dat het bestond, maar niet waar het stond.
Groet, Aike

avdhoeff schreef :
Leuk; ik heb even gekeken naar de info zoals die nu bij de Abel (1032) staat vermeld. De foto's zijn inderdaad van de Jali. De hardhouten deeltjes op de bakskisten zijn niet mijn werk. Klaas-Jan heeft de oorspronkelijke bakskisten (de deksels waren met glasweefsel en epoxyhars afgewerkt) 'opgeleukt'. Heeft ie netjes gedaan, trouwens.

Bij de diepgang staat "1,20", maar tenzij Klaas-Jan en Lisette er een andere kiel onder hebben gezet (bestaan die voor de V22?) Moet dat gewoon 1.00 m. (officieel Was het 0,95 m.) zijn.

Ik was destijds bij het eerste V22 treffen op de Westeinderplas, in 2000 geloof ik, georganiseerd door Wim Blankensteijn (de maker van Quicktide). Daar zijn foto's gemaakt, waarvan ik er een aantal heb en er waren ook een paar boten die niet in je lijst voorkomen.
Als het je interesseert wil ik wel 's zoeken naar die info. Maakt je lijst weer wat completer..

lodewijk stegman schreef : Foto's heel graag, vooral van boten die nog niet in de lijst staan. Maar ook van de Abel (toen Brandaan of Brendan), want daar hebben we nog geen gewone foto van, een zijaanzicht bijv.
Bij een foto van een voor ons nog niet bekende boot moet wel minstens het bouwjaar bekend zijn, anders kan ik er niets mee, dan kan 'ie namelijk geen plek in de lijst krijgen.
De 22 werd in de latere jaren wel met 1,20 diepgang geleverd, en ik had van Klaas-Jan vernomen dat dat de diepgang was. Dat zal ik nu aanpassen.

Van harte gefeliciteerd Plusfast! Veel plezier gewenst met opknappen en varen.
Hartelijks,
Bo

@Plusfast
Ik heb je boot in de lijst met bekende Victoire 25's gezet.
www.victoireclub.nl/scheepsinfo/v-25/#bouwnummers
De naam die de boot had toen hij nog in bezit was van de vorige eigenaar zou ik wel graag vastleggen, maar ik begreep dat hij dat misschien liever niet wil. De naam die je zelf kiest hoor ik graag. En als de boot in het water ligt zou een foto aan de steiger of in de box heel mooi zijn.
Groet, Aike

Inmiddels weet ik iets meer over de historie van deze boot. Hoogstwaarschijnlijk heeft de eerste eigenaar hem "Sabra" gedoopt, en de tweede eigenaar heeft dat veranderd in "Bleu Lagoon". De derde, waar ik de boot van gekocht heb, heeft 'm kort "Spetter" genoemd, maar al snel werd dat "Bossa Nova", en dat heeft er zo'n dertig jaar op gestaan. Mogelijk zijn er nog andere eigenaars tussendoor geweest, maar dat was niet bekend bij de vorige eigenaar. Uit dit hele verhaal blijkt dat iedere nieuwe eigenaar een nieuwe naam aan de boot geeft, en dat is ook een traditie, die ga ik dus volgen. Wat het gaat worden weet ik nog steeds niet overigens.

Voor zover ik kan nagaan is de boot grotendeels nog origineel. Er zit een motorplank voor een buitenboordmotor op, en een afstandsbediening daarvoor, maar verder geen moderniteiten. Geen rolfok, geen lijnen naar de kuip, geen valstoppers. Wel twee extra lieren achterop overigens, waardoor ik nu wel de bijzonderheid heb dat ik lieren heb met drie verschillende bedieningen. De originele lieren in de kuip hebben een vaste lierhendel direkt onder de lier zitten, de twee lieren achterop een lierhendel met de bekende acht-puntige kop, en de drie op de mast hebben een hendel die je er van de zijkant inschuift, wat voor mij iets nieuws is, maar het zal wel dik veertig jaar oud zijn.

plusfast schreef :
De laatstgenoemde lieren zijn misschien ook van brons? Op de V22 zaten origineel dezelfde liertjes als schootlieren. Je steekt de lierhandle door twee sleuven bovenop de trommel, waarbij de handle min of meer inklikt. Trommels zijn nogal glad, waardoor een gevlochten lijn er makkelijk overheen slipt. Ik heb ze al heel snel vervangen door wat grotere Enkes liertjes en nog weer later door Lewmar lieren.
De eerste bronzen liertjes heb ik echter altijd bewaard. Ze liggen nog steeds ergens in het onderhuis.